Μίρκα τους ακούς; – Όταν ένας “γραφειοκράτης του Περισσού” απαντούσε στο Ουράνιο Τόξο

Κατιούσα

Είναι ομολογουμένως εντυπωσιακό πώς επαναλαμβάνεται μέσα στα χρόνια με ελάχιστες διαφοροποιήσεις μια ρητορική κατά των θέσεων του ΚΚΕ στο Μακεδονικό, από διαφορετικούς φορείς και κατευθύνσεις κάθε φορά, περί “αλλαγής στάσης”, “απάλειψη των αγώνων του σλαβομακεδονικού λαού”, “ευθυγράμμιση με τους “μακεδονομάχους” εθνικιστές” κι άλλα παρόμοια. Από αυτή την άποψη έχει ενδιαφέρον ένα σημείωμα που αλιεύσαμε από το Ριζοσπάστη της 20ης Απρίλη 2008, όπου “Ένας γραφειοκράτης του Περισσού” απαντούσε σε ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της οργάνωσης Ουράνιο Τόξο, που ως γνωστόν διεκδικεί την αναγνώριση “μακεδονικής μειονότητας” στην Ελλάδα. Ιδιαίτερη σημασία έχει και η αναφορά στη θέση του κόμματος περί αυτοπροσδιορισμού, που από διάφορες πλευρές, αλλά κυρίως δια στόματος του ίδιου του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα σε πρόσφατη συνέντευξή του στην κρατική τηλεόραση εμφάνισε ως καινοφανή αντίληψη του ΚΚΕ, αντίθετη στις αρχές του μ-λ που ο ίδιος είχε κατακτήσει στα 17 του.

Οταν οι τσανακογλείφτες των ιμπεριαλιστών επιτίθενται στο ΚΚΕ για την πολιτική του με την επαίσχυντη ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΕΕΣ – Ουράνιο Τόξο (Φλώρινα/Lerin 16 Απρίλη 2008), τότε είναι σίγουρο ότι τα κόκαλα των Γκότσε Ντέλτσεφ, Δαμιάν Γκρούεφ, Γιανς Σαντάνσκι, Νικόλα Κάρεφ, Δήμου Χατζηδήμου, της Μίρκας Γκίνοβα και εκατοντάδων άλλων μελών του ΚΚΕ, που στήθηκαν στον τοίχο, υπερασπιζόμενοι την πολιτική του ΚΚΕ, για τα δίκαια των Σλαβομακεδόνων, θα τρίζουν.

Καταλαβαίνουμε ότι είναι ρομαντικά αφελές, να ζητήσεις απ’ τους συντάκτες αυτού του λίβελου, λίγη σεμνότητα έστω όταν απευθύνονται στο ΚΚΕ. Τα φερέφωνα του ιμπεριαλισμού δεν μπορούν να το κάνουν αυτό. Είναι ισχυρότερη η απαίτηση των αφεντικών τους από την πρέπουσα ηθική πολιτική επιταγή που επιτάσσει η ιστορική αλήθεια και μη παραχάραξη της πολιτικής του ΚΚΕ. Αντί να στραφούν ενάντια στους Ευρωπαίους και Αμερικάνους ιμπεριαλιστές στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ που προκάλεσαν και προκαλούν τόσα δεινά στη Βαλκανική, επιτίθενται στο ΚΚΕ. Φαντάσου δηλαδή, τον Ντέλτσεφ, τον Σαντάνσκι και τόσους άλλους, να γλύφανε το Σουλτάνο για να δικαιωθούν τα αιτήματα του Αγώνα τους ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αυτό κάνουν, γλείφουν τους ιμπεριαλιστές για να δικαιωθούν. Αυτή άλλωστε τη λογική δεν ακολούθησαν, του γλειψίματος, όταν τα βομβαρδιστικά του ΝΑΤΟ και της ΕΕ διέλυαν, μακέλευαν τη Γιουγκοσλαβία, επικροτούσαν την ωμή επέμβαση σαν απελευθερωτές, γιατί ο Μιλόσεβιτς ακολουθούσε πολιτική μεγαλοσερβική, καταπίεσης των μειονοτήτων και πολιτική εθνοκάθαρσης;

Βιολιά στην ιμπεριαλιστική ορχήστρα της ωδής περί μειονοτήτων (όχι ότι δεν υπήρχαν τέτοια ζητήματα) και δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού. Δεν κατάλαβαν ότι η FYROM έχει μετατραπεί σε προτεκτοράτο των ΗΠΑ. Δεν τους ενοχλεί ότι έχει στηθεί η μεγαλύτερη βάση των ιμπεριαλιστών στα Βαλκάνια μετά τη Σούδα.

Κουβέντα τα παιδιά, τσιμουδιά, τι να πουν; Αφού τους θεωρούν «ελευθερωτές». Υστερα, αυτοί οι οπαδοί του «ατομικού και συλλογικού αυτοπροσδιορισμού» δεν κατάλαβαν ακόμα ότι σ’ αυτή την ΕΕ της βαρβαρότητας και της ανελέητης καταπίεσης, η λογική του «αυτοπροσδιορισμού» είναι «δούρειος ίππος» για να δικαιολογούνται οι πολιτικές του ιμπεριαλισμού, η πολιτική του «διαίρει και βασίλευε».
Δεν άκουσαν τίποτα, ότι στην Τσεχία, στις άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, οι κομμουνιστές δε δικαιούνται να «αυτοπροσδιορίζονται». Οχι μόνο στερούνται του δικαιώματος που παρέχει απλόχερα σε άλλους ο «ευρωπαϊκός τους παράδεισος», αλλά τους θέτουν και εκτός νόμου και τους ρίχνουν στις φυλακές.
Τσιμουδιά για όλα αυτά. Γιατί; Δύο μέτρα και δύο σταθμά, αυτό έστω δεν τους προβληματίζει για τις γαλιφιές που τους δίνουν απλόχερα οι ιμπεριαλιστές;

Ο αντικειμενικός προσδιορισμός είναι ένας και μόνος, ο ταξικός. Προλετάριος ή κεφαλαιοκράτης; Διεθνιστής ή κοσμοπολίτης; Αντιιμπεριαλιστής ή τσανακογλείφτης των ιμπεριαλιστών, ωμή επέμβαση ή καθεστώς ειρηνικής συνύπαρξης, στη βάση του αμοιβαίου οφέλους;

Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε.
Προλετάριοι όλων των χωρών, διασπαστείτε στη βάση του θρησκευτικού, γλωσσικού, ιστορικού, κρουσμάτων αυτοπροσδιορισμού;
Λένε και ψέματα. Π.χ. ότι το «ΚΚΕ απεμπόλησε το μεταπολιτευτικό αίτημα της μαζικής και χωρίς όρους επιστροφής των πολιτικών προσφύγων με «Ελλήνων στην καταγωγή».
Πρακτικά Βουλής (Αύγουστος ’89) Χαρίλαος Φλωράκης: «Συγκεκριμένα, με κοινή απόφαση του τότε υπουργού… το 1982, δόθηκε το δικαίωμα του επαναπατρισμού στους πολιτικούς πρόσφυγες, Ελληνες το γένος.
Αυτή η διατύπωση αφαιρεί το δικαίωμα του επαναπροσδιορισμού σε ένα ορισμένο αριθμό Ελλήνων πολιτικών προσφύγων που είναι Ελληνες πολίτες που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μέσα στην Ελλάδα.
Στερεί το δικαίωμα του επαναπατρισμού γιατί είναι άλλης καταγωγής. Θεωρούμε απαράδεκτη και ρατσιστική αυτή την απόφαση… Νομίζω ότι αυτή η ρατσιστική απόφαση πρέπει να καταργηθεί».

Σε ό,τι αφορά τα περί κομματικής νομεκλατούρας, το ΚΚ «που υπερασπίστηκε ηγέτες και έργα τύπου Μπρέζνιεφ, Γιαρουζέλσκι, Τσαουσέσκου, τις σοβιετίες των Γκούλακ και των ψυχιάτρων…

Τι να πούμε; Κάνει εντύπωση ότι δεν αναφέρουν τον Στάλιν. Το να επαναλαμβάνεις επιχειρήματα χιλιοειπωμένα, επεξεργασμένα απ’ τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, δεν είναι κάτι πρωτότυπο. Κάτι καινούριο, δεν τους βγαίνει. Αυτή η στέγνα, αποδεικνύει, πέρα από τα άλλα, και έλλειψη σπιρτάδας και προπάντων θάρρους.
Οι γαλιφιές για Ευρώπη πολυπολιτισμική και πολιτικά ενωμένη Ευρώπη, είναι για αγρίους.
Εν πάση περιπτώσει, το ΚΚΕ δεν παίζει στο γήπεδο των μειονοτήτων που στρώνουν οι ιμπεριαλιστές. Μένουμε σταθερά στη γραμμή που χάραξε ο Λένιν. «Το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης υπάρχει, πολιτικά, όμως, πρέπει να ασκείται παίρνοντας υπόψη το κοινό συμφέρον, το συμφέρον της ειρήνης, της σοσιαλιστικής προοπτικής». Και η Ευρώπη που διακηρύσσουν είναι αντιδραστική (ποιος δεν το βλέπει αυτό;). Μόνο μια Ευρώπη Σοσιαλιστική μπορεί να γίνει το αποκούμπι των λαών όπου Γης. Μένουμε σταθεροί στη γραμμή, όποια προβλήματα μειονοτικά, να αντιμετωπίζονται στη βάση της ισοτιμίας. Μένουμε σταθεροί στη γραμμή «προλετάριοι λαοί όλων των χωρών ενωθείτε», αλλιώς θα μας μακελέψουν οι μακελάρηδες της ΕΕ, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ.

Η δασκάλα, μέλος του ΚΚΕ, εκτελέστηκε στις 26 Ιούλη 1946. Καταδικάστηκε από το στρατοδικείο Γιαννιτσών. Δε δέχτηκε να της κλείσουν τα μάτια. Εψαλλε τον Υμνο της Διεθνούς και «εκραύγαζε υπέρ του ΚΚΕ» (από την έκθεση που στάλθηκε στο υπουργείο για τα καθέκαστα της εκτέλεσης/ Από το βιβλίο της Ελλης Αλεξίου «Βασιλική Δρυς»).