Επαγρύπνηση, οργάνωση και πάλη η απάντηση στους επικίνδυνους σχεδιασμούς

«Τα κάνει όλα και συμφέρει»: Αυτή η περιγραφή ταιριάζει γάντι στην κυβέρνηση, αφού οι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες (ΕΕ - ΝΑΤΟ) έχουν βρει σε ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ τον πιο πολύτιμο εταίρο για να προωθούνται οι βρώμικοι σχεδιασμοί τους.

Του λόγου το αληθές αποδείχθηκε περίτρανα στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ και τις αποφάσεις της, τις οποίες επικύρωσε και η ελληνική κυβέρνηση και οι οποίες ανάβουν το «φιτίλι» σε μια γειτονιά που μυρίζει μπαρούτι. Στις Βρυξέλλες, λοιπόν, επιβεβαιώθηκε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι αδίστακτη μπροστά στην εξυπηρέτηση της στρατηγικής της αστικής τάξης, εμπλέκοντας το λαό και τη χώρα βαθύτερα μέσα στο βούρκο των ανταγωνισμών. Ηταν από τις κυβερνήσεις που όχι μόνο συμφώνησαν αλλά πλειοδότησαν κι από πάνω στην αύξηση των δαπανών από τους κρατικούς προϋπολογισμούς για τις ΝΑΤΟικές ανάγκες. Αλλωστε, η ελληνική κυβέρνηση πήγε στη Σύνοδο με παρακαταθήκη όλη τη δραστηριότητά της το τελευταίο διάστημα, που αποτελεί ισχυρό διαπιστευτήριο: Από τις βάσεις που διατηρούνται και επεκτείνονται στην Ελλάδα, μέχρι τη ΝΑΤΟική αρμάδα που πλέει στο Αιγαίο. Και από εκεί μέχρι τη συμβολή της στην ενίσχυση του ΝΑΤΟ με ένα ακόμα κράτος, αυτό της ΠΓΔΜ, μετά τη συμφωνία για το ονοματολογικό. Χώρια που η κυβέρνηση φαίνεται ότι έβγαλε άλλη μια «υποχρέωση», απελαύνοντας Ρώσους διπλωμάτες από την Ελλάδα τη μέρα έναρξης της ΝΑΤΟικής Συνόδου, μια εξέλιξη αρκετά σοβαρότερη από όσο την παρουσιάζει το ΥΠΕΞ.

Τύμπανα πολεμικών προετοιμασιών

Η ίδια η Σύνοδος, όπως και οι αντιθέσεις που αποτυπώθηκαν ανάμεσα στις ηγέτιδες δυνάμεις του ΝΑΤΟ, δείχνουν ότι οι λαοί πρέπει να επαγρυπνούν. Κάθε άρθρο της Διακήρυξης της Συνόδου, κάθε τοποθέτηση κρατικού αξιωματούχου, αποτελεί άλλο ένα χαστούκι στην προπαγάνδα της κυβέρνησης για την «ασφάλεια και σταθερότητα» που δήθεν κατοχυρώνεται για την Ελλάδα στο πλαίσιο της δολοφονικής μηχανής. Στη Σύνοδο έγινε για μια ακόμα φορά καθαρό ότι το ΝΑΤΟ είναι σε φάση πολεμικής προετοιμασίας σε διάφορα μέτωπα και κυρίως απέναντι στη Ρωσία, προωθώντας την ακόμα πιο αποφασιστική περικύκλωσή της. Ο καβγάς μάλιστα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Γερμανία, για τις ΝΑΤΟικές δαπάνες και τις οικονομικές σχέσεις της δεύτερης με τη Ρωσία, δείχνει την αποφασιστικότητα των ιμπεριαλιστών να κλιμακώσουν την αντιπαράθεση. Ολο αυτό το σκηνικό, που συμπληρώνεται από διόλου τυχαία γεγονότα, όπως τη διαπίστωση του Ευρωπαίου επιτρόπου Χαν ότι επίκειται «αναδιάρθρωση συνόρων» Ελλάδας - Αλβανίας, δίνουν απάντηση και στον πιο δύσπιστο που ισχυρίζεται ότι «τουλάχιστον το ΝΑΤΟ και η ΕΕ μάς προστατεύουν». Η αλήθεια που επιβεβαιώνεται ξανά είναι πως όποιος οργανισμός φτιάχνεται για να προστατεύει τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, όπως γίνεται με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, είναι από χέρι εχθρικός για τα λαϊκά συμφέροντα, κι αυτό αποδεικνύεται είτε σε συνθήκες «ιμπεριαλιστικής ειρήνης», με τα δυσβάσταχτα μέτρα που ματώνουν τους εργαζόμενους, είτε σε συνθήκες πολεμικών αναμετρήσεων.

«Μεταμνημονιακά» μνημόνια

Το ψέμα και η υποκρισία δεν περιορίζονται στο πώς η κυβέρνηση προσπαθεί να οδηγήσει το λαό σε εφησυχασμό σε σχέση με την εμπλοκή της στα επικίνδυνα πολεμοκάπηλα σχέδια του ΝΑΤΟ. Με τον ίδιο τρόπο τον καλεί να πανηγυρίζει για την επικείμενη «έξοδο από τα μνημόνια» και την επιστροφή στην καπιταλιστική «κανονικότητα». Ως στοιχεία αυτής της κανονικότητας παρουσιάζει τις κούφιες υποσχέσεις για «επαναδιαπραγμάτευση των μειώσεων στις συντάξεις», που την επομένη διαψεύδονται από αξιωματούχους της ΕΕ, την εξάμηνη παράταση του μειωμένου ΦΠΑ για 5 νησιά, ως ένα κυνικό «αντιστάθμισμα» για τον εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων, όπως και το λεγόμενο «μεταφορικό ισοδύναμο», τη νέα δηλαδή μορφή επιδότησης των εφοπλιστών. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση απέρριψε με συνοπτικές διαδικασίες τις 4 τροπολογίες του ΚΚΕ που αφορούν τη μη μείωση των συντάξεων, την προστασία των λαϊκών νοικοκυριών από πλειστηριασμούς σε δήμους, τη διατήρηση του μειωμένου ΦΠΑ σε όλα τα νησιά και την αποκατάσταση των συντάξεων χηρείας.
Οσο για το «τέλος της εποπτείας», άλλο ένα παραμύθι από τα πολλά που σερβίρει η κυβέρνηση; Ενα καλό προμήνυμα ήταν το Γιούρογκρουπ της περασμένης Πέμπτης, που «τράβηξε το αυτί» στην κυβέρνηση, απαιτώντας ισοδύναμα μέτρα για τα 28 εκατομμύρια ευρώ (σε ένα πρόγραμμα 250 δισ. ευρώ!) που θα «κοστίσει» η παράταση του μειωμένου ΦΠΑ.
Το «μεταμνημονιακό» μνημόνιο διαρκείας είναι λοιπόν ήδη εδώ, αφού η κυβέρνηση δεσμεύεται ότι δεν πρόκειται να πειραχτεί ούτε «τελεία» από όσα έχει υπογράψει, από τους χιλιάδες νόμους με τους οποίους έχει εξοπλίσει την εργοδοσία για να τσακίζει τους εργαζόμενους στους τόπους δουλειάς. Ενώ τα όποια ψίχουλα πηγαίνουν στα μεγαλύτερα θύματα της πολιτικής της, αφενός θα προκύπτουν από την αφαίμαξη όλων των εργαζομένων, αφετέρου αυτό θα γίνεται με τρόπο που θα ευνοεί πάλι τους μονοπωλιακούς ομίλους.

Θολώνουν οι «διαχωριστικές γραμμές»

Φαίνεται ότι όσο περισσότερο πλησιάζουμε προς τις κάλπες, τόσο θα γιγαντώνονται οι ψευτοαντιπαραθέσεις ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, σε μια διαπάλη που καλεί το λαό να εστιάσει σε δήθεν διαχωριστικές γραμμές, ώστε να κρυφτεί η επί της ουσίας σύγκλισή τους στη στρατηγική του κεφαλαίου. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της συζήτησης στη Βουλή για τη νέα αντιδραστική μεταρρύθμιση στην Τοπική Διοίκηση με την επωνυμία «Κλεισθένης 1». Μπορεί να μην είπαν κουβέντα γύρω από την καρδιά του νόμου, που αφορά την επιχειρηματική λειτουργία και το φόρτωμα νέων βαρών στη λαϊκή οικογένεια, όμως περίσσεψαν οι διαξιφισμοί γύρω από την απλή αναλογική ως εκλογική διαδικασία στην ΤΔ. Ταυτόχρονα, από κοινού ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ στήριξαν την κατάτμηση μεγάλων Περιφερειών, η οποία αλλοιώνει την αντιπροσωπευτικότητα της ψήφου.
Η κινητικότητα αυτή στο αστικό πολιτικό σκηνικό, τα νέα κόμματα που δημιουργούνται, οι μεταγραφές βουλευτών από το ένα κόμμα στο άλλο, οι καταγγελίες, οι αποκαλύψεις και άλλα όμορφα που συμβαίνουν στις τάξεις των πολιτικών δυνάμεων του κεφαλαίου, εκτός από τη σαπίλα που αντιπροσωπεύουν αποκαλύπτουν και κάτι ακόμα: Το πόσο θολές είναι οι περιβόητες «διαχωριστικές γραμμές» ανάμεσα σε δυνάμεις που στα τηλεοπτικά παράθυρα και στη Βουλή κονταροχτυπιούνται, κι όμως την ίδια στιγμή στελέχη τους πηγαινοέρχονται, αλλάζοντας πολιτική «στέγη».

Υπάρχει ελπιδοφόρος δρόμος για το λαό

Οι εξελίξεις δείχνουν ότι ο λαός έχει να διαλέξει ανάμεσα σε δύο δρόμους: Ο ένας είναι η συνέχιση των θυσιών στο όνομα της καπιταλιστικής ανάκαμψης, των θανάσιμων κινδύνων από τους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς που ξεδιπλώνονται στην περιοχή για τη διεκδίκηση δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων. Είναι ο δρόμος στον οποίο στρατεύονται όλα τα κόμματα του κεφαλαίου.
Ο άλλος δρόμος είναι αυτός τον οποίο μόνο το ΚΚΕ καλεί το λαό να βαδίσει: Είναι ο δρόμος που περιγράφεται από το σύνθημα «Καμία θυσία για την πλουτοκρατία». Που βλέπει τους εργαζόμενους και το κίνημά τους πρωταγωνιστές και όχι θεατές των εξελίξεων. Που περνάει μέσα από την ανασύνταξη του κινήματος, από τη γενίκευση εστιών αγώνα που αναπτύσσονται σε χώρους δουλειάς και κλάδους, όπως συμβαίνει αυτές τις μέρες στο Εμπόριο, στον Επισιτισμό - Τουρισμό και αλλού. Είναι ο δρόμος της αλλαγής των συσχετισμών παντού, της απομόνωσης των εργοδοτικών - κυβερνητικών συνδικαλιστικών δυνάμεων μέσα στα σωματεία. Ο δρόμος που βγάζει στο προσκήνιο τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες.
Αυτός ο δρόμος είναι και ο μόνος ελπιδοφόρος για την εργατική τάξη, για τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Αυτός ο δρόμος θα δώσει αυτοπεποίθηση στους «κάτω», θα αναδείξει τις υπαρκτές δυνάμεις που μπορούν και πρέπει να συγκεντρωθούν για να παλέψουν για την ανατροπή του συστήματος που γεννάει εκμετάλλευση, φτώχεια και πολέμους. Με ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού και συμπόρευση μαζί του, με το κόμμα που ρίχνει όλες του τις δυνάμεις για να βαδίσουν οι εργαζόμενοι αυτόν το δρόμο, μπορούν να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για το λαό και τη χώρα.