Τα
«στοιχήματα» της νέας δεκαετίας και τα «οράματα», οι «ιστορικές
προκλήσεις» και τα «εθνικά διακυβεύματα» έχουν την τιμητική τους αυτές
τις μέρες, αποχαιρετώντας τη δεκαετία που φεύγει.
Το νήμα που συνδέει τις αναλύσεις των αστικών επιτελείων, περιλαμβάνει, για παράδειγμα, τη διαπίστωση ότι «πάθαμε και μάθαμε» από την καπιταλιστική κρίση και ότι «ο λαός ζούσε πάνω από τις δυνάμεις του». Κάπως έτσι, η «νουθεσία» προς τους εργαζόμενους για τη χρονιά και τη δεκαετία που ανατέλλει, βγαίνει αβίαστα: Οι απαιτήσεις και οι διεκδικήσεις πρέπει να μείνουν στον πάτο του βαρελιού, μαζί και κάθε προσδοκία για ανάκτηση των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης.
Περιλαμβάνει επίσης την ...ανακούφιση ότι «επιτέλους ωριμάζει το πολιτικό σύστημα», αφού εξασφαλίζεται η «συναίνεση» όλων των αστικών κομμάτων, «με εξαίρεση το ΚΚΕ», μπροστά στις «εθνικές προκλήσεις», όπως αυτή της «γεωπολιτικής αναβάθμισης» της αστικής τάξης, της μετατροπής της χώρας σε «πυλώνα σταθερότητας» στην περιοχή.
Πρόκειται για προκλητική διαφήμιση της απόλυτης στοίχισης με τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, όπως αυτά αποτυπώνονται στη Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας - ΗΠΑ, που ήρθε στη Βουλή παραμονή Χριστουγέννων. Μια «στοίχιση» που γίνεται ξεκάθαρη και στην υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών σε Αιγαίο και Κύπρο, με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών της περιοχής.
Περιλαμβάνει ακόμα τα «οράματα» της αστικής τάξης και την προσπάθειά της να αποσπάσει τη λαϊκή συναίνεση σε αντεργατικές - αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, που θα εξασφαλίζουν απρόσκοπτα την κερδοφορία της στην εποχή της «ψηφιακής οικονομίας», με το επιχείρημα ότι από τον πλούτο που θα αυξάνεται, οι εργαζόμενοι έχουν να περιμένουν το «κάτι παραπάνω», που θα ανοίξει τάχα το δρόμο για την ευημερία τους.
Παράλληλα εξελίσσεται και η συζήτηση για την Ελλάδα της «κοινωνικής συνοχής», ως αναγκαία προϋπόθεση για να αποκατασταθεί η «κανονικότητα». Γι' αυτό εναλλάσσουν το καρότο και το μαστίγιο, δηλαδή την ένταση της κρατικής καταστολής με την καλλιέργεια προσδοκιών και αυταπατών ότι η «λύση» στα λαϊκά προβλήματα και αδιέξοδα βρίσκεται στην ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων και στην αναβάθμιση της χώρας, στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και σχεδίων.
Το «νήμα» αυτό αποτελεί συνέχεια εκείνου που ξετυλιγόταν και όλη την περασμένη δεκαετία, όταν μετά τους μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης ήρθε η καπιταλιστική κρίση και μαζί της η ένταση της επίθεσης στα εργατικά - λαϊκά στρώματα.
Είναι το νήμα που συνδέει τις εναλλαγές κυβερνήσεων του κεφαλαίου, τη συντριπτική διάψευση των προσδοκιών από την κυβέρνηση της «πρώτη φορά αριστεράς», την ενίσχυση της μοιρολατρίας. Που διαπερνά τη βαθύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, τα κύματα της προσφυγιάς και της μετανάστευσης, το ξεμάντρωμα των φασιστικών συμμοριών για να τρομοκρατούν Ελληνες και μετανάστες εργάτες, το απαραίτητο δηλαδή «συμπλήρωμα» του φιλικού επενδυτικού κλίματος...
Ο κόσμος όντως «αλλάζει» λοιπόν. Μόνο που όσο παραμένει απείραχτο αυτό το «νήμα», τόσο αλλάζει προς το χειρότερο, τόσο οι εργαζόμενοι θα υποβάλλονται σε νέες θυσίες για να συνεχίζεται ο ίδιος δρόμος, στο όνομα είτε της «βιώσιμης ανάπτυξης» είτε της «ανάπτυξης για όλους».
Η χρονιά που ξεκινάει και μαζί της η νέα δεκαετία μπορούν να γεννήσουν το πραγματικά διαφορετικό για τους εργαζόμενους και το λαό, να φωτίσουν τη διέξοδο. Ο λαός έχει τη δύναμη να βάλει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις, να ξεμπερδεύει με το «νήμα» που συνδέει την εξαθλίωση του χτες με τις θυσίες διαρκείας του σήμερα και του αύριο.
Η διέξοδος βρίσκεται στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στην αλλαγή των συσχετισμών. Η λαϊκή ευημερία, η ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών περνούν μέσα από την οργάνωση της πάλης τους, κόντρα σε κυβερνήσεις, εργοδοσία και τις συμμαχίες τους, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Περνούν μέσα από την ενίσχυση της Κοινωνικής Συμμαχίας, την ανάπτυξη της αντικαπιταλιστικής - αντιμονοπωλιακής πάλης σε κάθε μετερίζι, με προοπτική να βρεθούν η εργατική τάξη, ο λαός στην εξουσία, να πάρουν τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια τους.
Για να αλλάξει ο κόσμος, αλλά με το λαό και τις ανάγκες του στο προσκήνιο! Καλή αγωνιστική χρονιά!
Το νήμα που συνδέει τις αναλύσεις των αστικών επιτελείων, περιλαμβάνει, για παράδειγμα, τη διαπίστωση ότι «πάθαμε και μάθαμε» από την καπιταλιστική κρίση και ότι «ο λαός ζούσε πάνω από τις δυνάμεις του». Κάπως έτσι, η «νουθεσία» προς τους εργαζόμενους για τη χρονιά και τη δεκαετία που ανατέλλει, βγαίνει αβίαστα: Οι απαιτήσεις και οι διεκδικήσεις πρέπει να μείνουν στον πάτο του βαρελιού, μαζί και κάθε προσδοκία για ανάκτηση των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης.
Περιλαμβάνει επίσης την ...ανακούφιση ότι «επιτέλους ωριμάζει το πολιτικό σύστημα», αφού εξασφαλίζεται η «συναίνεση» όλων των αστικών κομμάτων, «με εξαίρεση το ΚΚΕ», μπροστά στις «εθνικές προκλήσεις», όπως αυτή της «γεωπολιτικής αναβάθμισης» της αστικής τάξης, της μετατροπής της χώρας σε «πυλώνα σταθερότητας» στην περιοχή.
Πρόκειται για προκλητική διαφήμιση της απόλυτης στοίχισης με τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, όπως αυτά αποτυπώνονται στη Συμφωνία Αμυντικής Συνεργασίας Ελλάδας - ΗΠΑ, που ήρθε στη Βουλή παραμονή Χριστουγέννων. Μια «στοίχιση» που γίνεται ξεκάθαρη και στην υλοποίηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών σε Αιγαίο και Κύπρο, με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών της περιοχής.
Περιλαμβάνει ακόμα τα «οράματα» της αστικής τάξης και την προσπάθειά της να αποσπάσει τη λαϊκή συναίνεση σε αντεργατικές - αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, που θα εξασφαλίζουν απρόσκοπτα την κερδοφορία της στην εποχή της «ψηφιακής οικονομίας», με το επιχείρημα ότι από τον πλούτο που θα αυξάνεται, οι εργαζόμενοι έχουν να περιμένουν το «κάτι παραπάνω», που θα ανοίξει τάχα το δρόμο για την ευημερία τους.
Παράλληλα εξελίσσεται και η συζήτηση για την Ελλάδα της «κοινωνικής συνοχής», ως αναγκαία προϋπόθεση για να αποκατασταθεί η «κανονικότητα». Γι' αυτό εναλλάσσουν το καρότο και το μαστίγιο, δηλαδή την ένταση της κρατικής καταστολής με την καλλιέργεια προσδοκιών και αυταπατών ότι η «λύση» στα λαϊκά προβλήματα και αδιέξοδα βρίσκεται στην ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων και στην αναβάθμιση της χώρας, στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και σχεδίων.
Το «νήμα» αυτό αποτελεί συνέχεια εκείνου που ξετυλιγόταν και όλη την περασμένη δεκαετία, όταν μετά τους μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης ήρθε η καπιταλιστική κρίση και μαζί της η ένταση της επίθεσης στα εργατικά - λαϊκά στρώματα.
Είναι το νήμα που συνδέει τις εναλλαγές κυβερνήσεων του κεφαλαίου, τη συντριπτική διάψευση των προσδοκιών από την κυβέρνηση της «πρώτη φορά αριστεράς», την ενίσχυση της μοιρολατρίας. Που διαπερνά τη βαθύτερη εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, τα κύματα της προσφυγιάς και της μετανάστευσης, το ξεμάντρωμα των φασιστικών συμμοριών για να τρομοκρατούν Ελληνες και μετανάστες εργάτες, το απαραίτητο δηλαδή «συμπλήρωμα» του φιλικού επενδυτικού κλίματος...
Ο κόσμος όντως «αλλάζει» λοιπόν. Μόνο που όσο παραμένει απείραχτο αυτό το «νήμα», τόσο αλλάζει προς το χειρότερο, τόσο οι εργαζόμενοι θα υποβάλλονται σε νέες θυσίες για να συνεχίζεται ο ίδιος δρόμος, στο όνομα είτε της «βιώσιμης ανάπτυξης» είτε της «ανάπτυξης για όλους».
Η χρονιά που ξεκινάει και μαζί της η νέα δεκαετία μπορούν να γεννήσουν το πραγματικά διαφορετικό για τους εργαζόμενους και το λαό, να φωτίσουν τη διέξοδο. Ο λαός έχει τη δύναμη να βάλει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις, να ξεμπερδεύει με το «νήμα» που συνδέει την εξαθλίωση του χτες με τις θυσίες διαρκείας του σήμερα και του αύριο.
Η διέξοδος βρίσκεται στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στην αλλαγή των συσχετισμών. Η λαϊκή ευημερία, η ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών περνούν μέσα από την οργάνωση της πάλης τους, κόντρα σε κυβερνήσεις, εργοδοσία και τις συμμαχίες τους, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Περνούν μέσα από την ενίσχυση της Κοινωνικής Συμμαχίας, την ανάπτυξη της αντικαπιταλιστικής - αντιμονοπωλιακής πάλης σε κάθε μετερίζι, με προοπτική να βρεθούν η εργατική τάξη, ο λαός στην εξουσία, να πάρουν τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια τους.
Για να αλλάξει ο κόσμος, αλλά με το λαό και τις ανάγκες του στο προσκήνιο! Καλή αγωνιστική χρονιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου