Στην κατάμεστη αίθουσα του σινεμά Ααβόρα στην Ιπποκράτους, η γενιά
μας περίμενε να χειροκροτήσει τον Σταύρο Τσιώλη. Η γενιά που αγάπησε το
“Ας περιμένουν οι γυναίκες”, χρόνια μετά την προβολή του στους
κινηματογράφους.
Η προβολή ξεκίνησε με το “Παρακαλώ γυναίκες μην κλαίτε”, που είναι κατά τη γνώμη μου αριστουργηματικό. Έχω “τσακωθεί” άπειρες φορές επειδή προτιμώ το πρώτο μέρος της τριλογίας των γυναικών του Τσιώλη από το δεύτερο ή επειδή θεωρώ πως το Φτάσαμεεε του 2004 είναι μια απόλυτη ταινιάρα, που ο πολύς κόσμος δεν ξέρει καν. Το “Ας περιμένουν οι γυναίκες” για τους δικούς του λόγους θα παραμένει στις καρδιές του κοινού.
Ή μήπως το τρίτο μέρος της τριλογίας, ήρθε να ανατρέψει αυτή τη γλυκιά πρωτιά;
Δύο φτωχαδάκια που βγάζουν μεροκάματο με έναν ανατρεπτικό τρόπο, δυο τραπεζάκια, ένα μπρίκι, λουκουμάδες και κουλούρια κι ο Τσιώλης έχει φτιάξει ένα έπος- πάλι!
Οι ηρωές του, αυτή τη φορά δεν ταξιδεύουν. ή ταξιδεύουν λίγο με το νου, είναι καθιστοί με την πλάτη στην πόλη! Όσες και όσοι τους συναντούν είναι επειδή περνούν από μπροστά τους, κάθονται μαζί τους, τους λένε τον πόνο τους ή κάτι ζητούν από αυτούς. Ο Κωνσταντίνος Τζούμας και ο Ερρίκος Λίτσης υποδύονται ένα τρομακτικά παράξενο ντουέτο, ταιριαστούς- αταίριαστους θα τους έλεγε κανείς. Ακόμη και οι φιγούρες τους είναι διαλεγμένες από τον Τσιώλη επί τούτου.
Στο “Ας περιμένουν οι γυναίκες”, οι πραγματικές ηρωίδες του φιλμ, οι ίδιες οι γυναίκες , δεν εμφανίζονται στην πραγματικότητα ποτέ, μα είναι σαν να τις γνωρίζουμε μέσα από τα λόγια των ηρώων. Τις πλάθουμε και τις φανταζόμαστε. Δεν ξέρουμε αν κατέληξαν κοντά τους οι σύντροφοί τους, ούτε ο Τσιώλης θέλησε να τελειώσει την τριλογία με μια ίσως ανιαρή συνέχεια της προηγούμενης ταινίας του κι ας ήξερε πως θα ήταν βέβαιη η εμπορική της επιτυχία. Όχι, ο Τσιώλης ουδέποτε υπήρξε ανιαρός. Έτσι, αποφάσισε να μας κάνει ένα μεγάλο δώρο. Ναι, το “Παρακαλώ γυναίκες μην κλαίτε” είναι το δώρο του στο κοινό.
Άρτιο σκηνοθετικά φιλμ, καλογραμμένοι διάλογοι, καμία αίσθηση επανάληψης, ούτε λεπτό βαρεμάρας, γέλιο και συγκίνηση, εξαιρετικές ερμηνείες ,όχι μόνο από το εκπληκτικό πρωταγωνιστικό δίδυμο, αλλά και από ρόλους μικρούς που περνάνε και αφήνουν το στίγμα τους. Οι ατάκες τους θα γίνουν εκ νέου οι ατάκες της παρέας.
Ο Σταύρος Τσιώλης αγαπά τις γυναίκες και τις εξυμνεί σε κάθε του φιλμ, αγαπά και σέβεται το κοινό του για αυτό κι εκείνο τον ακολουθεί πιστά. Είναι ένας αληθινός δημιουργός, ένας εποποιός. Τον ευχαριστούμε πολύ!
Το ” Ας περιμένουν οι γυναίκες” έγινε ιδιαιτέρως γνωστό πολύ μετά από την εποχή του. Ας μην αφήσουμε παραπονεμένο για χρόνια και το “Γυναίκες που περάσατε από δω”. Είναι υπέροχο, σπεύσατε να το χειροκροτήσετε!
Η προβολή ξεκίνησε με το “Παρακαλώ γυναίκες μην κλαίτε”, που είναι κατά τη γνώμη μου αριστουργηματικό. Έχω “τσακωθεί” άπειρες φορές επειδή προτιμώ το πρώτο μέρος της τριλογίας των γυναικών του Τσιώλη από το δεύτερο ή επειδή θεωρώ πως το Φτάσαμεεε του 2004 είναι μια απόλυτη ταινιάρα, που ο πολύς κόσμος δεν ξέρει καν. Το “Ας περιμένουν οι γυναίκες” για τους δικούς του λόγους θα παραμένει στις καρδιές του κοινού.
Ή μήπως το τρίτο μέρος της τριλογίας, ήρθε να ανατρέψει αυτή τη γλυκιά πρωτιά;
Δύο φτωχαδάκια που βγάζουν μεροκάματο με έναν ανατρεπτικό τρόπο, δυο τραπεζάκια, ένα μπρίκι, λουκουμάδες και κουλούρια κι ο Τσιώλης έχει φτιάξει ένα έπος- πάλι!
Οι ηρωές του, αυτή τη φορά δεν ταξιδεύουν. ή ταξιδεύουν λίγο με το νου, είναι καθιστοί με την πλάτη στην πόλη! Όσες και όσοι τους συναντούν είναι επειδή περνούν από μπροστά τους, κάθονται μαζί τους, τους λένε τον πόνο τους ή κάτι ζητούν από αυτούς. Ο Κωνσταντίνος Τζούμας και ο Ερρίκος Λίτσης υποδύονται ένα τρομακτικά παράξενο ντουέτο, ταιριαστούς- αταίριαστους θα τους έλεγε κανείς. Ακόμη και οι φιγούρες τους είναι διαλεγμένες από τον Τσιώλη επί τούτου.
Στο “Ας περιμένουν οι γυναίκες”, οι πραγματικές ηρωίδες του φιλμ, οι ίδιες οι γυναίκες , δεν εμφανίζονται στην πραγματικότητα ποτέ, μα είναι σαν να τις γνωρίζουμε μέσα από τα λόγια των ηρώων. Τις πλάθουμε και τις φανταζόμαστε. Δεν ξέρουμε αν κατέληξαν κοντά τους οι σύντροφοί τους, ούτε ο Τσιώλης θέλησε να τελειώσει την τριλογία με μια ίσως ανιαρή συνέχεια της προηγούμενης ταινίας του κι ας ήξερε πως θα ήταν βέβαιη η εμπορική της επιτυχία. Όχι, ο Τσιώλης ουδέποτε υπήρξε ανιαρός. Έτσι, αποφάσισε να μας κάνει ένα μεγάλο δώρο. Ναι, το “Παρακαλώ γυναίκες μην κλαίτε” είναι το δώρο του στο κοινό.
Άρτιο σκηνοθετικά φιλμ, καλογραμμένοι διάλογοι, καμία αίσθηση επανάληψης, ούτε λεπτό βαρεμάρας, γέλιο και συγκίνηση, εξαιρετικές ερμηνείες ,όχι μόνο από το εκπληκτικό πρωταγωνιστικό δίδυμο, αλλά και από ρόλους μικρούς που περνάνε και αφήνουν το στίγμα τους. Οι ατάκες τους θα γίνουν εκ νέου οι ατάκες της παρέας.
Ο Σταύρος Τσιώλης αγαπά τις γυναίκες και τις εξυμνεί σε κάθε του φιλμ, αγαπά και σέβεται το κοινό του για αυτό κι εκείνο τον ακολουθεί πιστά. Είναι ένας αληθινός δημιουργός, ένας εποποιός. Τον ευχαριστούμε πολύ!
Το ” Ας περιμένουν οι γυναίκες” έγινε ιδιαιτέρως γνωστό πολύ μετά από την εποχή του. Ας μην αφήσουμε παραπονεμένο για χρόνια και το “Γυναίκες που περάσατε από δω”. Είναι υπέροχο, σπεύσατε να το χειροκροτήσετε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου