Ζουν και βασιλεύουν

Η έκθεση που αναμένεται να δοθεί σήμερα στη δημοσιότητα από την Κομισιόν σχετικά με τη δεύτερη «μεταμνημονιακή» «αξιολόγηση» και η οποία, σύμφωνα με τις πληροφορίες, θα «επισημαίνει» ότι πρέπει να επιταχυνθεί κι άλλο το αντιλαϊκό έργο της κυβέρνησης, είναι άλλη μια απόδειξη ότι τα μνημόνια και η «εποπτεία» όχι μόνο δεν αποτελούν παρελθόν για τον ελληνικό λαό, αλλά «ζουν και βασιλεύουν».
Ακόμα μεγαλύτερη απόδειξη αποτελεί η ίδια η διαδικασία της «μεταμνημονιακής» «αξιολόγησης», με τη μόνιμη εποπτεία και τον έλεγχο από κεφάλαιο και «θεσμούς» της πορείας των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, των μέτρων που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση για τα επόμενα πολλά χρόνια, αλλά και όσων προστίθενται στην πορεία, προκειμένου να θωρακίσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Με το μαστίγιο των εκβιασμών στο λαό, στο φόντο της αναιμικής και επίφοβης ανάπτυξης, αλλά και με το καρότο της αποταμίευσης χρημάτων που θα καταλήξουν ξανά στα ταμεία του κεφαλαίου, κυβέρνηση και ευρωπαϊκοί «θεσμοί» παρουσιάζουν ως «επείγουσα ανάγκη» την υλοποίηση και επιτάχυνση των αντίστοιχων αντιλαϊκών μέτρων και «προαπαιτούμενων».
Αυτή η «γνώριμη» διαδικασία, που ο λαός μας την έχει ζήσει στο πετσί του για 10 χρόνια, όπως κάθε φορά, έτσι και τώρα, σηματοδοτεί έναν νέο γύρο επίθεσης στα δικαιώματά του.
Δείχνει ότι όχι μόνο δεν ξηλώνεται «αργά αλλά σταθερά», όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, το αντιλαϊκό οπλοστάσιο που έφτιαξε με ζήλο από κοινού με ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αλλά ότι, αντίθετα, αυτό εμπλουτίζεται διαρκώς, αφού αποτελεί προϋπόθεση για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Το αποδεικνύουν άλλωστε και τα ίδια τα προαπαιτούμενα της «αξιολόγησης» που «τρέχει»: Οι θηλιές των εκβιασμών στα λαϊκά σπίτια, προκειμένου οι δανειολήπτες να προσέλθουν στα γκισέ των τραπεζών, η άρση ακόμα και της όποιας τυπικής προστασίας από πλειστηριασμούς, αποτελούν την άλλη όψη του σχεδίου στήριξης του τραπεζικού συστήματος και κατ' επέκταση των επιχειρηματικών ομίλων για την επόμενη περίοδο.
Η ενεργειακή φτώχεια, με χιλιάδες νοικοκυριά να μην έχουν πρόσβαση σε επαρκή θέρμανση και ρεύμα ή να ζουν με την απειλή διακοπής της ηλεκτροδότησης, αποτελούν την άλλη όψη των «προαπαιτούμενων» για το παραπέρα «άνοιγμα» της αγοράς ηλεκτρισμού.
Το ακόμα πιο εχθρικό στο λαό και τις ανάγκες του αστικό κράτος, που κόβει παραπέρα τις δαπάνες ακόμα και για τα στοιχειώδη (π.χ. για Πρόνοια και Υγεία), αποτελεί την άλλη όψη του ακόμα «φιλικότερου» προς τις επιχειρήσεις κρατικού μηχανισμού, των νέων διευκολύνσεων και φοροαπαλλαγών προς το κεφάλαιο.
Το «μεταμνημονιακό μνημόνιο», εξάλλου, έχει και άλλες «δικλίδες ασφαλείας». Και αυτές δεν είναι άλλες από τα «μνημόνια διαρκείας» της ΕΕ, τα λεγόμενα «Ευρωπαϊκά Εξάμηνα» που περνάνε από «ζυγοστάθμιση» τις καπιταλιστικές οικονομίες των κρατών - μελών της ΕΕ, έτσι όπως αυτές τρέχουν στις «ράγες» της επίθεσης στους λαούς.
Ανεξάρτητα λοιπόν από τα κυβερνητικά παραμύθια, η καπιταλιστική κερδοφορία δεν μπορεί παρά να περνάει μέσα από την παραπέρα εμπέδωση της απώλειας δικαιωμάτων και την ένταση της εκμετάλλευσης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, που «ζει και βασιλεύει», είναι σαφές ότι τα δήθεν φιλολαϊκά κυβερνητικά μέτρα εξανεμίζονται αμέσως.
Γι' αυτό και η ανάκτηση όσων έχασαν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα όλα τα προηγούμενα χρόνια, πολύ περισσότερο η ικανοποίηση των δικών τους σύγχρονων αναγκών, απαιτούν σύγκρουση με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του. Σε αυτήν τη μάχη οι εργαζόμενοι, ο λαός έχουν ανάγκη από ισχυρό ΚΚΕ παντού, στήριγμα στον δικό τους αγώνα.