Ο Τζον Έντγκαρ Χούβερ, που έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα το 1972,
υπήρξε ο πρώτος διευθυντής του Γραφείου Ομοσπονδιακών Ερευνών,
γνωστότερου ως FBI, καθιστώντας την μια ιδιαίτερα αποτελεσματική
υπηρεσία, όχι μόνο (ή μάλλον όχι κυρίως) για την καταπολέμηση του
εγκλήματος, αλλά και για την παρακολούθηση “ύποπτων” για τα φρονήματά
τους πολιτικών, καλλιτεχνών, αλλά και οποιουδήποτε άλλου έκρινε
απαραίτητο, περιλαμβανομένων εν ενεργεία προέδρων.
Γεννήθηκε την Πρωτοχρονιά του 1895 από οικογένεια με ελβετογερμανικές και αγγλικές ρίζες και σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Τζώρτζ Ουάσινγκτον. Το 1917 έγινε υπάλληλος του υπουργείου δικαιοσύνης και δυο χρόνια μετά έγινε βοηθός του Γενικού Εισαγγελέα Μίτσελ Πάλμερ, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για το κύμα διώξεων κατά κομμουνιστών, αναρχικών και άλλων ριζοσπαστών την περίοδο του λεγόμενου “Κόκκινου Τρόμου” μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έγινε διευθυντής του Γραφείου Ερευνών όπως λεγόταν ακόμα τότε, το οποίο βρισκόταν σε αποσύνθεση μετά από σειρά σκανδάλων. Ο ίδιος το αναδιοργάνωσε σε επαγγελματική βάση, εφαρμόζοντας αυστηρά κριτήρια επιλογής κι εκπαίδευσης προσωπικού. Δημιούργησε για πρώτη φορά βάση δεδομένων δαχτυλικών αποτυπωμάτων, τη μεγαλύτερη του κόσμου και ίδρυσε την ακαδημία του FBI.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’30, όταν στις ΗΠΑ αλώνιζαν οι γκάνγκστερς που είχαν αναδειχθεί την εποχή της ποτοαπαγόρευσης, ο Χούβερ αξιοποίησε τη δυνατότητα να προβάλει τη σύλληψη εγκληματιών ως προσωπικό και υπηρεσιακό επίτευγμα, αποσπώντας ολοένα και μεγαλύτερες αρμοδιότητες κι ελευθερίες από κυβερνητικής πλευράς. Στα τέλη της δεκαετίας ο πρόεδρος Ρούζβελτ του ανέθεσε να παρακολουθεί τόσο φασίστες, όσο και κομμουνιστές για κατασκοπευτική δραστηριότητα στις ΗΠΑ. Η έναρξη του Ψυχρού Πολέμου και του μακαρθισμού λίγο μετά, αποτελεί το αποκορύφωμα της δραστηριότητας του Χούβερ, που παρακολουθεί χιλιάδες κομμουνιστές, συμπαθούντες ή απλά μη αρεστούς στην κυβέρνηση πολίτες και διανοούμενους, συμβάλλοντας στο κυνήγι μαγισσών της εποχής. Αργότερα η προσοχή του στράφηκε στην παρακολούθηση των ηγετών του κινήματος χειραφέτησης των Αφροαμερικανών, με προεξάρχοντα τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ενώ η λίστα παρακολουθήσεων περιλάμβανε και διάσημα ονόματα του θεάματος όπως η Μαίριλυν Μονρόε, ύποπτη για φιλοκομμουνιστικές συμπάθειες λόγω και του προηγούμενου γάμου της με τον Άρθουρ Μίλερ. Το οργανωμένο έγκλημα από την άλλη αφέθηκε πρακτικά χωρίς έλεγχο, επιτρέποντας στη μαφία να διεξάγει ανενόχλητη τις δραστηριότητές της στην αμερικανική επικράτεια.
Χρησιμοποιώντας τα πιο σκανδαλώδη στοιχεία των παρακολουθήσεων σε βάρος πολιτικών, ακόμα και προέδρων των ΗΠΑ κατόρθωνε να εκβιάζει την παραμονή του στην ηγεσία του FBI. Δεν είναι τυχαίο που πράγματι διατήρησε αυτή τη θέση ως το θάνατό του στις 2 Μάη 1972, παρά την ολοένα αυξανόμενη κριτική στο πρόσωπό του για τις μεθόδους του. Εξάλλου, οι πρακτικές του, πολύ πέραν της όποιας προσωπικής στρατηγικής, δεν ήταν απλά αποτέλεσμα ενός μεμονωμένο μηχανορράφου, αλλά έκφραση της συνέχειας του αμερικανικού αστικού κράτους παρά την εναλλαγή 8 προέδρων και 18 γενικών εισαγγελέων στον σχεδόν μισό αιώνα της θητείας του στην καρδιά του κρατικού μηχανισμού.
Γεννήθηκε την Πρωτοχρονιά του 1895 από οικογένεια με ελβετογερμανικές και αγγλικές ρίζες και σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο Τζώρτζ Ουάσινγκτον. Το 1917 έγινε υπάλληλος του υπουργείου δικαιοσύνης και δυο χρόνια μετά έγινε βοηθός του Γενικού Εισαγγελέα Μίτσελ Πάλμερ, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για το κύμα διώξεων κατά κομμουνιστών, αναρχικών και άλλων ριζοσπαστών την περίοδο του λεγόμενου “Κόκκινου Τρόμου” μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Έγινε διευθυντής του Γραφείου Ερευνών όπως λεγόταν ακόμα τότε, το οποίο βρισκόταν σε αποσύνθεση μετά από σειρά σκανδάλων. Ο ίδιος το αναδιοργάνωσε σε επαγγελματική βάση, εφαρμόζοντας αυστηρά κριτήρια επιλογής κι εκπαίδευσης προσωπικού. Δημιούργησε για πρώτη φορά βάση δεδομένων δαχτυλικών αποτυπωμάτων, τη μεγαλύτερη του κόσμου και ίδρυσε την ακαδημία του FBI.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’30, όταν στις ΗΠΑ αλώνιζαν οι γκάνγκστερς που είχαν αναδειχθεί την εποχή της ποτοαπαγόρευσης, ο Χούβερ αξιοποίησε τη δυνατότητα να προβάλει τη σύλληψη εγκληματιών ως προσωπικό και υπηρεσιακό επίτευγμα, αποσπώντας ολοένα και μεγαλύτερες αρμοδιότητες κι ελευθερίες από κυβερνητικής πλευράς. Στα τέλη της δεκαετίας ο πρόεδρος Ρούζβελτ του ανέθεσε να παρακολουθεί τόσο φασίστες, όσο και κομμουνιστές για κατασκοπευτική δραστηριότητα στις ΗΠΑ. Η έναρξη του Ψυχρού Πολέμου και του μακαρθισμού λίγο μετά, αποτελεί το αποκορύφωμα της δραστηριότητας του Χούβερ, που παρακολουθεί χιλιάδες κομμουνιστές, συμπαθούντες ή απλά μη αρεστούς στην κυβέρνηση πολίτες και διανοούμενους, συμβάλλοντας στο κυνήγι μαγισσών της εποχής. Αργότερα η προσοχή του στράφηκε στην παρακολούθηση των ηγετών του κινήματος χειραφέτησης των Αφροαμερικανών, με προεξάρχοντα τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ενώ η λίστα παρακολουθήσεων περιλάμβανε και διάσημα ονόματα του θεάματος όπως η Μαίριλυν Μονρόε, ύποπτη για φιλοκομμουνιστικές συμπάθειες λόγω και του προηγούμενου γάμου της με τον Άρθουρ Μίλερ. Το οργανωμένο έγκλημα από την άλλη αφέθηκε πρακτικά χωρίς έλεγχο, επιτρέποντας στη μαφία να διεξάγει ανενόχλητη τις δραστηριότητές της στην αμερικανική επικράτεια.
Χρησιμοποιώντας τα πιο σκανδαλώδη στοιχεία των παρακολουθήσεων σε βάρος πολιτικών, ακόμα και προέδρων των ΗΠΑ κατόρθωνε να εκβιάζει την παραμονή του στην ηγεσία του FBI. Δεν είναι τυχαίο που πράγματι διατήρησε αυτή τη θέση ως το θάνατό του στις 2 Μάη 1972, παρά την ολοένα αυξανόμενη κριτική στο πρόσωπό του για τις μεθόδους του. Εξάλλου, οι πρακτικές του, πολύ πέραν της όποιας προσωπικής στρατηγικής, δεν ήταν απλά αποτέλεσμα ενός μεμονωμένο μηχανορράφου, αλλά έκφραση της συνέχειας του αμερικανικού αστικού κράτους παρά την εναλλαγή 8 προέδρων και 18 γενικών εισαγγελέων στον σχεδόν μισό αιώνα της θητείας του στην καρδιά του κρατικού μηχανισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου