Τώρα τελευταία όλο και περισσότερο
θυμάμαι τα χρόνια σ’ εκείνην την μαγική πόλη στην καρδιά της Ευρώπης!
Σήμερα καθώς ένας νεαρός μετρούσε τις ημέρες για να τελειώσει τις
σπουδές του στη Θεσσαλονίκη και να γυρίσει πίσω στην πόλη του, θυμήθηκα
ξανά εκείνην την πόλη! Μετρούσα κι εγώ τις ημέρες για να τελειώσω τις
σπουδές, αλλά όχι για να φύγω από εκείνην την πόλη! Ήξερα ότι θα την
αναπολούσα. Κατά την παραμονή μου εκεί τριγύρισα τις λεωφόρους, τους
δρόμους και τα σοκάκια της σαν να έκανα αφισοκόλληση! Την ήξερα σπιθαμή
προς σπιθαμή κι ας ήταν τέσσερις φορές μεγαλύτερη από την Αθήνα!
Καθώς ο νεαρός συνέχιζε να μετράει τις
ημέρες για να φύγει από τη Θεσσαλονίκη και καθώς αναπολούσα τις
γειτονιές εκείνης της μεγάλης πόλης θυμήθηκα εκείνην την Πρωτομαγιά,
λίγο μετά την ανατροπή της λαϊκής εξουσίας, που απαγορεύτηκαν οι
συγκεντρώσεις! Σε μια πόλη που κάθε τέτοια μέρα ντυνόταν στα κόκκινα για
να γιορτάσει την Εργατική Πρωτομαγιά απαγορεύτηκαν οι απεργιακές
συγκεντρώσεις! Θυμάμαι την παραμονή της Πρωτομαγιάς που άρχισε να
συζητιέται να κατέβουμε όλοι στο κέντρο της πόλης με κόκκινα γαρύφαλλα!
Και την άλλη μέρα κοκκίνισε το κέντρο της πόλης τόσο όσο ίσως δεν
κοκκίνιζε τα προηγούμενα χρόνια! Από τότε νομίζω ότι οι βάρβαροι, που
ανέτρεψαν την λαϊκή εξουσία, δεν αποπειράθηκαν να απαγορεύουν ξανά τις
Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις! Βρήκαν άλλους τρόπους για να πιέσουν τον
λαό να ξεχάσει και το νόημα αυτής της ημέρας και την λαϊκή εξουσία! Αλλά
σίγουρα θα έρθει η ώρα που εκείνη η μαγική πόλη θα ξανακοκκινίσει κι
όχι μόνο για την ημέρα της Πρωτομαγιάς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου