«Όταν τα πολύ στερνά είναι τόσο θλιβερά τι να τα κάνεις τα πρώτα κε Γιώργο Ρούσση;»
Ο κος Γιώργος Ρούσσης είναι, πλέον, ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου.
Στην πολύχρονη ακαδημαϊκή καριέρα του, δυστυχώς, δεν έμαθε το πολύτιμο:
«Κρείττον του λαλείν το σιγάν».
Έχει αναρτήσει μια φωτογραφία μέλους του Π.Γ. του ΚΚΕ με τον Διονύση Τσακνή και εξ’ αυτής κατηγορεί το ΚΚΕ για οπορτουνισμό.
Οποία ιδιοφυής επιστημονικοαναγουλιαστική προσέγγιση του κου καθηγητή.
Επειδή ο Τσακνής ήταν πρόεδρος του
«κατεξοχήν ιδεολογικού μηχανισμού του νεοφιλελεύθερου ΣΥΡΙΖΑ»,
μας λέει ο πρώην καθηγητής.
Λες κι ο Ρούσσης, όταν τον δέχτηκε πίσω το ΚΚΕ (και καλά έκανε) δούλευε σε κανέναν επαναστατικό μηχανισμό τόσα χρόνια κι όχι στο αστικό πανεπιστήμιο της… Συγγρού, διάσημο για τις απάτες και τις ρεμούλες καθηγητάδων, πρυτάνεων και προσωπικού.
Μιλάει για οπορτουνισμό ο κος Giorgos Roussis.
Ο δυστυχής κος Γιώργος Ρούσσης!
Που ήταν στο ΚΚΕ, έφυγε, ξαναγύρισε, ξανάφυγε, πήγε αλλού, έφυγε κι από εκεί και τώρα στηρίζει έναν μικροαστικό, δήθεν απολίτικο και «ανεξάρτητο» συνδυασμό στην Κέρκυρα.
Ο κος Ρούσσης που τα πολιτικά σκαμπανεβάσματά του, τα σούρτα φέρτα του και οι πολιτικές του πελαγοδρομήσεις ωχριούν μπροστά στο εκκρεμές του Φουκώ και θα τις ζήλευε κι ο Θέσπις με το άρμα του.
Κι όταν τον ρωτάς από
πού ορμώμενος θεωρεί τον εαυτόν του καλύτερο απ’ τον Τσακνή και τον
προτρέπεις να σεβαστεί τουλάχιστον το παρελθόν του και να μην καταφεύγει
σε τόσο αυτοεξευτελιστικές προβοκάτσιες, σβήνει το σχόλιο.
Δεν ανέχεται άλλη άποψη στον τραγικό αυτοεξευτελισμό του ο «μαρξιστής», ο «επαναστάτης», ο πολιτικός γυρολόγος, ο τραγικά εκπεσών κος Ρούσσης.
Όταν τα πολύ στερνά είναι τόσο θλιβερά τι να τα κάνεις τα πρώτα κε Γιώργο Ρούσση;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου