«Στρατηγική επένδυση»

«Στρατηγική επένδυση»

Μιλώντας στο περιοδικό «Proceedings» της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων των ΗΠΑ, ο Ελληνας Α/ΓΕΝ Ν. Τσούνης αποτύπωσε, ουσιαστικά, τους στόχους της αστικής τάξης να αναλάβει ρόλους, πόστα, έργο για τα οποία σήμερα δαπανούν «πόρους» οι αμερικανικές και άλλες ΝΑΤΟικές Ενοπλες Δυνάμεις, διεκδικώντας για την ίδια τη γεωστρατηγική της αναβάθμιση στην ευρύτερη ζώνη των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου. Συγκεκριμένα, παζαρεύοντας «υλικό» από το αμερικανικό πρόγραμμα «αμυντικής βοήθειας» προς «σύμμαχες χώρες», ο Α/ΓΕΝ τους διαβεβαίωσε ότι έτσι η ελληνική πλευρά θα μπορούσε να δώσει προς το Ναυτικό των ΗΠΑ «μια αρωγή που θα μπορούσε να απελευθερώσει αμερικανικούς πόρους για άλλα θέατρα επιχειρήσεων, μετατρέποντας μια τέτοια συνεργασία σε στρατηγική επένδυση με πραγματικά οφέλη». Στο Πολεμικό Ναυτικό, άλλωστε, σημειώνουν ότι «εκτός από το Αιγαίο, πρέπει να εξασφαλίσουμε τα εθνικά συμφέροντα και στην Ανατολική Μεσόγειο. Εκεί χρειαζόμαστε μεγαλύτερα πλοία για επιχειρήσεις». Εξ ου και εκφράστηκε ενδιαφέρον η Αθήνα να διεκδικήσει μερίδιο από σύγχρονα αντιτορπιλικά τύπου «Arleigh Burke», που θα αποσύρει για να διαθέσει σε «συμμάχους» το αμερικανικό Πολεμικό Ναυτικό. Εναλλακτικά εξετάζεται η πιθανότητα προμήθειας γαλλικών κορβετών, ενισχυμένων δυνατοτήτων.

***

Σημειωτέον, για την ίδια ζώνη, της Ανατολικής Μεσογείου, εκσυγχρονίζουν, στο μεταξύ, τα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας «P-3», που όπως επιβεβαιώνουν στο ΓΕΝ, θα μπορούν να ελέγχουν καθημερινά επαρκώς την Ανατολική Μεσόγειο, κάτι που είναι και «συμμαχική υποχρέωση», όπως προσθέτουν, και δεν μπορεί να γίνει σήμερα με πλοία. Αλλωστε, «non paper» που διέρρεε η κυβέρνηση ήδη από τον Απρίλη του 2015, ανέφερε: «Από το 2009 μέχρι σήμερα, το Πολεμικό Ναυτικό έμεινε χωρίς αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας. Πού είναι το πρόβλημα; Το κάθε αεροσκάφος "P-3" μπορεί να πετά επί 12 ώρες συνεχώς και να ελέγχει τεράστιες περιοχές του Αιγαίου και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Τι ελέγχει; Από κινήσεις υποβρυχίων και πλοίων μέχρι μεταναστευτικές ροές κ.λπ. Το θέμα δεν είναι κυρίως "ελληνικό", αλλά ΝΑΤΟικό. Το NATO θέλει κάθε μέρα για τις δικές του ανάγκες εναέρια επιτήρηση σε Αιγαίο και Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Χωρίς αεροπλάνα αυτό δεν μπορούσε να γίνει σωστά. Στην αρχή χρησιμοποιήθηκαν τα "C-130", μετά τα... πυροσβεστικά αεροσκάφη και στη συνέχεια πλοία! Μετά έγινε το αναμενόμενο. Τη ΝΑΤΟική επιτήρηση ανέλαβαν οι Τούρκοι που έχουν νέα αεροσκάφη, τα "CN-235". Οι Τούρκοι, λοιπόν, άρχισαν να πετούν με "ΝΑΤΟικό καπέλο" και πηγαίνοντας προς Νοτιοανατολική Μεσόγειο περνούν απ' όλο το Αιγαίο, με τις ευλογίες του ΝΑΤΟ».

***

Η κυβέρνηση, μέσω και της επιχειρησιακής αναβάθμισης της χώρας στο ΝΑΤΟ, προσπαθεί να κατοχυρώσει και να επεκτείνει τα συμφέροντα της αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή, ανταγωνιστικά προς άλλα κράτη και ιδιαίτερα προς την Τουρκία, που είναι και αυτή μέλος του ΝΑΤΟ. Αυτόν το στόχο υπηρετεί η σύσφιξη των διμερών και πολυμερών σχέσεων με κράτη που παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του ενεργειακού χάρτη στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος και ο Λίβανος. Τον ίδιο σκοπό υπηρετεί και η διερεύνηση από την πλευρά της κυβέρνησης των «προσαρμογών» που επιχειρούν οι ΗΠΑ στη στρατηγική τους για την ευρύτερη περιοχή, μέσα σε περιβάλλον ρευστότητας και πολυπλόκαμων ανταγωνισμών, που εκφράζονται και με στρατιωτικά μέσα. Με στόχο να συγκλίνουν με μεγαλύτερη ακρίβεια μ' αυτούς τους σχεδιασμούς οι βλέψεις και οι επιδιώξεις ισχυρών οικονομικών συμφερόντων, που προσβλέπουν στην ανάδειξη της χώρας σε ενεργειακό και εμπορικό κόμβο, η κυβέρνηση καταθέτει προτάσεις, σχέδια και σκέψεις, αξιοποιώντας γι' αυτό το σκοπό τη γεωστρατηγική της θέση, τις υποδομές, τον εξοπλισμό και την τεχνογνωσία που διαθέτει στις Ενοπλες Δυνάμεις, κυρίως στο Πολεμικό Ναυτικό και στην Αεροπορία. Μέσα από αυτό το πρίσμα πρέπει να δούμε την πρόσφατη επίσκεψη Κοτζιά στις ΗΠΑ, την επικείμενη νέα επίσκεψη του υπουργού Αμυνας, αλλά και την πρόταση που καταθέτει ο Ελληνας Α/ΓΕΝ.

***

Θυμίζουμε, επίσης, ότι Π. Καμμένος έχει ήδη εκφραστεί υπέρ της βαθύτερης εμπλοκής της Ελλάδας και των Ενόπλων Δυνάμεων στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, με την παροχή πρόσθετων υπηρεσιών στις αμερικανοΝΑΤΟικές δυνάμεις, μέσω συγκέντρωσης, επεξεργασίας και διάχυσης πληροφοριών, της Σούδας, και «φιλοξενίας» αμερικανοΝΑΤΟικών μαχητικών αεροσκαφών σε Καλαμάτα, Κάρπαθο και Καστέλι Ηρακλείου. Φυσικά, τίποτε από αυτά δεν γίνεται για χάρη της ειρήνης, της σταθερότητας και της υπεράσπισης των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων. Είναι ρόλος περαιτέρω εμπλοκής σ' επικίνδυνους σχεδιασμούς και επεμβάσεις στην περιοχή, με το επιχείρημα μάλιστα ότι έτσι η χώρα παίζει ρόλο στη «σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή», μέσα σε ένα περιβάλλον «γενικευμένης αστάθειας». Πρόκειται για ανυπόστατο και επικίνδυνο ισχυρισμό, που χρειάζεται να απορριφθεί και να απαντηθεί επιθετικά από το λαό, με ένταση της πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, με αλληλεγγύη και σε κοινή δράση με τους άλλους λαούς της περιοχής. Με δυνάμωμα του αγώνα για την απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και την αποδέσμευση από κάθε ιμπεριαλιστικό οργανισμό, με ανάπτυξη της πάλης πρώτα και κύρια ενάντια στην αστική τάξη της χώρας μας, δεμένη με το στόχο για ανατροπή της εξουσίας της.

Θ.