Οταν η ΕΕ και η Σένγκεν δείχνουν τα «δόντια» τους

Οταν η ΕΕ και η Σένγκεν δείχνουν τα «δόντια» τους

Οι πολύνεκρες θαλάσσιες τραγωδίες προσφύγων στο Αιγαίο συνεχίζονται αμείωτες όπως και τα αλλεπάλληλα κύματα προσφυγιάς που προκαλεί η κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων ΕΕ - ΝΑΤΟ - ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου. Η ΕΕ έχει μεγάλες ευθύνες τόσο για τη δημιουργία του προσφυγικού προβλήματος, όσο και για την όξυνσή του με την εντεινόμενη ιμπεριαλιστική επιθετικότητα της ίδιας και των συμμάχων της. Επιχειρώντας να εξασφαλίσει ελεγχόμενη ροή προσφύγων με βάση τις ανάγκες του κεφαλαίου για φθηνό εργατικό δυναμικό, η ΕΕ ασκεί πιέσεις για την πιο αποτελεσματική εφαρμογή μέτρων καταστολής, με αιχμή την έξοδο της Ελλάδας από τη ζώνη Σένγκεν.

Οι ανακοινώσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αυτή τη βδομάδα θέτουν στην ελληνική κυβέρνηση 3μηνη προθεσμία «διόρθωσης παραλείψεων» με βάση τους όρους της Συνθήκης Σένγκεν. Διαφορετικά, θα επεκταθούν στα 2 έτη οι «συστάσεις της ΕΕ» για εσωτερικούς συνοριακούς ελέγχους από τα άλλα κράτη - μέλη σε βάρος της Ελλάδας. Παράγοντες της ΕΕ προειδοποιούν σε κάθε ευκαιρία ότι η αδυναμία φύλαξης των «εξωτερικών συνόρων» της ΕΕ «βάζει σε κίνδυνο την ελεύθερη κυκλοφορία στα εσωτερικά σύνορα της ΕΕ, ακόμη και την ίδια τη συνοχή της». Ενδεικτικές είναι και οι δηλώσεις του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Ντ. Τουσκ, ότι «η ΕΕ δεν έχει πάνω από δύο μήνες για να θέσει τα πράγματα υπό έλεγχο, διαφορετικά η Σένγκεν θα καταρρεύσει», που φανερώνουν την έκταση και την οξύτητα της αντιπαράθεσης ανάμεσα στις αστικές τάξεις των κρατών - μελών της ΕΕ και τα διαφορετικά μονοπωλιακά συμφέροντα που συγκρούονται. Οι ανταγωνισμοί αυτοί, που όπως προηγουμένως με την αντιλαϊκή διαπραγμάτευση και τη συζήτηση για Grexit, επίκεντρο έχουν και πάλι την Ελλάδα, δεν περιορίζονται στο Προσφυγικό. Συνδέονται κι εκφράζουν τους εντεινόμενους ανταγωνισμούς που αναπτύσσονται στην Ευρωζώνη αυτήν την περίοδο δίνοντάς τους νέα διάσταση, τόσο για τη διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης όσο και το μέλλον της Ευρωζώνης, για το ποια δύναμη θα έχει το πάνω χέρι την επόμενη μέρα.

Φουρτούνες ...στα «απάνεμα λιμάνια»

Ολα αυτά τα χρόνια, οι αστικές πολιτικές δυνάμεις με ένα στόμα διαφήμιζαν την ΕΕ, όπως και το ΝΑΤΟ, ως το «απάνεμο λιμάνι», ως «άγκυρα σταθερότητας» κ.λπ. ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι κ.ά. επικαλούνται τα λεγόμενα «ευρωπαϊκά σύνορα» ως «εγγύηση ασφάλειας της χώρας». Ομως, τόσο η ίδια η πραγματικότητα όσο και η πείρα του λαού μας τους διαψεύδουν καθημερινά. Δεν είναι μόνο οι επικίνδυνες δηλώσεις, όπως αυτές του Γερμανού χριστιανοδημοκράτη, προέδρου της Ομάδας του ΕΛΚ στο Ευρωκοινοβούλιο, Μ. Βέμπερ, ότι «στα ελληνοτουρκικά σύνορα διασφαλίζονται και τα γερμανικά σύνορα», ή του φιλελεύθερου Φερχόφσταντ, ότι τα «ελληνικά σύνορα είναι και βελγικά σύνορα». Εμπρακτο δείγμα συνολικής αμφισβήτησης συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας αποτελεί και η διαχρονική στάση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στις συστηματικές παραβιάσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Κύπρο, που απολαμβάνουν της ασυλίας τους. Αυτές εντάσσονται στα σχέδια συνδιαχείρισης των ελληνικών συνόρων με την Τουρκία, στο πλαίσιο ευρύτερων σχεδιασμών γκριζαρίσματος του Αιγαίου με τη σφραγίδα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Γι' αυτό και ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής απέφυγε να απαντήσει σε Ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, ποια είναι τα σύνορα στο Αιγαίο στα οποία θα επιχειρεί η ΕΕ, στο όνομα της υπεράσπισης των «ευρωπαϊκών συνόρων» και της νέας Συνοριοφυλακής - Ακτοφυλακής της.

Eurokinissi

Ο νέος αυτός μηχανισμός της ΕΕ θα αναλαμβάνει και στρατιωτικά τη «φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ», ακόμη και χωρίς τη συγκατάθεση του ενδιαφερόμενου κράτους, με στρατιωτικές επιχειρήσεις ακόμα και σε τρίτες χώρες (βλ. ΠΓΔΜ), που θα προχωρούν σε φύλαξη των συνόρων τους απέναντι σε κράτος - μέλος της ΕΕ, όπως η Ελλάδα. Αυτό προβλέπει το προσχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη Συνοριοφυλακή - Ακτοφυλακή (άρθρα 18, 53, 54) και ομολόγησε και ο ίδιος ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζ. - Κ. Γιούνκερ, σε πρόσφατη αποκαλυπτική επιστολή του προς τον Σλοβένο πρωθυπουργό.
Χρειάζεται λοιπόν να συνειδητοποιηθεί ότι η επίκληση από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και των άλλων αστικών κομμάτων, των λεγόμενων «ευρωπαϊκών συνόρων» αποτελεί πηγή σοβαρών κινδύνων για το λαό. Κυριολεκτικά μπαίνει ο λύκος να φυλάξει τα πρόβατα. Ανατίθενται ευθύνες στις διακρατικές καπιταλιστικές ενώσεις και τις κυβερνήσεις τους, σε όσους δηλαδή κατασφάζουν τους λαούς, σε όσους χαράζουν τα σύνορα με των λαών το αίμα, να εγγυηθούν αυτοί τάχα την εδαφική ακεραιότητα και τα κυριαρχικά δικαιώματα. Η αστική τάξη της Ελλάδας, έχοντας τα δικά της συμφέροντα, προσβλέπει διαμέσου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και της βαθύτερης εμπλοκής της στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, σε γεωστρατηγική αναβάθμιση στην ευρύτερη περιοχή. Ολα τα παραπάνω αποδεικνύουν ότι στα χέρια της αστικής τάξης τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας βρίσκονται σε διαρκή κίνδυνο. Μπαίνουν κι αυτά στο μύλο των ενδοϊμπεριαλιστικών παζαριών, των συμφερόντων και των σφοδρών ανταγωνισμών τους με διακύβευμα την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών από τους μονοπωλιακούς ομίλους, των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας, τον έλεγχο των μεριδίων των αγορών. Αυτοί άλλωστε οι ανταγωνισμοί του μεγάλου κεφαλαίου είναι η μήτρα των ιμπεριαλιστικών πολέμων ανάμεσα στις αστικές τάξεις, με θύματα τους λαούς.

Ο λαός βέβαια όχι μόνο δεν έχει κανένα συμφέρον από όλα αυτά αλλά, αντίθετα, αντιμετωπίζει τη διαρκή, οργανωμένη επίθεση του κεφαλαίου, των πολιτικών κομμάτων που υπηρετούν τα συμφέροντά του, την αντιλαϊκή στρατηγική της ΕΕ με οδυνηρές συνέπειες σε βάρος των εργασιακών, ασφαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, διαμορφώνοντας αφόρητες συνθήκες στη ζωή των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.
Η επικίνδυνη αυτή κατάσταση επιβεβαιώνει την αξία της διαχρονικής εναντίωσης του ΚΚΕ στην ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ και κατόπιν στην ΕΕ και στους κινδύνους που αυτή από την πρώτη στιγμή περιέκλειε. Το ΚΚΕ εναντιώθηκε έγκαιρα κι αποφασιστικά στο κλίμα «εθνικής σύμπνοιας» όλων των αστικών δυνάμεων, που καθησύχαζαν για χρόνια το λαό για την ΕΕ και τις Συνθήκες της, σκόπιμα ωραιοποιώντας τες.

Η αλήθεια για τη Σένγκεν

Σύσσωμα τα κόμματα της καπιταλιστικής διαχείρισης, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Ενωση Κεντρώων κι από κοντά τα παπαγαλάκια των αστικών ΜΜΕ σκόπιμα διαστρεβλώνουν το πραγματικό, αντιδραστικό περιεχόμενο της Σένγκεν, ισχυριζόμενοι ότι αυτή «σημαίνει ανοικτά σύνορα, χωρίς διαβατήριο». Το ΚΚΕ αποκάλυψε από την πρώτη στιγμή, τεκμηριωμένα, ότι η κατάργηση των διαβατηριακών ελέγχων ήταν το προπαγανδιστικό πυροτέχνημα της ΕΕ, το «υπνωτικό χάπι» στους λαούς για το πέρασμα της Σένγκεν.
Καθόλου τυχαία, την ίδια μέρα που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε τη «Λευκή Βίβλο» για την ενιαία αγορά της τότε ΕΟΚ (14 Ιούνη 1985), στην πόλη Schengen (Σένγκεν) του Λουξεμβούργου, η Γερμανία, η Γαλλία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο και η Ολλανδία υπέγραφαν τη «Συμφωνία Σένγκεν», που προέβλεπε τη σταδιακή κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα των συμβαλλόμενων χωρών. Η ουσία ήταν η ελεύθερη διακίνηση εμπορευμάτων χωρίς συνοριακούς ελέγχους και τις συνεπαγόμενες καθυστερήσεις, καθώς και η ελεύθερη κυκλοφορία εργατικού δυναμικού, που και τα δύο συνδέονταν με τη λειτουργία της ενιαίας καπιταλιστικής αγοράς της ΕΕ, που θα έπαιρνε την τελική της μορφή με την ιδρυτική Συνθήκη της ΕΕ, τη Συνθήκη του Μαάστριχτ και τις 4 θεμελιώδεις ελευθερίες του κεφαλαίου που θέσπισε. Στη συνέχεια ενσωματώθηκε στη Συνθήκη του Αμστερνταμ και στο λεγόμενο «κεκτημένο» της ΕΕ. Σήμερα, στη Συνθήκη Σένγκεν ανήκουν 22 κράτη - μέλη και 4 μη κράτη - μέλη της ΕΕ.
Η αλήθεια όμως δεν μπορεί να κρυφτεί: Γιατί η Συνθήκη Σένγκεν σε καμία περίπτωση δεν εγγυάται τα «ανοιχτά σύνορα» στην ΕΕ, αφού αυτά ανοιγοκλείνουν σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου και τα συμφέροντα των διαφόρων αστικών κυβερνήσεων που το υπηρετούν. Αυτό φανερώνουν οι φράχτες και τα τείχη που ορθώνονται, με πλήρη ισχύ της Σένγκεν, στη Γερμανία, στην Αυστρία, στην Ουγγαρία, στη Σλοβενία, στη Σουηδία, στη Δανία. Αυτό αποδεικνύουν περίτρανα επίσης τόσο η ενεργοποίηση των άρθρων 19 και 26 της Σένγκεν που προωθεί τώρα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Ελλάδα, σύμφωνα με τα οποία είναι δυνατή η παράταση των εσωτερικών ελέγχων μέχρι και δύο χρόνια, σε περίπτωση που δεν έχει βελτιωθεί η φύλαξη των «εξωτερικών συνόρων».
Αμεση λοιπόν συνέπεια της εφαρμογής της Σένγκεν και της πλήρους ενεργοποίησης όλων των κατασταλτικών μηχανισμών που τη συνοδεύουν, και όχι η έξοδος από αυτή, είναι ο ορατός κίνδυνος να μετατραπεί η Ελλάδα σε αποθήκη ψυχών. Να εγκλωβιστούν μαζικά δεκάδες χιλιάδες απελπισμένοι πρόσφυγες στην Ελλάδα, που θα θεωρούνται ανεπιθύμητοι από τις αστικές τάξεις των άλλων κρατών - μελών της ΕΕ, και «περίσσιοι» από το τάισμα των επιχειρηματικών ομίλων με πάμφθηνο σχετικά ειδικευμένο και νεαρής ηλικίας εργατικό δυναμικό.
Επιπρόσθετα, στο πλαίσιο της Σένγκεν περιλαμβάνεται και το δόγμα της Ενισχυμένης Αστυνομικής Συνεργασίας (συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων διασυνοριακής παρακολούθησης και συνεχούς καταδίωξης).
Δηλαδή, πρόκειται για οργανωμένο μηχανισμό καταστολής που θεριεύει τα κυκλώματα των διακινητών, στα νύχια των οποίων πέφτουν χιλιάδες απελπισμένοι πρόσφυγες και μετανάστες. Ενταγμένο επίσης στη Σένγκεν είναι το Σύστημα Πληροφοριών Σένγκεν - SIS Ι και ΙΙ: Ενα τεράστιο σύστημα ηλεκτρονικού φακελώματος, το οποίο αποτελεί μια τεράστια ηλεκτρονική βάση δεδομένων. Το σύστημα SIS αποτελείται από ένα τμήμα για κάθε κράτος - μέλος της Σένγκεν, που τηρείται από τις αστυνομικές αρχές και μυστικές υπηρεσίες και ένα τεράστιο κεντρικό σύστημα υπολογιστών, εγκατεστημένο στα περίχωρα του Στρασβούργου, στο οποίο μεταφέρονται και καταχωρούνται τα δεδομένα που υποχρεωτικά συγκεντρώνουν και στέλνουν οι «Εθνικές Ασφάλειες» των κρατών - μελών. Ανάμεσα στα προσωπικά δεδομένα τα οποία συγκεντρώνουν, ανταλλάσσουν και επεξεργάζονται οι εθνικές υπηρεσίες ασφαλείας και οι λοιπές μυστικές υπηρεσίες των κρατών - μελών είναι και εκείνα που αφορούν «φυλετική ή εθνική προέλευση, τα πολιτικά φρονήματα, τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις, τη συμμετοχή σε ένωση ή σε σωματείο, την υγεία, την κοινωνική πρόνοια και τον γενετήσιο προσανατολισμό». Στο σύστημα SIS καταχωρούνται βέβαια και οι αλλοδαποί, οι οποίοι καταχωρούνται επίσης και στη βάση ηλεκτρονικών δεδομένων VIS για αλλοδαπούς. Επιπλέον, η ΕΕ διαθέτει το ηλεκτρονικό σύστημα δακτυλικών αποτυπωμάτων Eurodac, το οποίο συνδέεται με τον Κανονισμό του Δουβλίνου και όπου συγκεντρώνονται όλα τα στοιχεία των αιτούντων άσυλο.
Η Σένγκεν λοιπόν δεν καταργεί τους ελέγχους. Αντίθετα, τους επεκτείνει με πολλαπλούς, διαρκείς, ηλεκτρονικούς, βιομετρικούς ελέγχους στοιχείων σε κάθε επίπεδο προσωπικής, επαγγελματικής και κοινωνικής ζωής του καθενός, παραδίδοντάς τα, ανά πάσα στιγμή, στην κοινή χρήση των αστυνομικών και μυστικών υπηρεσιών των κρατών - μελών και των κατασταλτικών μηχανισμών της ΕΕ (Europol, Eurojust, FRONTEX, Eurodac κ.ά.). Πλάι σ' όλα αυτά ετοιμάζονται να προσθέσουν ακόμη ένα, το σύστημα ελέγχου, δηλαδή φακελώματος όλων των επιβατών των ενδοευρωπαϊκών αεροπορικών πτήσεων (το λεγόμενο «ευρωπαϊκό PNR»), κατά τα πρότυπα του PNR ΕΕ - ΗΠΑ για τις διατλαντικές πτήσεις, που τροφοδοτεί μεταξύ άλλων και τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες με τα προσωπικά δεδομένα όσων επιβατών ταξιδεύουν σ' αυτές από κράτη - μέλη της ΕΕ. Τα βολικά προσχήματα, όπως αυτά της «πάλης κατά της τρομοκρατίας», ή τελευταία του «Ισλαμικού Κράτους», είναι πάντοτε έτοιμα να ενεργοποιήσουν όλα αυτά τα συστήματα και να τα χρησιμοποιήσουν, ανά πάσα στιγμή, σε βάρος του λαϊκού ριζοσπαστισμού που έχει κατεύθυνση την πάλη κατά του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος και της ΕΕ, ενάντια στην εργατική, λαϊκή πάλη και στο ταξικό εργατικό κίνημα.

Μερικές ακόμα «βέλτιστες πρακτικές» της ΕΕ

Η μόνιμη επωδός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για την περιλάλητη «αλληλεγγύη» της ΕΕ, τις «αξίες και τα ιδανικά» της, που δεν είναι άλλα από την καπιταλιστική βαρβαρότητα, από τις ίδιες τις εξελίξεις παίρνει αποστομωτική απάντηση. Γιατί οι κατευθύνσεις της ΕΕ που σπεύδει να υλοποιήσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι το ξεδιάλεγμα των προσφύγων στα hot spots (κέντρα διαλογής) και οι «επιστροφές», δηλαδή οι απελάσεις πίσω στην κόλαση του πολέμου, όσων κρίνονται μη επιλέξιμοι και κατατάσσονται στην κατηγορία των «παράτυπων» μεταναστών.
Οι δε ανατριχιαστικές αποφάσεις της κυβέρνησης της Δανίας όπως και γερμανικών κρατιδίων να προχωρούν σε κατασχέσεις πολύτιμων αντικειμένων των προσφύγων, βάζοντας μέχρι και πλαφόν στο χρηματικό ποσό που θα μπορούν να φέρουν μαζί τους, στο όνομα «να βγουν τα έξοδα», δείχνουν πόσο υποκριτική είναι η, κατά τ' άλλα, «αλληλέγγυα φιλοξενία» τους. Ο εκπρόσωπος μάλιστα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στη σχετική συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο, όχι μόνο δεν καταδίκασε τέτοιες πρακτικές αλλά άφησε και ορθάνοιχτο παράθυρο να επικυρωθούν ως συμβατές με τις διεθνείς συνθήκες... Αλλά και το «κοκκίνισμα» στις πόρτες των αιτούντων άσυλο, τα «διακριτικά βραχιολάκια» στη Βρετανία, στον απόηχο μάλιστα της γεμάτης ερωτηματικά υπόθεσης με τα περιστατικά επιθέσεων σε γυναίκες στη Γερμανία, δίνουν τροφή στην ενίσχυση του εθνικισμού και του ρατσισμού που αποτελεί βούτυρο στο ψωμί για τις φασιστικές ορδές σαν αυτές της Χρυσής Αυγής, στο έδαφος της έντασης των ενδοαστικών αντιπαραθέσεων που εκδηλώνονται αυτήν την περίοδο.
Γι' αυτό οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να παγιδεύονται στην προπαγάνδα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και των άλλων κομμάτων της καπιταλιστικής διαχείρισης. Η ΕΕ είναι φυλακή των λαών και οι διάφοροι μηχανισμοί της, Σένγκεν, Δουβλίνο, Europol, Ευρωσυνοριοφυλακές κ.λπ., βαριές αλυσίδες που δένουν τους λαούς και τα δικαιώματά τους. Με την πάλη τους οι λαοί να διεκδικήσουν άμεσα μέτρα απευθείας μεταφοράς των προσφύγων στις χώρες προορισμού τους. Πάνω από όλα να παλέψουν για να εξαλειφθούν οι αιτίες που γεννούν κι οξύνουν το δράμα των προσφύγων. Ο λαός μπορεί να δοκιμάσει τη δύναμή του, να ανατρέψει την εξουσία των μονοπωλίων. Να πάρει ο ίδιος την εξουσία και τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του, απαλλαγμένος από την ΕΕ και όλες τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του κεφαλαίου και τα δεσμά τους, να οικοδομήσει το δικό του ελπιδοφόρο μέλλον, χωρίς κρίσεις, ιμπεριαλιστικούς πολέμους, προσφυγιά.

Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ