Οι εξελίξεις απαιτούν εγρήγορση και στοχοπροσηλωμένο αγώνα

Οι εξελίξεις απαιτούν εγρήγορση και στοχοπροσηλωμένο αγώνα

Αλίμονο σ' όποιον για λίγο ξεχαστεί. Αλίμονο σ' όποιον, αποσβολωμένος μπρος στην εικόνα των δολοφονικών επιθέσεων στις Βρυξέλλες, χάνει από την οπτική του την καθημερινή σφαγή των εργατικών δικαιωμάτων και βουρκωμένος από το δράμα των προσφύγων αφήνει τον εαυτό του να πιστεύει ότι η ΝΑΤΟική αρμάδα θα δώσει τη λύση.

Βρισκόμαστε σ' εκείνο το σημείο του κόμπου όπου ενώ όλες οι άκρες είναι ορατές και ζητούν να τις ξεδιαλύνουμε, το σφίξιμο της θηλιάς είναι τόσο ασφυκτικό που θολώνει ο νους, χάνει το κύριο, αγκιστρώνεται σ' ό,τι του πετάξουν.

***

Τα αστικά επιτελεία, για να συσκοτίσουν την πραγματική αιτία δράσης ομάδων όπως αυτή που χτύπησε στις Βρυξέλλες, μιλάνε για «πόλεμο πολιτισμών», για «ψυχοκοινωνικές αιτίες των αποκλεισμένων νέων στα γκέτο της Δύσης», για τη «ριζοσπαστικοποίηση νέων μουσουλμάνων» και σαν έτοιμοι από καιρό πλασάρουν την ανάγκη «ενίσχυσης της ασφάλειας», μιλάνε για «αναγκαίες εκπτώσεις στα δικαιώματα και τις ελευθερίες», την «ένταση του πολέμου κατά της τρομοκρατίας».
Κρύβουν το πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών μέσα στο οποίο αναπτύχθηκαν αυτές οι οργανώσεις, σε διασύνδεση με μηχανισμούς αστικών κρατών και ιμπεριαλιστικών συμμαχιών.
Θολώνουν την εικόνα, το γεγονός ότι η επίθεση στις Βρυξέλλες συμβαίνει σε μια περίοδο που πολλές περιοχές του πλανήτη φλέγονται, ενώ «μυρίζει μπαρούτι» για συνολικότερη ανάφλεξη. Στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική συνεχίζονται οι πόλεμοι και οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, που έχουν ως αιτία τους τον επικίνδυνο για τους λαούς ανταγωνισμό των καπιταλιστικών χωρών και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών τους για το μοίρασμα αγορών, πηγών Ενέργειας, δρόμων μεταφοράς τους και γεωστρατηγικών σφαιρών επιρροής.

Επικίνδυνες εξελίξεις

Στο Προσφυγικό, έχουμε ήδη την επικύρωση της απόφασης για τον εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων που γίνονται έρμαιο στο άθλιο παζάρι της λυκοσυμμαχίας, που λέγεται ΕΕ, με την άρχουσα τάξη της Τουρκίας. Και για άλλη μια φορά, ο Ελληνας πρωθυπουργός προσπάθησε να παρουσιάσει το μαύρο - άσπρο. Ομως: Το κλείσιμο των βόρειων συνόρων για τους πρόσφυγες αποτελεί κοινή απόφαση της ΕΕ, όχι αποτέλεσμα μονομερών ενεργειών, όπως ισχυρίζεται ο Αλ. Τσίπρας. Η απόφαση για υποχρεωτική κατάθεση των αιτήσεων ασύλου και fast-track εξέτασή τους στην Ελλάδα σημαίνει επαναφορά σε ισχύ και αυστηρή εφαρμογή του απαράδεκτου Κανονισμού του Δουβλίνου. Ετσι θα αυξηθούν τα κυκλώματα και οι ταρίφες των δουλεμπόρων, τα δρομολόγια θα γίνουν πιο επικίνδυνα, θα ανέβει ο αριθμός των νεκρών προσφύγων - μεταναστών. Με την απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, η άρχουσα τάξη της Τουρκίας πήρε από την ΕΕ αυτό που επιδιώκει εδώ και καιρό, δηλαδή να «βάλει πόδι» στην περιοχή της Συρίας που βρίσκονται οι Κούρδοι, στο όνομα δήθεν του να δημιουργηθούν «ασφαλέστερες περιοχές» για τους πρόσφυγες «σε ορισμένες περιοχές κοντά στα τουρκικά σύνορα». Παράλληλα, η ελληνική κυβέρνηση βάζει κολαούζο το ΝΑΤΟ στα γκριζαρισμένα σύνορα του Αιγαίου.
Την ίδια ώρα, μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά και στο μέτωπο της διαπραγμάτευσης με τους «εταίρους». «Προ των πυλών» εμφανίζονται και νέα αντιλαϊκά νομοθετήματα, με επίκεντρο την παραπέρα κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης και των συντάξεων, τη νέα ένταση της φοροληστείας απέναντι στα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά, τις αντιλαϊκές παρεμβάσεις στα «κόκκινα» δάνεια, καθώς και τη συγκρότηση του νέου Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, ζητήματα που αποτελούν τα προαπαιτούμενα της «αξιολόγησης», ενώ στα σκαριά είναι και τα επόμενα «πακέτα», όπως η διόγκωση των ειδικών φόρων κατανάλωσης στα καύσιμα κίνησης, η αύξηση του ΕΝΦΙΑ στη λαϊκή στέγη και τη μικρή περιουσία, οι ευρύτερες «αλλαγές» στη φορολόγηση των οχημάτων (τέλη κυκλοφορίας κ.ά.), η αύξηση στα τέλη κινητής τηλεφωνίας. Στον αντίποδα, το επόμενο διάστημα ανακοινώνεται το υπό διαμόρφωση «πρότυπο της παραγωγικής ανασυγκρότησης», καθώς και ο νέος «αναπτυξιακός νόμος», ο οποίος βρίθει από κάθε είδους κρατικές ενισχύσεις, φοροελαφρύνσεις και απαλλαγές για το κεφάλαιο, ώστε να έρθει η περίφημη ανάκαμψη.

Στηρίζουν και επαινούν

Με αυτά τα δεδομένα, δεν ξάφνιασε η στήριξη Τσίπρα από Σόιμπλε - Σαπέν, που έκαναν καθαρό ότι και η σημερινή κυβέρνηση είναι επιλογή του κεφαλαίου και ισχυρών καπιταλιστικών κρατών, ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Στην κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αναγνωρίζεται η αφοσίωση με την οποία υλοποιεί τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να ανακάμψει η κερδοφορία του.
Επαινο, βεβαίως, πήρε η κυβέρνηση και από τον αμερικανικό παράγοντα, στη διάρκεια της επίσκεψης του υπουργού Αμυνας στις ΗΠΑ. Σε ημερίδα στο Καπιτώλιο που οργάνωσαν το Lexington Institute και το Ελληνοαμερικανικό Ινστιτούτο με θέμα υπό τον εντυπωσιακό τίτλο «Ο Κόλπος της Σούδας: Το στρατιωτικό στολίδι του ΝΑΤΟ», ο υπουργός δήλωσε: «Πρόκειται για ένα αεροπλανοφόρο που δεν μπορεί να βυθιστεί και οι σύμμαχοί μας μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν χωρίς να χρειάζεται να εμπλακούν σε τουρκικά παζάρια». Ταυτόχρονα, ανακοίνωσε την κοινή εξαήμερη άσκηση της Ελλάδας, του Ισραήλ και των Ηνωμένων Πολιτειών, που θα αρχίσει στις 30 Μάρτη.

Κινητικότητα σε όλο το αστικό στρατόπεδο

Σ' αυτό το περιβάλλον, δεν περνάνε απαρατήρητες διεργασίες που γίνονται στο αστικό πολιτικό σύστημα, ώστε να ανταποκριθεί καλύτερα στις απαιτήσεις των καιρών. Στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας μιλάνε ξανά για «σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων» και την «ανάγκη να βρεθούν γύρω από το ίδιο τραπέζι όλοι, χωρίς εξαιρέσεις, όλοι όσοι τουλάχιστον αυτοπροσδιορίζονται ως "προοδευτικοί", "δημοκράτες", είτε θεωρούν ότι ανήκουν στον ευρύτερο χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού», με προγραμματική βάση μια «σειρά ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων», που όπως εκτιμούν, διακόπηκαν μετά την περίοδο 2009 - 2011. Παράλληλα μ' αυτούς, γίνονται κινήσεις και στους πέριξ της ΝΔ χώρους. Ανέστησαν τον Καρατζαφέρη, με σκοπό τη διαμόρφωση ενός «νέου» «συντηρητικού εθνικού φιλελεύθερου δεξιού κόμματος», που θα εκφράζει με μεγαλύτερη συνέπεια εθνικιστικές και ευρωσκεπτικιστικές θέσεις, που άλλωστε υπάρχουν στους κόλπους της αστικής τάξης.

Κανένας θεατής

Απέναντι στην πραγματικότητα που διαμορφώνουν οι ανάγκες του κεφαλαίου, είναι κρίσιμο κάθε εργάτης, νέος, άνεργος, φτωχός αυτοαπασχολούμενος και αγρότης να μην παρακολουθεί παθητικά τις συμφωνίες της κυβέρνησης με την ΕΕ, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ, για την αφαίρεση όσων δικαιωμάτων απέμειναν. Να μη μένει θεατής στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς που προετοιμάζουν νέα μέτρα στο Ασφαλιστικό, νέους δυσβάσταχτους φόρους, νέα προνόμια στους τραπεζίτες και θηλιά στο λαό με τα «κόκκινα» δάνεια, νέες ιδιωτικοποιήσεις, το τσάκισμα μισθών και μεροκάματων και άλλα πολλά! Κανένας και καμία δεν πρέπει να δεχτεί την καταστολή, νέα μέτρα περιορισμού της λαϊκής πάλης με αφορμή τις επιθέσεις στις Βρυξέλλες. Οπως σημειώνει το ΠΑΜΕ ενόψει των συλλαλητηρίων που οργανώνει για τις 29 και 31 Μάρτη προετοιμάζοντας τη 48ωρη απεργία, «εδώ και τώρα δράση για να μην περάσει η επίθεση στη ζωή μας!».

***

Για να 'ναι, όμως, αποτελεσματικοί στο στόχο τους οι αγώνες, η εργατική τάξη πρέπει να 'χει όσο το δυνατόν καθαρότερο ότι: Μπροστά στη νομοτέλεια της καπιταλιστικής κρίσης, που καμία γραμμή αστικής διαχείρισης δεν μπορεί να αναιρέσει την αιτία της εκδήλωσής της, ο πονοκέφαλος της αστικής διαχείρισης διεθνώς αφορά τη δυσκολία ελεγχόμενης «υποτίμησης» μεγάλου μεγέθους υπερσυσσωρευμένου κεφαλαίου με διάφορες μορφές (υπερχρεωμένα κράτη, μεγάλες προβληματικές τράπεζες κ.λπ.) και την κατά συνέπεια διαπάλη για την κατανομή των ζημιών. Σ' αυτό το έδαφος αυξάνεται ο κίνδυνος ενός μεγάλου ιμπεριαλιστικού πολέμου για το μοίρασμα αγορών, ενεργειακών πηγών και σφαιρών γεωστρατηγικής επιρροής. Η εγχώρια αστική τάξη, για να συμμετάσχει στο νέο μοίρασμα των αγορών της περιοχής και για να αναβαθμίσει το γεωπολιτικό της ρόλο, συμμετέχει πρόθυμα στα πιο επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή. Η κυβέρνηση στηρίζει ενεργά την κλιμακούμενη στρατιωτική ευρωατλαντική επέμβαση, που αυξάνει τον κίνδυνο του γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ευρασία.
Να γιατί, λοιπόν, για να 'ναι νικηφόρος για την εργατική τάξη ο σκληρός ταξικός πόλεμος που διεξάγεται, το πιο κρίσιμο ζήτημα είναι ο προσανατολισμός της ταξικής πάλης, ώστε να σημαδεύει τον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη των καπιταλιστών, το κράτος της, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες που στηρίζουν, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Δηλαδή, το περιεχόμενο, το πλαίσιο πάλης να βοηθά, να ωριμάζει και να βαθαίνει, να εδραιώνεται η αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση της πάλης.