Κινητοποιούνται,
αυτόν τον καιρό, οι μαύροι Αμερικανοί και απαιτούν αποζημίωση από την
κοινωνική καταστροφή των συνοικιών τους, που οργανώθηκε από τη CIA στη
δεκαετία του '80
Οι μαύροι έχουν
εξοργιστεί και η οργή τους αυξάνεται με τη διάδοση των λεπτομερειών μιας
τρελής ιστορίας, που μόλις πρόσφατα έγινε γνωστή, αν και όχι σε όλο της
το μέγεθος.
Τις τελευταίες μέρες του Σεπτέμβρη και τις πρώτες μέρες του Οκτώβρη, οι μαύροι των γκέτο των δυτικών αμερικανικών μεγαλουπόλεων προχώρησαν σε μαζικές κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας. Ζητούσαν ή μάλλον απαιτούσαν, πρώτα απ' όλα, την παραδειγματική τιμωρία των εγκληματικών πρακτόρων της CIA, που στη δεκαετία του '80 διοχέτευαν και πουλούσαν κοκαϊνη στις συμμορίες και τις φτωχογειτονιές των μαύρων Αμερικανών, με σκοπό την αξιοποίηση των εσόδων από αυτήν την "μπίζνες", για τη χρηματοδότηση των ανταρτών "κόντρας" που δρούσαν, εκείνη την εποχή, στη Νικαράγουα κατά της κυβέρνησης των Σαντινίστας. Ακόμα απαίτησαν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ αποζημίωση για τις κοινότητές τους, που, αν και ήταν ανέκαθεν υποβαθμισμένες, έφτασαν να είναι σκέτη κόλαση μετά από τις εγκληματικές ενέργειες της CIA εκείνης της περιόδου.
Στις παραπάνω κινητοποιήσεις, έντονη ήταν και η παρουσία των γυναικών, μανάδων που είχαν δει τα παιδιά τους να μπαίνουν ως "βαποράκια" σε μικρές συμμορίες, που τις προμήθευαν μέλη του στρατού των "κόντρας", οι οποίοι είχαν επιστρατευτεί, οργανωθεί και χρηματοδοτηθεί από τη CIA.
Η όλη υπόθεση, με αρκετές λεπτομέρειες, είδε το φως της δημοσιότητας, στο τέλος του Αυγούστου, όταν δημοσιεύτηκε σχετικό άρθρο στην εφημερίδα "Σαν Χοσέ Μέρκιουρι Νιους". Μία ομάδα ρεπόρτερ της παραπάνω εφημερίδας, με πρωτοπόρο τον Γκάρι Ουέμπ, ξεκίνησε σχετική έρευνα, με αφορμή την κατάθεση του Ντανίλο Μπράντον, πρώην πράκτορα της CIA και σήμερα συνεργάτη της DIA, υπηρεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης για την Καταπολέμηση του Εμπορίου Ναρκωτικών, σε ομοσπονδιακό δικαστήριο των ΗΠΑ το 1995. Ο ρεπόρτερ της "Σαν Χοσέ Μέρκιουρι Νιους" εργάστηκε για ένα χρόνο, περίπου, μέχρι να καταφέρει να συγκεντρώσει τα κομμάτια του παζλ, οπότε και ξεκίνησε η δημοσίευση μία σειρά άρθρων, με πρώτο αυτό που δημοσιεύτηκε τον Αύγουστο. Για ένα χρόνο, λοιπόν, οι ρεπόρτερ της παραπάνω εφημερίδας μπλέχτηκαν μέσα σε ένα κουβάρι με ψεύδη, με δίκες που ξεκίνησαν για να κλείσουν λίγο αργότερα όπως όπως, γιατί "έπλητταν ύψιστα συμφέροντα του κράτους", με σχετικές, με το θέμα, έρευνες, που πριν καλά καλά αρχίσουν σταματούσαν, με εκθέσεις, που κάποτε ήταν μυστικές, σήμερα είναι μεν γνωστές, αλλά είναι σχεδόν αδύνατο να τις βρει κανείς... Οι ρεπόρτερ πήραν συνεντεύξεις από εκατοντάδες μάρτυρες, "βαποράκια", θύματα... Πήγαν σε φυλακές με πρόθεση να μιλήσουν με πρώην "κόντρας", που είχαν καταδικαστεί για εμπόριο ναρκωτικών, και ανακάλυψαν ότι είχαν δραπετεύσει από εκεί και ότι κανείς δεν τους αναζητούσε.
Στις πρόσφατες κινητοποιήσεις των μαύρων διανεμήθηκαν αντίγραφα των άρθρων της ομάδας του Ουέμπ. Ο κόσμος τα διάβαζε και έλεγε: Ποιος θυμάται τους "κόντρας"; Είναι παλιά ιστορία. Εκείνο που θυμόμαστε όλοι, γιατί το ζούμε καθημερινά στο πετσί μας, είναι οι άθλιες κοινωνικές συνθήκες στα γκέτο μας. Ποιος, αλήθεια, θυμάται τους "Μαύρους Πάνθηρες" που κατάγγελναν ότι η κυβέρνηση προωθούσε ναρκωτικά στους μαύρους για να αποβλακώσει τους νέους, που επιθυμούσαν να δουν τα δικαιώματά τους στην πράξη και όχι στα χαρτιά;
Η ομάδα των ρεπόρτερ αναφέρει στα άρθρα της ότι το πρώτο δίκτυο προώθησης ναρκωτικών - κοκαϊνη στην αρχή, ένα ναρκωτικό για τους πλούσιους λευκούς, και το θανατηφόρο κρακ στη συνέχεια - στα καρτέλ των Κολομβιανών και τις μικρές συμμορίες του Λος Αντζελες στήθηκε μέσω του, μετρίου βεληνεκούς, Νοτιοαμερικανού εμπόρου ναρκωτικών Ρίκι Ντόνελ Ρος "Φριγουέι". Ο τελευταίος ήταν ο καλύτερος πελάτης του Ντανίλο Μπράντον, που αναφέραμε παραπάνω, και εκείνη την εποχή ηγετικό στέλεχος του αντικομμουνιστικού "Νικαραγουανού Δημοκρατικού Μετώπου", που σχεδιάστηκε και λειτούργησε υπό τις εντολές της CIA την προηγούμενη δεκαετία...
Ο Μπράντον είχε καταθέσει στο δικαστήριο ότι ακολουθούσε τις διαταγές του πράκτορα της CIA Μπερμούδες, και ότι, εκτός από τον ίδιο τον Μπράντον, άλλα 5.000 (!) άτομα φρόντιζαν, ώστε να διευρυνθεί η αγορά των μαύρων "καταναλωτών", με αποτέλεσμα να προωθηθεί ένας τόνος κρακ μέσα σε ένα χρόνο, το 1981. Το κέρδος από αυτήν τη βρώμικη υπόθεση ήταν 54.000.000 δολάρια, που χρησιμοποίησε, δεόντως, το "Νικαραγουανό Δημοκρατικό Μέτωπο" κατά των Σαντινίστας. Ακόμα, μέρος αυτών των χρημάτων χρησιμοποιήθηκε για τη συγκρότηση ένοπλων συμμοριών, για διάφορα άλλα εγκλήματα, για επιστράτευση και άλλων νέων ως "βαποράκια". Συνέπεια όλων των παραπάνω ήταν, φυσικά, η κλιμάκωση της βίας στις φτωχογειτονιές των μαύρων, γεγονός που απασχόλησε πολλούς κοινωνιολόγους, που μέσα από μελέτες και αναλύσεις έψαχναν να βρουν τι φταίει.
Οταν ο Ντανίλο Μπράντον έκανε αυτήν την κατάθεση στο δικαστήριο, εργαζόταν ήδη στην DIA, την Υπηρεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης για την Καταπολέμηση του Εμπορίου Ναρκωτικών, όπου προσλήφθηκε αμέσως μετά την απελευθέρωσή του από τη φυλακή, όπου διέμεινε μόνο 28 μήνες. Ωστόσο, ο Μπράντον φυλακίστηκε έστω και για μόνο 28 μήνες. Ο ανώτερός του, Καντανέρο, δεν πάτησε πότε το πόδι του σε φυλακή, αν και φέρεται αναμεμειγμένος σε 45 (!) περιπτώσεις εμπορίου ναρκωτικών, έζησε για χρόνια ανενόχλητος στο Σαν Φρανσίσκο και σήμερα ζει στη Νικαράγουα.
Ο κύκλος CIA - κόντρας - έμποροι ναρκωτικών έκλεισε με την εκλογή του Ρόναλντ Ρίγκαν, του οποίου η κυβέρνηση συνέχισε μεν την παροχή βοήθειας στους "κόντρας" της Νικαράγουα, αλλά με καθαρά πλέον, χρήματα, δηλαδή με χρήματα των Αμερικανών φορολογουμένων. Ομως, ο Ρίγκαν δεν έριξε ούτε ένα δολάριο στις φτωχογειτονιές των μαύρων Αμερικανών.
Και οι φωνές διαμαρτυρίας των μαύρων συνεχώς εντείνονται. Απαιτούν να αποζημιωθούν από την κοινωνική σφαγή που μελέτησαν και οργάνωσαν οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ.
Γιάννα ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗ
Τις τελευταίες μέρες του Σεπτέμβρη και τις πρώτες μέρες του Οκτώβρη, οι μαύροι των γκέτο των δυτικών αμερικανικών μεγαλουπόλεων προχώρησαν σε μαζικές κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας. Ζητούσαν ή μάλλον απαιτούσαν, πρώτα απ' όλα, την παραδειγματική τιμωρία των εγκληματικών πρακτόρων της CIA, που στη δεκαετία του '80 διοχέτευαν και πουλούσαν κοκαϊνη στις συμμορίες και τις φτωχογειτονιές των μαύρων Αμερικανών, με σκοπό την αξιοποίηση των εσόδων από αυτήν την "μπίζνες", για τη χρηματοδότηση των ανταρτών "κόντρας" που δρούσαν, εκείνη την εποχή, στη Νικαράγουα κατά της κυβέρνησης των Σαντινίστας. Ακόμα απαίτησαν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ αποζημίωση για τις κοινότητές τους, που, αν και ήταν ανέκαθεν υποβαθμισμένες, έφτασαν να είναι σκέτη κόλαση μετά από τις εγκληματικές ενέργειες της CIA εκείνης της περιόδου.
Στις παραπάνω κινητοποιήσεις, έντονη ήταν και η παρουσία των γυναικών, μανάδων που είχαν δει τα παιδιά τους να μπαίνουν ως "βαποράκια" σε μικρές συμμορίες, που τις προμήθευαν μέλη του στρατού των "κόντρας", οι οποίοι είχαν επιστρατευτεί, οργανωθεί και χρηματοδοτηθεί από τη CIA.
Η όλη υπόθεση, με αρκετές λεπτομέρειες, είδε το φως της δημοσιότητας, στο τέλος του Αυγούστου, όταν δημοσιεύτηκε σχετικό άρθρο στην εφημερίδα "Σαν Χοσέ Μέρκιουρι Νιους". Μία ομάδα ρεπόρτερ της παραπάνω εφημερίδας, με πρωτοπόρο τον Γκάρι Ουέμπ, ξεκίνησε σχετική έρευνα, με αφορμή την κατάθεση του Ντανίλο Μπράντον, πρώην πράκτορα της CIA και σήμερα συνεργάτη της DIA, υπηρεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης για την Καταπολέμηση του Εμπορίου Ναρκωτικών, σε ομοσπονδιακό δικαστήριο των ΗΠΑ το 1995. Ο ρεπόρτερ της "Σαν Χοσέ Μέρκιουρι Νιους" εργάστηκε για ένα χρόνο, περίπου, μέχρι να καταφέρει να συγκεντρώσει τα κομμάτια του παζλ, οπότε και ξεκίνησε η δημοσίευση μία σειρά άρθρων, με πρώτο αυτό που δημοσιεύτηκε τον Αύγουστο. Για ένα χρόνο, λοιπόν, οι ρεπόρτερ της παραπάνω εφημερίδας μπλέχτηκαν μέσα σε ένα κουβάρι με ψεύδη, με δίκες που ξεκίνησαν για να κλείσουν λίγο αργότερα όπως όπως, γιατί "έπλητταν ύψιστα συμφέροντα του κράτους", με σχετικές, με το θέμα, έρευνες, που πριν καλά καλά αρχίσουν σταματούσαν, με εκθέσεις, που κάποτε ήταν μυστικές, σήμερα είναι μεν γνωστές, αλλά είναι σχεδόν αδύνατο να τις βρει κανείς... Οι ρεπόρτερ πήραν συνεντεύξεις από εκατοντάδες μάρτυρες, "βαποράκια", θύματα... Πήγαν σε φυλακές με πρόθεση να μιλήσουν με πρώην "κόντρας", που είχαν καταδικαστεί για εμπόριο ναρκωτικών, και ανακάλυψαν ότι είχαν δραπετεύσει από εκεί και ότι κανείς δεν τους αναζητούσε.
Στις πρόσφατες κινητοποιήσεις των μαύρων διανεμήθηκαν αντίγραφα των άρθρων της ομάδας του Ουέμπ. Ο κόσμος τα διάβαζε και έλεγε: Ποιος θυμάται τους "κόντρας"; Είναι παλιά ιστορία. Εκείνο που θυμόμαστε όλοι, γιατί το ζούμε καθημερινά στο πετσί μας, είναι οι άθλιες κοινωνικές συνθήκες στα γκέτο μας. Ποιος, αλήθεια, θυμάται τους "Μαύρους Πάνθηρες" που κατάγγελναν ότι η κυβέρνηση προωθούσε ναρκωτικά στους μαύρους για να αποβλακώσει τους νέους, που επιθυμούσαν να δουν τα δικαιώματά τους στην πράξη και όχι στα χαρτιά;
Η ομάδα των ρεπόρτερ αναφέρει στα άρθρα της ότι το πρώτο δίκτυο προώθησης ναρκωτικών - κοκαϊνη στην αρχή, ένα ναρκωτικό για τους πλούσιους λευκούς, και το θανατηφόρο κρακ στη συνέχεια - στα καρτέλ των Κολομβιανών και τις μικρές συμμορίες του Λος Αντζελες στήθηκε μέσω του, μετρίου βεληνεκούς, Νοτιοαμερικανού εμπόρου ναρκωτικών Ρίκι Ντόνελ Ρος "Φριγουέι". Ο τελευταίος ήταν ο καλύτερος πελάτης του Ντανίλο Μπράντον, που αναφέραμε παραπάνω, και εκείνη την εποχή ηγετικό στέλεχος του αντικομμουνιστικού "Νικαραγουανού Δημοκρατικού Μετώπου", που σχεδιάστηκε και λειτούργησε υπό τις εντολές της CIA την προηγούμενη δεκαετία...
Ο Μπράντον είχε καταθέσει στο δικαστήριο ότι ακολουθούσε τις διαταγές του πράκτορα της CIA Μπερμούδες, και ότι, εκτός από τον ίδιο τον Μπράντον, άλλα 5.000 (!) άτομα φρόντιζαν, ώστε να διευρυνθεί η αγορά των μαύρων "καταναλωτών", με αποτέλεσμα να προωθηθεί ένας τόνος κρακ μέσα σε ένα χρόνο, το 1981. Το κέρδος από αυτήν τη βρώμικη υπόθεση ήταν 54.000.000 δολάρια, που χρησιμοποίησε, δεόντως, το "Νικαραγουανό Δημοκρατικό Μέτωπο" κατά των Σαντινίστας. Ακόμα, μέρος αυτών των χρημάτων χρησιμοποιήθηκε για τη συγκρότηση ένοπλων συμμοριών, για διάφορα άλλα εγκλήματα, για επιστράτευση και άλλων νέων ως "βαποράκια". Συνέπεια όλων των παραπάνω ήταν, φυσικά, η κλιμάκωση της βίας στις φτωχογειτονιές των μαύρων, γεγονός που απασχόλησε πολλούς κοινωνιολόγους, που μέσα από μελέτες και αναλύσεις έψαχναν να βρουν τι φταίει.
Οταν ο Ντανίλο Μπράντον έκανε αυτήν την κατάθεση στο δικαστήριο, εργαζόταν ήδη στην DIA, την Υπηρεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης για την Καταπολέμηση του Εμπορίου Ναρκωτικών, όπου προσλήφθηκε αμέσως μετά την απελευθέρωσή του από τη φυλακή, όπου διέμεινε μόνο 28 μήνες. Ωστόσο, ο Μπράντον φυλακίστηκε έστω και για μόνο 28 μήνες. Ο ανώτερός του, Καντανέρο, δεν πάτησε πότε το πόδι του σε φυλακή, αν και φέρεται αναμεμειγμένος σε 45 (!) περιπτώσεις εμπορίου ναρκωτικών, έζησε για χρόνια ανενόχλητος στο Σαν Φρανσίσκο και σήμερα ζει στη Νικαράγουα.
Ο κύκλος CIA - κόντρας - έμποροι ναρκωτικών έκλεισε με την εκλογή του Ρόναλντ Ρίγκαν, του οποίου η κυβέρνηση συνέχισε μεν την παροχή βοήθειας στους "κόντρας" της Νικαράγουα, αλλά με καθαρά πλέον, χρήματα, δηλαδή με χρήματα των Αμερικανών φορολογουμένων. Ομως, ο Ρίγκαν δεν έριξε ούτε ένα δολάριο στις φτωχογειτονιές των μαύρων Αμερικανών.
Και οι φωνές διαμαρτυρίας των μαύρων συνεχώς εντείνονται. Απαιτούν να αποζημιωθούν από την κοινωνική σφαγή που μελέτησαν και οργάνωσαν οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ.
Γιάννα ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου