…
Δε χρειάζεται κολαούζο για να καταλάβει κανείς πως το σημερινό
“Ποντίκι” δεν έχει καμία σχέση -απλή συνωνυμία- με τη σατιρική εφημερίδα
της πρώτης περιόδου της Μεταπολίτευσης. Όσο κι αν κάποιες νησίδες, όπως
τα εύστοχα σκίτσα του Πάνου Ζάχαρη, θυμίζουν τις παλιές δόξες, η
διαφορά είναι εμφανής ακόμα και από τα πρωτοσέλιδα…
Είναι κοινό μυστικό επίσης πως με το καινούριο ιδιοκτησιακό καθεστώς, η εφημερίδα στήριξε το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ και πλέον τάσσεται ολόψυχα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, ψάχνοντας κάθε φορά το ΠΑΣΟΚ της εποχής της.
Ούτε οι πιο απογοητευμένοι αναγνώστες του όμως δε θα μπορούσαν να φανταστούν την κατάντια του σημερινού πρωτοσέλιδου τίτλου…
Η πρόοδος είναι κάτι παραπάνω από εμφανής σήμερα. Τότε οι γυναίκες
μαζεύονταν για να πλύνουν χαρούμενες τα ρούχα στις σκάφες τους στην
εξοχή. Σήμερα οι γυναίκες είναι το 1/4 του νέου κυβερνητικού σχήματος
και σπάνε ένα ακόμα κάστρο της “πατριαρχίας”, με το δίδυμο
Γεροβασίλη-Παπακώστα στο Υπουργείο ΠΡΟ-ΠΟ (Προστασίας του Πολίτη). Τότε
οι κόκκοι του απορρυπαντικού ήταν λαμπρυντικοί. Σήμερα το νέο
κυβερνητικό σχήμα διαθέτει μπλε και πράσινους κόκκους εξελιγμένης
δικομματικής τεχνολογίας, ξεπλένοντας τις αμαρτίες του παρελθόντος.
Διάφορα Συριζοτρόλ εν τω μεταξύ, έμμισθα και μη, έχουν πάρει γραμμή μετά τον ανασχηματισμό να προβάλλουν το θάρρος του Αλέξη να βάλει δύο γυναίκες στο παλιό “Δημόσιας Τάξης” και να έχει την κυβέρνηση με την ισχυρότερη γυναικεία παρουσία στα χρονικά της Μεταπολίτευσης. Εδώ αξίζει ένα αυθόρμητο “ΟΥΑΟΥ”. Γενικά γυναίκα να ‘ναι κι ας είναι κι η Παπακώστα, η Ξενογιαννακοπούλου κι άλλοι γαλαζοπράσινοι κόκκοι θηλυκού γένους…
Αλλά το Ποντίκι πήγε το πολιτικό ξέπλυμα της κυβέρνησης σε νέο επίπεδο. Εξάλλου αυτό που μας ενδιαφέρει πλέον δεν είναι οι διαφορές του παρελθόντος, αλλά οι συμφωνίες για το μέλλον.
Τα όνειρά σου κόκκινα, τα όνειρά μου άσπρα,
ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει ροζ…
Είναι κοινό μυστικό επίσης πως με το καινούριο ιδιοκτησιακό καθεστώς, η εφημερίδα στήριξε το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ και πλέον τάσσεται ολόψυχα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, ψάχνοντας κάθε φορά το ΠΑΣΟΚ της εποχής της.
Ούτε οι πιο απογοητευμένοι αναγνώστες του όμως δε θα μπορούσαν να φανταστούν την κατάντια του σημερινού πρωτοσέλιδου τίτλου…
Για όσους τυχόν δεν το πρόλαβαν και δεν το θυμούνται, η θεία Όλγα
ήταν ένα απορρυπαντικό για πλύσιμο στο χέρι, και ο τίτλος είναι παρμένος
από το σλόγκαν στο ασπρόμαυρο σποτάκι της δεκαετίας του 70′.
Διάφορα Συριζοτρόλ εν τω μεταξύ, έμμισθα και μη, έχουν πάρει γραμμή μετά τον ανασχηματισμό να προβάλλουν το θάρρος του Αλέξη να βάλει δύο γυναίκες στο παλιό “Δημόσιας Τάξης” και να έχει την κυβέρνηση με την ισχυρότερη γυναικεία παρουσία στα χρονικά της Μεταπολίτευσης. Εδώ αξίζει ένα αυθόρμητο “ΟΥΑΟΥ”. Γενικά γυναίκα να ‘ναι κι ας είναι κι η Παπακώστα, η Ξενογιαννακοπούλου κι άλλοι γαλαζοπράσινοι κόκκοι θηλυκού γένους…
Αλλά το Ποντίκι πήγε το πολιτικό ξέπλυμα της κυβέρνησης σε νέο επίπεδο. Εξάλλου αυτό που μας ενδιαφέρει πλέον δεν είναι οι διαφορές του παρελθόντος, αλλά οι συμφωνίες για το μέλλον.
Τα όνειρά σου κόκκινα, τα όνειρά μου άσπρα,
ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει ροζ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου