Ανασμηχατοσμις

 Ανασμηχατοσμις

Κιθαρίστας ή ντράμερ; Και γιατί να μην μπει ο ένας στη θέση του άλλου;

Ο ανασχηματισμός είναι μια καλή ευκαιρία να θυμηθούμε το κλασικό σκετς του Πανούση, με τον ανασχηματισμό της μπάντας του. Που δεν πιάνει μία όμως -από σατιρική άποψη- μπροστά στην πραγματική ζωή και τη  βαθιά διοικητική μεταρρύθμιση, με τα υπουργεία που διασπώνται σαν αμοιβάδες κι αλλάζουν ονόματα. Κι αν το ζητούμενο ήταν να ρίξουν το μέσο όρο και να φανεί πόσο φρέσκες ιδέες κουβαλά η γενιά των 40άρηδων, που "εκπροσωπούν", θα μπορούσαν να διοργανώσουν ένα πρωτοποριακό παιδικό πάρτι και κάποιο πρωτότυπο παιχνίδι (μουντζούρης, τον παππά, καραμπόλα, Monopoly ή Κομμουνόπολη) για να μοιραστούν οι νικητές μεταξύ τους τα υπουργεία.

Σε πιο ειδικά θέματα: Η εκκλησία δείχνει ποιος κυβερνά πραγματικά αυτόν τον τόπο (που της ανήκει από την εποχή και τα χρυσόβουλα του Βυζαντίου) και κοντεύει να καταστήσει συμπαθή -στα όρια του "ήρωα"- τον Φίλη. Ο οποίος ούτε καν τόλμησε να προχωρήσει σε κάποια μορφή σύγκρουσης και λούστηκε την ταπείνωση να ψάλει τον ύμνο του τρίτου μνημονίου μαζί με τον Άδωνη.

Ο Παππάς παίζει να έχει πια περισσότερους εχθρούς μες στο κυβερνών κόμμα παρά εκτός, αλλά αναβαθμίστηκε και πήρε το νεοσύστατο ψηφιακό υπουργείο με τα κανάλια.



Το εύκολο τρολάρισμα για τον Ζουράρι αφήνει στο απυρόβλητο το Γαβρόγλου και τις καινοτόμες προτάσεις του για την επάρκεια των παιδαγωγών, που πρέπει να αποκτάται μετά το πτυχίο -για να καταστεί κι επίσημα κουρελόχαρτο.

Στο αθλητισμού πήγε ο γγ της διαφθοράς, ως ο πιο κατάλληλος για να την επιβλέψει και να την οργανώσει.
Ενώ ο Κατρούγκαλος πήγε στο Εξωτερικών εν όψει της επίσκεψης Ομπάμα μες στο μήνα, για να ανταλλάξουν απόψεις -ως γνήσιοι κομμουνιστές- πάνω στα προβλήματα και τις δυνατότητες του προτσές της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στις δύο όχθες του Ατλαντικού και του ΝΑΤΟ.

Ο Κουβέλης κρίθηκε πολύ αριστερός, για να χωρέσει σε ένα τέτοιο σχήμα. Η Βουλή φωτίστηκε στα πράσινα για τη σημειολογία του πράγματος. Το βαρύ πασοκικό πυροβολικό (πχ Κοτσακάς) κρατάει τα ηνία στα οργανωτικά του κόμματος, εκτός κυβέρνησης. Κι ο Λεβέντης περιμένει ακόμα να υπουργοποιηθεί σε μια οικουμενική κυβέρνηση και να αναλάβει το υπουργείο Ζώων (που δεν τον πίστευαν, αλλά τώρα θα τον ψηφίσουν) και να πιάσει οικουμενικά κι ένα κομμάτι της αναρχίας, που δεν την παλεύει στάλα και παλεύει για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ζώου από άνθρωπο.
V for Vegan κι έλα να πρασινίσουμε...



Σε άλλα πράσινα νέα, ο Βγενόπουλος της Μαρφίν, που θέλησε να γίνει ο Έλληνας Μπερλουσκόνι, αλλά του έκοψαν τη φόρα και τα φτερά, αυτό το υπόδειγμα υγιούς επιχειρηματικότητας, εθνικής αστικής τάξης και ελπίδας για την ανάπτυξη του τόπου, έφυγε από ανακοπή καρδιάς τα ξημερώματα, στα 63 του χρόνια. Για δες καιρό που διάλεξε... (τώρα που ανθίζει το ευρώ).

Εδώ στο βάθος με μουστάκι ΠΑΣΟΚ στα χρόνια της Αλλαγής
-που ήταν τόσο ριζική, όσο κι ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης

Ενώ ένα παραπολιτικό σχόλιο στα ΝΕΑ λέει ότι ο Διαμαντίδης βρίσκεται σε προχωρημένες συνομιλίες για να πολιτευτεί με τη ΝΔ του Μητσοτάκη (εξ ου και μια περυσινή παρουσία του στον εξώστη της Βουλής).
Μα τι ωραίος χαρακτήρας αυτό το σεμνό, ντροπαλό παιδί. Πάντα μου ήταν πολύ συμπαθής, μεταξύ άλλων γιατί δεν είχε ποτέ του αβάντα από τους δημοσιογράφους (όχι ποτέ, ποτέ).

Εν όψει του αυριανού ντέρμπι πάντως, ενδείκνυται να δείτε το τελευταίο επεισόδιο της σειράς Workind Dead του Πάνου Ζάχαρη.

Και να κλείσετε ευχάριστα την ανάγνωση με το τελευταίο διαμάντι του Πάνου Τριγάζη (Σύριζα) που εξηγεί γιατί δε θα διαδηλώσει εναντίον του Ομπάμα -που πέτυχε τόσο πολλά- κι ότι πρέπει να απαλλαγούμε από τις προκαταλήψεις εναντίον των ΗΠΑ (που έβγαλαν την Πρωτομαγιά και τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

Σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική, ο Ομπάμα έκανε πράξη τις υποσχέσεις του για αποχώρηση από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, ενώ έπαιξε καθοριστικό ρόλο για τη σημαντικότατη συμφωνία ειρήνης του Ιράν με τις μεγάλες δυνάμεις της Δύσης. Επιπλέον, προχώρησε στη δύσκολη εξομάλυνση των σχέσεων με την Κούβα, δρομολογώντας την άρση του αμερικανικού εμπάργκο, την οποία μάλλον θα προλάβει να δει και ο ηγέτης της κουβανικής επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο. Τέλος, να απαλλαγούμε από παλαιές προκαταλήψεις έναντι των ΗΠΑ, διότι πολλά καλά για τον κόσμο έχουν προκύψει από τη μεγάλη αυτή χώρα, τον λαό της και το εργατικό της κίνημα. Η ιδέα της πολιτικής ανυπακοής (civil disobedience) εκεί γεννήθηκε και εφαρμόστηκε (Μάρτιν Λούθερ Κινγκ κ.ά.), η Πρωτομαγιά για τη θυσία των εργατών του Σικάγου καθιερώθηκε, ενώ πολλά μπορεί να διδαχθεί η Ευρώπη και από την ένταξη των μεταναστών και των προσφύγων στην αμερικανική κοινωνία.

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο.

Κι εδώ το αναλυτικό ρεπορτάζ του 902 για τη σύσκεψη της ΕΕΔΥΕ και άλλων μαζικών φορέων που προετοιμάζουν και διοργανώνουν την αντι-ιμπεριαλιστική κινητοποίηση και διαδηλώνουν πως ο Ομπάμα και το ΝΑΤΟ είναι ανεπιθύμητοι στην Ελλάδα -και όχι μόνο...

Υστερόγραφα

1. Σήμερα επίσης μπορείτε να δείτε τους Υπεραστικούς να κάνουν ζωντανά ανασχηματισμό και αλλαγές στα όργανα, στα 20χρονα της Κόντρας (να δεις τον Παύλο υπουργό ή μάλλον Λαϊκό Επίτροπο, να συμφωνεί μελιστάλαχτα με όλους -μπροστά τους...).

Οι δυο δεκαετίες ήταν η αρχή, αλλά οι καιροί είναι δύσκολοι και μπορεί να πλησιάζει το τέλος, από οικονομική άποψη, τουλάχιστον για την έντυπη μορφή της εφημερίδας.

2. Χωρίς λόγια -προς το παρόν...

Χωρίς λόγια -προς το παρόν...