Σαν σήμερα το 1970 σημειώθηκε η σφαγή στο πανεπιστήμιο του Κεντ, στο
Οχάιο των ΗΠΑ, το αιματηρότερο επεισόδιο καταστολής κατά των
αντιπολεμικών κινητοποιήσεων ενάντια στην εμπλοκή των ΗΠΑ στο Βιετνάμ,
κατά το οποίο σκοτώθηκαν 4 φοιτητές και τραυματίστηκαν άλλοι 9 από
άνδρες της Εθνοφρουράς. Το πανεπιστήμο του Κεντ ήδη από το 1966 υπήρξε
θέατρο αντιπολεμικών διαδηλώσεων, ενώ η απόφαση του Νίξον να εισβάλει
στην ουδέτερη Καμπότζη, θεωρώντας πως εκεί έβρισκαν καταφύγιο Βιετκόνγκ,
προκάλεσε νέες διαδηλώσεις στο πανεπιστήμιο την Πρωτομαγιά του 1970,
μια μέρα μετά την εισβολή. Εκατοντάδες φοιτητές συγκεντρώθηκαν στο
Κόμονς, ένα είδος πάρκου στο κέντρο της πανεπιστημιούπολης που και στο
παρελθόν ήταν χώρος συγκεντρώσεων. Διάφοροι ομιλητές που έλαβαν το λόγο
καταδίκασαν τον πόλεμο και ειδικότερα τον πρόεδρο Νίξον. Το ίδιο βράδυ, η
αστυνομία ισχυρίστηκε πως φοιτητές χτυπούσαν τα περιπολικά με μπουκάλια
και πως σταματούσαν την κυκλοφορία ανάβοντας πυροτεχνήματα.
Η αστυνομία ζήτησε ενισχύσεις από τις γειτονικές πόλεις, την ώρα που ο δήμαρχος του Κεντ Λιρόι Σάτρομ κήρυξε την πόλη σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, δίνοντας εντολή μεταξύ άλλων σε όλα τα μπαρ της πόλης να κλείσουν, ενώ ζήτησε τη βοήθεια του κυβερνήτη του Οχάιο Τζέιμς Ρόουντς. Η απόφαση του Σάτρομ εξόργισε ακόμα περισσότερο τους νέους, φέρνοντας και νέους διαδηλωτές στους δρόμους. Η αστυνομία αρχικά απώθησε το πλήθος πίσω στην πανεπιστημιούπολη, κάνοντας χρήση χημικών. Την επόμενη μέρα ο δήμαρχος ζήτησε από τον κυβερνήτη να στείλει την Εθνοφρουρά του Οχάιο προς αποκατάσταση της τάξης στην περιοχή, η οποία πράγματι έφτασε στην πανεπιστημιούπολη το βράδυ της 2ας Μάη, την ώρα που διαδηλωτές εν μέσω επευφημιών είχαν βάλει φωτιά στο κτίριο Εκπαίδευσης Εφέδρων Αξιωματικών του πανεπιστημίου, ενώ υπήρξαν και συγκρούσεις φοιτητών με πυροσβέστες που επιχείρησαν να κατασβέσουν την πυρκαγιά. Η σύγκρουση Εθνοφρουράς και φοιτητών συνεχίστηκε όλη νύχτα, ενώ πραγματοποιήθηκαν δεκάδες συλλήψεις διαδηλωτών.
Μετά από μια πρόσκαιρη ηρεμία την επόμενη μέρα, στις 4 Μάη είχε δοθεί νέο ραντεβού για διαμαρτυρίες στο Κόμονς, με τις πρυτανικές αρχές να απαγορεύουν τη συγκέντρωση. Περίπου 3000 φοιτητές και άλλοι συμμετέχοντας αγνόησαν την απαγόρευση και συγκεντρώθηκαν κατά τις 11 το πρωί. Την ίδια ώρα, 100 περίπου μέλη της Εθνοφρουράς οπλισμένοι με στρατιωτικά όπλα τύπου Μ-1, στάθμευαν στο καμένο κτίρο Εκπαίδευσης Εφέδρων. Η συγκέντρωση ήταν απολύτως ειρηνική, παρόλαυτα ο στρατηγός της Εθνικής Φρουράς Ρόμπερτ Κάντερμπέρι έδωσε εντολή στους διαδηλωτές να διαλυθούν, κάτι στο οποίο οι φοιτητές αρνήθηκαν να υπακούσουν πετώντας πέτρες στους Εθνοφρουρούς.
Ο Κάντερμπερι έδωσε διαταγή στους άντρες να γεμίσουν τα όπλα τους και να πετάξουν δακρυγόνα στο πλήθος. Οι Εθνοφρουροί εξανάγκασαν τους διαδηλωτές να περάσουν έναν κοντινό λόφο και να μαζευτούν σε ένα στάδιο αμερικανικού φούτμπολ. Καθώς όμως το γήπεδο είχε περίφραξη, οι Εθνοφρουροί βρέθηκαν κυκλωμένοι από οργισμένους φοιτητές που τους πετούσαν πέτρες. Οι Εθνοφρουροί αποσύρθηκαν στην κορυφή του Λόφου Μπλάνκετ και τότε, σύμφωνα με μαρτυρίες, 28 από αυτούς άρχισαν ξαφνικά να πυροβολούν με τα Μ-1, κάποιοι στον αέρα, κι άλλοι απευθείας πάνω στους διαδηλωτές. Μέσα σε 13 δευτερόλεπτα έπεσαν 70 πυροβολισμοί, από τους οποίους έπεσαν νεκροί οι Τζέφρι Μίλερ, Άλισον Κροζ, Σάντρα Σόιερ και Γουίλιαμ Σρέντερ-ο τελευταίος πυροβολήθηκε πισώπλατα-ενώ άλλοι εννιά τραυματίστηκαν. Ιστορική είναι η φωτογραφία του Τζων Φίλο που απαθανάτισε την 14χρονη Μαίρη Αν Βέκιο πάνω απ’το πτώμα του Τζέφρυ Μίλερ. Μετά το μακελειό το πανεπιστήμιο έκλεισε για περίπου έξι βδομάδες. Μακροχρόνιες δικαστικές διαμάχες ακολούθησαν, με τα μέλη της Εθνοφρουράς να ισχυρίζονται πως βρίσκονταν σε άμυνα, φοβούμενοι για τη ζωή τους. Τελικά το 1979 επήλθε συμβιβασμός μεταξύ των οικογενειών των θυμάτων και της Εθνοφρουράς του Οχάιο, που συμφώνησε να πληρώσει 675.000 δολάρια συνολικά ως αποζημίωση στους δικαιούχους. Κανένας από τους δράστες δεν τιμωρήθηκε ποτέ για τις πράξεις του, ενώ η αντιπαράθεση για το αν επρόκειτο ή όχι για δολοφονία συνεχίζεται ως τις μέρες μας στις ΗΠΑ.
Αμέσως μετά τη σφαγή, 450 πανεπιστήμια βρέθηκαν υπό κατάληψη από αντίδραση στα γεγονότα. Χαρακτηριστικό ήταν το πανό στην κατάληψη του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, που έγραφε: “Δεν μπορούν να μας σκοτώσουν όλους”. Από την άλλη, δεν έλειψαν και οι αντιδράσεις προς την αντίθετη κατεύθυνση, με ένα μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης σε σφυγμομετρήσεις της εποχής να θεωρεί δικαιολογημένη τη χρήση βίας προς τους φοιτητές, ενώ ορισμένοι από τους συμμετέχοντες στη διαδήλωση αποκληρώθηκαν από τις οικογένειές τους. Λίγες μέρες μετά τα γεγονότα, 2 φοιτητές έχασαν τη ζωή τους στο πανεπιστήμιο του Τζάκσον.
Η αστυνομία ζήτησε ενισχύσεις από τις γειτονικές πόλεις, την ώρα που ο δήμαρχος του Κεντ Λιρόι Σάτρομ κήρυξε την πόλη σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, δίνοντας εντολή μεταξύ άλλων σε όλα τα μπαρ της πόλης να κλείσουν, ενώ ζήτησε τη βοήθεια του κυβερνήτη του Οχάιο Τζέιμς Ρόουντς. Η απόφαση του Σάτρομ εξόργισε ακόμα περισσότερο τους νέους, φέρνοντας και νέους διαδηλωτές στους δρόμους. Η αστυνομία αρχικά απώθησε το πλήθος πίσω στην πανεπιστημιούπολη, κάνοντας χρήση χημικών. Την επόμενη μέρα ο δήμαρχος ζήτησε από τον κυβερνήτη να στείλει την Εθνοφρουρά του Οχάιο προς αποκατάσταση της τάξης στην περιοχή, η οποία πράγματι έφτασε στην πανεπιστημιούπολη το βράδυ της 2ας Μάη, την ώρα που διαδηλωτές εν μέσω επευφημιών είχαν βάλει φωτιά στο κτίριο Εκπαίδευσης Εφέδρων Αξιωματικών του πανεπιστημίου, ενώ υπήρξαν και συγκρούσεις φοιτητών με πυροσβέστες που επιχείρησαν να κατασβέσουν την πυρκαγιά. Η σύγκρουση Εθνοφρουράς και φοιτητών συνεχίστηκε όλη νύχτα, ενώ πραγματοποιήθηκαν δεκάδες συλλήψεις διαδηλωτών.
Μετά από μια πρόσκαιρη ηρεμία την επόμενη μέρα, στις 4 Μάη είχε δοθεί νέο ραντεβού για διαμαρτυρίες στο Κόμονς, με τις πρυτανικές αρχές να απαγορεύουν τη συγκέντρωση. Περίπου 3000 φοιτητές και άλλοι συμμετέχοντας αγνόησαν την απαγόρευση και συγκεντρώθηκαν κατά τις 11 το πρωί. Την ίδια ώρα, 100 περίπου μέλη της Εθνοφρουράς οπλισμένοι με στρατιωτικά όπλα τύπου Μ-1, στάθμευαν στο καμένο κτίρο Εκπαίδευσης Εφέδρων. Η συγκέντρωση ήταν απολύτως ειρηνική, παρόλαυτα ο στρατηγός της Εθνικής Φρουράς Ρόμπερτ Κάντερμπέρι έδωσε εντολή στους διαδηλωτές να διαλυθούν, κάτι στο οποίο οι φοιτητές αρνήθηκαν να υπακούσουν πετώντας πέτρες στους Εθνοφρουρούς.
Ο Κάντερμπερι έδωσε διαταγή στους άντρες να γεμίσουν τα όπλα τους και να πετάξουν δακρυγόνα στο πλήθος. Οι Εθνοφρουροί εξανάγκασαν τους διαδηλωτές να περάσουν έναν κοντινό λόφο και να μαζευτούν σε ένα στάδιο αμερικανικού φούτμπολ. Καθώς όμως το γήπεδο είχε περίφραξη, οι Εθνοφρουροί βρέθηκαν κυκλωμένοι από οργισμένους φοιτητές που τους πετούσαν πέτρες. Οι Εθνοφρουροί αποσύρθηκαν στην κορυφή του Λόφου Μπλάνκετ και τότε, σύμφωνα με μαρτυρίες, 28 από αυτούς άρχισαν ξαφνικά να πυροβολούν με τα Μ-1, κάποιοι στον αέρα, κι άλλοι απευθείας πάνω στους διαδηλωτές. Μέσα σε 13 δευτερόλεπτα έπεσαν 70 πυροβολισμοί, από τους οποίους έπεσαν νεκροί οι Τζέφρι Μίλερ, Άλισον Κροζ, Σάντρα Σόιερ και Γουίλιαμ Σρέντερ-ο τελευταίος πυροβολήθηκε πισώπλατα-ενώ άλλοι εννιά τραυματίστηκαν. Ιστορική είναι η φωτογραφία του Τζων Φίλο που απαθανάτισε την 14χρονη Μαίρη Αν Βέκιο πάνω απ’το πτώμα του Τζέφρυ Μίλερ. Μετά το μακελειό το πανεπιστήμιο έκλεισε για περίπου έξι βδομάδες. Μακροχρόνιες δικαστικές διαμάχες ακολούθησαν, με τα μέλη της Εθνοφρουράς να ισχυρίζονται πως βρίσκονταν σε άμυνα, φοβούμενοι για τη ζωή τους. Τελικά το 1979 επήλθε συμβιβασμός μεταξύ των οικογενειών των θυμάτων και της Εθνοφρουράς του Οχάιο, που συμφώνησε να πληρώσει 675.000 δολάρια συνολικά ως αποζημίωση στους δικαιούχους. Κανένας από τους δράστες δεν τιμωρήθηκε ποτέ για τις πράξεις του, ενώ η αντιπαράθεση για το αν επρόκειτο ή όχι για δολοφονία συνεχίζεται ως τις μέρες μας στις ΗΠΑ.
Αμέσως μετά τη σφαγή, 450 πανεπιστήμια βρέθηκαν υπό κατάληψη από αντίδραση στα γεγονότα. Χαρακτηριστικό ήταν το πανό στην κατάληψη του πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, που έγραφε: “Δεν μπορούν να μας σκοτώσουν όλους”. Από την άλλη, δεν έλειψαν και οι αντιδράσεις προς την αντίθετη κατεύθυνση, με ένα μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης σε σφυγμομετρήσεις της εποχής να θεωρεί δικαιολογημένη τη χρήση βίας προς τους φοιτητές, ενώ ορισμένοι από τους συμμετέχοντες στη διαδήλωση αποκληρώθηκαν από τις οικογένειές τους. Λίγες μέρες μετά τα γεγονότα, 2 φοιτητές έχασαν τη ζωή τους στο πανεπιστήμιο του Τζάκσον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου