Ολοι στο «κόλπο»

Για πολλοστή φορά, στις εκθέσεις και στα εβδομαδιαία δελτία του ΣΕΒ, οι βιομήχανοι αποδίδουν τα εύσημα στην κυβέρνηση για τις επιδόσεις της στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής.
Τελευταία τέτοια περίπτωση είναι οι αναφορές που έκανε ο πρόεδρος των βιομηχάνων, Θ. Φέσσας, παρουσιάζοντας την έρευνα του ΣΕΒ για το «επιχειρηματικό περιβάλλον», όπου σημείωσε με έμφαση ότι οι ιδιωτικές επιχειρήσεις και ειδικά τα μέλη του Συνδέσμου «δεν έχουν πρόβλημα στα εργασιακά τους».
Ο λόγος, βέβαια, δεν είναι άλλος από την οικοδόμηση όλα τα προηγούμενα χρόνια ενός πολυδαίδαλου αντεργατικού θεσμικού πλαισίου, το οποίο διατηρείται στο ακέραιο από τη σημερινή κυβέρνηση. Ετοιμάζεται, μάλιστα, να το επεκτείνει, έχοντας δεσμευτεί για την επαναδιαπραγμάτευσή του προς το χειρότερο, στο πλαίσιο της τρίτης «αξιολόγησης».
Προλειαίνοντας το έδαφος για τις επόμενες αντιλαϊκές ανατροπές, η διοίκηση του ΣΕΒ εντοπίζει «προβλήματα» σε κρατικές επιχειρήσεις και οργανισμούς, την ώρα που η κυβέρνηση ανοίγει τη συζήτηση για παραπέρα ανασυγκρότηση του κρατικού τομέα, προκειμένου να γίνει «φιλικότερος» στην επιχειρηματικότητα.
Ο ΣΕΒ, όμως, διαπιστώνει και κάτι άλλο. Οτι «ο πολιτικός κόσμος», δηλαδή η κυβέρνηση και τα κόμματα της αστικής διαχείρισης, έχουν πλέον «μονοσήμαντο προορισμό», αυτόν της παραμονής της χώρας στο ευρώ, σύμφωνα με τον Θ. Φέσσα.
Είχε προηγηθεί ανάλογη δήλωση του ίδιου στις αρχές του περασμένου Ιούνη, μετά τις ομιλίες Τσίπρα και Μητσοτάκη στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ. Ο πρόεδρος των βιομηχάνων είχε πει τότε περιχαρής ότι «η παραβολή των ομιλιών καταδεικνύει ότι η εξεύρεση κοινών τόπων για μια πιο φιλοαναπτυξιακή και πραγματικά μεταρρυθμιστική πολιτική είναι πέρα από αναγκαία και εφικτή».
Οι επισημάνσεις αυτές έρχονται να «δέσουν» με τις διαπιστώσεις που κάνει η Τράπεζα της Ελλάδας σε πρόσφατη έκθεση, τονίζοντας: «Η σύμπλευση στον ίδιο στόχο καταδεικνύει ότι όντως δεν υπήρχαν εναλλακτικές λύσεις και ότι η δημοσιονομική προσαρμογή ήταν όρος "sine qua non" (απαραίτητη προϋπόθεση) για την έξοδο από την κρίση. Γι' αυτό διαδοχικές κυβερνήσεις και πολιτικά κόμματα στήριξαν με την ψήφο τους μέτρα για τη δημοσιονομική εξυγίανση με βαρύ κοινωνικό κόστος».
Για «κερασάκι στην τούρτα», ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα δήλωνε τις προάλλες σε εφημερίδα της ομογένειας στις ΗΠΑ ότι «ο πρωθυπουργός Τσίπρας έχει αλλάξει πολύ, μπορείτε να το διαπιστώσετε αν διαβάσετε τη σημαντική ομιλία του στη Διάσκεψη της "Concordia" στην Αθήνα», προσθέτοντας πως «είναι ικανοποιητικό για μένα να είμαι ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, σε μία στιγμή που όλες οι σημαντικές πολιτικές φωνές τάσσονται υπέρ μιας ισχυρής σχέσης με τις ΗΠΑ».
Δηλώσεις και διαπιστώσεις όπως αυτές έναν στόχο έχουν: Να επιβάλλουν το συμπέρασμα στο λαό ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος απ' αυτόν των θυσιών και των μέτρων δίχως τέλος, στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της ανάκαμψης δηλαδή της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Οτι είναι μονόδρομος για το λαό η συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και ενώσεις, η εμπλοκή σε φονικούς σχεδιασμούς και επικίνδυνους ανταγωνισμούς, μέσα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Οτι η συναίνεση ανάμεσα στις αστικές πολιτικές δυνάμεις είναι υπόδειγμα για τη στάση που πρέπει να διαμορφώσει ο λαός απέναντι στην πολιτική που τον τσακίζει, απέναντι στα μεγάλα ζητούμενα και τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου. Οτι πρέπει, τέλος, να ξεγράψει όσα έχασε τα προηγούμενα χρόνια και ότι είναι παραλογισμός να διεκδικεί την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών.
Η διέξοδος για το λαό βρίσκεται ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση: Διαχωρισμός από τα σχέδια και τα συμφέροντα των καπιταλιστών και των κομμάτων τους, δυνάμωμα του ΚΚΕ που δίνει όλες του τις δυνάμεις για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, το δυνάμωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας, που θα παλεύει ενάντια στο κεφάλαιο και την εξουσία του, για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.