Μπροστά οι δικές μας ανάγκες

Με το σύνθημα «Βάζουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες», συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, μαζί με Αγροτικούς Συλλόγους από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, ενώσεις των ΕΒΕ και άλλους φορείς προετοιμάζουν το συλλαλητήριο στη ΔΕΘ στις 8 Σεπτέμβρη, αλλά και στην Αθήνα στις 13 του ίδιου μήνα.
Με παρεμβάσεις σε κλάδους και χώρους δουλειάς, δίνουν μάχη για να πάρει μαζική και οργανωμένη απάντηση η αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - κεφαλαίου, η κοροϊδία για την «επόμενη μέρα» των μνημονίων, από την οποία δεν έχει τίποτα να περιμένει ο λαός.
Ενάντια στο κλίμα ψεύτικων «προσδοκιών» και «ελπίδων» που καλλιεργεί η κυβέρνηση, με υποσχέσεις για ψευτοπαροχές, που τις πλήρωσαν και τις πληρώνουν διπλά και τρίδιπλα οι εργαζόμενοι και ο λαός.
Αλλά και για να αποτελέσουν οι κινητοποιήσεις του επόμενου διαστήματος βήμα για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και για την κοινή δράση των εργαζομένων με τους αυτοαπασχολούμενους και τη μικρομεσαία αγροτιά.
Στον καθημερινό «βομβαρδισμό» του λαού από την κυβέρνηση για την «επιστροφή στην κανονικότητα», το «τέλος των μνημονίων» και τη «νέα εποχή», οι ταξικές δυνάμεις αντιπαραβάλλουν τη βάρβαρη πραγματικότητα που ζουν χιλιάδες εργαζόμενοι: Το τσάκισμα μισθών και συντάξεων, την κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, την κυριαρχία της «ευελιξίας» στην αγορά εργασίας.
Τις περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, τις ιδιωτικοποιήσεις και «απελευθερώσεις» τομέων της οικονομίας, την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας.
Αλλά και το ξεσάλωμα της εργοδοσίας στους χώρους δουλειάς, με απολύσεις, τρομοκράτηση των εργαζομένων, δίωξη της συνδικαλιστικής δράσης, τη φορολεηλασία των λαϊκών νοικοκυριών και τα ματωμένα πλεονάσματα που παραμένουν για πολλά χρόνια ακόμα.
Αυτά είναι τα θεμέλια πάνω στα οποία χτίζεται η καπιταλιστική ανάπτυξη, που έχει για κριτήριο την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, όχι τις ανάγκες του λαού.
Για τη ζοφερή αυτή κατάσταση ευθύνονται οι εκατοντάδες αντεργατικοί - αντιλαϊκοί νόμοι, που υπηρετούν την κερδοφορία του κεφαλαίου και όχι μόνο δεν καταργούνται, αλλά διαμορφώνουν το υπόβαθρο για κλιμάκωση της επίθεσης, με διακύβευμα αυτήν τη φορά την ανάκαμψη των κερδών, μέσα σε περιβάλλον όξυνσης του ανταγωνισμού ανάμεσα στα μονοπώλια και κάτω από το φόβο μιας νέας συγχρονισμένης καπιταλιστικής κρίσης.
Με αφετηρία τις κινητοποιήσεις για τη ΔΕΘ, τα σωματεία δίνουν ώθηση στον αγώνα για την υπογραφή κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, με αυξήσεις στους μισθούς και σύγχρονα δικαιώματα, στην πάλη ενάντια στην εργασιακή «ζούγκλα», στους πλειστηριασμούς.
Φέρνουν στο προσκήνιο τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και διεκδικούν ανάκτηση των απωλειών σε αντιπαράθεση και με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, που υπονομεύει την οργάνωση και την κινητοποίηση των εργαζομένων, προωθεί τη συνδιαλλαγή με την εργοδοσία και τα κόμματά της για το πόσα ακόμα θα χάσουν τα εργατικά - λαϊκά στρώματα.
Ταυτόχρονα, καλούν τους εργαζόμενους να απορρίψουν στην πράξη το ρόλο του θεατή σε διεργασίες που παρουσιάζουν ως διέξοδο «νέα» σχήματα διακυβέρνησης και πολιτικές συμμαχίες που μυρίζουν ναφθαλίνη, ανανεώνοντας ψευτοδιλήμματα και κάλπικες διαχωριστικές γραμμές.
Δίπλα στην αντιλαϊκή επίθεση που συνεχίζεται, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις αναδεικνύουν παράλληλα τους κινδύνους που συνεπάγεται για το λαό η πολυδιαφημισμένη από την κυβέρνηση «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της χώρας.
Ο δρόμος της βαθύτερης εμπλοκής στους ανταγωνισμούς και τις αντιπαραθέσεις των επιχειρηματικών ομίλων, στα σχέδια και τους στόχους της φονικής μηχανής του ΝΑΤΟ, ειδικότερα στην περιοχή των Βαλκανίων, της Ανατ. Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, που βάζουν το λαό σε μεγάλο κίνδυνο να γίνει θύτης και θύμα σε μια ενδεχόμενη γενίκευση της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης στην περιοχή.
Γι' αυτό στις φετινές εκδηλώσεις της ΔΕΘ, όπου οι ΗΠΑ κατέχουν τη θέση της «τιμώμενης χώρας», οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα έχουν έναν λόγο παραπάνω να διαδηλώσουν από το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την αντίθεσή τους στη συμμετοχή της χώρας στα ευρωΝΑΤΟικά σχέδια. Να απαιτήσουν το κλείσιμο των βάσεων και την απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του.