Επί τάπητος ο σχεδιασμός για το μαζικό εγκλωβισμό

Επί τάπητος ο σχεδιασμός για το μαζικό εγκλωβισμό

Μια βδομάδα μετά τη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, αναδεικνύονται οι επικίνδυνες επιπτώσεις από αυτήν, παρά τις θριαμβολογίες της κυβέρνησης αμέσως μετά το τέλος της Συνόδου

Μια βδομάδα μετά την υπογραφή που έβαλε στη συμφωνία της Συνόδου Κορυφής Ευρωπαϊκής Ενωσης - Τουρκίας, με στόχο πρόσφυγες και μετανάστες, η κυβέρνηση παρουσίασε την περασμένη Πέμπτη το σχέδιο μαζικού εγκλωβισμού χιλιάδων ανθρώπων που βρίσκονται στη χώρα μας, ζητώντας να φύγουν για άλλες χώρες της Ευρώπης. Επιπλέον, έδωσε ανάγλυφα την εικόνα ενός σχεδίου που περιλαμβάνει την κράτηση προσφύγων και μεταναστών μέχρι να διωχθούν στην Τουρκία. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, αμέσως μετά την απόφαση της Συνόδου, έκανε λόγο για νίκη με αστερίσκους, ενώ ο ίδιος ο πρωθυπουργός θριαμβολογούσε, παρά το γεγονός ότι επικυρώθηκε ο εγκλωβισμός στη χώρα μας όλων όσοι βρίσκονται ήδη εδώ, και μάλιστα για πολλά χρόνια.

Το άθλιο παζάρι ανάμεσα σε ΕΕ και Τουρκία, που βέβαια δεν τέλειωσε με τη Σύνοδο, φανέρωσε τις σοβαρές αντιθέσεις, αλλά και προσωρινούς συμβιβασμούς, που δεν αφορούν βέβαια μόνο το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό, αλλά συνολικά τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή. Η στάση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προκύπτει αντικειμενικά από τη συνολική της στάση απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, από τη συμμετοχή στα παζάρια που γίνονται για λογαριασμό των συμφερόντων της ελληνικής αστικής τάξης. Μόνο ως υποκριτική μπορεί να χαρακτηριστεί η κριτική των άλλων αστικών κομμάτων, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ κ.λπ., δεδομένου ότι επιχειρούν να εξωραΐσουν το ταξικό περιεχόμενο της ίδιας της απόφασης της Συνόδου Κορυφής και να το «ρίξουν» σε λάθος κυβερνητικές επιλογές. Λες και θα έκαναν κάτι διαφορετικό από αυτό που έκανε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Λες και αυτοί δεν είναι υπέρμαχοι της συμμετοχής της χώρας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, της στήριξης των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, της συμμετοχής στα ιμπεριαλιστικά παζάρια για λογαριασμό του κεφαλαίου.
Δεν ξέρουμε με τι κριτήρια μετράει την επιτυχία της η κυβέρνηση και αν όντως στα παζάρια στις πλάτες των προσφύγων - μεταναστών, αλλά και των λαών της Ελλάδας και της ΕΕ, το ελληνικό κεφάλαιο κατάφερε να υπερασπίσει τα συμφέροντά του. Δεν μπορούν, όμως, να κρύψουν την αλήθεια απ' το λαό, ότι δηλαδή η απόφαση δε λύνει το πρόβλημα των εγκλωβισμένων στην Ελλάδα, ούτε πρόκειται να σταματήσει τα προσφυγικά - μεταναστευτικά κύματα. Επιδεινώνει τις συνθήκες εγκλωβισμού και καταστολής για ακόμη περισσότερους πρόσφυγες και μετανάστες. Καταπατά βάναυσα τα δικαιώματα των προσφύγων, θα οξύνει τα προβλήματα και για τον ελληνικό λαό.
Ας δούμε πιο αναλυτικά πώς διαμορφώνεται η κατάσταση:

1. Τα κέντρα διαλογής ανθρώπων (σ.σ. «hot spots») μετατράπηκαν σε κέντρα κράτησης. Παρά το γεγονός ότι αυτή ήταν και η αιτία που φορείς, οργανώσεις και ΜΚΟ αποχώρησαν από πολλούς, ο εκπρόσωπος Τύπου του Συντονιστικού Γ. Κυρίτσης αρνήθηκε την περασμένη Πέμπτη ότι πρόκειται για κέντρα κράτησης και πρόσθεσε: «Σε ό,τι αφορά τα νησιά τα θεωρούμε κλειστές δομές, υπό την έννοια ότι οι πρόσφυγες πρέπει να είναι υπό κάποιους περιορισμούς και να είναι στη διάθεση των ελληνικών αρχών». Αλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε, δηλαδή. Και δεν είναι μόνο αυτό. Μέχρι τώρα, δεν έχει ξεκινήσει καμία διαδικασία χορήγησης ασύλου, ενώ και η καθυστέρηση στελέχωσης αυτών των υπηρεσιών, παραπέμπει στο ότι η χορήγηση ασύλου θα καθυστερήσει σημαντικά.

2. Η κυβέρνηση ζητά τη μεγαλύτερη εμπλοκή του ΝΑΤΟ. Την περασμένη Τρίτη η κυβερνητική εκπρόσωπος, Ολ. Γεροβασίλη, αναφερόμενη στην επικοινωνία που είχε ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, με την Γερμανίδα καγκελάριο, Α. Μέρκελ, είπε πως στη συνομιλία τους «επισημάνθηκε η ανάγκη για πλήρη επιχειρησιακή ανάπτυξη του ΝΑΤΟ και μείωση των ροών από τα τουρκικά παράλια, με εφαρμογή του σχεδίου δράσης Ευρωπαϊκής Ενωσης - Τουρκίας», ενώ δόθηκε έμφαση στην παροχή τεχνικής και στελεχιακής υποστήριξης στην Ελλάδα από τη Γερμανία. Ομως, ο ναύαρχος Τζ. Σταυρίδης, πρώην ανώτατος διοικητής των ΝΑΤΟικών δυνάμεων στην Ευρώπη, ήρθε με δημόσιες δηλώσεις του να επιβεβαιώσει ότι η συγκέντρωση δυνάμεων της λυκοσυμμαχίας στο Αιγαίο ουσιαστικά δεν αφορά το Προσφυγικό, αλλά σχετίζεται με τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τις εξελίξεις στη Συρία, προετοιμάζοντας και νέες πιθανές επεμβάσεις σε άλλες χώρες της περιοχής. Μάλιστα, ο Ελληνοαμερικανός πρώην ανώτατος ΝΑΤΟικός διοικητής, με τις δηλώσεις του, επιβεβαίωσε ανοιχτά ότι η λυκοσυμμαχία όχι μόνο δεν εγγυάται τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, αλλά θα συνεχίσει να «καλύπτει» το συστηματικό γκριζάρισμα του αρχιπελάγους από την Αγκυρα. Αυτό επιβεβαιώνει και τις πληροφορίες που αναφέρουν ότι κανένας από τους ΝΑΤΟικούς δεν έχει έρθει σε επικοινωνία με ελληνικές αρμόδιες υπηρεσίες για τους πρόσφυγες.

3. Η κατάσταση σε όλους τους καταυλισμούς και ιδιαίτερα στην Ειδομένη είναι τραγική. Πλέον, ορισμένοι που έχουν ζήσει από κοντά την κατάσταση κάνουν λόγο για πολλές Αμυγδαλέζες. Εκατοντάδες άνθρωποι έχουν μείνει αβοήθητοι στα στοιχεία της φύσης. Βροχές, πλημμύρες, άνεμοι. Ανθρωποι που προσπαθούν να επιβιώσουν με πενιχρό συσσίτιο. Αλλοι που κατά δεκάδες καταφεύγουν στις υποτυπώδεις δομές που υπάρχουν για παροχή υπηρεσιών Υγείας. Το κράτος συνειδητά απόν, αφού, όπως είπε ο Γ. Μουζάλας «δεν θέλαμε πάνω στα σύνορα να υπάρχει επίσημη κρατική δομή που να διευκολύνει αυτό το δρόμο (σ.σ. των Βαλκανίων) και να τον καθιερώνει. Ετσι ήρθαμε σε επαφή με ΜΚΟ και την UNHCR και τους ζητήσαμε να βοηθήσουν στην ανακούφιση αυτών των ανθρώπων και ανταποκρίθηκαν. Ηταν νομική ανάγκη στην αρχή και πολιτική επιλογή μετά». Μια συνειδητή πολιτική καλλιέργειας της απελπισίας στους ήδη απελπισμένους πρόσφυγες. Η κατάσταση αυτή αύξησε τους κινδύνους. Ακόμα και ο Γ. Μουζάλας ομολόγησε πως υπάρχει κίνδυνος να πεθάνουν παιδιά. Με τη μεθόδευση αυτή έρχεται σαν ώριμο φρούτο η επερχόμενη κίνηση για «εκκένωση» του καταυλισμού των 14.000 προσφύγων στην περιοχή, γεγονός που προκαλεί πολλά ερωτήματα για το μέγεθος της επιχείρησης που θα γίνει λόγω του μεγάλου αριθμού ανθρώπων.

Στο λιμάνι του Πειραιά ζουν πάνω από 5.000 άνθρωποι σε δύσκολες συνθήκες. Υπάρχουν γυναίκες που κοιμούνται με τα παιδιά τους αγκαλιά, από φόβο μήπως τα απαγάγουν, τα ντους και οι τουαλέτες δεν επαρκούν, οι άνθρωποι κοιμούνται σε σκηνές, στο δρόμο ή ο ένας δίπλα στον άλλο στους χώρους του λιμανιού. Η λειτουργία των πρόχειρων δομών στο λιμάνι βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε αλληλέγγυους, καθώς δεν υπάρχει εμφανής κρατική παρουσία, είτε ως προσωπικό είτε ως υποστήριξη, ενώ η ιατρική μέριμνα παρέχεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από εθελοντικές ομάδες.

4. Η συμφωνία θα οδηγήσει σε «μαζικές απελάσεις» προσφύγων που θα αποτελούν παραβίαση της διεθνούς νομοθεσίας. Ηδη, υπάρχουν πληροφορίες για εξαναγκαστικές επαναπροωθήσεις προσφύγων από την «ασφαλή» Τουρκία, όπως την θεωρεί η ΕΕ και η κυβέρνηση. Η καταγγελία για εξαναγκαστική επιστροφή Αφγανών αιτούντων άσυλο από την Τουρκία, μόλις λίγες ώρες αφότου η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας για τους πρόσφυγες τέθηκε σε ισχύ, φανερώνει πως η εφαρμογή της συμφωνίας θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των προσφύγων. Πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο συλλαμβάνονται στα δυτικά σύνορα στην Τουρκία, βρίσκονται υπό κράτηση χωρίς πρόσβαση σε δικηγόρους και έπειτα επιστρέφονται εξαναγκαστικά στη Συρία και το Ιράκ, ενώ αναγκάζονται να υπογράψουν χαρτιά για την «εκούσια επιστροφή τους». Τους τελευταίους μήνες, αυξανόμενοι αριθμοί προσφύγων, που αναχαιτίζονται κατά τη διάρκεια της διαδρομής τους προς την Ελλάδα, μεταφέρονται στο προαναχωρησιακό κέντρο Erzurum, το οποίο χρηματοδοτείται από την ΕΕ και από το οποίο αναγκαστικά επιστρέφονται στις χώρες καταγωγής τους, χωρίς δυνατότητα πρόσβασης σε δικηγόρους και διαδικασίες ασύλου.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, ο λαός πρέπει να ενισχύσει ακόμα πιο αποφασιστικά τον αγώνα του ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ. Να δυναμώσει την αλληλεγγύη του προς τους πρόσφυγες - μετανάστες, να διεκδικήσει ανθρώπινους χώρους προσωρινής φιλοξενίας και ασφαλή μετάβασή τους στις χώρες τελικού προορισμού τους. Να παλέψει για να σταματήσει ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και άλλων κρατών, που έχουν συνυπογράψει και οι ελληνικές κυβερνήσεις.