ΒΙΑ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ Τα επεισόδια, τα μέτρα και η ανέγγιχτη ουσία

Eurokinissi

Η ένταση της καταστολής κάθε άλλο παρά έχει αποτρέψει τα φαινόμενα βίας στον αθλητισμό

Αίσθηση προκάλεσε τη βδομάδα που πέρασε το περιστατικό στο γήπεδο του Ρέντη κατά τη διάρκεια του αγώνα UEFA Youth League (Champions League νέων) μεταξύ Ολυμπιακού και Μπάγερν Μονάχου. Στο 83ο λεπτό, 80 κουκουλοφόροι εισέβαλαν στο γήπεδο οπλισμένοι με ρόπαλα, ξύλα και φωτοβολίδες, διέσχισαν ανενόχλητοι σχεδόν το μισό γήπεδο, επιτέθηκαν στην εξέδρα των φιλάθλων της Μπάγερν, τραυματίζοντας τουλάχιστον τέσσερις, και στη συνέχεια αποχώρησαν, επίσης ανενόχλητοι.
Η επίθεση των αγνώστων προκάλεσε την αντίδραση ακόμα και των παρευρισκόμενων φιλάθλων του Ολυμπιακού, σύμφωνα δε με πληροφορίες σημειώθηκαν αψιμαχίες ανάμεσα στους εισβολείς και σε φιλάθλους που προσπάθησαν να τους σταματήσουν. Να σημειωθεί επίσης ότι εκτός από τους τέσσερις Γερμανούς φιλάθλους τραυματίστηκε και 13χρονος παίκτης των ακαδημιών του Ολυμπιακού, ο οποίος βρέθηκε στο δρόμο των επελαυνόντων χούλιγκαν.
Τέτοιας φύσης επεισόδια έχουν σημειωθεί και σε άλλες χώρες σε αγώνες Youth League, αυτά που έγιναν όμως στου Ρέντη είναι από τα πλέον σοβαρά, και εγκυμονούν τον κίνδυνο σοβαρής τιμωρίας του Ολυμπιακού από την UEFA.

Βαθιές οι ρίζες των όσων συμβαίνουν

Το περιστατικό αναδεικνύει ότι ο χουλιγκανισμός - ως έκφραση της εμπορευματοποίησης του αθλητισμού, στο πλαίσιο της οποίας μετατρέπεται σε πεδίο συγκρούσεων συμφερόντων με έπαθλο τα κέρδη - δεν κάνει διακρίσεις σε σημαντικούς ή λιγότερο σημαντικούς αγώνες, ηλικίες ή αθλήματα. Στην ελληνική πραγματικότητα, άλλωστε, η βία στους αγώνες νέων στο ποδόσφαιρο - ή ακόμα και σε αθλήματα που δεν θεωρούνται «πρώτης γραμμής» - δεν είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο.

Ως πλευρά της μάχης συμφερόντων στον αθλητισμό, η βία στα γήπεδα δεν κάνει διακρίσεις σε αγώνες, όπως αποδεικνύει η εισβολή χούλιγκανς σε αγώνα νέων στου Ρέντη

Αντίθετα, παράλληλα με τα όσα συμβαίνουν στους αγώνες ποδοσφαίρου της πρώτης κατηγορίας ή στους αντίστοιχους του μπάσκετ, κυρίως μεταξύ οπαδών των ισχυρών ομάδων, αντίστοιχα περιστατικά τα τελευταία χρόνια έχουν αμαυρώσει αθλητικές συναντήσεις αναπτυξιακών ομάδων.
Πρόσφατο κρούσμα είναι η καταγγελία του Ολυμπιακού πριν από τρεις βδομάδες για επίθεση που δέχτηκαν οι παίκτες και τα μέλη της αποστολής της ακαδημίας των «ερυθρολεύκων» (Κ16) σε αγώνα στη Θεσσαλονίκη. Αντίστοιχα περιστατικά έχουν καταγραφεί και σε αγώνες στην Αττική, επίσης σε αγώνες πόλο (ανδρών και γυναικών), βόλεϊ κ.λπ. Επιπλέον, μετά την εισβολή των χούλιγκαν στον αγώνα νέων Ολυμπιακού - Μπάγερν Μονάχου σημειώθηκαν συμπλοκές και πριν από την αναμέτρηση των δύο ομάδων για το Champions League, αλλά και μεταξύ αγνώστων και οπαδών που φέρονται να υποστηρίζουν άλλη ελληνική ομάδα.
Τα γεγονότα στου Ρέντη και τα άλλα παραδείγματα από την ελληνική πραγματικότητα δεν μπορούν να θεωρηθούν ούτε μεμονωμένα περιστατικά, ούτε αποτέλεσμα συμπτώσεων. Και πέρα από την εκάστοτε αφορμή ή το πού θα βρεθεί το πρόσφορο έδαφος για να στηθεί η γνωστή επικίνδυνη «παράσταση», οι ρίζες των περιστατικών βίας βρίσκονται πιο βαθιά, στις λογικές που επικρατούν στο οικοδόμημα του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού, άρρηκτα δεμένου με την επιχειρηματική δράση και την αδυσώπητη μάχη για τα κέρδη. Και όπως έχει αποδειχθεί, σε αυτήν παίζει σημαντικό ρόλο η εκμετάλλευση της μάζας των οπαδών, μέσω της καλλιέργειας του φανατισμού και της χρησιμοποίησής τους ανάλογα με το τι επιτάσσουν κάθε φορά τα συμφέροντα των επιχειρηματιών.

Μέτρα - καρμπόν, μακριά από την ουσία

Η βία γύρω από τον αθλητισμό δεν μπορεί να εκλείψει με αθλητικά νομοσχέδια που προβλέπουν αυστηροποίηση των ποινών και ένταση της καταστολής, δηλαδή με τους κυβερνητικούς και ποδοσφαιρικούς παράγοντες να αποφεύγουν το χτύπημα του φαινομένου στη ρίζα του, που είναι η επιχειρηματική δράση στον αθλητισμό. Ξανά και ξανά τα περιστατικά βίας αναδεικνύουν τη «γύμνια» των μέτρων που κάθε φορά διαφημίζονται από αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες ως η λύση στο πρόβλημα, πάντα όμως έρχονται κατόπιν εορτής και άλλωστε δεν φέρνουν τίποτα το καινούργιο, τίποτα που να ξεφεύγει από το μοτίβο «ποινές - καταστολή». Αρκετές φορές άλλωστε καταλήγουν να γίνονται «λάστιχο» όσον αφορά την εφαρμογή τους, με καταστρατήγηση ή ακόμα και κατάργησή τους, επαναφορά τους κ.ο.κ.
Στην πεπατημένη αυτή κινήθηκαν και οι επίσημες αντιδράσεις στα γεγονότα στου Ρέντη. Ο υφυπουργός Αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης, με αφορμή το περιστατικό και μπροστά και στο νέο αθλητικό νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή η κυβέρνηση της ΝΔ, ζήτησε από τους ιθύνοντες του ποδοσφαίρου, με τη συνδρομή και των FIFA - UEFA, περαιτέρω αυστηροποίηση των ποινών για τα επεισόδια στα γήπεδα και για τυχόν εμπρηστικές δηλώσεις παραγόντων, αθλητών, προπονητών και μελών κάποιας ομάδας, οι οποίες θα θεωρηθεί ότι προάγουν τη βία.
Θυμίζουμε ότι το ίδιο ζήτημα πριν από τρία χρόνια βρέθηκε στο επίκεντρο του αθλητικού νομοσχεδίου που προωθούσε ο τότε υφυπουργός Αθλητισμού Στ. Κοντονής. Τα όσα αποφασίστηκαν τότε κάθε άλλο παρά απέτρεψαν την όξυνση του κλίματος μεταξύ αντιμαχόμενων συμφερόντων. Από την άλλη, μόλις το περασμένο καλοκαίρι, η ΕΠΟ - που, σημειωτέον, βρίσκεται υπό την επιτήρηση των FIFA και UEFA - μέσω σχετικής απόφασης της Εκτελεστικής Επιτροπής της προχώρησε στην κατάργηση της ποινής αφαίρεσης 3 βαθμών από κάποια ΠΑΕ για επεισόδια στα γήπεδα...