Με τη ροζ μυτούλα

 Με τη ροζ μυτούλα

Η ΔΦΑ φτάνει σε νέες απάτητες κορυφές  -από Έβερεστ και πάνω- τη μάχη κατά της διαπλοκής, με φόντο μια γάτα Ιμαλαΐων και ένα νουάρ της πεντάρας, που συναγωνίζεται σε λυρικούς διαλόγους τη μυθοπλασία της Ζωής για το Γενάρη του 15' (γιατί άμα είσαι μεγάλος ηγέτης, γίνεσαι διαρκής πηγή καλλιτεχνικής έμπνευσης). Μόνο που εδώ δε μιλάμε για πενταροδεκάρες. Είναι πολλά τα λεφτά (και λίγες οι συχνότητες) Ψυχ-Άρη. Κι εσύ Άρη, που θέλεις να κατέβει ο στρατός στους δρόμους για τους πρόσφυγες. Μόνο μια χούντα (του προλεταριάτου) θα μας σώσει από κάτι φασισταριά, σαν και του λόγου σου...

Έγιναν λοιπόν τέσσερις συναντήσεις, σαν τις τέσσερις συχνότητες, που προκαλούν τόσο συχνές συναντήσεις. Με μοναδικό μάρτυρα ένα τετράποδο, να συμβολίζει τη γάτα της διαπλοκής που σκίζει η ΔΦΑ. Με βασικό θέμα το ΔΟΛ και το Μέγκα, που οι περισσότεροι το έχουν αποθηκευμένο στο '4' της τηλεόρασής τους. Και την τελευταία συνάντηση να γίνεται στις 4 Ιούλη, στην εθνική γιορτή των Αμερικάνων, που ήδη είχαν αρχίσει να καλοβλέπουν τον Τσίπρα, με τις τέσσερις μονάδες διαφορά στις πρόσφατες ευρωεκλογές. Κι όλα αυτά, με φόντο το τρίτο μνημόνιο, που μπορεί σύντομα να το ακολουθήσει και τέταρτο κάπου στα κοντά, μαζί με μια τέταρτη προσφυγή στις κάλπες, κι εμάς στα τέσσερα να παίρνουμε τα τρία μας.

Και με τον Ολυμπιακό να παίρνει το 43ο πρωτάθλημα και να τραγουδάει "τα (ένα και δύο και τρία και τέσσερα) παιδιά του Πειραιά", όπου είναι δήμαρχος ο Μώραλης, ο υπάλληλος του Μαρινάκη. Και δεν ξέρω πώς μου ήρθε αλήθεια να τους συνδέσω συνειρμικά, αλλά ο Χατζηνικολάου είχε χτες στον Ενικό τον Τσίπρα, για να δώσει απαντήσεις και να σκίσει τη γάτα της διαπλοκής, περίπου σαν τα μνημόνια, σε ένα άρθρο με ένα νόμο, άλλο εάν του πήρε τελικά τέσσερις συναντήσεις, για να το καταφέρει, γιατί μπορεί να την κυνηγούσε να την πιάσει, και να το έσκιζαν μαζί, σελίδα-σελίδα, σαν τους προηγούμενους.



Με τη διαφορά πως αυτοί είναι διαφορετικοί, γιατί έχουν και παράλληλο πρόγραμμα (πάμε μια βόλτα;), που είναι το ένα εικοστό από το περιλάλητο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, λιγότερα και από τα ψίχουλα του Σαμαρά. Ναι αλλά εκείνοι δεν είχαν 98% απορρόφηση των ΕΣΠΑ, όπως δηλ η αριστερή κυβέρνηση, που τα καταφέρνει καλύτερα και στις ιδιωτικοποιήσεις, με τα 14 αεροδρόμια, κι ας μη συμφωνεί μαζί τους κατά βάθος.

Γιατί, ναι... αριστερή κυβέρνηση, αλλά όχι σε περιόδους κρίσης και καταιγίδας, αφού τώρα προέχουν τα εθνικά συμφέροντα, που τα διασφαλίζει καλύτερα μια συμμαχία με το ΝΑΤΟ και άλλους αγαθούς ιμπεριαλιστές, και για κάποιο λόγο είναι πάντα δεξιά, για όσους τα επικαλούνται και βαφτίζουν έτσι τα κέρδη της κυρίαρχης τάξης.
Που μου θυμίζει, παρεμπιπτόντως, εκείνο το απαράμιλλο "κυριάρχως" που πέταξε ο Τσίπρας, μαζί με το απεφάνθη κι άλλα τέτοια ωραία μαλλιαρά, που δείχνουν σημειολογικά πως ξεμπερδέψαμε με το παλιό "διαλεκτικά", ενσωματώνοντάς το. Αλλά αυτό να ήταν το πρόβλημα.

Το πρόβλημα δεν είναι αν ο πρωθυπουργός είπε κυρά-Τασία τη Χριστοδουλοπούλου που ο ίδιος επέλεξε για αυτή τη θέση. Αν λέει τη μισή αλήθεια για το νεράκι που έχυσε και τη διαφημιστική σπατάλη της ΕΥΔΑΠ, που έδινε 2,5 εκατομμύρια επί ΝΔ, χωρίς να έχει κανέναν ανταγωνιστή (όπως δεν έχει ούτε τώρα, που δίνει απλώς ένα μύριο λιγότερο). Ούτε καν ότι χρησιμοποιεί όπως ακριβώς ο αντίπαλός του τη φράση "παράτυπος μετανάστης" γιατί έχουν την εντύπωση πως δε χτυπάει άσχημα, όπως το λαθρομετανάστης.

Το πρόβλημα είναι η πολύ βολική αντιπολίτευση που του κάνουν από δεξιά. Ή καταπίνεις αμάσητα τα χοτ-σποτ και τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης ή είσαι δεξιός ρατσιστής, όπως διαδίδει η ομάδα του Σύριζα στα social media για τον Πελετίδη. Έτσι η ΔΦΑ έχει λυμένα τα χέρια της να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα τους τελευταίους μήνες, δηλ αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση, για να δείξει τις μεγάλες (ιδεολογικές, γιατί στην πράξη δε βγαίνουν) διαφορές της.

Κι όσο για τα ερωτήματα που έμειναν ανοιχτά;
-Γιατί χρειάστηκε τέσσερις συναντήσεις ο Τσίπρας, αν ήταν απλώς να απορρίψει τα αιτήματα του Ψυχάρη; Όσο καλά και αν είχε δουλέψει από πριν την απάντησή του στον Ενικό, πρέπει να θεωρεί αφελείς τους δικούς του, όσο δεν απαντά πειστικά σε αυτό. Εξάλλου, πάνω από μια φορά είναι σχέση, όπως λέει κι ένας χρυσός κανόνας των αρπαχτών πάσης φύσης. Πόσο μάλλον τέσσερις...

-Είναι ψοφάλογο ο Ψυχάρης και δρα σπασμωδικά, ψυχορραγώντας; Ή μήπως έχει ηχογραφήσει τις συνομιλίες τους και κρατάει τον Τσίπρα;
-Τι απέγινε αλήθεια ο Μουλόπουλος κι εξαφανίστηκε έξαφνα από τα ψηφοδέλτια του Σύριζα μες στον τελευταίο χρόνο;

-Και τι γίνεται με το ηθικό πλεονέκτημα και την ειλικρίνεια του Τσίπρα, όταν τον καρφώνουν ακόμα κι οι πρώην δικοί του, όπως ο Πιτσιρίκος; Ο οποίος σκούζει στα κεραμίδια σαν απατημένος εραστής Ιμαλαΐων και τον δίνει στεγνά για όσα είχε πει στα παρασκήνια της συνέντευξης που είχε δώσει κάποτε στο Unfollow, όπου δήλωνε πως ούτε είχε συναντήσει ποτέ τον κ. ΔΟΛ, ούτε είχε και κάποιο λόγο να το κάνει;

Ιδού οι απορίες... Τι κάνει άραγε νιάου-νιάου στα κεραμίδια;