Περίσσεψε
η υποκρισία με αφορμή τα «Paradise papers», άλλη μια υπόθεση απ' όπου
ζέχνει η σήψη και η αδικία του καπιταλιστικού συστήματος.
Η κυβέρνηση, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, γραφιάδες που 365 μέρες το χρόνο στηρίζουν με λόγια και έργα το καπιταλιστικό σύστημα, το παρουσιάζουν στους λαούς ως μονόδρομο και «απαύγασμα» της ανθρώπινης Ιστορίας, «έκλαψαν» ξανά με κροκοδείλια δάκρυα για τις κοινωνικές ανισότητες που το σάπιο σύστημά τους γεννά και αναπαράγει, για τις «ελίτ» που προκαλούν, τη «διαφάνεια» που θα σώσει τους λαούς από την εκμετάλλευση, το «ηθικό» ζήτημα του ανήθικου, σάπιου συστήματος που υπηρετούν.
Σε μια άθλια προσπάθεια, ενδεικτική της καούρας τους να δείξουν το δέντρο για να κρύψουν το δάσος, οι «μπαλωματούδες» του καπιταλισμού, ο πρωθυπουργός, τα κυβερνητικά στελέχη, οι ευρωβουλευτές τους, φόρεσαν τη στολή του «Αη Γιώργη» που θα πατάξει το «τέρας» της φοροδιαφυγής, ζήτησαν... από την ΕΕ, την ένωση του κεφαλαίου που υπάρχει για να υπηρετεί τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, να θωρακίσει το νομοθετικό της πλαίσιο για να μη χάνει φορολογικά έσοδα, υποσχέθηκαν μια εκμετάλλευση... δίκαιη, «με κανόνες διαφάνειας και δικαιοσύνης».
Εκείνοι που περνάνε το ένα πίσω απ' το άλλο τα μνημόνια στις πλάτες του λαού, που ξεριζώνουν εργασιακά δικαιώματα δεκαετιών προς χάριν της «ανταγωνιστικότητας» και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, που ψηφίζουν φοροαπαλλαγές και προνόμια για τους... αναξιοπαθούντες βιομήχανους και εφοπλιστές, που στήνουν σε κάθε χώρα «παραδείσους εκμετάλλευσης» και απευθύνουν καλέσματα στους «επενδυτές» με βάση το χαμηλό εργασιακό «κόστος», ανακάλυψαν, λέει, το «αίσχος των εξωχώριων παραδείσων».
Κι άρχισαν πάλι το παραμύθι του «δικαιότερου» καπιταλισμού, όπου ο τεράστιος πλούτος - τα τρισ. που παράγει η εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο και καρπώνεται κυριολεκτικά μια χούφτα από μετόχους-παράσιτα που δεν ξέρουν καν πού πέφτουν οι επιχειρήσεις «τους» - τάχα θα «αναδιανέμονται» στους εκμεταλλευόμενους, «θα στηρίζουν τις ανάγκες των πολλών», όπως λέει η κυβέρνηση. Το κτήνος της εκμετάλλευσης που θρέφουν θα γίνει «κουταβάκι» να γλείφει τις πληγές εκείνων που ξεζουμίζει και εξαθλιώνει...
Κι άρχισαν πάλι - την ώρα που ομολογούν ότι στο σάπιο σύστημά τους οι συναλλαγές αυτού του είδους είναι «νομιμότατες», την ώρα που ψηφίζουν τη μια πίσω απ' την άλλη τις ευρωενωσιακές οδηγίες για τα εμπορικά, τραπεζικά, μετοχικά και κάθε λογής «απόρρητα» των καπιταλιστών, κι έχουν κορόνα στο κεφάλι τους την ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων - τα παραμύθια περί... ελέγχου της φοροδιαφυγής.
Λες και τα 50 - 70 δισ. ευρώ που υπολογίζουν ότι χάνονται από φορολογικά έσοδα στην ΕΕ, θα πάνε για εκείνα που οι ίδιοι, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις τους πετσόκοψαν από Υγεία - Πρόνοια, Παιδεία, θα ξαναμπούν στα ασφαλιστικά ταμεία που οι ίδιοι λεηλάτησαν για να ξελασπώσει το κεφάλαιο από την κρίση του.
Δεν τους πειράζει η απάτη που βγάζει μάτι, αρκεί οι λαοί να κυνηγάνε επί ματαίω ένα «δικαιότερο» εκμεταλλευτικό σύστημα, να στοιχίζονται πίσω από τις κάθε φορά κόντρες ιμπεριαλιστικών κέντρων και επιχειρηματικών ομίλων, που βγάζουν κάθε τόσο τα άπλυτα ο ένας του άλλου στη φόρα. Αρκεί η εργατική τάξη να μην αμφισβητήσει το ίδιο το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, να μη διεκδικήσει την εξουσία και τον τεράστιο πλούτο που η ίδια παράγει. Αρκεί, δηλαδή, τίποτα να μην ταράζει τον «παράδεισο» του κεφαλαίου...
Η κυβέρνηση, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, γραφιάδες που 365 μέρες το χρόνο στηρίζουν με λόγια και έργα το καπιταλιστικό σύστημα, το παρουσιάζουν στους λαούς ως μονόδρομο και «απαύγασμα» της ανθρώπινης Ιστορίας, «έκλαψαν» ξανά με κροκοδείλια δάκρυα για τις κοινωνικές ανισότητες που το σάπιο σύστημά τους γεννά και αναπαράγει, για τις «ελίτ» που προκαλούν, τη «διαφάνεια» που θα σώσει τους λαούς από την εκμετάλλευση, το «ηθικό» ζήτημα του ανήθικου, σάπιου συστήματος που υπηρετούν.
Σε μια άθλια προσπάθεια, ενδεικτική της καούρας τους να δείξουν το δέντρο για να κρύψουν το δάσος, οι «μπαλωματούδες» του καπιταλισμού, ο πρωθυπουργός, τα κυβερνητικά στελέχη, οι ευρωβουλευτές τους, φόρεσαν τη στολή του «Αη Γιώργη» που θα πατάξει το «τέρας» της φοροδιαφυγής, ζήτησαν... από την ΕΕ, την ένωση του κεφαλαίου που υπάρχει για να υπηρετεί τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, να θωρακίσει το νομοθετικό της πλαίσιο για να μη χάνει φορολογικά έσοδα, υποσχέθηκαν μια εκμετάλλευση... δίκαιη, «με κανόνες διαφάνειας και δικαιοσύνης».
Εκείνοι που περνάνε το ένα πίσω απ' το άλλο τα μνημόνια στις πλάτες του λαού, που ξεριζώνουν εργασιακά δικαιώματα δεκαετιών προς χάριν της «ανταγωνιστικότητας» και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, που ψηφίζουν φοροαπαλλαγές και προνόμια για τους... αναξιοπαθούντες βιομήχανους και εφοπλιστές, που στήνουν σε κάθε χώρα «παραδείσους εκμετάλλευσης» και απευθύνουν καλέσματα στους «επενδυτές» με βάση το χαμηλό εργασιακό «κόστος», ανακάλυψαν, λέει, το «αίσχος των εξωχώριων παραδείσων».
Κι άρχισαν πάλι το παραμύθι του «δικαιότερου» καπιταλισμού, όπου ο τεράστιος πλούτος - τα τρισ. που παράγει η εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο και καρπώνεται κυριολεκτικά μια χούφτα από μετόχους-παράσιτα που δεν ξέρουν καν πού πέφτουν οι επιχειρήσεις «τους» - τάχα θα «αναδιανέμονται» στους εκμεταλλευόμενους, «θα στηρίζουν τις ανάγκες των πολλών», όπως λέει η κυβέρνηση. Το κτήνος της εκμετάλλευσης που θρέφουν θα γίνει «κουταβάκι» να γλείφει τις πληγές εκείνων που ξεζουμίζει και εξαθλιώνει...
Κι άρχισαν πάλι - την ώρα που ομολογούν ότι στο σάπιο σύστημά τους οι συναλλαγές αυτού του είδους είναι «νομιμότατες», την ώρα που ψηφίζουν τη μια πίσω απ' την άλλη τις ευρωενωσιακές οδηγίες για τα εμπορικά, τραπεζικά, μετοχικά και κάθε λογής «απόρρητα» των καπιταλιστών, κι έχουν κορόνα στο κεφάλι τους την ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων - τα παραμύθια περί... ελέγχου της φοροδιαφυγής.
Λες και τα 50 - 70 δισ. ευρώ που υπολογίζουν ότι χάνονται από φορολογικά έσοδα στην ΕΕ, θα πάνε για εκείνα που οι ίδιοι, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις τους πετσόκοψαν από Υγεία - Πρόνοια, Παιδεία, θα ξαναμπούν στα ασφαλιστικά ταμεία που οι ίδιοι λεηλάτησαν για να ξελασπώσει το κεφάλαιο από την κρίση του.
Δεν τους πειράζει η απάτη που βγάζει μάτι, αρκεί οι λαοί να κυνηγάνε επί ματαίω ένα «δικαιότερο» εκμεταλλευτικό σύστημα, να στοιχίζονται πίσω από τις κάθε φορά κόντρες ιμπεριαλιστικών κέντρων και επιχειρηματικών ομίλων, που βγάζουν κάθε τόσο τα άπλυτα ο ένας του άλλου στη φόρα. Αρκεί η εργατική τάξη να μην αμφισβητήσει το ίδιο το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα, την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, να μη διεκδικήσει την εξουσία και τον τεράστιο πλούτο που η ίδια παράγει. Αρκεί, δηλαδή, τίποτα να μην ταράζει τον «παράδεισο» του κεφαλαίου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου