Απειλή και πρόκληση

Οπως όλα δείχνουν, τη δεύτερη βδομάδα του Γενάρη η κυβέρνηση θα καταθέσει στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο με τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα της τρίτης «αξιολόγησης». Σε αυτά περιλαμβάνονται η διάταξη για την παρεμπόδιση της απεργίας καθώς και άλλα μέτρα ενάντια σε εργαζόμενους, συνταξιούχους και αυτοαπασχολούμενους. Περιλαμβάνεται επίσης η μεταφορά στο ΤΑΙΠΕΔ μιας νέας παρτίδας από πρώην ΔΕΚΟ.
Συνολικά, η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου πηγαίνει ένα βήμα πιο πέρα την επίθεση σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, υπηρετώντας το στρατηγικό στόχο της ανάκαμψης του κεφαλαίου, στον οποίο συγκλίνουν η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, παρά τη μεταξύ τους αντιπαράθεση για πλευρές της αντιλαϊκής πολιτικής.
Καθόλου τυχαία, στελέχη της ΝΔ δήλωναν πως «δεν κρατιούνται» να ψηφίσουν την αντιαπεργιακή διάταξη, όταν η κυβέρνηση την έφερε πριν από λίγες μέρες στη Βουλή και την απέσυρε άρον άρον, κάτω από τις αντιδράσεις, στις οποίες πρωτοστάτησαν τα ταξικά συνδικάτα. Είναι φανερό, επομένως, ότι η κατάθεση και ψήφιση του πολυνομοσχεδίου συνιστά απειλή και πρόκληση για τους εργαζόμενους και το λαό, που δεν πρόκειται να μείνει αναπάντητη.
Ηδη, Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, σωματεία και Επιτροπές Αγώνα, που πάλεψαν για την επιτυχία της απεργίας στην 14 Δεκέμβρη, προετοιμάζονται να δώσουν απάντηση στο αντιλαϊκό πολυνομοσχέδιο, πρωτοστατώντας στην ενημέρωση και την οργάνωση των εργαζομένων σε κλάδους και χώρους δουλειάς.
Σ' αυτήν την κατεύθυνση, το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα σε Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα να κλιμακώσουν τη δράση τους και με απεργία, όταν η κυβέρνηση επιχειρήσει να περάσει το πολυνομοσχέδιο από τη Βουλή. Καλεί τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, να ενισχύσουν τον αγώνα, τη δράση και τις πρωτοβουλίες, τις μαζικές διαδικασίες, τις Γενικές Συνελεύσεις, τις συσκέψεις και τις συγκεντρώσεις.
Να γίνει αντικείμενο πλατιάς συζήτησης ο ταξικός χαρακτήρας των μέτρων και η στόχευση της επίθεσης που κλιμακώνεται για λογαριασμό των επιχειρηματικών ομίλων, τα κυβερνητικά ψέματα για τη «δίκαιη ανάπτυξη» και το «τέλος της εποπτείας», που εναλλάσσονται με το μαστίγιο της καταστολής.
Αν νομίζουν η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα ότι θα τελειώσουν «άβρεχτοι» τη βρώμικη δουλειά που ανέλαβαν και με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, είναι βαθιά γελασμένοι. Ούτε πρόκειται να τους γλιτώσει η συνδικαλιστική πλειοψηφία σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, οι θλιβεροί εκπρόσωποι του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, που με άθλια επιχειρήματα απέρριψαν την πρόταση των ταξικών δυνάμεων να κηρυχτεί πανεργατική απεργία, όταν το πολυνομοσχέδιο έρθει στη Βουλή.
Οι πλειοψηφίες αυτές στηρίζουν ενεργά το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Στους χώρους δουλειάς είναι φορείς της «κοινωνικής συναίνεσης» και δηλητηριάζουν τους εργαζόμενους με το φαρμάκι της «ταξικής συνεργασίας». Ενισχύουν τις αυταπάτες και την προσδοκία ότι κάτι καλό θα ακολουθήσει μετά το τέλος του μνημονίου, ή σπέρνουν απογοήτευση ότι «τίποτα δεν αλλάζει», «τίποτα δεν γίνεται», κάτω από το βάρος του σημερινού συσχετισμού.
Οι εργαζόμενοι, οι συνδικαλιστές, τα σωματεία που καταλαβαίνουν τη σημασία να οργανωθεί ο αγώνας, να απαντηθεί η επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου, να ανασυνταχθεί και να αντεπιτεθεί το κίνημα, πρέπει να ξεπεράσουν, να απομονώσουν αυτές τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες. Να συντονίσουν το βηματισμό τους με τα ταξικά σωματεία και το ΠΑΜΕ, να μαζικοποιήσουν και να ζωντανέψουν τις συλλογικές διαδικασίες στις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις. Να σχεδιάσουν πολύμορφες αγωνιστικές δράσεις τις μέρες που το πολυνομοσχέδιο θα συζητιέται και θα ψηφίζεται στη Βουλή, να απαντήσουν ακόμα και με απεργία.
Μ' αυτούς τους όρους, οι κινητοποιήσεις που βρίσκονται μπροστά, μπορούν να αφήσουν αποτύπωμα στην προσπάθεια ανασύνταξης του κινήματος, να δημιουργήσουν προϋποθέσεις για αγωνιστική συνέχεια το αμέσως επόμενο διάστημα.