«Ανθυγιεινές» προτεραιότητες...

Πίσω από γνωστές, γενικόλογες και ανέξοδες διακηρύξεις, η πλειοψηφία των οποίων ταυτίζεται ακόμα και φραστικά με τις αντίστοιχες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ («ποιοτική δημόσια Υγεία για όλους», «ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες περίθαλψης για όλους»), ο «φάκελος προτεραιοτήτων» της κυβέρνησης ΝΔ για το υπουργείο Υγείας επιβεβαιώνει τη συνέχιση και κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης και σε αυτόν τον ευαίσθητο τομέα, πάντα εντός των «δημοσιονομικών περιορισμών» που θέτουν οι στόχοι του κεφαλαίου και η πολιτική της εμπορευματοποίησης.
Στο πλαίσιο αυτής της βάρβαρης πολιτικής, καμία έκπληξη δεν προκαλεί ότι από τις «κυβερνητικές προτεραιότητες» απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά σε αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για την Υγεία, μετά τις βάρβαρες περικοπές των κυβερνήσεων ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά για κάλυψη των τεράστιων αναγκών των δημόσιων δομών Υγείας με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και σύγχρονο εξοπλισμό, απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στην αντιμετώπιση του χαρατσώματος που βιώνει η εργατική - λαϊκή οικογένεια για τη «συμμετοχή» της στις πληρωμές για την Υγεία και το Φάρμακο.

* * *

Αντί για τα παραπάνω, επαναλαμβάνοντας τα γνωστά κόλπα που «απογείωσε» προηγουμένως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όταν παρουσίαζε ως «χιλιάδες προσλήψεις» τα μπαλώματα και την ανακύκλωση συμβασιούχων, η κυβέρνηση ΝΔ διαφημίζει ως «ενίσχυση των νοσοκομείων» την εξαγγελία ότι οι νοσηλευτές θα κάνουν την ειδικότητά τους «αμέσως μετά το πτυχίο και όχι μόνο μετά την πρόσληψή τους στο Εθνικό Σύστημα Υγείας», επιστρέφοντας βέβαια μετά την απόκτηση ειδικότητας ξανά στην ανεργία...
Αντίστοιχα, κάνει λόγο για «2.000 προσλήψεις νοσηλευτών σε νοσοκομεία των μεγάλων αστικών κέντρων», σταγόνα στον ωκεανό των λαϊκών αναγκών και χωρίς να διευκρινίζει σκόπιμα αν μιλάει για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, ενώ πετά και μια αόριστη εξαγγελία για «κάλυψη όλων των οργανικών θέσεων σε βάθος 4ετίας». Καμιά αναφορά στις τεράστιες ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό, καμιά αναφορά για τους χιλιάδες συμβασιούχους (σε σίτιση, καθαριότητα, φύλαξη κ.α.), που βρίσκονται ξανά αντιμέτωποι με την απειλή της ανεργίας...
Υπενθυμίζεται ότι, σήμερα, τα δημόσια νοσοκομεία μετρούν πάνω από 30.000 κενές οργανικές θέσεις, ακόμη και σύμφωνα με τα απαρχαιωμένα οργανογράμματα που απέχουν κατά πολύ από τις σύγχρονες ανάγκες. Κενές είναι πάνω από 7.000 θέσεις μόνιμων γιατρών και 20.000 μόνιμων νοσηλευτών.

* * *

Μέσα στο πλαίσιο της υποχρηματοδότησης και της εμπορευματοποίησης, οι κυβερνητικές προτεραιότητες περιλαμβάνουν και την παραπέρα «προώθηση συνεργασιών με τον ιδιωτικό τομέα για αγορά ιατρικών πράξεων και εξετάσεων», τάχα... «χωρίς επιβάρυνση για τον πολίτη» (!) σε συνέχεια της πολιτικής όλων των κυβερνήσεων του κεφαλαίου, με την οποία αυξήθηκαν με κάθε τρόπο οι πληρωμές του λαού και των Ταμείων, γιγαντώνοντας τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων της Υγείας.
Πρόσφατη είναι η εμπειρία από τη «συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα» για τις διαγνωστικές εξετάσεις, όπου 10.000.000 ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ έγιναν «μπαλάκι» ανάμεσα σ' ένα ρημαγμένο - από πόρους, προσωπικό, ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό - δημόσιο σύστημα Υγείας και στους ιδιώτες των διαγνωστικών κέντρων, που τους έβαζαν το μαχαίρι στο λαιμό για να πληρώσουν ακριβά για επείγουσες διαγνωστικές εξετάσεις. Ηδη το 75% - 90% των εξετάσεων που έχουν ανάγκη οι ασφαλισμένοι γίνεται σε ιδιωτικά κέντρα. Μέσα σ' ένα χρόνο, το 2016, οι ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ, μόνο με τη συμμετοχή του 15% σε αξονικές, μαγνητικές τομογραφίες και μαστογραφίες, πλήρωσαν από την τσέπη τους 17.312.400 ευρώ!

* * *

Σε ό,τι αφορά, τέλος, την εξαγγελία για «κατ' οίκον διανομή φαρμάκων σε συγκεκριμένες ομάδες ασθενών», όσο «εύηχη» κι αν ακούγεται, δεν απαντάει στην ουσία του προβλήματος: Οι συνταξιούχοι δεν έχουν πια ούτε για την πληρωμή της συμμετοχής στα φάρμακα που καλύπτει ο ΕΟΠΥΥ. Είναι χαρακτηριστικό το στοιχείο ότι ένας στους δύο δυσκολεύεται να καλύψει τις δαπάνες Υγείας (κυρίως άτομα άνω των 65 ετών) και τέσσερις στους δέκα τη δαπάνη για φάρμακα.
Επομένως, οι διακηρύξεις της νέας κυβέρνησης όχι μόνο δεν αποτελούν απάντηση στα προβλήματα των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία στις ανάγκες του λαού, αλλά είναι ένα ακόμη βήμα σε αντιλαϊκή κατεύθυνση, πλήρως εναρμονισμένο με τη στρατηγική της ΕΕ για Υγεία υποταγμένη στα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων, για υγειονομικές μονάδες στη λογική της συρρίκνωσης του κόστους λειτουργίας, των υποβαθμισμένων παροχών φροντίδας Υγείας, της υποστελέχωσης με ελάχιστο προσωπικό, χαμηλά αμειβόμενο, όπου ολοένα μεγαλύτερο τμήμα του δουλεύει με ημερομηνία λήξης και κουτσουρεμένα δικαιώματα.
Απέναντι σ' αυτήν την πολιτική, οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν πρέπει να δείξουν καμιά ανοχή. Οι αγώνες του προηγούμενου διαστήματος για αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης των νοσοκομείων, μαζικές προσλήψεις, δημόσια και δωρεάν Υγεία για όλους, όπου πρωτοστάτησαν σωματεία και φορείς, προσφέρουν πολύτιμη πείρα και δείχνουν το δρόμο για τη συνέχεια.