Προπαγανδιστική
επίθεση επιχειρεί η κυβέρνηση, ανακοινώνοντας ότι τις επόμενες μέρες
σκοπεύει να φέρει τμηματικά στη Βουλή τα λεγόμενα «μέτρα υπέρ της
κοινωνίας», αξιοποιώντας μεταξύ άλλων την υπεραπόδοση του πρωτογενούς
πλεονάσματος, που υπολογίζεται στο 1 δισ. ευρώ περίπου.
Η αίσθηση που προσπαθεί να καλλιεργήσει είναι ότι με αυτά τα μέτρα μπαίνει ουσιαστικό τέλος στις «μνημονιακές πολιτικές» και ότι εγκαινιάζεται τάχα μια νέα πορεία «αποκατάστασης των αδικιών» για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.
Η πραγματικότητα είναι όμως διαφορετική. Και μόνο το γεγονός ότι τα μέτρα αυτά θα στηριχθούν στις αιματηρές περικοπές του προηγούμενου διαστήματος σε κρατικές δαπάνες που αφορούν στοιχειώδεις εργατικές ανάγκες, δείχνει πως δεν αναιρούν το συνολικό αντιλαϊκό πλαίσιο.
Στο «πακέτο» που ανακοίνωσε η κυβέρνηση στη ΔΕΘ και ετοιμάζεται τώρα να εφαρμόσει, υπάρχουν μέτρα που δεν αποκαθιστούν σταθερά απώλειες των προηγούμενων χρόνων και πολύ περισσότερο δεν αντιμετωπίζουν τις νέες απώλειες που θα έρθουν από την αντεργατική - αντιλαϊκή επίθεση, η οποία θα συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια, παρόλο που μπορεί να δίνουν την αίσθηση ανακούφισης σε ορισμένα λαϊκά στρώματα.
Δεν αντισταθμίζουν την ένταση της φοροληστείας και της εκμετάλλευσης, που αποτελούν απαραίτητα εργαλεία για την ανάκαμψη της οικονομίας. Γι' αυτό άλλωστε η κυβέρνηση διατυμπανίζει ότι οι όποιες παρεμβάσεις δεν θέτουν σε αμφισβήτηση τους δημοσιονομικούς ή άλλους στόχους που συμφωνήθηκαν με τα μνημόνια, ενώ η εφαρμογή τους γίνεται αυστηρά μέσα στο πλαίσιο του «δημοσιονομικού χώρου» που προκύπτει από τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα και την υπεραπόδοσή τους.
Επίσης, στην πλειοψηφία τους περιέχονται μέτρα που από τη μια στηρίζουν την καπιταλιστική κερδοφορία και από την άλλη διαμοιράζουν τη φτώχεια στο λαό.
Σε αυτήν την κατηγορία κατατάσσονται και οι «παροχές» του «κοινωνικού μερίσματος» στα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα, που δίνονται εφάπαξ και με αυστηρά οικονομικά κριτήρια, σε αντίθεση με τις διευκολύνσεις στο κεφάλαιο (μείωση/επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών, κατάργηση φόρου επιτηδεύματος κ.ά.) που είναι μόνιμες και πολλαπλάσιας απόδοσης.
Η κυβέρνηση προσπαθεί επίσης με «ξένα κόλλυβα» να εμφανίσει «φιλολαϊκή πολιτική». Δηλαδή, να αξιοποιήσει αποφάσεις δικαστικές και άλλες που πάρθηκαν κάτω από την πίεση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, ορισμένες κάτω και από τις παρεμβάσεις του ΚΚΕ, προκειμένου να τις βαφτίσει «κυβερνητικές παροχές».
Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Ανακοινώνει την καταβολή των αναδρομικών, που κέρδισαν δικαστικά ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων για τις περικοπές στο μισθό τους. Πρόκειται για χρωστούμενα που ένα μέρος τους θα καταβληθεί από την υπεραπόδοση του πρωτογενούς πλεονάσματος, θα διαχυθεί δηλαδή μέσα στη συνολικότερη και μόνιμη χασούρα που έχει ο λαός από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.
Η κυβερνητική κοροϊδία απογειώνεται με την εξαγγελία για μείωση του ΦΠΑ από το ...2021 («ζήσε Μαύρε μου», δηλαδή), αλλά και για τη σταδιακή μείωση του ΕΝΦΙΑ σε ορισμένα από τα φτωχότερα λαϊκά νοικοκυριά, όταν είναι γνωστό ότι ο καθορισμός εκ νέου των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων, που θα επηρεάσει προς τα πάνω και τον ΕΝΦΙΑ, θα εξανεμίσει γρήγορα την όποια μείωση.
Απέναντι λοιπόν στην κυβερνητική επιχείρηση κοροϊδίας, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να δουν καθαρά: Δεν μπορεί να υπάρξει καμιά ουσιαστική ανακούφιση και αποκατάσταση απωλειών μέσα στο αντεργατικό - αντιλαϊκό μνημονιακό πλαίσιο χωρίς σύγκρουση με τα παλιά και νέα αντεργατικά μέτρα.
Δεν μπορεί να ανοίξει κανένας δρόμος προς όφελος των λαϊκών δικαιωμάτων και αναγκών με τους δημοσιονομικούς «κόφτες», τα μέτρα μοιράσματος της φτώχειας, τα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου. Ο λαός δεν πρέπει να συμβιβαστεί με τις μειωμένες απαιτήσεις, με τη λογική «διάλεξε τι θα χάσεις». Ο,τι και σήμερα εμποδίζεται ή αποσπάται, έστω και ως μικροβελτίωση, είναι αποτέλεσμα της πάλης, της δράσης και της παρέμβασης του εργατικού - λαϊκού κινήματος, δεν χαρίζεται από κανέναν.
Γι' αυτό χρειάζεται η απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική και στην κοροϊδία της κυβέρνησης να κάνει κρότο! Μπροστά στην απεργία στις 14 Νοέμβρη να δοθεί το στίγμα της αντεπίθεσης, με σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων!».
Η αίσθηση που προσπαθεί να καλλιεργήσει είναι ότι με αυτά τα μέτρα μπαίνει ουσιαστικό τέλος στις «μνημονιακές πολιτικές» και ότι εγκαινιάζεται τάχα μια νέα πορεία «αποκατάστασης των αδικιών» για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.
Η πραγματικότητα είναι όμως διαφορετική. Και μόνο το γεγονός ότι τα μέτρα αυτά θα στηριχθούν στις αιματηρές περικοπές του προηγούμενου διαστήματος σε κρατικές δαπάνες που αφορούν στοιχειώδεις εργατικές ανάγκες, δείχνει πως δεν αναιρούν το συνολικό αντιλαϊκό πλαίσιο.
Στο «πακέτο» που ανακοίνωσε η κυβέρνηση στη ΔΕΘ και ετοιμάζεται τώρα να εφαρμόσει, υπάρχουν μέτρα που δεν αποκαθιστούν σταθερά απώλειες των προηγούμενων χρόνων και πολύ περισσότερο δεν αντιμετωπίζουν τις νέες απώλειες που θα έρθουν από την αντεργατική - αντιλαϊκή επίθεση, η οποία θα συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια, παρόλο που μπορεί να δίνουν την αίσθηση ανακούφισης σε ορισμένα λαϊκά στρώματα.
Δεν αντισταθμίζουν την ένταση της φοροληστείας και της εκμετάλλευσης, που αποτελούν απαραίτητα εργαλεία για την ανάκαμψη της οικονομίας. Γι' αυτό άλλωστε η κυβέρνηση διατυμπανίζει ότι οι όποιες παρεμβάσεις δεν θέτουν σε αμφισβήτηση τους δημοσιονομικούς ή άλλους στόχους που συμφωνήθηκαν με τα μνημόνια, ενώ η εφαρμογή τους γίνεται αυστηρά μέσα στο πλαίσιο του «δημοσιονομικού χώρου» που προκύπτει από τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα και την υπεραπόδοσή τους.
Επίσης, στην πλειοψηφία τους περιέχονται μέτρα που από τη μια στηρίζουν την καπιταλιστική κερδοφορία και από την άλλη διαμοιράζουν τη φτώχεια στο λαό.
Σε αυτήν την κατηγορία κατατάσσονται και οι «παροχές» του «κοινωνικού μερίσματος» στα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα, που δίνονται εφάπαξ και με αυστηρά οικονομικά κριτήρια, σε αντίθεση με τις διευκολύνσεις στο κεφάλαιο (μείωση/επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών, κατάργηση φόρου επιτηδεύματος κ.ά.) που είναι μόνιμες και πολλαπλάσιας απόδοσης.
Η κυβέρνηση προσπαθεί επίσης με «ξένα κόλλυβα» να εμφανίσει «φιλολαϊκή πολιτική». Δηλαδή, να αξιοποιήσει αποφάσεις δικαστικές και άλλες που πάρθηκαν κάτω από την πίεση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, ορισμένες κάτω και από τις παρεμβάσεις του ΚΚΕ, προκειμένου να τις βαφτίσει «κυβερνητικές παροχές».
Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Ανακοινώνει την καταβολή των αναδρομικών, που κέρδισαν δικαστικά ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων για τις περικοπές στο μισθό τους. Πρόκειται για χρωστούμενα που ένα μέρος τους θα καταβληθεί από την υπεραπόδοση του πρωτογενούς πλεονάσματος, θα διαχυθεί δηλαδή μέσα στη συνολικότερη και μόνιμη χασούρα που έχει ο λαός από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.
Η κυβερνητική κοροϊδία απογειώνεται με την εξαγγελία για μείωση του ΦΠΑ από το ...2021 («ζήσε Μαύρε μου», δηλαδή), αλλά και για τη σταδιακή μείωση του ΕΝΦΙΑ σε ορισμένα από τα φτωχότερα λαϊκά νοικοκυριά, όταν είναι γνωστό ότι ο καθορισμός εκ νέου των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων, που θα επηρεάσει προς τα πάνω και τον ΕΝΦΙΑ, θα εξανεμίσει γρήγορα την όποια μείωση.
Απέναντι λοιπόν στην κυβερνητική επιχείρηση κοροϊδίας, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να δουν καθαρά: Δεν μπορεί να υπάρξει καμιά ουσιαστική ανακούφιση και αποκατάσταση απωλειών μέσα στο αντεργατικό - αντιλαϊκό μνημονιακό πλαίσιο χωρίς σύγκρουση με τα παλιά και νέα αντεργατικά μέτρα.
Δεν μπορεί να ανοίξει κανένας δρόμος προς όφελος των λαϊκών δικαιωμάτων και αναγκών με τους δημοσιονομικούς «κόφτες», τα μέτρα μοιράσματος της φτώχειας, τα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου. Ο λαός δεν πρέπει να συμβιβαστεί με τις μειωμένες απαιτήσεις, με τη λογική «διάλεξε τι θα χάσεις». Ο,τι και σήμερα εμποδίζεται ή αποσπάται, έστω και ως μικροβελτίωση, είναι αποτέλεσμα της πάλης, της δράσης και της παρέμβασης του εργατικού - λαϊκού κινήματος, δεν χαρίζεται από κανέναν.
Γι' αυτό χρειάζεται η απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική και στην κοροϊδία της κυβέρνησης να κάνει κρότο! Μπροστά στην απεργία στις 14 Νοέμβρη να δοθεί το στίγμα της αντεπίθεσης, με σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου