Αποσπάσματα από τις ομιλίες του Γ. Μαρίνου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σε εκδηλώσεις στη Γερμανία
Στις ομιλίες του ο Γιώργος Μαρίνος, μεταξύ των άλλων, ανέφερε τα εξής:
«Χαιρόμαστε πολύ που είμαστε σήμερα κοντά στους συντρόφους και στις συντρόφισσες, σε Ελληνες μετανάστες και μετανάστριες, αλλά και Γερμανούς, Τούρκους και άλλους φίλους μας που ενδιαφέρονται για τις εξελίξεις στην Ελλάδα, για τις θέσεις και την πάλη του ΚΚΕ.
Παλεύουμε στην Ελλάδα, στη Γερμανία, σε κάθε χώρα και αυτό που διαπερνάει την πάλη των κομμουνιστών είναι η αφοσίωση στα συμφέροντα της εργατικής τάξης, η πεποίθηση ότι η εργατική - λαϊκή δύναμη μπορεί να αναμετρηθεί με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τους πολιτικούς του εκπροσώπους, τα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα, που κάνουν τα πάντα για να χειραγωγούνται και να αφοπλίζονται οι λαοί.
Παλεύουμε παντού γιατί πιστεύουμε πως η εργατική τάξη έχει το δίκιο με το μέρος της και δικαιούται να ζήσει χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς ιμπεριαλιστικούς πολέμους, με δικαιώματα που αντιστοιχούν στις δυνατότητες της εποχής μας, απολαμβάνοντας τα αποτελέσματα του κόπου της, ικανοποιώντας τις σύγχρονες ανάγκες της, μέσα σε μια νέα σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία.
Παλεύουμε παντού γιατί πιστεύουμε στον προλεταριακό διεθνισμό και στη συντονισμένη πάλη των εργατών και των εργατριών, των λαϊκών δυνάμεων σε κάθε μέρος της υδρογείου.
Η πάλη των Ελλήνων κομμουνιστών στη Γερμανία είναι διαχρονικά πολύ σημαντική και πρωτοπόρα, συνδέεται με κάθε πρόβλημα των μεταναστών, έχει ενισχυθεί και επεκταθεί στους χώρους δουλειάς κι αυτή είναι ελπιδοφόρα εξέλιξη.
Σας ευχαριστούμε πολύ για τη στήριξη στο ΚΚΕ και στους αγώνες του, για το ενδιαφέρον των φίλων μας στη Γερμανία και τις άλλες χώρες για το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ, το οποίο χαιρέτισαν 102 Κομμουνιστικά κι Εργατικά Κόμματα από όλο τον κόσμο.
Ευχαριστούμε πολύ τις Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ και του ΚΚ Τουρκίας στη Γερμανία για την καθοριστική συμβολή τους στην επιτυχία της πρόσφατης διεθνιστικής εκδήλωσης της "Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Πρωτοβουλίας" στο Βερολίνο για να τιμήσουμε τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.
Σήμερα, δεν φτάνει να αναθεματίσουμε τα οξυμένα προβλήματα και τη χειροτέρευση της κατάστασης των λαών ούτε να περιοριζόμαστε στην κριτική στα αστικά κόμματα που εναλλάσσονται στις κυβερνήσεις.
Οι απαιτήσεις είναι πολύ μεγάλες
(...)
Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα στην Ελλάδα είναι στο κέντρο της
ολομέτωπης επίθεσης του κεφαλαίου, της συντονισμένης επίθεσης της ΕΕ και
της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που συνεχίζει την πολιτική της ΝΔ και του
ΠΑΣΟΚ, επιβάλλει πολύ σκληρά αντιλαϊκά μέτρα για να γίνουν φτηνότεροι
οι εργαζόμενοι, για να αυξηθεί η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων.Ηδη, οι δυνάμεις που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ στο εξωτερικό και πανηγύριζαν για την εκλογή του, όπως το κόμμα της "Λίνκε" στη Γερμανία, είναι εκτεθειμένες για άλλη μια φορά. Οι θέσεις που εκφράστηκαν υπέρ της νέας σοσιαλδημοκρατίας στράφηκαν ενάντια στην εργατική, λαϊκή πάλη, ενάντια στην πρωτοπόρα δράση του ΚΚΕ και στη στάση αρχών που έχει τηρήσει.
(...) Μέσα από την πλούσια πείρα που έχει συγκεντρωθεί αυτά τα χρόνια επιβάλλεται να κατανοηθεί πλατιά στον εργατόκοσμο, στις λαϊκές οικογένειες η πραγματική πηγή του κακού που προκαλεί την οδυνηρή κατάσταση που ζουν οι εργαζόμενοι, να εντοπιστούν σωστά οι αιτίες που στερούν το δικαίωμα στη δουλειά σε εκατομμύρια ανέργους, σε εκατομμύρια νέους και νέες στην Ελλάδα, στη Γερμανία, σε όλο τον κόσμο, που βλέπουν να υπονομεύεται το μέλλον τους.
Να εντοπιστούν σωστά οι αιτίες που οδηγούν εκατομμύρια λαϊκούς ανθρώπους στη φτώχεια κι ενώ έχει συσσωρευτεί τόσος πλούτος, ενώ η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας έχει δημιουργήσει μεγάλες δυνατότητες, οι λαϊκές ανάγκες μένουν ανικανοποίητες και χρόνο με το χρόνο χειροτερεύει η κατάσταση της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων.
Τα προβλήματα δεν περιορίζονται σε μια χώρα, δεν αφορούν μόνο τη μια ή την άλλη αστική, φιλελεύθερη ή σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση, αλλά έχουν μόνιμο χαρακτήρα και αν προσωρινά ξεγελάει μια περίοδος ανάπτυξης, στα σπλάχνα της γεννιέται η κρίση και γίνεται πιο έντονη η επίθεση του κεφαλαίου, καταργούνται δικαιώματα που είχαν κατακτηθεί σε προηγούμενες περιόδους.
Η κατάσταση αυτή διδάσκει πως το καπιταλιστικό σύστημα, που βασίζεται στην αστική εξουσία, στο αστικό κράτος και στην ατομική, καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και έχει κινητήρια δύναμη το κέρδος των μεγάλων οικονομικών ομίλων είναι η πηγή που γεννάει τα προβλήματα, και το σύστημα αυτό έχει σαπίσει, δεν εξανθρωπίζεται, όπως διαδίδει ο οπορτουνισμός, που είναι ύπουλη εφεδρεία του συστήματος, αλλά εξαγριώνεται, σημαδεύεται από σκληρούς ανταγωνισμούς ανάμεσα σε μεγάλα συμφέροντα, γεννάει ιμπεριαλιστικούς πολέμους, σκοτώνει, προκαλεί μαζική προσφυγιά και μετανάστευση».
Μόνιμο καθήκον η ανασυγκρότηση και ανάπτυξη του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος
«(...)
Το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα βρίσκεται σε υποχώρηση, δυσκολεύεται να
αντιδράσει στην επίθεση του ταξικού αντιπάλου, η οποία γίνεται όχι μόνο
με κατασταλτικά αλλά και με ιδεολογικοπολιτικά μέσα. Ιδιαίτερα
επικίνδυνο ρόλο παίζει το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) ως κέντρο
συντονισμού οπορτουνιστικών δυνάμεων στην Ευρώπη.Η ανασυγκρότηση και η ανάπτυξη του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος αποτελούν μόνιμο, σταθερό καθήκον του Κόμματός μας και το 20ό Συνέδριο συζήτησε και ενέκρινε τις πρωτοβουλίες που πάρθηκαν το προηγούμενο διάστημα, για να συγκεντρωθούν κομμουνιστικές δυνάμεις από όλο τον κόσμο, να αναπτυχθεί κοινή δράση και προσανατόλισε στο να συνεχιστεί η δουλειά μας σε αυτές τις κατευθύνσεις.
Συγκεκριμένα, να διαμορφωθούν όροι που θα δώσουν ώθηση στην υπόθεση της ενιαίας στρατηγικής των Κομμουνιστικών Κομμάτων, μέσα από τη συγκρότηση μαρξιστικού - λενινιστικού Πόλου, τη δουλειά της "Διεθνούς Κομμουνιστικής Επιθεώρησης", αλλά προοπτικά και με άλλες μορφές.
Να ενισχυθεί η "Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία" που ως μορφή περιφερειακής συνεργασίας συγκεντρώνει ήδη 29 Κομμουνιστικά Κόμματα.
Να δοθεί συνέχεια στις Περιφερειακές Συναντήσεις Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων. Να διατηρηθούν τα κομμουνιστικά χαρακτηριστικά των Διεθνών Συναντήσεων.
Γνωρίζουμε τις δυσκολίες και εκτιμούμε πως η πορεία της επαναστατικής ανασυγκρότησης θα είναι αργή και ανηφορική και, σε κάθε περίπτωση, θα κριθεί:
-- Από την ικανότητα των Κομμουνιστικών Κομμάτων να δυναμώνουν τους δεσμούς με την εργατική τάξη, να δημιουργούν γερές Οργανώσεις και να αναπτύσσουν την παρέμβασή τους στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, να ενισχύονται ιδεολογικοπολιτικά και οργανωτικά.
-- Από την ικανότητα που θα κατακτούν τα ΚΚ στην επεξεργασία επαναστατικής στρατηγικής, αντιπαλεύοντας και ξεπερνώντας λαθεμένες θέσεις που κυριάρχησαν στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα τις προηγούμενες δεκαετίες και αναπαράγονται με διάφορες μορφές, με την επιμονή στη στήριξη ενδιάμεσων σταδίων στο έδαφος του καπιταλισμού και των λεγόμενων αριστερών κυβερνήσεων διαχείρισης της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.
Η συζήτηση μέσα στο κομμουνιστικό κίνημα πρέπει να δυναμώσει. Τιμούμε τη μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση και χαιρετίζουμε την εργατική εξουσία στις αρχές του 20ού αιώνα, το 1917, σε μια σχετικά καθυστερημένη καπιταλιστική χώρα, τη Ρωσία, αλλά η καθοριστικής σημασίας αυτή ιστορική εξέλιξη, που άνοιξε το δρόμο για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, επιβάλλεται να αξιοποιηθεί για να βγουν τα αναγκαία συμπεράσματα και να προσαρμοστεί η στρατηγική των ΚΚ στο βασικό ζήτημα.
Δηλαδή, ότι στις μέρες μας, στην εποχή του ιμπεριαλισμού, που έχουν υπερωριμάσει οι υλικές προϋποθέσεις για το κτίσιμο της νέας σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας, ο χαρακτήρας της επανάστασης δεν μπορεί παρά να είναι σοσιαλιστικός, για να λυθεί η αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας και στη βάση αυτή να προσαρμοστεί η πολιτική των ΚΚ, η πολιτική των συμμαχιών, σε αντιπαράθεση με τις κάθε λογής αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις, να δυναμώσει ο αντιμονοπωλιακός - αντικαπιταλιστικός αγώνας.
Κάθε καθυστέρηση στο κρίσιμο αυτό θέμα - που είναι βασική αιτία της κρίσης του κομμουνιστικού κινήματος - θα επιφέρει ακόμα πιο οδυνηρές συνέπειες σε βάρος της ανάπτυξης της ταξικής πάλης.
Το κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα, σε κάθε χώρα, πρέπει να δουλέψει συστηματικά για να διδάσκονται οι λαοί από την ιστορική και πρόσφατη πείρα, να κινούνται με βάση τα δικά τους συμφέροντα και να τα υπερασπίζονται δυναμικά, να αποτρέπουν τις απόπειρες χειραγώγησης και εγκλωβισμού στους σχεδιασμούς του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστικού κέντρου, των αστικών τάξεων των χωρών τους, να αντιλαμβάνονται και να αχρηστεύουν τη διαβρωτική παρέμβαση του οπορτουνισμού, που είναι φορέας της αστικής ιδεολογίας και πολιτικής μέσα στο εργατικό κίνημα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου