Απλοχεριά στο κεφάλαιο

Ακόμα ένας σκληρός, ταξικός προϋπολογισμός υπέρ του κεφαλαίου κατατίθεται αύριο στη Βουλή, αυτήν τη φορά από την κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας την αντιλαϊκή σκυταλοδρομία.
Οπως φάνηκε ήδη από το προσχέδιο και τη σχετική συζήτηση, στους «κωδικούς» και τις διατάξεις του αποτυπώνονται και οι δύο πλευρές του νομίσματος: Από τη μια, οι φοροαπαλλαγές, τα προνόμια και οι κάθε είδους συνεισφορές του «γαλαντόμου» αστικού κράτους, για να στηρίξει και να θωρακίσει παραπέρα την καπιταλιστική κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα.
Και από την άλλη, η φοροληστεία σε βάρος του λαού, που καλείται να σηκώσει επιπλέον 800 εκατομμύρια φορολογικών βαρών και συνολικά πάνω από το 93% της φορολογίας, οι περικοπές και οι τραγικές ελλείψεις σε δαπάνες για τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, για την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια, τις υποδομές που έχει ανάγκη ο λαός.
Το «εργαλείο» αυτό, με το οποίο όλες οι αστικές κυβερνήσεις φορτώνουν διαδοχικά στις πλάτες του λαού τα «σπασμένα» της καπιταλιστικής κρίσης και τις «ευκαιρίες» της καπιταλιστικής ανάπτυξης, έρχεται να υπηρετήσει και στη νέα φάση τους στόχους του κεφαλαίου: Να λειτουργήσει ως «παγοθραυστικό» για το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας, να δημιουργήσει περισσότερο «δημοσιονομικό χώρο» για το κεφάλαιο, να στηρίξει υποδομές και υπηρεσίες του κρατικού μηχανισμού που ιεραρχούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Οι παραπάνω προτεραιότητες, άλλωστε, δεν είναι γραμμένες μόνο στο προσχέδιο του προϋπολογισμού, αλλά αποτυπώνονται και σε όλο τον νομοθετικό «οίστρο» της κυβέρνησης της ΝΔ (αντεργατικά μέτρα, πλειστηριασμοί, χτύπημα συνδικαλιστικής δράσης, μποναμάδες στους «επενδυτές» κ.ά.).
Αποτυπώνονται επίσης στις συμφωνίες της κυβέρνησης με τους «δανειστές», αυτές που υπέγραψαν οι προηγούμενοι και υλοποιούν οι σημερινοί, στα «Ευρωπαϊκά Εξάμηνα», στις «συστάσεις» της Κομισιόν για επιτάχυνση των «μεταρρυθμίσεων», όπως αυτές που δημοσιοποιούνται σήμερα, στη μόνιμη «εποπτεία» έως το 2060, στα άλλα «μνημόνια διαρκείας» της ΕΕ.
Αυτό το πλαίσιο και τη «μεγάλη εικόνα» που υπαγορεύουν οι «ανάγκες» της καπιταλιστικής κερδοφορίας, προσπαθεί να κρύψει η κυβέρνηση της ΝΔ, για να στηρίξει την απάτη της καπιταλιστικής «ανάπτυξης για όλους».
Γι' αυτό επιστρατεύει τα περί μειώσεων στη φορολογία, δείχνοντας ορισμένα ελάχιστα ψίχουλα της τάξης των μερικών ευρώ στις νέες φορολογικές κλίμακες, κρύβοντας όμως ότι ο λαός θα κληθεί να πληρώσει από τους έμμεσους και άμεσους φόρους το κενό των εκατοντάδων εκατομμυρίων που δημιουργούν οι φοροαπαλλαγές των ομίλων.
Γι' αυτό επιστρατεύουν τα περί «μείωσης» των εισφορών για ορισμένες κατηγορίες ασφαλισμένων και επαγγελματιών, για να κρύψουν την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης, το παραπέρα σάρωμα του κοινωνικού χαρακτήρα της που οδηγεί σε συντάξεις πείνας και δουλειά έως τον τάφο.
Γι' αυτό επιστρατεύουν ξανά την αθλιότητα του «κοινωνικού μερίσματος», της τάξης του... 7% από τα ματωμένα πλεονάσματα για τους πιο εξαθλιωμένους, αλλά δεν λένε ότι αυτά είναι το «πλεόνασμα» της αντιλαϊκής επίθεσης πάνω και από τους στόχους που οι ίδιοι έβαλαν, κατά 3,5 δισ.!
Ούτε βέβαια λένε ότι δίνοντας κι αυτά τα ψίχουλα, ως αναγκαίο συμπλήρωμα της αντιλαϊκής επίθεσης, με το άλλο χέρι κλέβουν το λαό στο πολλαπλάσιο, όπως δείχνει για παράδειγμα η μείωση δαπανών πάνω από 2 δισ. το 2019, με την περικοπή «αχρείαστων» κοινωνικών δαπανών και τη μονιμοποίηση περικοπών και ελλείψεων.
Αν όμως εκείνοι και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα κρύβουν με συνέπεια την αντιλαϊκή «μεγάλη εικόνα», το βασικό για το λαό είναι να τη δει και να οργανώσει ακόμα πιο αποφασιστικά την πάλη του για την ανάκτηση όσων έχασε τα προηγούμενα χρόνια και για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του. Να βάλει στο στόχαστρο το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις, τα κόμματά του, την καπιταλιστική εξουσία και ιδιοκτησία, που αποτελούν το βασικό εμπόδιο.