Τα Συριζαίικα καθάρματα ξεπέρασαν τα όρια της πολιτικής αλητείας, της ιστορικής βεβήλωσης, της καπηλείας, της ελεεινής συμπεριφοράς.

Ξεπερνάει τα όρια της πολιτικής αλητείας, της ιστορικής βεβήλωσης, της καπηλείας, της ελεεινής συμπεριφοράς. Ψάχνεις να βρεις λέξεις και αδυνατείς προσπαθώντας έστω και γραπτά, να εκτονώσεις στο ελάχιστο την αηδία, τον θυμό, την οργή που σου προκαλεί η ανάρτηση –στο twitter- που έκανε η φυλλάδα «Αυγή» την οποία βλέπουμε στην φωτογραφία.

Δεν ξέρω γιατί, αλλά το έχω πάρει προσωπικά. Νιώθω ότι τα κυβερνητικά δουλικά ντόπιων και ξένων πλουτοκρατών ασελγούν στην μνήμη θανατοποινιτών κομμουνιστών –ένας απ’ αυτούς ήταν και ο πατέρας μου-προσβάλλουν χιλιάδες αγωνιστές που βασανίστηκαν και έφτυσαν αίμα σε ξερονήσια και φυλακές, γράφοντας αυτό το σύνθημα.

Μού ‘ρχονται στο μυαλό οι μορφές του μπαρμπά Κώστα του Βασάλου, του Γιώργου Σκούφου, του Παναγιώτη Βόλια  και τόσων άλλων κομμουνιστών που είχα την τύχη να γνωρίσω και οι οποίοι μαρτύρησαν σε κάτεργα και τόπους εξορίας.
Ναι, αυτοί οι αλύγιστοι της ταξικής πάλης απέφευγαν να μιλούνε γι’ αυτά τα «πέτρινα χρόνια» -απ’ αυτόν τον κανόνα δεν ξέφευγε και ο μακαρίτης γέρος μου- αλλά είμαι σίγουρος ότι θα έτριζαν τα κόκαλα των ηρωικών νεκρών μας, αν μπορούσαν να ακούσουν τι είπαν τα Συριζαίικα καθάρματα, οι υπηρέτες της πιο βάρβαρης ταξικής πολιτικής που έχει γνωρίσει τα τελευταία χρόνια ο τόπος.

Δεν θέλω να συνεχίσω γιατί καταλαβαίνω ότι αρχίζω να χάνω την ψυχραιμία μου …