Το «μπαλάκι» των ευθυνών

Κάθε μέρα που περνά μετά τις τεράστιες καταστροφές που προκάλεσαν οι πλημμύρες στη Δυτική Αττική, αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο το εύρος των εγκληματικών ευθυνών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, των αστικών κυβερνήσεων και των εκπροσώπων τους στην Τοπική Διοίκηση. Και μόνο το γεγονός ότι εδώ και δύο βδομάδες παίζεται ένα αισχρό παιχνίδι επίρριψης ευθυνών του ενός στον άλλον, για τις ανθρώπινες απώλειες και τις καταστροφές, είναι προκλητικό. Η σημερινή κυβέρνηση κατηγορεί τους προηγούμενους, η διοίκηση της περιφέρειας το δασαρχείο, η δημοτική αρχή Μάνδρας την περιφέρεια Αττικής. Και έτσι εξελίσσεται ένα γαϊτανάκι του αίσχους, με στόχο ο καθένας από αυτούς να «κουκουλώσει» το δικό του μερίδιο ευθύνης για τα χαλάσματα και τα ερείπια στη Δυτική Αττική. Αλλά και για να συγκαλυφθούν οι πραγματικές αιτίες της καταστροφής, που συνδέονται άμεσα με την πολιτική υπηρέτησης του καπιταλιστικού κέρδους, από όλα τα κόμματα και τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου, τους εκπροσώπους τους στην Τοπική Διοίκηση. Σε αυτήν ακριβώς τη λογική, προχτές το απόγευμα, στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, η διοίκηση του ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να καλύψει και πάλι τις δικές της ευθύνες και ταυτόχρονα να δημιουργήσει ασπίδα προστασίας στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

***

Χωρίς κανένα ίχνος ντροπής και με τους νεκρούς να φτάνουν τους 23, ούτε λίγο ούτε πολύ η Περιφέρεια ισχυρίζεται ότι δεν έχει καμία ευθύνη και ότι φταίει η ...γραφειοκρατία, στοχοποιώντας εκ νέου το δασαρχείο. Την προηγούμενη βδομάδα, σε συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου για το ίδιο θέμα, η συζήτηση αναλώθηκε στο πόσο δυνατή ήταν η καταιγίδα που έπληξε εκείνη τη μέρα τη Μάνδρα και τη γύρω περιοχή, για να φανεί η καταστροφή περίπου ως αναπόφευκτη. Τα ίδια πάνω - κάτω έγραφαν στελέχη της Περιφέρειας αρθρογραφώντας στον Τύπο, σε πλήρη συντονισμό με αρμόδιους υπουργούς της κυβέρνησης. Η αλήθεια όμως είναι ότι καμιά από τις κυβερνήσεις και τις διοικήσεις στην Περιφέρεια, που πέρασαν τα τελευταία 20 τουλάχιστον χρόνια, δεν επεξεργάστηκε έναν ενιαίο σχεδιασμό μέτρων προστασίας και ασφάλειας της ζωής και της περιουσίας των λαϊκών στρωμάτων, μέσα στα οποία θα εντάσσονταν τα αντιπλημμυρικά, τα αντισεισμικά, αντιπυρικά κ.λπ. Αντίθετα, σε συνθήκες ανταγωνισμού, κυνηγιού του κέρδους στηρίζονταν έργα και υποδομές που υπηρετούν τα γενικότερα «αναπτυξιακά» πλάνα του κεφαλαίου, δηλαδή την κερδοφορία του.

***

Οι διακριτές ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ, σε κυβέρνηση και Περιφέρεια, είναι αδιαμφισβήτητες. Οι θάνατοι και οι καταστροφές από την τελευταία πλημμύρα είναι το αποτέλεσμα της πολιτικής στήριξης των συμφερόντων των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, την οποία συνεχίζει από εκεί που την άφησαν οι προηγούμενοι, ακόμα και αν αυτή έρχεται σε αντίθεση με τις στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες. Είναι συνέπεια της πολιτικής που αντιμετωπίζει τη γη ως εμπόρευμα, που προτάσσει τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων στον χωροταξικό σχεδιασμό. Είναι η αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής, όπου, στο όνομα του μεγαλύτερου κέρδους, με νόμιμα και λιγότερο «νόμιμα» μέσα, καταργούνται ή παραμερίζονται ακόμα και οι στοιχειώδεις περιορισμοί για την προστασία του περιβάλλοντος, της ασφάλειας, ακόμα και της ζωής των εργαζομένων, συνολικά του λαού. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, εξοστρακίζεται και η λαϊκή ανάγκη για αντιπλημμυρική προστασία, την ώρα που δίνονται άδειες σε επιχειρήσεις να χτίσουν τις υποδομές τους ακόμα και πάνω στα ρέματα της Μάνδρας! Απ' αυτήν τη σκοπιά, με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα, είναι ανάγκη να δυναμώσει η αλληλεγγύη στους πλημμυροπαθείς της Δυτικής Αττικής, αλλά και ο διεκδικητικός αγώνας, για άμεσα μέτρα αποκατάστασης και ανακούφισης των πληγέντων. Ο αγώνας αυτός, για να έχει αποτέλεσμα και να ανοίγει δρόμους, θα πρέπει να βάζει στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο για τις καταστροφές, τις ανθρώπινες απώλειες και τα ερείπια: Τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, το σύστημα που υπηρετεί τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, σε βάρος των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.