Ξεπλένουν την αντιδραστική πολιτική της ΕΕ

Ξεπλένουν την αντιδραστική πολιτική της ΕΕ

Στις 16 Μάρτη συνεδρίασε στις Βρυξέλλες η τριμερής Κοινωνική Σύνοδος Κορυφής, στην οποία, εκτός από τους εκπροσώπους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Κομισιόν, συμμετέχουν οι Ενώσεις των εργοδοτών της ΕΕ και η Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ), στην οποία εγγράφεται και η ΓΣΕΕ. Ολοι αυτοί οι «κοινωνικοί και οικονομικοί εταίροι», όπως χαρακτηρίζονται, συνυπέγραψαν μια δήλωση για την προσφυγική κρίση, η οποία ελάχιστα διαφέρει από τα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής των ηγετών των κρατών - μελών της ΕΕ που έγινε για το ίδιο θέμα και τις ίδιες μέρες, επίσης στις Βρυξέλλες.

Η κοινή δήλωση εργατοπατέρων και εργοδοτών είναι μνημείο για το ξέπλυμα της αντιδραστικής πολιτικής που εφαρμόζει η ΕΕ σε βάρος προσφύγων και μεταναστών, με τη συμμετοχή και της ελληνικής κυβέρνησης, αντιμετωπίζοντας το θέμα της μετανάστευσης με βάση τα συμφέροντα των μονοπωλίων της ΕΕ. Για χάρη της δικής τους κερδοφορίας «σφάζονται» εργασιακά και άλλα δικαιώματα στα κράτη - μέλη, πνίγονται χιλιάδες ξεριζωμένοι στην προσπάθεια να εγκαταλείψουν τις εμπόλεμες περιοχές και πολύ περισσότεροι εγκλωβίζονται στις χώρες εισόδου, ή τσουβαλιάζονται για να επιστρέψουν εκεί απ' όπου ξεκίνησαν.

***

Μια πρώτη γενική παρατήρηση είναι ότι από την κοινή δήλωση απουσιάζει κάθε αναφορά στις αιτίες της προσφυγιάς, που είναι βέβαια ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος. Ετσι, εργατοπατέρες και εργοδότες σημειώνουν απλά ότι «από την έναρξη της προσφυγικής κρίσης το 2013, τα κράτη - μέλη της ΕΕ έχουν δεχθεί περίπου δύο εκατομμύρια πρόσφυγες» και ότι αναμένονται και άλλοι «λόγω των συνεχιζόμενων συγκρούσεων».

Ποιος προκαλεί αυτές τις συγκρούσεις, ποιοι συμμετέχουν, τι ανταγωνισμούς υποκρύπτουν, δεν λένε κουβέντα. Και πώς να πουν, άλλωστε, αφού στα θέατρα του πολέμου αυτά που κρίνονται σε τελική ανάλυση είναι τα μονοπωλιακά συμφέροντα, στο πλαίσιο πάντα των οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Κατά τ' άλλα, η τριμερής κοινωνική σύνοδος διαπιστώνει ότι «η ισχυρότερη συνεργασία μεταξύ των κρατών - μελών είναι η μόνη λύση στις ασυνήθιστα μεγάλες προσφυγικές ροές που καταφθάνουν στην ΕΕ, και που οδήγησαν ορισμένα κράτη - μέλη σε κλείσιμο των συνόρων τους, θέτοντας σε κίνδυνο το κεκτημένο του Σένγκεν».

Ακολουθεί ένας ύμνος στη Σένγκεν, η οποία «είναι ένα από τα πλέον χειροπιαστά επιτεύγματα και οφέλη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις», για να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι «η αποδόμηση ή η διάλυση του χώρου Σένγκεν θα προκαλέσει σοβαρό πρόβλημα στις αλυσίδες αξίας και θα οδηγήσει τελικά στην καταστροφή θέσεων εργασίας και στη μείωση του πλούτου».

***

Αυτό είναι που τους ανησυχεί: Οι οικονομικές συνέπειες που θα έχει για τους επιχειρηματικούς ομίλους τυχόν υπονόμευση της ενιαίας αγοράς και των ελευθεριών κίνησης που προβλέπει το Μάαστριχτ, με την αναστολή συνθηκών όπως αυτή της Σένγκεν. Να γιατί προτείνουν τον αποτελεσματικότερο «έλεγχο των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ» και «επαρκή οικονομικά μέσα που θα επιτρέψουν στη Frontex να παίξει τον ρόλο της». Επιβεβαιώνουν ότι πολιτική του κεφαλαίου είναι η Ευρώπη - φρούριο, όπου η κάνουλα των προσφυγικών ροών θα ανοιγοκλείνει ανάλογα με τα συμφέροντα και τις ανάγκες των μονοπωλίων.

Αυτό γίνεται ακόμα πιο καθαρό όταν η συζήτηση φτάνει στον έλεγχο των αιτήσεων για άσυλο και στην ενσωμάτωση εκείνων που τελικά θα γίνουν δεκτοί. Να τι γράφει η κοινή δήλωση: «Η ενσωμάτωση των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων στην αγορά εργασίας είναι βασικής σημασίας. Ο πληθυσμός της Ευρώπης γηράσκει. Σε αρκετά κράτη - μέλη, το εργατικό δυναμικό αρχίζει να συρρικνώνεται. Ο μεγάλος αριθμός θέσεων εργασίας που παραμένουν κενές σε καθήκοντα που απαιτούν τόσο εξειδικευμένο όσο και ανειδίκευτο δυναμικό συνυπάρχει με τα υψηλά ποσοστά ανεργίας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Αυτό είναι κάτι που υπονομεύει τις γενικότερες προοπτικές για τη μελλοντική μας ανάπτυξη».

***

Επομένως, σύμφωνα με την κοινή αντίληψη κυβερνήσεων, εργατοπατέρων και εργοδοτών, ο «ιερός» στόχος της καπιταλιστικής ανάκαμψης είναι αδιαπραγμάτευτος και για την επίτευξή του είναι αναγκαία η τροφοδότηση της αγοράς εργασίας με νέο εργατικό δυναμικό, το οποίο αναζητείται στις τάξεις των προσφύγων και μεταναστών. Δεν είναι όμως χρειαζούμενοι όλοι, αλλά μόνο εκείνοι που διαθέτουν τα κατάλληλα προσόντα και τις δεξιότητες για τις διαρκώς μεταβαλλόμενες ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας.

Γι' αυτό, στην κοινή δήλωση αναφέρεται: «Το ζήτημα της αξιολόγησης, της δοκιμής και του ελέγχου των δεξιοτήτων και των ικανοτήτων είναι ο θεμέλιος λίθος μιας αναζωογονημένης πολιτικής για την ένταξη στην αγορά εργασίας των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων στην Ευρώπη. Η αύξηση των δυνατοτήτων όλων των παραγόντων στην αλυσίδα ενσωμάτωσης είναι ζωτικής σημασίας για την πιστοποίηση και την αντιστοίχηση των δεξιοτήτων».

Με άλλα λόγια, η «συνταγή» του κεφαλαίου, την οποία στηρίζουν οι εργατοπατέρες της ΣΕΣ, είναι η εξής: Με φράχτες και καταστολή εμποδίζουμε και αποτρέπουμε τους πρόσφυγες να μπουν μαζικά στην Ευρώπη. Αυτούς που τελικά θα αφήσουμε να περάσουν, τους κοιτάμε στα δόντια και όποιος μας κάνει τον εντάσσουμε στη διαδικασία της ενσωμάτωσης για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην καπιταλιστική κερδοφορία. Τόσο απλά...

Π.