Η ταξική συνειδητότητα, η εμπειρία αγώνων,
αλλά και η ιστορική μνήμη, αποτελούν βασικά εργαλεία της πολιτικής
σκέψης και βασικούς οδηγούς της πολιτικής δράσης. Αν αυτά δεν υπάρχουν ή
είναι πολύ χαλαρά, τότε «κάνει» την εμφάνισή της η ψυχολογία της μάζας,
του όχλου, η οποία γίνεται ο κυρίαρχος παράγοντας πολιτικής έκφρασης
και δρώντας αποφασιστικά, δημιουργεί, και στη συνέχεια μετατρέπει τον
κάθε «ηγέτη» σε «Μεσσία», σε αποκλειστικό διαχειριστή και εντολέα της
όποιας επιθυμίας του «λαού», η οποία στην πραγματικότητα είναι μια
ψεύτικη, καθοδηγούμενη και γεμάτη με αυταπάτες παραπλάνηση, πέρα και έξω
από τα πραγματικά συμφέροντα, αλλά και τις ανάγκες των εργαζόμενων και
του λαού…
Σε αυτές τις συνθήκες το άτομο χάνει τη συνειδητή πολιτική του ταυτότητα, καταργείται στην ουσία η βούληση του, εξαφανίζεται η κρίση του, και στην καλύτερη των περιπτώσεων αισθάνεται ικανοποίηση πως τάχα καθορίζει τις εξελίξεις…
Τα αποτελέσματα είναι ολοφάνερα… τα ζούμε… και δυστυχώς είναι και φυσικά επαναλαμβανόμενα… Έτσι συνέβαινε, και έτσι θα συνεχίζει να συμβαίνει, όσο θα υπάρχουν εκμεταλλευτικά κοινωνικά συστήματα.
Σε αυτές τις συνθήκες το άτομο χάνει τη συνειδητή πολιτική του ταυτότητα, καταργείται στην ουσία η βούληση του, εξαφανίζεται η κρίση του, και στην καλύτερη των περιπτώσεων αισθάνεται ικανοποίηση πως τάχα καθορίζει τις εξελίξεις…
Τα αποτελέσματα είναι ολοφάνερα… τα ζούμε… και δυστυχώς είναι και φυσικά επαναλαμβανόμενα… Έτσι συνέβαινε, και έτσι θα συνεχίζει να συμβαίνει, όσο θα υπάρχουν εκμεταλλευτικά κοινωνικά συστήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου