"Μια προειδοποίηση": Ο Μαρξ για τους "εισαγόμενους εργάτες"
Στο χτεσινό σημείωμα συμπεριέλαβα ένα βιντεάκι όπου ο Δημήτρης Καζάκης
όχι απλώς διαλαλεί ότι "οι μετανάστες δεν αποτελούν μέρος της εργατικής
τάξης" αλλά αποδίδει αυτή την θέση στον ίδιο τον Μαρξ. Κι όπως πολύ
σωστά σημειώνεται σε κάποιο σχόλιο, ο Καζάκης δεν είναι ο μόνος που
κάνει αυτή την κουτσουκέλα. Υπάρχουν κι άλλοι που ανακαλύπτουν πως τα
ίδια έχουν υποστηρίξει και ο Ένγκελς και ο Λένιν αλλά και η Πρώτη
Διεθνής (!). Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με την σειρά, να δούμε ποια
είναι η αλήθεια.
Στις 15 Μαρτίου 1865 ο Καρλ Μαρξ, ο οποίος ζη ήδη στο Λονδίνο, γράφει ένα κείμενο με τίτλο "Μια προειδοποίηση", όπου ασχολείται με το ζήτημα της εισαγωγής εργατών. Στις 4 Μαΐου 1866 η Διεθνής Ένωση Εργατών (δηλαδή, η Πρώτη Διεθνής) υιοθετεί την τοποθέτηση του Μαρξ και το κείμενο, αφού προσαρμόζεται στην επικαιρότητα, δημοσιεύεται επανειλημμένα σε γερμανικά περιοδικά και εφημερίδες. Σε δική μου μετάφραση από τον παραπάνω σύνδεσμο, ο Μαρξ έλεγε τα εξής (οι υπογραμμίσεις είναι του ίδιου του Μαρξ):
Πριν λίγο καιρό, οι εργάτες ράφτες του Λονδίνου έφτιαξαν μια γενική ομοσπονδία για να στηρίξουν τα αιτήματά τους έναντι των αρχιραφτάδων, οι οποίοι είναι ως επί το πλείστον μεγάλοι καπιταλιστές. Το ζητούμενο ήταν όχι μόνο να προσαρμοστούν οι μισθοί στο επίπεδο των αυξανόμενων μισθών στα είδη πρώτης ανάγκης αλλά επίσης να μπει τέλος στην υπέρμετρα σκληρή μεταχείριση των εργατών αυτού του βιομηχανικού κλάδου. Οι εργοδότες προσπάθησαν να ματαιώσουν αυτό το σχέδιο, προσλαμβάνοντας εργάτες ράφτες κυρίως από το Βέλγιο, την Γαλλία και την Ελβετία. Αντιδρώντας, το Κεντρικό Συμβούλιο της Διεθνούς Ένωσης Εργατών δημοσίευσε σε βελγικές, γαλλικές και ελβετικές εφημερίδες μια προειδοποίηση, η οποία ήταν απολύτως πετυχημένη. Η μανούβρα των λονδρέζων εργοδοτών απέτυχε. Αναγκάστηκαν να υποκύψουν και να δεχτούν τα δίκαια αιτήματα των εργατών.
Όντας ηττημένοι στην Αγγλία, οι εργοδότες προσπαθούν τώρα να πάρουν αντίμετρα, αρχίζοντας από την Σκωτία. Είναι γεγονός ότι, ως αποτέλεσμα των όσων έγιναν στο Λονδίνο, αναγκάστηκαν αρχικά να συμφωνήσουν σε μια αύξηση μισθών κατά 15% στο Εδιμβούργο. Όμως, έστειλαν κρυφά πράκτορες στην Γερμανία για να προσλάβουν εργάτες, ειδικά από τις περιοχές τού Αννόβερου και του Μεκλεμβούργου, για εισαγωγή στο Εδιμβούργο. Η πρώτη ομάδα έχει ήδη φτάσει. Ο σκοπός αυτής της εισαγωγής είναι ο ίδιος μ' εκείνον της εισαγωγής ινδών κούληδων στην Τζαμάικα, δηλαδή η διατήρηση της δουλείας. Αν οι εργοδότες του Εδιμβούργου πετύχουν, διά της εισαγωγής γερμανών εργατών, να ακυρώσουν τις παραχωρήσεις που έχουν ήδη κάνει, αυτό θα έχει αναπόφευκτα επιπτώσεις στην Αγγλία. Κανείς δεν θα υποφέρει περισσότερο από τους ίδιους τους γερμανούς εργάτες, οι οποίοι στην Βρεττανία είναι περισσότεροι από τους εργάτες άλλων χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης. Και οι νεοεισηγμένοι εργάτες, όντας τελείως αβοήθητοι σε μια ξένη γη, θα βουλιάξουν γρήγορα στο επίπεδο του παρία.
Επί πλέον, είναι ζήτημα τιμής για τους γερμανούς εργάτες να αποδείξουν στις άλλες χώρες ότι, όπως τ' αδέλφια τους σε Γαλλία, Βέλγιο κι Ελβετία, γνωρίζουν [κι αυτοί] πώς να υπερασπίζονται τα κοινά συμφέροντα της τάξης τους και δεν θα γίνουν υπάκουοι μισθοφόροι του κεφαλαίου στον αγώνα του κατά της εργατιάς.
Εκ μέρους του Κεντρικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ένωσης Εργατών
Καρλ Μαρξ
Λονδίνο, 4 Μαΐου 1866
Αυτό είναι το περίφημο κείμενο του Μαρξ, το οποίο υποτίθεται ότι καλεί τους εργαζόμενους να αγωνιστούν κατά των μεταναστών! Πόσο διεστραμμένο μυαλό πρέπει να διαθέτει κανείς για να καταλήγει σε τέτοια συμπεράσματα από ένα κείμενο τόσο κρυστάλλινο και πεντακάθαρο;
Εν πάση περιπτώσει, για εμάς τους κομμουνιστές το ζήτημα είναι λυμένο και δεν έχουμε καμμιά υποχρέωση να απολογούμαστε είτε στον κύριο Καζάκη είτε στην Χρυσή Αυγή είτε σε οποιονδήποτε άλλον βλαμμένο την βρίσκει παραποιώντας την αλήθεια με το να χρησιμοποιεί αποσπασματικά φράσεις ενός κειμένου. Με τον ίδιο τρόπο, μπορώ να ισχυριστώ κι εγώ ότι η ίδια η αγία γραφή λέει πως δεν υπάρχει θεός, αφού στον πρώτο στίχο του ΙΓ' Ψαλμού αναφέρεται πεντακάθαρα: "ουκ έστι θεός". Το ότι ολόκληρη η φράση λέει "είπεν άφρων τη καρδία αυτού ουκ έστι θεός" δεν έχει καμμιά σημασία.
Για όποιον ενδιαφέρεται, στο τεύχος 5/2009 της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης υπάρχει μια θαυμάσια δουλειά τής Λίνας Κροκίδη, όπου δίνονται απαντήσεις σε κάθε απορία σχετική με τις θέσεις των κομμουνιστών ως προς τους μετανάστες. Τίτλος της: "Για τα δικαιώματα μεταναστών και προσφύγων". Δείτε την, έστω από απλή περιέργεια. Φυσικά, αναφέρεται και στην "προειδοποίηση" του παππού Κάρολου.
Πριν κλείσουμε, πάμε να γελάσουμε λίγο. Στις 31/12/2009, στην εκπομπή που έκανε τότε με τον αδελφό του στο καρατζαφέρειο κανάλι Τηλεάστυ, ο Άδωνις Γεωργιάδης ανακαλύπτει το κείμενο του Μαρξ (όπως σας το έδωσα στον πρώτο σύνδεσμο, στα αγγλικά) και το μεταφράζει όπως τον βολεύει, κουνώντας το δάχτυλο στον Περισσό: "Καλά, τον Καρατζαφέρη δεν τον ακούτε. Αλλά απορώ, τον Καρλ Μαρξ δεν ακούτε εκεί στο ΚΚΕ;" Δείτε οπωσδήποτε το βιντεάκι, δυόμισυ λεπτά είναι όλο κι όλο. Σας υπόσχομαι γέλια μέχρι δακρύων. Ειδικά εκεί όπου ο Λεωνίδας επιτιμά την Αλέκα "κυρία Παπαρήγα που νομίζετε ότι τα έχετε διαβάσει όλα", φροντίστε να έχετε δίπλα σας ένα ποτήρι νερό.
Στις 15 Μαρτίου 1865 ο Καρλ Μαρξ, ο οποίος ζη ήδη στο Λονδίνο, γράφει ένα κείμενο με τίτλο "Μια προειδοποίηση", όπου ασχολείται με το ζήτημα της εισαγωγής εργατών. Στις 4 Μαΐου 1866 η Διεθνής Ένωση Εργατών (δηλαδή, η Πρώτη Διεθνής) υιοθετεί την τοποθέτηση του Μαρξ και το κείμενο, αφού προσαρμόζεται στην επικαιρότητα, δημοσιεύεται επανειλημμένα σε γερμανικά περιοδικά και εφημερίδες. Σε δική μου μετάφραση από τον παραπάνω σύνδεσμο, ο Μαρξ έλεγε τα εξής (οι υπογραμμίσεις είναι του ίδιου του Μαρξ):
 |
| Κάρτα μέλους της Διεθνούς Ένωσης Εργατών |
Πριν λίγο καιρό, οι εργάτες ράφτες του Λονδίνου έφτιαξαν μια γενική ομοσπονδία για να στηρίξουν τα αιτήματά τους έναντι των αρχιραφτάδων, οι οποίοι είναι ως επί το πλείστον μεγάλοι καπιταλιστές. Το ζητούμενο ήταν όχι μόνο να προσαρμοστούν οι μισθοί στο επίπεδο των αυξανόμενων μισθών στα είδη πρώτης ανάγκης αλλά επίσης να μπει τέλος στην υπέρμετρα σκληρή μεταχείριση των εργατών αυτού του βιομηχανικού κλάδου. Οι εργοδότες προσπάθησαν να ματαιώσουν αυτό το σχέδιο, προσλαμβάνοντας εργάτες ράφτες κυρίως από το Βέλγιο, την Γαλλία και την Ελβετία. Αντιδρώντας, το Κεντρικό Συμβούλιο της Διεθνούς Ένωσης Εργατών δημοσίευσε σε βελγικές, γαλλικές και ελβετικές εφημερίδες μια προειδοποίηση, η οποία ήταν απολύτως πετυχημένη. Η μανούβρα των λονδρέζων εργοδοτών απέτυχε. Αναγκάστηκαν να υποκύψουν και να δεχτούν τα δίκαια αιτήματα των εργατών.
Όντας ηττημένοι στην Αγγλία, οι εργοδότες προσπαθούν τώρα να πάρουν αντίμετρα, αρχίζοντας από την Σκωτία. Είναι γεγονός ότι, ως αποτέλεσμα των όσων έγιναν στο Λονδίνο, αναγκάστηκαν αρχικά να συμφωνήσουν σε μια αύξηση μισθών κατά 15% στο Εδιμβούργο. Όμως, έστειλαν κρυφά πράκτορες στην Γερμανία για να προσλάβουν εργάτες, ειδικά από τις περιοχές τού Αννόβερου και του Μεκλεμβούργου, για εισαγωγή στο Εδιμβούργο. Η πρώτη ομάδα έχει ήδη φτάσει. Ο σκοπός αυτής της εισαγωγής είναι ο ίδιος μ' εκείνον της εισαγωγής ινδών κούληδων στην Τζαμάικα, δηλαδή η διατήρηση της δουλείας. Αν οι εργοδότες του Εδιμβούργου πετύχουν, διά της εισαγωγής γερμανών εργατών, να ακυρώσουν τις παραχωρήσεις που έχουν ήδη κάνει, αυτό θα έχει αναπόφευκτα επιπτώσεις στην Αγγλία. Κανείς δεν θα υποφέρει περισσότερο από τους ίδιους τους γερμανούς εργάτες, οι οποίοι στην Βρεττανία είναι περισσότεροι από τους εργάτες άλλων χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης. Και οι νεοεισηγμένοι εργάτες, όντας τελείως αβοήθητοι σε μια ξένη γη, θα βουλιάξουν γρήγορα στο επίπεδο του παρία.
Επί πλέον, είναι ζήτημα τιμής για τους γερμανούς εργάτες να αποδείξουν στις άλλες χώρες ότι, όπως τ' αδέλφια τους σε Γαλλία, Βέλγιο κι Ελβετία, γνωρίζουν [κι αυτοί] πώς να υπερασπίζονται τα κοινά συμφέροντα της τάξης τους και δεν θα γίνουν υπάκουοι μισθοφόροι του κεφαλαίου στον αγώνα του κατά της εργατιάς.
Εκ μέρους του Κεντρικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ένωσης Εργατών
Καρλ Μαρξ
Λονδίνο, 4 Μαΐου 1866
Αυτό είναι το περίφημο κείμενο του Μαρξ, το οποίο υποτίθεται ότι καλεί τους εργαζόμενους να αγωνιστούν κατά των μεταναστών! Πόσο διεστραμμένο μυαλό πρέπει να διαθέτει κανείς για να καταλήγει σε τέτοια συμπεράσματα από ένα κείμενο τόσο κρυστάλλινο και πεντακάθαρο;
Εν πάση περιπτώσει, για εμάς τους κομμουνιστές το ζήτημα είναι λυμένο και δεν έχουμε καμμιά υποχρέωση να απολογούμαστε είτε στον κύριο Καζάκη είτε στην Χρυσή Αυγή είτε σε οποιονδήποτε άλλον βλαμμένο την βρίσκει παραποιώντας την αλήθεια με το να χρησιμοποιεί αποσπασματικά φράσεις ενός κειμένου. Με τον ίδιο τρόπο, μπορώ να ισχυριστώ κι εγώ ότι η ίδια η αγία γραφή λέει πως δεν υπάρχει θεός, αφού στον πρώτο στίχο του ΙΓ' Ψαλμού αναφέρεται πεντακάθαρα: "ουκ έστι θεός". Το ότι ολόκληρη η φράση λέει "είπεν άφρων τη καρδία αυτού ουκ έστι θεός" δεν έχει καμμιά σημασία.
Για όποιον ενδιαφέρεται, στο τεύχος 5/2009 της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης υπάρχει μια θαυμάσια δουλειά τής Λίνας Κροκίδη, όπου δίνονται απαντήσεις σε κάθε απορία σχετική με τις θέσεις των κομμουνιστών ως προς τους μετανάστες. Τίτλος της: "Για τα δικαιώματα μεταναστών και προσφύγων". Δείτε την, έστω από απλή περιέργεια. Φυσικά, αναφέρεται και στην "προειδοποίηση" του παππού Κάρολου.
 |
| Λονδίνο, αίθουσα Αγίου Μαρτίνου, 28/9/1864: Η ίδρυση της Α' Διεθνούς. |
Πριν κλείσουμε, πάμε να γελάσουμε λίγο. Στις 31/12/2009, στην εκπομπή που έκανε τότε με τον αδελφό του στο καρατζαφέρειο κανάλι Τηλεάστυ, ο Άδωνις Γεωργιάδης ανακαλύπτει το κείμενο του Μαρξ (όπως σας το έδωσα στον πρώτο σύνδεσμο, στα αγγλικά) και το μεταφράζει όπως τον βολεύει, κουνώντας το δάχτυλο στον Περισσό: "Καλά, τον Καρατζαφέρη δεν τον ακούτε. Αλλά απορώ, τον Καρλ Μαρξ δεν ακούτε εκεί στο ΚΚΕ;" Δείτε οπωσδήποτε το βιντεάκι, δυόμισυ λεπτά είναι όλο κι όλο. Σας υπόσχομαι γέλια μέχρι δακρύων. Ειδικά εκεί όπου ο Λεωνίδας επιτιμά την Αλέκα "κυρία Παπαρήγα που νομίζετε ότι τα έχετε διαβάσει όλα", φροντίστε να έχετε δίπλα σας ένα ποτήρι νερό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου