Με την τακτική του «Χότζα» για τους αυτοαπασχολούμενους...

Την τακτική του «Χότζα» θυμίζει το περιβόητο «πακέτο παροχών» που υποσχέθηκε σε αυτοαπασχολούμενους και ελεύθερους επαγγελματίες ο Αλ. Τσίπρας από τη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης. Αφού διατήρησε σε πλήρη ισχύ φόρους, ασφαλιστικές εισφορές και «χαράτσια» για τους μικρούς ΕΒΕ, έρχεται τώρα να καλλιεργήσει προσδοκίες ότι εν καιρώ θα αρχίσουν να μειώνονται σταδιακά τα βάρη που η κυβέρνηση έριξε στις πλάτες τους. Επιπλέον, αν εξετάσουμε λίγο πιο προσεκτικά τα μέτρα που εξήγγειλε και τα οποία διαφημίζονται ως «μέτρα ανακούφισης», θα δούμε ότι αφορούν ελάχιστα έως καθόλου τη συντριπτική μάζα των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ. Χαρακτηριστικότερο όλων είναι η μείωση της φορολογίας για τις επιχειρήσεις, από το 29% στο 25% σταδιακά μέχρι το 2022, αρχής γενομένης από το Γενάρη του 2019, μέτρο που στηρίζει τις μεγάλες επιχειρήσεις και προφανώς δεν αφορά τους αυτοαπασχολούμενους, οι οποίοι συνεχίζουν να φορολογούνται με 22%, όπως πριν. Αλλά και η κατάργηση του «τέλους επιτηδεύματος», που εξήγγειλε ο Αλ. Τσίπρας, αφορά μόνο έναν περιορισμένο αριθμό συνεταιρισμένων αγροτών, αγροτικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων και ΚΟΙΝΣΕΠ, τη στιγμή που για όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες συνεχίζεται κανονικά το «χαράτσι» των 650 ευρώ.

* * *

Μέτρο - κοροϊδία αποτελεί επίσης η σταδιακή μείωση του ΦΠΑ από το 24% στο 22%, αρχής γενομένης από το 2021, που βέβαια μπορεί να αποτελεί «ανάσα» για τους πολύ υψηλούς τζίρους, ωστόσο για τη συντριπτική πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων και των λαϊκών στρωμάτων, με τα διαλυμένα εισοδήματα, ούτε «σταγόνα στον ωκεανό» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Ας μην ξεχνάμε ότι μέχρι το 2010 ο βασικός συντελεστής ΦΠΑ ήταν 9%, για να αυξηθεί σταδιακά από τα διαδοχικά μνημόνια στο 24%, ενώ και ο χαμηλός συντελεστής για αναψυκτικά, τρόφιμα και εστίαση ήταν στο 9% κι έφτασε στο 13% (24% στην εστίαση). Τώρα ο Αλ. Τσίπρας υπόσχεται ότι από το 2021 θα μειωθεί ο υψηλός, μετά από μια δεκαετία δηλαδή που ο ΦΠΑ ρήμαξε τον προϋπολογισμό αυτοαπασχολούμενων και λαϊκών νοικοκυριών, και που πάλι θα παραμείνει σε πολύ υψηλά επίπεδα.

* * *

Αλλά και η εξαγγελία περί μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών αφορά ένα μικρό τμήμα τους, όσους δηλώνουν ετήσιο ακαθάριστο εισόδημα πάνω από 7.000 ευρώ, περίπου το 1/4 του συνόλου. Για το υπόλοιπο 70% παραμένει ως έχει η κατώτατη εισφορά κύριας σύνταξης στα 117 ευρώ το μήνα. Σε κάθε περίπτωση, η συντριπτική πλειοψηφία του χώρου συνεχίζει να καταβάλλει ένα μεγάλο μέρος του εισοδήματός της σε ασφαλιστικές εισφορές, οι οποίες, με βάση τον ψηφισμένο νόμο Κατρούγκαλου, θα της αποφέρουν μια σύνταξη πείνας, της τάξης των 600 ευρώ περίπου και ακόμη πιο κάτω, έπειτα από 40 χρόνια. Δεν θα πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι με βάση το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Σταθερότητας, που συνομολόγησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τους «θεσμούς», επιβλήθηκε πρόσθετο «χαράτσωμα» στους ελεύθερους επαγγελματίες από 1η Γενάρη του 2018, αφού άλλαξε η βάση υπολογισμού των εισφορών τους, με τις καταβλητέες ασφαλιστικές εισφορές να περιλαμβάνονται πλέον στο ετήσιο φορολογητέο εισόδημά τους. Μάλιστα, η κυβέρνηση είχε προϋπολογίσει να εισπράξει από αυτήν ακριβώς την αλλαγή 59 εκατ. ευρώ επιπλέον φόρο για φέτος από τη συγκεκριμένη κατηγορία φορολογούμενων, 138 εκατ. ευρώ το 2019, 140 εκατ. ευρώ το 2020 και από 143 εκατ. ευρώ το 2021 και το 2022.

* * *

Με λίγα λόγια, η «επόμενη μέρα» για τη μεγάλη μάζα των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ παραμένει εξίσου δύσκολη και γεμάτη ανασφάλεια. Η πτώση του τζίρου, τα χρέη προς την εφορία και τον ασφαλιστικό τους φορέα, οι κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών και η απειλή πλειστηριασμού περιουσιακών στοιχείων, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της λεγόμενης «μεταμνημονιακής εποχής». Αλλά ακόμη και αυτοί που μπορεί να δουν κάποια αύξηση του τζίρου τους, μέσα σε συνθήκες εξαντλητικής εργασίας, θα συνεχίζουν να βιώνουν αυτοί και οι οικογένειές τους τη γενικότερη ανασφάλεια για το αύριο την οποία βιώνει το σύνολο των λαϊκών οικογενειών. Μόνη διέξοδος για όλο αυτόν τον κόσμο, που στενάζει κάτω από την «μπότα» του μεγάλου κεφαλαίου, είναι η συσπείρωση στις γραμμές του συνεπούς αγωνιστικού κινήματος των ΕΒΕ, το οποίο μεταξύ άλλων διεκδικεί κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, αφορολόγητο όριο στα 12.000 ευρώ, διαγραφή τμήματος των χρεών προς τις τράπεζες, τόκων και προσαυξήσεων, απαγόρευση κατασχέσεων και πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας των αυτοαπασχολούμενων για χρέη αυτασφάλισης κ.ά. Διέξοδος υπάρχει και πρέπει οι ΕΒΕ με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα να την αναζητήσουν στην Κοινωνική Συμμαχία με τους εργαζόμενους, στη συμπόρευση με το ΚΚΕ.