Ο «καλός ελεύθερος ανταγωνισμός», η «δίκαιη ανάπτυξη» του ΣΥΡΙΖΑ και άλλα... αστικά παραμύθια

Ο «καλός ελεύθερος ανταγωνισμός», η «δίκαιη ανάπτυξη» του ΣΥΡΙΖΑ και άλλα... αστικά παραμύθια

Με αφορμή την κατάργηση των χρεώσεων περιαγωγής στα κινητά τηλέφωνα

Eurokinissi

Το τελευταίο διάστημα, αστικά μέσα ενημέρωσης, κυβερνήσεις και διάφοροι παράγοντες της ΕΕ διαφημίζουν την κατάργηση των χρεώσεων περιαγωγής (το λεγόμενο «roaming»), δηλαδή τις επιπλέον χρεώσεις για όσους κάνουν χρήση της κινητής τηλεφωνίας στο εξωτερικό. Σε μία περίοδο που δυναμώνουν η λαϊκή αγανάκτηση κατά της ΕΕ για την αντιλαϊκή πολιτική της, οι αποσχιστικές τάσεις σε Ευρωζώνη και ΕΕ, δοκιμάζεται η συνοχή της και οξύνονται οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της, το αστικό πολιτικό προσωπικό επιχειρεί να εμφανίσει την κατάργηση των τελών περιαγωγής ως δήθεν απόδειξη των «απτών ωφελημάτων που έχει η ΕΕ για τους πολίτες».
Ο κανονισμός 2015/2120 της ΕΕ, για την «ενιαία αγορά τηλεπικοινωνιών» («ΕΑΤ») στο πλαίσιο της Ενιαίας Ψηφιακής Αγοράς, προβλέπει την κατάργηση των τελών περιαγωγής λιανικής σε φωνητικές κλήσεις, δεδομένα χρήσης ίντερνετ από τις 15 Ιούνη 2017. Η σχετική συζήτηση είχε ξεκινήσει από το 2011 και η κατάργηση των τελών αυτών προβλεπόταν ήδη από τις 15-6-2015, κατ' απαίτηση των επιχειρήσεων, όμως η κατάργησή τους μετατέθηκε για τον Ιούνη του 2017. Το ζήτημα ξαναήρθε στην επικαιρότητα, με αφορμή την ψήφιση από το Ευρωκοινοβούλιο, στις 6-4-2017, της νομοθεσίας για τα ανώτατα όρια τιμών περιαγωγής χονδρικής, δηλαδή τις τιμές που πουλάνε τις υπηρεσίες τους οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας μιας χώρας στις αντίστοιχες του εξωτερικού, για την πρόσβαση των χρηστών των ξένων εταιρειών σε υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας.
Ο καθορισμός των ανώτατων ορίων τιμών χονδρικής - για να μπορούν οι επιχειρήσεις να παρέχουν περιαγωγή με χρέωση εσωτερικού - συνιστά ένα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα των ανταγωνισμών που μαίνονται στο εσωτερικό της ΕΕ, ανάμεσα σε μονοπωλιακούς ομίλους και αστικά κράτη καθώς και της στάσης της ελληνικής κυβέρνησης. Αποκαλύπτει, ταυτόχρονα, και τον πραγματικό σκοπό που υπηρετεί η κατάργηση των χρεώσεων περιαγωγής.

Μεγάλα τα συμφέροντα και οι ανταγωνισμοί

Οι χρεώσεις περιαγωγής αποτελούσαν για τα μονοπώλια μέχρι σήμερα εμπόδιο στην πλήρη απελευθέρωση της αγοράς κινητής τηλεπικοινωνίας, καθώς οι υψηλές τιμές περιαγωγής δυσκόλευαν τους μονοπωλιακούς ομίλους του κλάδου να επεκταθούν σε αγορές άλλων κρατών - μελών της ΕΕ. Η κατάργηση των χρεώσεων αυτών επομένως θα ανοίξει τις εθνικές αγορές σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που εδρεύουν σε άλλα κράτη - μέλη.
Το βασικό μέγεθος, γύρω από το οποίο μαίνονται οι ανταγωνισμοί, είναι η τιμή χονδρικής ανά μονάδα ηλεκτρονικών δεδομένων (gigabyte), επειδή αυτός είναι ο τομέας όπου αναμένεται κατακόρυφη άνοδος της χρήσης. Κι αυτό γιατί μέσω διαδικτύου θα πραγματοποιείται πλέον ο μεγαλύτερος όγκος και των φωνητικών κλήσεων. Γι' αυτό και συνδέεται άμεσα με την κερδοφορία των σχετικών επιχειρήσεων στο διαδίκτυο.
Η κατάργηση του roaming θα επιτρέψει σε εγχώριους όσο και σε επισκεπτόμενους καταναλωτές να κάνουν ακόμα μεγαλύτερη χρήση δεδομένων. Ετσι, το 2021 αναμένεται να έχει δεκαπλασιαστεί σε σύγκριση με το 2015 η κυκλοφορία κινητών δεδομένων, αυξάνοντας κατακόρυφα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων όχι μόνο του κλάδου των τηλεπικοινωνιών, αλλά και των κλάδων που δραστηριοποιούνται στο διαδίκτυο και συνολικά στην ψηφιακή αγορά. Να, λοιπόν, για ποιον προορίζονται τα «απτά ωφελήματα» της ΕΕ. Γι' αυτά τα ...οφέλη, λοιπόν, ξεσπάει και ο άγριος ανταγωνισμός.
Οι επιχειρήσεις κινητής τηλεφωνίας σε χώρες που υποδέχονται περισσότερους τουρίστες (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία, Κροατία, Κύπρος κ.λπ.) και οι αστικές κυβερνήσεις που τις στηρίζουν ζητούσαν υψηλότερες τιμές χονδρικής, σε αντίθεση με τα κράτη από τα οποία προέρχονται οι τουρίστες (Γερμανία, Γαλλία, Σουηδία κ.λπ.). Ο συμβιβασμός που επήλθε κατέληξε στην τιμή των 7,7 ευρώ/gigabyte, που θα μειώνεται σταδιακά για να φτάσει τα 2,5 ευρώ/gigabyte την 1-1-2021. Να σημειωθεί ότι τα ετήσια έσοδα από τις υπηρεσίες περιαγωγής στην ΕΕ ξεπερνούν τα 10 δισ. ευρώ. Από αυτά, τα 6,5 και πλέον δισ. ευρώ είναι τα υπερκέρδη των εταιρειών!

Χαμένοι και πάλι οι εργαζόμενοι

Κάποιος θα ισχυριζόταν ότι ναι μεν κερδίζουν τα μονοπώλια αλλά κερδίζουν και οι εργαζόμενοι. Είναι όμως έτσι;
Η αλήθεια είναι ότι δεν έπιασε κανένας καημός την ΕΕ για τις υψηλές τιμές που πληρώνουν οι καταναλωτές, αλλά για τα κέρδη των μεγάλων ομίλων και την ανάγκη τους να αποκτήσουν πρόσβαση σε περισσότερες αγορές. Οι χαμένοι θα είναι και πάλι οι εργαζόμενοι. Θα ενταθεί ο βαθμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων στις επιχειρήσεις του κλάδου, που θα επιδιώξουν να ρίξουν ακόμη πιο χαμηλά την τιμή της εργατικής δύναμης, αξιοποιώντας για το σκοπό αυτό και τις μεγάλες τεχνολογικές εξελίξεις στον τομέα.
Ακριβά θα πληρώσουν την απελευθέρωση οι εργαζόμενοι και ως καταναλωτές των σχετικών υπηρεσιών. Οσον αφορά τις τιμές οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα έχουν πικρή πείρα από την απελευθέρωση των αγορών και την «ανταγωνιστικότητα» στο πλαίσιο της πολιτικής της ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων στα κράτη - μέλη της. Τα παραδείγματα είναι αναρίθμητα: Στις ταχυδρομικές υπηρεσίες, στα καύσιμα, συνολικά στην Ενέργεια, στις σιδηροδρομικές και θαλάσσιες μεταφορές κ.λπ. Παντού όπου απελευθερώθηκαν οι σχετικές αγορές στην ΕΕ κι ενώ η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας επιτρέπει την ικανοποίηση αυτών των αναγκών με πολύ χαμηλό αντίτιμο, συμβαίνει το αντίθετο. Οι τιμές παραμένουν «τσουχτερές» για τη λαϊκή οικογένεια και τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά μετατρέπονται σε κυνηγούς αμφιλεγόμενων και για περιορισμένο χρονικό διάστημα «προσφορών» με το κομμάτι προς χάριν των κερδών των ομίλων. Ο «ελεύθερος ανταγωνισμός», που ρίχνει δήθεν τις τιμές, δεν είναι παρά χυδαίο και προκλητικό ψέμα των αστών. Στο μονοπωλιακό στάδιο του καπιταλισμού η συντριπτική κυριαρχία των επιχειρηματικών ομίλων συνθλίβει τη ζωή, τα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Νεροκουβαλητής του κεφαλαίου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

Οι σκληροί μονοπωλιακοί ανταγωνισμοί στο συγκεκριμένο ζήτημα των τιμών χονδρικής και η θέση των αστικών κρατών σ' αυτούς στέκονται εξαιρετικά αποκαλυπτικοί και για τη βαθιά ταξική πολιτική της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, την προσήλωσή της στην εξυπηρέτηση του κεφαλαίου.
Το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης σε σχετική τοποθέτησή του στο ζήτημα υπερασπίζεται τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων κινητής τηλεφωνίας που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, στηρίζοντας μέχρι κεραίας τις θέσεις τους στον ανταγωνισμό τους με τα άλλα μονοπώλια. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έδωσε ...μάχη στα όργανα της ΕΕ για να υπερασπιστεί τη θέση τους για αυξημένες τιμές χονδρικής. Οι λόγοι που επικαλείται είναι τρεις: Πρώτος, ο μεγάλος αριθμός τουριστών στη χώρα, που κάνουν χρήση περιαγωγής. Δεύτερος, οι γεωγραφικές και γεωπολιτικές ιδιαιτερότητες της χώρας «που κάνουν τις επενδύσεις των κινητών παρόχων σε ιδιαίτερα/ή και απομακρυσμένα μέρη ιδιαίτερα επίφοβες και απαιτητικές όσον αφορά τα κίνητρα.
Οπως αναφέρει, μάλιστα, «ένα νησί, για παράδειγμα, που χρειάζεται επενδύσεις σε τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό προκειμένου να μπορεί να εξυπηρετεί τις αυξημένες ανάγκες κίνησης κατά τους 3 καλοκαιρινούς μήνες, με την άφιξη χιλιάδων τουριστών, δεν μπορεί να καλύψει τα έξοδα των επενδύσεων με την υπάρχουσα κίνηση (...) Ως εκ τούτου τα έσοδα από την περιαγωγή των τουριστών είναι ιδιαίτερα αναγκαία στους εγχώριους παρόχους προκειμένου να επενδύσουν σ' ένα τέτοιο μέρος»!
Τι λέει, δηλαδή, η κυβέρνηση; Οτι το κεφάλαιο δεν επενδύει για να ικανοποιήσει λαϊκές ανάγκες αλλά αποκλειστικά και μόνο όταν έχει σίγουρο κέρδος. Και για να εγγυηθεί αυτό το κέρδος η συγκυβέρνηση παλεύει να εξασφαλίσει για τις επιχειρήσεις υψηλές τιμές που θα διατηρούν την κερδοφορία τους.
Αποκαλυπτικός για την αντιλαϊκή πολιτική της όμως είναι και ο τρίτος λόγος που επικαλείται η κυβέρνηση: «Στην Ελλάδα λόγω υψηλής φορολόγησης στην κινητή τηλεφωνία (π.χ. επιβάλλεται και ΦΠΑ πάνω από το ειδικό τέλος κινητής) οι τιμές που "βλέπει" ο τελικός καταναλωτής, είναι υψηλότερες από τις αντίστοιχες σε άλλες χώρες οπότε και μη ανταγωνιστικές. Καθορίζοντας πολύ χαμηλές τιμές χονδρικής, μόνιμοι χρήστες κινητών στην Ελλάδα μπορεί να επιλέξουν συνδέσεις κινητών άλλων χωρών (...) στην Ελλάδα. Σε αυτή την περίπτωση αναμένεται να παρατηρηθεί μείωση των λιανικών εσόδων των εταιρειών και επομένως και μείωση των σχετικών φορολογικών εσόδων για το κράτος»! Να, λοιπόν, ποιον και τι υπερασπίζεται η συγκυβέρνηση: Τη διατήρηση των «λιανικών εσόδων», των κερδών δηλαδή των εταιρειών και τα κρατικά έσοδα από το άγριο χαράτσωμα των εργαζομένων που κάνουν χρήση κινητού με το ειδικό τέλος και τον ΦΠΑ!
Μάλιστα, η κυβέρνηση προτείνει και «μηχανισμό βιωσιμότητας», δηλαδή ένα «μαξιλάρι» για τη διασφάλιση ότι οι επιχειρηματικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα βρέξει - χιονίσει θα θησαυρίζουν. Αυτός είναι ο περιβόητος ελεύθερος ανταγωνισμός στον καπιταλισμό που πλασάρουν ΕΕ, ΣΕΒ και κυβέρνηση, και η «δίκαιη ανάπτυξη» του ΣΥΡΙΖΑ. Εξασφαλισμένα κέρδη για το κεφάλαιο, με εγγυημένη κρατική προστασία, άγρια εκμετάλλευση και φοροληστεία για τους εργαζόμενους. Τα όργανα της ΕΕ, οι αστικές κυβερνήσεις, το ίδιο το αστικό κράτος ως συλλογικός καπιταλιστής, ένα και μοναδικό μέλημα έχουν: Πώς θα εξασφαλίσουν και θα αυξήσουν τα κέρδη του κεφαλαίου. Ακόμη και μέτρα, που διαφημίζονται ως δήθεν φιλολαϊκά, όχι μόνο δεν είναι τέτοια, αλλά αντίθετα κάτω από το προπαγανδιστικό τους επίχρισμα αποδεικνύονται ότι είναι προς όφελος των μονοπωλίων και σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων. Η συγκεκριμένη, λοιπόν, υπόθεση σχετικά με τις χρεώσεις περιαγωγής προσφέρεται για χρήσιμα συμπεράσματα για τους εργαζόμενους.

Υπάρχει διέξοδος

Η πολιτική τους αποδεδειγμένα καταπνίγει ώριμες να ικανοποιηθούν σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, που τις πληρώνει πανάκριβα και πολλαπλά ο λαός. Εμπόδιο στην ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, όπως αυτή της φτηνής και ποιοτικής επικοινωνίας, αξιοποιώντας όλα τα σύγχρονα τεχνολογικά επιτεύγματα, είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, το κριτήριο του κέρδους. Αλλος δρόμος δεν υπάρχει από την πάλη για την ανασύνταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος, την ενίσχυση της Κοινωνικής Συμμαχίας. Για την ανατροπή των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων που τα υπηρετούν. Για να διεκδικήσουν οι εργαζόμενοι την εξουσία και την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, ώστε αυτά να μπουν στην υπηρεσία των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και της λαϊκής ευημερίας.