Εξω από το δρόμο της ανάπτυξης οι διαδηλωτές...

Αμέσως μετά τη δήλωση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη στη Βουλή ότι η κυβέρνηση θα φέρει νομοθετική ρύθμιση για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, βγήκαν και οι «κοινωνικοί εταίροι» της κυβέρνησης. Με ανακοινώσεις τους επιχειρούν να «πείσουν» το λαό για το πόσο ωφέλιμος θα είναι για όλους μας ο περιορισμός των διαδηλώσεων. Υπαγορεύουν μάλιστα και συγκεκριμένες ρυθμίσεις, με πρώτιστο το «διαδηλωσόμετρο». Δεν λείπουν βέβαια οι σπαραξικάρδιες αναφορές για τους δοκιμαζόμενους μικρεμπόρους, που στενάζουν κάτω από τα συνθήματα των διαδηλωτών. Οι πορείες είναι η αιτία που δεν μπαίνει άνθρωπος στα μαγαζιά του κέντρου της Αθήνας.

Οχι, δεν φταίνε οι πενιχροί μισθοί, οι συντάξεις πείνας και το κόψιμο των Δώρων που έδιναν ζωή στην αγορά, ιδιαίτερα τις εορταστικές περιόδους. Δεν φταίνε η ανέχεια και η ακραία φτώχεια που κάνουν την κατανάλωση απαγορευτική για μεγάλα λαϊκά στρώματα. Δεν φταίει η φοροληστεία σε εργαζόμενους, συνταξιούχους αλλά και επαγγελματίες που κάνει καθημερινή παράσταση «το θάνατο του εμποράκου». Για όλα φταίνε οι διαδηλώσεις.
Ούτε βέβαια φταίνε τα mall και οι αλυσίδες καταστημάτων που έχουν κατακλύσει το κέντρο και όλες τις περιοχές, με τις «ασυναγώνιστες τιμές», που οδήγησαν στον αφανισμό τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις του κέντρου. Για το ηλεκτρονικό εμπόριο ούτε λόγος. Δεν ευθύνονται το αδηφάγο σύστημα της «ελεύθερης αγοράς» με τα ωράρια και τις «λευκές νύχτες» για πολυεθνικές επιχειρήσεις με εργαζόμενους σε συνθήκες γαλέρας και γενικά οι πολιτικές της κυβέρνησης που εξυπηρετούν αποκλειστικά την επέκταση και κερδοφορία των μονοπωλίων, των πολυεθνικών καθετοποιημένων επιχειρήσεων, των εμπορικών κέντρων. Για όλα φταίνε οι διαδηλώσεις...

Οι διαδηλώσεις φταίνε, ιδιαίτερα των εργαζομένων, των νεολαίων, του λαϊκού κινήματος, όσων αγωνίζονται και διεκδικούν τα δικαιώματά τους και την ικανοποίηση των αναγκών τους. Δεν φταίνε ποτέ οι δυνάμεις καταστολής που δεν συλλαμβάνουν τους έμμισθους παρακρατικούς και προβοκάτορες όταν βγαίνουν από το παρασκήνιο για να σπάσουν τις βιτρίνες των καταστημάτων, να προκαλέσουν επεισόδια, να αμαυρώσουν τις πορείες του αγωνιζόμενου λαού.

Δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία ότι η κυβέρνηση θα έβρισκε χρήσιμους «κοινωνικούς εταίρους» για να στηρίξουν το χτύπημα που θα επιχειρήσει και στο δικαίωμα του λαού να διαδηλώνει. Οι διαδηλωτές απαγορεύεται να κλείνουν τους δρόμους για να περάσει η ανάπτυξη. Μόνο που αυτή περνά για την ολιγαρχία του κεφαλαίου. Απαγορεύεται να διαμαρτυρηθούν για τις αντιλαϊκές πολιτικές. Μόνιμος και σταθερός στόχος όλων των κυβερνήσεων η απαγόρευση των διαδηλώσεων, να μπουν στο «γύψο» οι μαζικοί, διεκδικητικοί αγώνες. Σήμερα, που το κεφάλαιο έχει περάσει σε μια ολιστική επίθεση κατά των λαϊκών δικαιωμάτων, θεωρεί ότι ήρθε η ώρα να χτυπήσει και τις διαδηλώσεις.
Απαιτείται λοιπόν λαϊκή επαγρύπνηση, οργάνωση και μαζικοποίηση της πάλης του λαού για να δοθεί απάντηση σ' αυτήν την επίθεση. Να μη δεχτεί ο λαός μας καμιά περιστολή των ατομικών, συλλογικών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων του.