27-02-2019
Όλα στη Νιγηρία κινούνται όμορφα και καλά. Έχουν «δημοκρατία», αφού η
κυβέρνηση ανήκει στις εταιρείες πετρελαίου. Έχουν «ανοιχτή οικονομία»
αφού όλο το πετρέλαιο το ελέγχουν Αμερικάνικες εταιρείες. Άρα δε
συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας. Ούτε “ανθρωπιστική”, ούτε “βοήθεια”
λοιπόν. Αν κάνουν να κουνηθούν όμως, τότε «μπορεί» να χρειαστεί.
Στη Νιγηρία, την χώρα που έχει τους περισσότερους φτωχούς κι
εξαθλιωμένους παγκοσμίως, γιατί δεν πάει “ανθρωπιστική βοήθεια”, σαν
αυτή που πάει στη Βενεζουέλα; Φτώχεια έχει κι αυτή. Πετρέλαιο έχει κι
αυτή. Γιατί λοιπόν;
Απλό: Γιατί εκεί δεν χρειάζεται. Εκεί είναι ήδη αφεντικά η Shell, η Mobil κι η Texaco…
Απλό: Γιατί εκεί δεν χρειάζεται. Εκεί είναι ήδη αφεντικά η Shell, η Mobil κι η Texaco…
Η ΝΙΓΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΦΤΩΧΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΑ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΥΠΟΣΑΧΑΡΙΑΣ ΑΦΡΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ;
Η Νιγηρία είναι η μεγαλύτερη χώρα της Αφρικής, με πληθυσμό σχεδόν 200
εκατομμύρια. Πάνω από το 60% του πληθυσμού παλεύει να επιβιώσει με
λιγότερο από ένα δολάριο τη μέρα. Αυτοί που βιώνουν την ακραία φτώχεια,
φτάνουν τα 85.000.000.
Κάθε λεπτό έξι άνθρωποι γίνονται ακραία φτωχοί. Γι’ αυτό και μ’ αυτόν το ρυθμό, τον περασμένο Ιούνη, η Νιγηρία έγινε η πιο φτωχή χώρα παγκοσμίως. Δηλαδή έχει τον μεγαλύτερο απόλυτο αριθμό φτωχών. Την πρωτιά την πήρε από την Ινδία, που όμως έχει σχεδόν δέκα φορές μεγαλύτερο πληθυσμό.
Ανεργία (επίσημη) πάνω από το 23% και ανεργία των νέων πάνω από 40%. Το προσδόκιμο ζωής βρίσκεται ακόμη στα 54 έτη. Στο εσωτερικό της χώρας, κοντά στις πετρελαιοπηγές, το προσδόκιμο φτάνει μόλις στα 42 χρόνια.
Εκτός σχολικού συστήματος μένουν κάθε χρόνο πολλά εκατομμύρια παιδιά. Η εγκληματικότητα και υψηλό ποσοστό μόλυνσης με τον ιό του ΕΪΤΖ, συμπληρώνουν το σκηνικό. Πολλά εκατομμύρια άνθρωποι καταλήγουν εξαθλιωμένοι, άστεγοι, χωρίς κανένα μέλλον, εύκολα θύματα της μετανάστευσης προς τη Δύση, που τροφοδοτεί τα διεθνή κυκλώματα διακίνησης ανθρώπων και μαστροπείας.
Πρόσφατα η κυβέρνηση έδωσε επίδομα φτώχειας 14 δολαρίων τον μήνα, σε ένα εκατομμύριο ανθρώπους μόνο. Αλλά ταυτόχρονα υποτίμησε το νόμισμα κι οδήγησε σε αύξηση των τιμών.
Το σκηνικό ολοκληρώνεται με την ύπαρξη και δράση της “Μπόκο Χαράμ”, της όχι απλώς ακραίας αλλά… ακρότατης οργάνωσης τζιχαντιστών.
Κάθε λεπτό έξι άνθρωποι γίνονται ακραία φτωχοί. Γι’ αυτό και μ’ αυτόν το ρυθμό, τον περασμένο Ιούνη, η Νιγηρία έγινε η πιο φτωχή χώρα παγκοσμίως. Δηλαδή έχει τον μεγαλύτερο απόλυτο αριθμό φτωχών. Την πρωτιά την πήρε από την Ινδία, που όμως έχει σχεδόν δέκα φορές μεγαλύτερο πληθυσμό.
Ανεργία (επίσημη) πάνω από το 23% και ανεργία των νέων πάνω από 40%. Το προσδόκιμο ζωής βρίσκεται ακόμη στα 54 έτη. Στο εσωτερικό της χώρας, κοντά στις πετρελαιοπηγές, το προσδόκιμο φτάνει μόλις στα 42 χρόνια.
Εκτός σχολικού συστήματος μένουν κάθε χρόνο πολλά εκατομμύρια παιδιά. Η εγκληματικότητα και υψηλό ποσοστό μόλυνσης με τον ιό του ΕΪΤΖ, συμπληρώνουν το σκηνικό. Πολλά εκατομμύρια άνθρωποι καταλήγουν εξαθλιωμένοι, άστεγοι, χωρίς κανένα μέλλον, εύκολα θύματα της μετανάστευσης προς τη Δύση, που τροφοδοτεί τα διεθνή κυκλώματα διακίνησης ανθρώπων και μαστροπείας.
Πρόσφατα η κυβέρνηση έδωσε επίδομα φτώχειας 14 δολαρίων τον μήνα, σε ένα εκατομμύριο ανθρώπους μόνο. Αλλά ταυτόχρονα υποτίμησε το νόμισμα κι οδήγησε σε αύξηση των τιμών.
Το σκηνικό ολοκληρώνεται με την ύπαρξη και δράση της “Μπόκο Χαράμ”, της όχι απλώς ακραίας αλλά… ακρότατης οργάνωσης τζιχαντιστών.
ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΕΚΛΗΣΕΙΣ ΟΗΕ ΚΑΙ UNICEF ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ…
Δραματικές εκκλήσεις κάνει ο ΟΗΕ συνέχεια, σχεδόν κάθε χρόνο, για ανθρωπιστική κρίση και λιμό σ’ αυτή τη μεγάλη χώρα της Αφρικής.
Το φθινόπωρο του 2016 η UNISEF προειδοποιούσε ότι 75.000 παιδιά κινδυνεύουν να πεθάνουν από την πείνα στην Νιγηρία μέσα στον επόμενο χρόνο, εάν η χώρα δεν λάβει ανθρωπιστική βοήθεια. Ενώ διέβλεπε ότι 400.000 παιδιά κάτω των πέντε ετών θα υποφέρουν από σοβαρό και οξύ υποσιτισμό και πάνω από 4 εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν σοβαρές ελλείψεις τροφίμων.
Την άνοιξη του 2017 προειδοποιούσε πάλι ο ΟΗΕ, για τη “χειρότερη πείνα μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο”. Για επικείμενο λιμό σε 20 εκατομμύρια ανθρώπους στη Νιγηρία, το Ν. Σουδάν, την Υεμένη και τη Σομαλία. Για τη Νιγηρία ανέφερε ότι κινδυνεύουν 5 εκατομμύρια άνθρωποι.
ΚΙ ΟΜΩΣ: Η ΝΙΓΗΡΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΑ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ
Η Νιγηρία είναι η μεγαλύτερη οικονομία της υποσαχάριας Αφρικής. Διαθέτει τεράστιο ορυκτό πλούτο. Καταρχάς διαθέτει σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου και είναι η πρώτη στην παραγωγή «μαύρου χρυσού» από τις χώρες της Αφρικής κι η 8η μεγαλύτερη εξαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο. Παράγει 2.200.000 βαρέλια την ημέρα (το 2,62% της παγκόσμιας παραγωγής).
Έχει κι άλλους φυσικούς πόρους, όπως αχανείς εύφορες εκτάσεις που θα μπορούσαν να θρέψουν δεκαπλάσιους πληθυσμούς. Διαθέτει επίσης μεγάλα ποτάμια (Νίγηρας κ.ά.) που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για την ανέγερση υδροηλεκτρικών σταθμών παραγωγής Ενέργειας, καλύπτοντας επαρκώς τις τεράστιες ενεργειακές ανάγκες της χώρας.
“ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΤΗΣ ΑΦΘΟΝΙΑΣ”
Γιατί λοιπόν σε μια χώρα που είναι η 12η παραγωγός πετρελαίου
παγκοσμίως κι ο 8ος εξαγωγός, που έχει εισπράξει πάνω από 400 δισ.
δολάρια, σε 30 χρόνια, το κατά κεφαλήν εισόδημα του λαού είναι 1 δολάριο
τη μέρα;
Γιατί σε μια χώρα που παράγει πάνω από 2 εκατ. Βαρέλια πετρέλαιο τη μέρα, γίνεται εισαγωγή καυσίμων και σχηματίζονται ουρές στα πρατήρια;
Οι αστοί οικονομολόγοι μπορεί να παριστάνουν ότι δυσκολεύονται να το ερμηνεύσουν και να πλασάρουν νέες λέξεις και έννοιες σαν τον τίτλο της παραγράφου. Αλλά για ένα μαρξιστή (κι ας μην είναι οικονομολόγος) οι σκέψεις είναι πιο απλές και οι αιτίες πιο προβλέψιμες.
Σ’ αυτή τη χώρα το 1% του πληθυσμού, κατέχει το 99% του πλούτου. Αυτή η ελίτ κι η κυβέρνησή της, πλουτίζει μέσω της «βιομηχανίας» του πετρελαίου (το 85% των εσόδων της χώρας είναι από το πετρέλαιο), με αποτέλεσμα να μην ασχολείται κανείς και να έχουν παραμελήσει τον τομέα της γεωργίας, τη βιομηχανική παραγωγή και την παιδεία. Τα έργα υποδομών περιορίζονται σε τομείς της οικονομίας που ευνοούν τα συμφέροντα των λίγων και εκλεκτών (μεγαλογαιοκτήμονες, επιχειρηματίες στο χώρο της Ενέργειας κ.ά.) που στηρίζουν τον εκάστοτε Πρόεδρο. Οι αστικές κυβερνήσεις, αδιαφορούν και δεν εκσυγχρονίζουν ούτε καν τα τέσσερα παλιά διυλιστήρια που υπολειτουργούν εδώ και χρόνια. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ακόμα την απίστευτη διαφθορά, τις τεράστιες κλοπές (από 5% έως και 30% της παραγωγής), το λαθρεμπόριο πετρελαίου, κλπ.
Και βέβαια πάνω από όλα αυτά (σαν το χέρι που κουνά τις μαριονέττες) όλη η παραγωγή και εμπορία του πετρελαίου της Νιγηρίας βρίσκεται ολοκληρωτικά στα χέρια πέντε ξένων μονοπωλίων: «Shell», «Mobil», «Chevron», «Texaco», «Agip». Το τι κάνουν εκεί, από το να ελέγχουν τον πρόεδρο και την κυβέρνηση, μέχρι να δολοφονούν ηγέτες φυλών που αντιστέκονται (όπως έχουν κατηγορηθεί), μόλυνση και καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος (25 χιλιάδες τόνοι πετρελαίου διαρρέουν κάθε χρόνο στο περιβάλλον από εκατοντάδες ατυχήματα), δηλητηρίαση του νερού από τη μόλυνση κλπ, δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία για να το αντιληφθεί κανείς.
Γιατί σε μια χώρα που παράγει πάνω από 2 εκατ. Βαρέλια πετρέλαιο τη μέρα, γίνεται εισαγωγή καυσίμων και σχηματίζονται ουρές στα πρατήρια;
Οι αστοί οικονομολόγοι μπορεί να παριστάνουν ότι δυσκολεύονται να το ερμηνεύσουν και να πλασάρουν νέες λέξεις και έννοιες σαν τον τίτλο της παραγράφου. Αλλά για ένα μαρξιστή (κι ας μην είναι οικονομολόγος) οι σκέψεις είναι πιο απλές και οι αιτίες πιο προβλέψιμες.
Σ’ αυτή τη χώρα το 1% του πληθυσμού, κατέχει το 99% του πλούτου. Αυτή η ελίτ κι η κυβέρνησή της, πλουτίζει μέσω της «βιομηχανίας» του πετρελαίου (το 85% των εσόδων της χώρας είναι από το πετρέλαιο), με αποτέλεσμα να μην ασχολείται κανείς και να έχουν παραμελήσει τον τομέα της γεωργίας, τη βιομηχανική παραγωγή και την παιδεία. Τα έργα υποδομών περιορίζονται σε τομείς της οικονομίας που ευνοούν τα συμφέροντα των λίγων και εκλεκτών (μεγαλογαιοκτήμονες, επιχειρηματίες στο χώρο της Ενέργειας κ.ά.) που στηρίζουν τον εκάστοτε Πρόεδρο. Οι αστικές κυβερνήσεις, αδιαφορούν και δεν εκσυγχρονίζουν ούτε καν τα τέσσερα παλιά διυλιστήρια που υπολειτουργούν εδώ και χρόνια. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ακόμα την απίστευτη διαφθορά, τις τεράστιες κλοπές (από 5% έως και 30% της παραγωγής), το λαθρεμπόριο πετρελαίου, κλπ.
Και βέβαια πάνω από όλα αυτά (σαν το χέρι που κουνά τις μαριονέττες) όλη η παραγωγή και εμπορία του πετρελαίου της Νιγηρίας βρίσκεται ολοκληρωτικά στα χέρια πέντε ξένων μονοπωλίων: «Shell», «Mobil», «Chevron», «Texaco», «Agip». Το τι κάνουν εκεί, από το να ελέγχουν τον πρόεδρο και την κυβέρνηση, μέχρι να δολοφονούν ηγέτες φυλών που αντιστέκονται (όπως έχουν κατηγορηθεί), μόλυνση και καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος (25 χιλιάδες τόνοι πετρελαίου διαρρέουν κάθε χρόνο στο περιβάλλον από εκατοντάδες ατυχήματα), δηλητηρίαση του νερού από τη μόλυνση κλπ, δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία για να το αντιληφθεί κανείς.
ΕΠΟΜΕΝΩΣ;
ΠΗΓΕΣ
http://www.katiousa.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου