Ο καπιταλισμός εξελίσσεται… ή σαπίζει με γοργούς ρυθμούς. Οι πατροπαράδοτες αξιακές του αρχές (τα κράτη δίνουν τα πάντα στους καπιταλιστές με τη προσδοκία να δώσουν αυτοί κάποιο ξεροκόμματο στους Λαούς, στους εργάτες, αφού παραχορτάσουν) ενισχύονται. Πλέον δημοκρατικό κράτος εννοείται όποιο ξεπουλάει – χαρίζει στους καπιταλιστές το σύνολο της δημόσιας περιουσίας (αδιαφορώντας πλήρως για την τύχη της πλειοψηφίας) έστω κι αν αυτό διαπράττει εγκλήματα, όπως πολεμικές επιχειρήσεις και σφαγές, κατάφωρη παραβίαση στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων, προβολή ρατσιστικών και φασιστικών αντιλήψεων.
Αντίθετα, το κράτος που διστάζει να ξεπουλήσει τις κρατικές υποδομές, που φροντίζει για την εξασφάλιση μιας μίνιμουμ προστασίας δικαιωμάτων της Λαϊκής πλειοψηφίας, έστω κι αν δεν ευθύνεται για την παραμικρή εγκληματική παρεκτροπή, θεωρείται αντιδημοκρατικό, αυταρχικό…
Η ελπίδα των Λαών στη Μαρξιστική -Λενινιστική άποψη για τη προστασία της δημόσιας περιουσίας που εξασφαλίζει τη Λαϊκή ευημερία….