Γράφει ο Οικοδόμος //
Ο Άδωνις Γεωργιάδης διαλαλεί τους ευσεβείς πόθους του για εξελίξεις στη χώρα μας σαν αυτές που διαδραματίζονται σε μια σειρά από χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αλλού, στις οποίες οι κυβερνήσεις απαγορεύουν τα  Κομμουνιστικά Κόμματα και τα σύμβολά τους, στέλνουν σε δίκη  κομμουνιστές και διώκουν την κομμουνιστική ιδεολογία.
Οι κυνικές αντικομμουνιστικές δηλώσεις του αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας («…σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου και αν πας, όταν πεις ότι είσαι κομμουνιστής σε βάζουν φυλακή. Στην Ελλάδα γίνεται το αντίθετο»)  φανερώνουν σε όσους πλανώνται ή εφησυχάζουν τις ορέξεις και τις επιδιώξεις της τάξης των καπιταλιστών και του πολιτικού προσωπικού της, που ποτέ δεν έπαψαν να ισχύουν, και στη χώρα μας· αν δεν εφαρμόστηκαν, όπως σε άλλες χώρες, αυτό οφείλεται στην διαχρονικά ισχυρή παρουσία ενός ζωντανού εργατικού-λαϊκού κινήματος που παρά τα πισωγυρίσματα από χαμένες μάχες και τις όποιες απώλειες από πισώπλατα μαχαιρώματα, ένα σημαντικό κομμάτι του παραμένει σήμερα μαχητικά  στην πρώτη γραμμή, με πρωτοπόρα δύναμη στην καθοδήγησή του το ΚΚΕ, Κόμμα παντός καιρού με βαθιές ρίζες στο λαό.
Προκαλεί ανατριχίλα η σκέψη τι θα είχε συμβεί και στη χώρα μας αν οι κομμουνιστές είχαν παρασυρθεί από το «ρεύμα» του συμβιβασμού με τον οπορτουνισμό και τις άλλες δυνάμεις της ταξικής συνθηκολόγησης και είχαν προδώσει την ελπίδα.
Σήμερα που οι προσδοκίες εκατομμυρίων ανθρώπων για καλύτερες  μέρες έγιναν εφιάλτες από την «κυβέρνηση της αριστεράς» και ολοένα και περισσότερο ανοίγει η όρεξη της τάξης των εκμεταλλευτών για περισσότερο εργατικό κρέας στις μηχανές των κερδών τους, γίνεται ξεκάθαρο σε όλο και περισσότερους ότι η ενίσχυση του ΚΚΕ και το χτίσιμο μιας ισχυρής λαϊκής συμμαχίας μπορούν «σαν ατσάλινο τείχος» να σπάσουν τα κύματα της αντιλαϊκής επίθεσης και να βάλουν τις βάσεις για αντεπίθεση και ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης.
Πίσω από τις αντικομμουνιστικές κραυγές του αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας στοιχειώνουν οι εφιάλτες της τάξης του απέναντι στην  υπεροχή των ιδεών του σοσιαλισμού-κομμουνισμού, και της απαράγραπτης προσφοράς τους στον άνθρωπο στις χώρες όπου οικοδομήθηκε ο σοσιαλισμός. Ο σοσιαλισμός που γνώρισε η ανθρωπότητα κατά τον 20ο αιώνα,  παρά τις αδυναμίες του και τα λάθη που έγιναν, απέδειξε την υπεροχή του απέναντι στον καπιταλισμό.