Απάντηση στους εκβιασμούς

Απάντηση στους εκβιασμούς

Τα ανοιχτά μέτωπα στη διαπραγμάτευση και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, που οξύνονται με αφορμή και την υπόθεση των οκτώ Τούρκων αξιωματικών, αξιοποιούνται πολύμορφα από τα αστικά επιτελεία για να αποσπάσουν την ανοχή, αν όχι τη συναίνεση του λαού, σε εξελίξεις και μέτρα που θίγουν παραπέρα τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα και αυξάνουν τους κινδύνους για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς στην περιοχή.
Στο όνομα τού να διαφυλαχτεί η «σταθερότητα», απευθύνουν συστάσεις στο λαό να «κάτσει φρόνιμα», επειδή η χώρα βρίσκεται σε «κρίσιμη φάση», το ξεπέρασμα της οποίας συνιστά προϋπόθεση για τη ανάκαμψη της οικονομίας και από αυτήν τη σκοπιά ανάγεται σε «εθνική υπόθεση».
Επικαλούνται το κλίμα αστάθειας που δημιουργούν οι αντιθέσεις ΔΝΤ - ΕΕ στη διαπραγμάτευση και η επιθετικότητα της Τουρκίας. Ομως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι μέρος του προβλήματος, αφού η πολιτική της για λογαριασμό του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής ανάκαμψης βρίσκεται στο επίκεντρο της διαπραγμάτευσης με ΕΕ - ΔΝΤ, ενώ και οι στόχοι της αστικής τάξης για γεωστρατηγική αναβάθμιση συνδέονται με τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή.
Αυτήν την πολιτική θέλουν να προστατέψουν και γι' αυτό επιχειρούν να επιβάλουν «σιγή νεκροταφείου», αφορίζοντας ό,τι πάει κόντρα σε αυτό ως «εθνικά επιζήμιο».
Είναι αποκαλυπτικός ο τρόπος με τον οποίο κυβέρνηση και αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης στέκονται απέναντι στις αγροτικές κινητοποιήσεις: Εγκαλούν εν χορώ τους μικρομεσαίους αγρότες ότι με τα μπλόκα υπονομεύουν την οικονομία και πλήττουν άλλες επαγγελματικές ομάδες. Διαστρεβλώνουν το περιεχόμενο του αγώνα και αποσιωπούν το γεγονός ότι τα τεράστια προβλήματα που δημιουργεί η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ θέτουν ζήτημα επιβίωσης για χιλιάδες μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά.
Από την άλλη, για να κρύψουν τις ευθύνες τους και να υπονομεύσουν το δίκαιο αγώνα, χαρακτηρίζουν «κομματικά υποκινούμενες» τις κινητοποιήσεις που αποφασίζουν συλλογικά οι αγρότες και επιτίθενται στο ΚΚΕ, τα στελέχη του οποίου πρωτοστατούν στην οργάνωση του αγώνα, μέσα από τις Αγροτικές Ομοσπονδίες, τους Συλλόγους και τις Επιτροπές Αγώνα που συντονίζονται από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων.
Στον αντίποδα και με τον ίδιο στόχο, αυτόν της θωράκισης και της επιτάχυνσης της αντιλαϊκής πολιτικής, δεν διαφεύγουν της προσοχής οι προτροπές της κυβέρνησης και άλλων επιτελείων προς τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης να «βάλουν πλάτη», με δεδομένο ότι συμπλέουν στρατηγικά και μοιράζονται τον κοινό στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης.
Στο πλαίσιο αυτό, και με το βλέμμα τους ανήσυχα προσηλωμένο στη μεγάλη εικόνα των αντιθέσεων, ανταγωνισμών και αβεβαιοτήτων στην οικονομία, υποδαυλίζεται καθημερινά η συζήτηση για την ανάγκη χάραξης «εθνικής στρατηγικής», που υποκρύπτει την επιδίωξη να εξασφαλιστεί η μέγιστη δυνατή στράτευση και στήριξη στην αντιλαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου. Με ενσωμάτωση της λαϊκής δυσαρέσκειας, με ανάσχεση αγωνιστικών διεργασιών, με χτύπημα αγωνιστικών κινητοποιήσεων και όσων πρωτοστατούν στην ανάπτυξη της πάλης.
Σ' αυτούς τους εκβιασμούς ο λαός χρειάζεται να γυρίσει αποφασιστικά την πλάτη και να κινηθεί στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτήν που του υποδεικνύουν τα κελεύσματα της αστικής τάξης μέσω των κομμάτων και των μηχανισμών της. Ο μόνος δρόμος που μπορεί να εγγυηθεί τα δικά του συμφέροντα, είναι ο δρόμος της ανασύνταξης του κινήματος, της ενίσχυσης της Κοινωνικής Συμμαχίας, ο δρόμος της συμπόρευσης με το ΚΚΕ και της ισχυροποίησής του.