Συμπεράσματα από τη συνάντηση κυβέρνησης - περιφερειαρχών

Συμπεράσματα από τη συνάντηση κυβέρνησης - περιφερειαρχών

Η συνάντηση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τους 13 περιφερειάρχες την περασμένη Τετάρτη έτυχε ιδιαίτερης προβολής, κυρίως για το γεγονός ότι το αντικείμενο της συζήτησης ήταν «το όραμα της κυβέρνησης για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας», αλλά και το ρόλο της Τοπικής Διοίκησης σε αυτό, αφού ζητούμενο είναι «ένας κοινός εθνικός σχεδιασμός, που θα λαμβάνει υπόψη του το τοπικό επίπεδο». Σε αυτή τη συνάντηση, το ρεζουμέ ήταν πως οι εκλεγμένοι περιφερειάρχες, που καλύπτουν όλο το φάσμα των αστικών πολιτικών κομμάτων, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, δήλωσαν την απόλυτη συμφωνία τους στα κυβερνητικά «οράματα» και μάλιστα - αυτό που προκύπτει από τα ρεπορτάζ - είναι πως σε αυτά τα «οράματα» δήλωσαν παρόντες και παρούσες, σε ό,τι αφορά τη συνεισφορά του θεσμού της Περιφερειακής Διοίκησης. Εχει ενδιαφέρον να δούμε μερικές δηλώσεις σχετικές με αυτό. «Πιστεύω ότι σήμερα εκπέμπουμε το μήνυμα της τόλμης. Να τολμήσουμε να φύγουμε πλέον οριστικά από τη μετρολογία των μνημονίων και να ασχοληθούμε με την πραγματική οικονομία» (Κ. Αγοραστός, προερχόμενος από τη ΝΔ, νυν πρόεδρος της ΕΝΠΕ). «Απαιτείται σύζευξη μεταξύ της κεντρικής κυβέρνησης και των Περιφερειών μέσω του επιτελικού συντονιστικού ρόλου που παίζουν, αφού γνωρίζουν καλά την κοινωνική πραγματικότητα, διαχειρίζονται ευρωπαϊκά προγράμματα και βάζουν στόχους αναπτυξιακούς για την τοπική κοινωνία» (Ρένα Δούρου, εκ ΣΥΡΙΖΑ, περιφερειάρχης Αττικής).

* * *

Ολα αυτά δεν έρχονται τυχαία, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της αντιλαϊκής συμφωνίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τους εκπροσώπους των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών. Μια συμφωνία που η προπαγάνδα της κυβέρνησης χαρακτήρισε «εξιτήριο από τα μνημόνια» και «έναυσμα ώστε στα επόμενα τρία χρόνια να υπάρξουν επενδύσεις, ανάπτυξη, καθώς και αύξηση των εξαγωγών και του τουρισμού». Είναι προφανές ότι η συγκεκριμένη συμφωνία αποτελεί ένα ακόμα μέσο ώστε να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα και να ανακάμψουν τα κέρδη του κεφαλαίου με μια σειρά μέτρα που ευνοούν κάτι τέτοιο. Αλλωστε, όπως αναφέρει η συμφωνία, «στόχος είναι μέσα στα επόμενα δύο - τρία χρόνια, να δημιουργηθεί ένα ελκυστικότερο επιχειρηματικό περιβάλλον». Σε αυτό, λοιπόν, το σχέδιο, σε αυτούς τους στόχους, έρχεται η Τοπική Διοίκηση να συναντήσει την κεντρική διοίκηση. Ετσι κι αλλιώς, η Περιφερειακή και η Τοπική Διοίκηση αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του αστικού κράτους και άρα η λειτουργία τους δεν μπορεί παρά να συμβαδίζει και να εξυπηρετεί τους στρατηγικούς στόχους του κεφαλαίου. Τέτοιο ρόλο ακριβώς διεκδικούν και οι περιφερειάρχες, που «πέταξαν τη σκούφια τους» την περασμένη Τετάρτη στο Μαξίμου ακούγοντας τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης.

* * *

Για να εξυπηρετήσει, λοιπόν, η Τοπική Διοίκηση αυτούς τους στόχους, ήδη έχει γίνει σημαντική προεργασία. Ο νέος, αναθεωρημένος «Καλλικράτης» που έχει στα σκαριά η κυβέρνηση, είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο στην κατεύθυνση προσαρμογής του ρόλου της Τοπικής Διοίκησης στις νέες ανάγκες του κεφαλαίου. Και θυμίζουμε πως βασικοί στόχοι αυτού του νέου σχεδίου, όπως καταγράφονται σε αυτό, είναι, ανάμεσα σε άλλους, οι εξής: «Ο αναπτυξιακός ρόλος των ΟΤΑ αφορά: αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας των ΟΤΑ», «απλοποίηση του θεσμικού πλαισίου που διέπει τη δυνατότητα εκτέλεσης από τους ΟΤΑ Α' βαθμού έργων Σύμπραξης με τον Ιδιωτικό Τομέα», «σύνδεση της δυνατότητας εκτέλεσης έργων ΣΔΙΤ των ΟΤΑ Α' βαθμού με τη δυνατότητα χρηματοδότησης επιχειρηματικών σχεδίων από το ΣΕΣ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων ή άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία», «θεσμική αναγνώριση της δυνατότητας των δήμων να υλοποιούν ΣΔΙΤ», «θεσμοθέτηση συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα, δημοπράτηση μακροχρόνιων μισθώσεων ακινήτων για διάρκεια μέχρι 99 έτη με σκοπό την ανάπτυξη τουριστικών και άλλων δραστηριοτήτων». Ωθηση της λεγόμενης «κοινωνικής οικονομίας (ΜΚΟ - ΚΟΙΝΣΕΠ - Δίκτυα και συνεταιρισμούς προσώπων) με την ειδική συνδρομή και συνεισφορά της Τοπικής Διοίκησης». Από τις προτάσεις τους δεν θα μπορούσε να λείπει «η σύνδεση των εσόδων των δήμων» με τη «μεταφορά φορολογικής εξουσίας». Τι σημαίνει αυτό; «Κατανομή των εισπράξεων του ΕΝΦΙΑ ανά δήμο», προκειμένου «να εξεταστεί η δυνατότητα σταδιακής μετάβασης από τους ΚΑΠ σε ένα καθεστώς που θα βασίζεται τόσο στη φορολογική αποκέντρωση ...όσο και στους ΚΑΠ συμπληρωματικά» και «ένα μεικτό σύστημα, που είναι ένα μέρος του φόρου της Ακίνητης Περιουσίας, θα συμπληρώνεται με έναν μηχανισμό αναδιανομής και επιβράβευσης με βάση τη συμβολή των ΟΤΑ στη φορολογική προσπάθεια»!

* * *

Αυτά ακριβώς είναι τα σχέδιά τους. Και όσα έγιναν και εξελίσσονται, ώστε να υλοποιηθεί το σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης που έχει ανάγκη το μεγάλο κεφάλαιο, δεν έχουν καμία σχέση με την κάλυψη των αναγκών του λαού. Γιατί καμία φιλολαϊκή περιφερειακή πολιτική δεν μπορεί να υπάρξει όσο η γενική πολιτική παραμένει αντιλαϊκή. Κι έτσι, αντικειμενικά, όσα ζητούν να τους δοθούν οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι, είναι απλά τα εργαλεία για να παίξουν το δικό τους ρόλο στην αντιλαϊκή επίθεση και στην πολιτική που υπηρετεί τη στρατηγική του κεφαλαίου. Απέναντι σε όλη αυτή την κατάσταση βρίσκεται η αντίληψη του ΚΚΕ για τις δομές διοίκησης και διεύθυνσης σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, που έχει θεμέλιό της την κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, τον κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής με κίνητρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Στηρίζεται στην εργατική συμμετοχή και το λαϊκό έλεγχο από τα κάτω προς τα πάνω, που διαρθρώνεται πρώτα απ' όλα σε επίπεδο παραγωγικής μονάδας και κοινωνικής υπηρεσίας. Πάνω σε αυτήν τη βάση μπορεί μόνο να διαμορφώνεται ένα ενιαίο σύγχρονο και δωρεάν κρατικό σύστημα Υγείας, Πρόνοιας, Παιδείας. Να εξασφαλίζεται ο σχεδιασμός ανάπτυξης ανά τομέα και κλάδο, αξιοποιώντας τον φυσικό και παραγωγικό πλούτο της χώρας.