Με το δικό του σχέδιο ο λαός
«Η αβεβαιότητα θα τελειώσει»,
δήλωσε χτες ο Αλ. Τσίπρας, αναφερόμενος στην εξέλιξη των αντιλαϊκών
παζαριών της κυβέρνησης με το κουαρτέτο για τη δεύτερη «αξιολόγηση».
Η δήλωσή του απευθύνεται πρωτίστως στο εγχώριο κεφάλαιο, το οποίο θέλει να καθησυχάσει ότι εν μέσω εντεινόμενων ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών εντός και εκτός ΕΕ, η κυβέρνηση κάνει ό,τι περνά από το χέρι της, για να διώξει την «αβεβαιότητα» πάνω από την ανάκαμψη των κερδών του, ότι προσπαθεί να κλείσει την «αξιολόγηση» με όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που αυτή περιλαμβάνει και τα οποία αποτελούν προϋπόθεση αυτής της ανάκαμψης.
Την ίδια ώρα, η κυβερνητική προπαγάνδα απευθύνεται και στο λαό: Αξιοποιώντας και τη συνολικότερη όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, σε όλα τα επίπεδα, επιχειρεί να τον τρομοκρατήσει ώστε να αποδεχτεί τη νέα αντιλαϊκή επίθεση ως «τέλος της αβεβαιότητας», ως «αποφυγή των χειρότερων».
Η κυβέρνηση και όλα τα επιτελεία του συστήματος υπηρετούν το σχέδιο του κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι όμως έχουν συγκεντρωμένη πείρα για το πού τους οδηγεί αυτός ο δρόμος, γι' αυτό και έχουν κάθε συμφέρον να αντιπαραθέσουν το δικό τους σχέδιο, την πάλη τους ενάντια σε αυτήν την πολιτική, τον αγώνα για ανάκτηση των τεράστιων απωλειών τους, για κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, για κάλυψη των σύγχρονων αναγκών τους.
Απέναντι στα διάφορα χρονοδιαγράμματα των αντιλαϊκών διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης με το κουαρτέτο, το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να αντιτάξει τον δικό του αγωνιστικό σχεδιασμό, κομβικό στοιχείο του οποίου στο αμέσως επόμενο διάστημα είναι η επιτυχία του συλλαλητηρίου του ΠΑΜΕ.
Η πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ, για συλλαλητήριο στις 21/2, δίνει τη δυνατότητα η απάντηση σε παλιά και νέα μέτρα, η αντεπίθεση για δουλειά με δικαιώματα και ζωή με αξιοπρέπεια να γίνει υπόθεση εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων σε όλη τη χώρα, Σωματείων, Ομοσπονδιών, Επιτροπών Αγώνα, με συγκεκριμένο σχέδιο ανά κλάδο και χώρο δουλειάς, ώστε να αγκαλιάζει ακόμα περισσότερους εργαζόμενους.
Με στόχο να φτάσει παντού το κάλεσμα, να μπουν στη μάχη τα εκατοντάδες σωματεία που συμμετείχαν στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ, τα εκατοντάδες σωματεία που στήριξαν την πρόταση νόμου για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Να αξιοποιηθεί κάθε μορφή που μπορεί να βοηθήσει τη μαζική συμμετοχή εργαζομένων: Γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις, συζητήσεις μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς.
Με συζήτηση για το πραγματικό περιεχόμενο των αντιλαϊκών παζαριών και τον αληθινό πρωταγωνιστή της αντεργατικής επίθεσης, την εργοδοσία, το κεφάλαιο, που επιχειρεί να διασφαλίσει την ανάκαμψη της κερδοφορίας του εντείνοντας τα χτυπήματα σε βάρος των εργαζομένων. Για το ρόλο του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, ο όποιος όπως... «έλαμψε» πάλι προχτές με τις άδειες καρέκλες στο συνέδριο του ΕΚΑ, «λάμπει» και με την πλήρη απουσία του από την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, αλλά και με την παρουσία του στα τραπέζια των «κοινωνικών διαλόγων» για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.
Με συζήτηση για το περιεχόμενο και την κατεύθυνση της πάλης, την ανάγκη ενεργητικής συμμετοχής των ίδιων των εργαζομένων, αλλά και με πρόγραμμα δράσης για την επιτυχία του συλλαλητηρίου, με δυνάμωμα εστιών αντίστασης σε χώρους δουλειάς και κλάδους για τα οξυμένα προβλήματα, για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, για την πάλη ενάντια στην απληρωσιά, για την Υγεία κ.ά., έτσι ώστε αυτή η ενεργητική συμμετοχή να μπορεί να γίνεται πράξη.
Με ένα τέτοιο σχέδιο, με έναν τέτοιον τρόπο δουλειάς, το συλλαλητήριο στις 21/2 μπορεί να δώσει μια δυνατή εργατική - λαϊκή απάντηση και πολύ περισσότερο να αφήσει θετικά αποκρυσταλλώματα για τη συνέχεια.
Η δήλωσή του απευθύνεται πρωτίστως στο εγχώριο κεφάλαιο, το οποίο θέλει να καθησυχάσει ότι εν μέσω εντεινόμενων ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών εντός και εκτός ΕΕ, η κυβέρνηση κάνει ό,τι περνά από το χέρι της, για να διώξει την «αβεβαιότητα» πάνω από την ανάκαμψη των κερδών του, ότι προσπαθεί να κλείσει την «αξιολόγηση» με όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που αυτή περιλαμβάνει και τα οποία αποτελούν προϋπόθεση αυτής της ανάκαμψης.
Την ίδια ώρα, η κυβερνητική προπαγάνδα απευθύνεται και στο λαό: Αξιοποιώντας και τη συνολικότερη όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, σε όλα τα επίπεδα, επιχειρεί να τον τρομοκρατήσει ώστε να αποδεχτεί τη νέα αντιλαϊκή επίθεση ως «τέλος της αβεβαιότητας», ως «αποφυγή των χειρότερων».
Η κυβέρνηση και όλα τα επιτελεία του συστήματος υπηρετούν το σχέδιο του κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι όμως έχουν συγκεντρωμένη πείρα για το πού τους οδηγεί αυτός ο δρόμος, γι' αυτό και έχουν κάθε συμφέρον να αντιπαραθέσουν το δικό τους σχέδιο, την πάλη τους ενάντια σε αυτήν την πολιτική, τον αγώνα για ανάκτηση των τεράστιων απωλειών τους, για κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, για κάλυψη των σύγχρονων αναγκών τους.
Απέναντι στα διάφορα χρονοδιαγράμματα των αντιλαϊκών διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης με το κουαρτέτο, το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να αντιτάξει τον δικό του αγωνιστικό σχεδιασμό, κομβικό στοιχείο του οποίου στο αμέσως επόμενο διάστημα είναι η επιτυχία του συλλαλητηρίου του ΠΑΜΕ.
Η πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ, για συλλαλητήριο στις 21/2, δίνει τη δυνατότητα η απάντηση σε παλιά και νέα μέτρα, η αντεπίθεση για δουλειά με δικαιώματα και ζωή με αξιοπρέπεια να γίνει υπόθεση εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων σε όλη τη χώρα, Σωματείων, Ομοσπονδιών, Επιτροπών Αγώνα, με συγκεκριμένο σχέδιο ανά κλάδο και χώρο δουλειάς, ώστε να αγκαλιάζει ακόμα περισσότερους εργαζόμενους.
Με στόχο να φτάσει παντού το κάλεσμα, να μπουν στη μάχη τα εκατοντάδες σωματεία που συμμετείχαν στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ, τα εκατοντάδες σωματεία που στήριξαν την πρόταση νόμου για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Να αξιοποιηθεί κάθε μορφή που μπορεί να βοηθήσει τη μαζική συμμετοχή εργαζομένων: Γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις, συζητήσεις μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς.
Με συζήτηση για το πραγματικό περιεχόμενο των αντιλαϊκών παζαριών και τον αληθινό πρωταγωνιστή της αντεργατικής επίθεσης, την εργοδοσία, το κεφάλαιο, που επιχειρεί να διασφαλίσει την ανάκαμψη της κερδοφορίας του εντείνοντας τα χτυπήματα σε βάρος των εργαζομένων. Για το ρόλο του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, ο όποιος όπως... «έλαμψε» πάλι προχτές με τις άδειες καρέκλες στο συνέδριο του ΕΚΑ, «λάμπει» και με την πλήρη απουσία του από την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, αλλά και με την παρουσία του στα τραπέζια των «κοινωνικών διαλόγων» για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.
Με συζήτηση για το περιεχόμενο και την κατεύθυνση της πάλης, την ανάγκη ενεργητικής συμμετοχής των ίδιων των εργαζομένων, αλλά και με πρόγραμμα δράσης για την επιτυχία του συλλαλητηρίου, με δυνάμωμα εστιών αντίστασης σε χώρους δουλειάς και κλάδους για τα οξυμένα προβλήματα, για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, για την πάλη ενάντια στην απληρωσιά, για την Υγεία κ.ά., έτσι ώστε αυτή η ενεργητική συμμετοχή να μπορεί να γίνεται πράξη.
Με ένα τέτοιο σχέδιο, με έναν τέτοιον τρόπο δουλειάς, το συλλαλητήριο στις 21/2 μπορεί να δώσει μια δυνατή εργατική - λαϊκή απάντηση και πολύ περισσότερο να αφήσει θετικά αποκρυσταλλώματα για τη συνέχεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου