Το ντοκιμαντέρ έχει τη
σφραγίδα του «ιστορικού», παρόλο που η αυθαίρετη καταγραφή γεγονότων
είναι αυτή που κυριαρχεί. Για την ακρίβεια, παρουσιάζεται η προσέγγιση
των ΗΠΑ και της Βρετανίας με τον πιο ωμό και άθλιο αντικομμουνισμό. Ο
στόχος είναι προφανής: Η αναπαραγωγή της θεωρίας των δύο άκρων, δηλαδή η
εξύψωση του ρόλου των Αμερικανών και των Άγγλων απέναντι στους «κακούς»
της ναζιστικής Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης, που εξομοιώνονται!
«Ξεχνιούνται» (στην ουσία αποκρύπτονται) τα πάντα που έχουν να κάνουν με την πρωταγωνιστικό ρόλο της Σοβιετικής Ένωσης στη συντριβή ναζισμού και του φασισμού, τα εκατομμύρια νεκρών Σοβιετικών στον αγώνα, ο ρόλος των εθνικοαπελευθερωτικών μετώπων με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές.
Χαρακτηριστικό είναι, δε, ότι ανάμεσα στα θέματα που «επεξεργάζεται» το ντοκιμαντέρ είναι η Διάσκεψη της Γιάλτας (Φεβρουάριος 1945). Εκεί τα πράγματα – εάν δεν είχε τόση βαρύτητα η περίοδος που εξετάζεται – θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν έως και κωμικά. Η «αναπαράσταση» είναι απαράδεκτη και από πλευράς ερμηνείας των «πρωταγωνιστών» αλλά και όσον αφορά το περιεχόμενο. Στην ουσία πρόκειται για μυθοπλασία με βάση τις αναμνήσεις Βρετανών και των Αμερικανών!
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά το ντοκιμαντέρ εστιάζει στους ηγέτες των ΗΠΑ, της Μ. Βρετανίας και της ΕΣΣΔ με… σοβαρά ντοκουμέντα: Ο Τσόρτσιλ δουλεύει νύχτα πίνοντας δυνατό μπράντι και καπνίζοντας πούρο, ο Στάλιν φοβάται τα αεροπλάνα και άλλα τέτοια… σημαντικά! Εκτός αυτών η αγιοποίηση των Τσόρτσιλ και Ρούσβελτ και η παρουσίαση του Στάλιν περίπου σαν τέρας φτάνει στο σημείο της απόλυτης γελοιότητας: Ο Ρούσβελτ δημοκράτης που θέλει να φτιάξει έναν μεταπολεμικό ειρηνικό κόσμο (ο Ρούσβελτ που στήριξε τη δικτατορία Μπατίστα στην Κούβα, που διέταξε την κατάκτηση της Ισλανδίας κ.α). Πρόκειται για τον «αγγελικό» καπιταλιστικό κόσμο των ΗΠΑ που στήριξαν και καθοδήγησαν δεκάδες χούντες στον κόσμο, έριξαν ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, επιδίωξαν να διαλύσουν τον λαό του Βιετνάμ και τόσα άλλα. Ο Τσόρτσιλ ανθρωπιστής, ο ίδιος «ανθρωπιστής» των βρετανικών αποικιών, ο ίδιος που διέταζε τα βρετανικά στρατεύματα στην Ελλάδα να συμπεριφέρονται λες και βρίσκονται σε αποικία των Άγγλων.
Από την άλλη ο Στάλιν, σύμφωνα με την παρουσίαση του ντοκιμαντέρ, είναι ο κόκκινος τσάρος, που θέλει να διασπάσει την «αγγελική» συμμαχία Τσόρτσιλ – Ρούσβελτ για να φτιάξει κάποιου είδους σοβιετική αυτοκρατορία. «Φυσικά», δεν υπάρχει καμία αναφορά στα στελέχη του ναζιστικού στρατού που κάθισαν σε κρίσιμες θέσεις των αστικών κρατών και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.
Ένα «ντροπή σας» προς τους αρμόδιους της ΕΡΤ είναι λίγο. Υπενθυμίζουμε, άλλωστε, ότι το ντοκιμαντέρ θεωρήθηκε τόσο καλό, που προβάλλεται σε επανάληψη για να …εμπεδωθεί! Προβλήθηκε πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2018 και τότε η ΕΡΤ, όταν στην κυβέρνηση ήταν ο «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ, απαντώντας σε ανακοίνωση του ΚΚΕ επί της ουσίας το υπερασπίστηκε. Με λίγα λόγια: Συνειδητός αισχρός αντικομμουνισμός σε επανάληψη!
«Ξεχνιούνται» (στην ουσία αποκρύπτονται) τα πάντα που έχουν να κάνουν με την πρωταγωνιστικό ρόλο της Σοβιετικής Ένωσης στη συντριβή ναζισμού και του φασισμού, τα εκατομμύρια νεκρών Σοβιετικών στον αγώνα, ο ρόλος των εθνικοαπελευθερωτικών μετώπων με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές.
Χαρακτηριστικό είναι, δε, ότι ανάμεσα στα θέματα που «επεξεργάζεται» το ντοκιμαντέρ είναι η Διάσκεψη της Γιάλτας (Φεβρουάριος 1945). Εκεί τα πράγματα – εάν δεν είχε τόση βαρύτητα η περίοδος που εξετάζεται – θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν έως και κωμικά. Η «αναπαράσταση» είναι απαράδεκτη και από πλευράς ερμηνείας των «πρωταγωνιστών» αλλά και όσον αφορά το περιεχόμενο. Στην ουσία πρόκειται για μυθοπλασία με βάση τις αναμνήσεις Βρετανών και των Αμερικανών!
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά το ντοκιμαντέρ εστιάζει στους ηγέτες των ΗΠΑ, της Μ. Βρετανίας και της ΕΣΣΔ με… σοβαρά ντοκουμέντα: Ο Τσόρτσιλ δουλεύει νύχτα πίνοντας δυνατό μπράντι και καπνίζοντας πούρο, ο Στάλιν φοβάται τα αεροπλάνα και άλλα τέτοια… σημαντικά! Εκτός αυτών η αγιοποίηση των Τσόρτσιλ και Ρούσβελτ και η παρουσίαση του Στάλιν περίπου σαν τέρας φτάνει στο σημείο της απόλυτης γελοιότητας: Ο Ρούσβελτ δημοκράτης που θέλει να φτιάξει έναν μεταπολεμικό ειρηνικό κόσμο (ο Ρούσβελτ που στήριξε τη δικτατορία Μπατίστα στην Κούβα, που διέταξε την κατάκτηση της Ισλανδίας κ.α). Πρόκειται για τον «αγγελικό» καπιταλιστικό κόσμο των ΗΠΑ που στήριξαν και καθοδήγησαν δεκάδες χούντες στον κόσμο, έριξαν ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, επιδίωξαν να διαλύσουν τον λαό του Βιετνάμ και τόσα άλλα. Ο Τσόρτσιλ ανθρωπιστής, ο ίδιος «ανθρωπιστής» των βρετανικών αποικιών, ο ίδιος που διέταζε τα βρετανικά στρατεύματα στην Ελλάδα να συμπεριφέρονται λες και βρίσκονται σε αποικία των Άγγλων.
Από την άλλη ο Στάλιν, σύμφωνα με την παρουσίαση του ντοκιμαντέρ, είναι ο κόκκινος τσάρος, που θέλει να διασπάσει την «αγγελική» συμμαχία Τσόρτσιλ – Ρούσβελτ για να φτιάξει κάποιου είδους σοβιετική αυτοκρατορία. «Φυσικά», δεν υπάρχει καμία αναφορά στα στελέχη του ναζιστικού στρατού που κάθισαν σε κρίσιμες θέσεις των αστικών κρατών και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.
Ένα «ντροπή σας» προς τους αρμόδιους της ΕΡΤ είναι λίγο. Υπενθυμίζουμε, άλλωστε, ότι το ντοκιμαντέρ θεωρήθηκε τόσο καλό, που προβάλλεται σε επανάληψη για να …εμπεδωθεί! Προβλήθηκε πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2018 και τότε η ΕΡΤ, όταν στην κυβέρνηση ήταν ο «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ, απαντώντας σε ανακοίνωση του ΚΚΕ επί της ουσίας το υπερασπίστηκε. Με λίγα λόγια: Συνειδητός αισχρός αντικομμουνισμός σε επανάληψη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου