ΕΠΙΔΗΜΙΑ ΣΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ

Κι από   τον πρωθυπουργό σε ρόλο μιμητικό της πατρικής φιγούρας, που στα διαγγέλματά του έδινε  συμβουλές για cocooning  και πρότεινε διάβασμα για τις μέρες περιορισμού στα σπίτια μας, χρεώνοντας στο κάθε άτομο αποκλειστικά την προστασία του, καταλήξαμε στην έντονα συναισθηματικά φορτισμένη ενημέρωση, αρκετά γενική, πέρα από αριθμούς προσβληθέντων,  και με συγκεχυμένα δεδομένα, αλλά  με λυρισμό και ποίηση από τον εκπρόσωπο του υπουργείου Υγείας Σ. Τσιόδρα. Ενώ μόλις την προηγούμενη μέρα στην καθιερωμένη ενημέρωση του υπουργείου Υγείας ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων Ν. Χαρδαλιάς, επιθετικός, με περισσή αυστηρότητα δήλωνε εν είδει απειλής πως «Η ελληνική πολιτεία και γνώριζε και γνωρίζει ποια αυτοκίνητα περνούν τα διόδια» εξαρτώντας αποκλειστικά από την ατομική ευθύνη την έκβαση των συνεπειών της επιδημίας.

Όλες αυτές τις τελευταίες ημέρες η κυβέρνηση μάλλον προσπαθούσε να διαχειριστεί επικοινωνιακά την κρίση παρά εφάρμοζε κάποια στρατηγική για αντιμετώπισή της, εκτός από τον περιορισμό στα σπίτια. Έτσι στο πρώτο διάγγελμα του Κ. Μητσοτάκη η αβεβαιότητα και ανησυχία άφηναν τα ίχνη τους στη «γλώσσα του σώματος» και στον τόνο που απήγγειλε το διάγγελμα, στα επόμενα δύο όμως έμοιαζε η όποια ανασφάλεια ή να είχε ελεγχθεί ή υποχωρήσει. Ίσως η ελπίδα πως τα μέτρα περιορισμού κυκλοφορίας του πληθυσμού  που θα βοηθούσαν στον έλεγχο της διασποράς της  επιδημίας, σε συνδυασμό με τις αποφάσεις της ΕΕ για την οικονομική διαχείριση της κρίσης που προκύπτει, στήριξε μια αυτοπεποίθηση για έλεγχο από την κυβέρνηση της κατάστασης. Η τελευταία όμως συγκινησιακά φορτισμένη ενημέρωση, χωρίς κάποια εμφανή δραματική εξέλιξη, σύμφωνα με τις δηλώσεις,  που να την δικαιολογεί, πιθανόν να είναι ενδεικτική του φόβου για την προσεχή κατάρρευση του συστήματος υγείας και εκτροχιασμό της κατάστασης εκτός ελέγχου.

Κι ίσως πια βρισκόμαστε στο σημείο που καμιά επικοινωνιακή διαχείριση δεν μπορεί να αποκρύψει την πραγματικότητα και οι συμβολικές κινήσεις και ωραιοποιήσεις μιας απειλητικής κατάστασης θα θρυμματίζονται από την ίδια την πραγματικότητα, όπως αυτές οι επαναληπτικές ασκήσεις χειραγώγησης με τα χειροκροτήματα στους ήρωες γιατρούς. Στους ίδιους γιατρούς που απειλείται η υγεία τους από τις ελλείψεις εξοπλισμού ατομικής προστασίας, όπως αποδεικνύεται από τις οδηγίες του Εθνικού Οργανισμού Υγείας  για τον τρόπο διαχείρισης αυτών των ελλείψεων.

Τα δυτικά καπιταλιστικά κράτη της Ευρώπης επιβάλλουν καραντίνα μεγάλης κλίμακας και απαγορεύσεις κυκλοφορίας, αλλά δεν μπορούν να παράσχουν υγειονομική και κοινωνική μέριμνα σε μια έκτακτη κατάσταση, αφού αδιαφόρησαν γι’  αυτό όλα τα προηγούμενα χρόνια. Οι περικοπές στο τομέα υγείας που εφαρμόστηκαν σε όλη την ΕΕ για να επιτευχθούν οι  δημοσιονομικοί στόχοι τη περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης προκαλούν την αύξηση των θανάτων από την επιδημία.  Συνεχίζει όμως  να είναι το κύριο κριτήριο για τις κυβερνητικές αποφάσεις η κερδοφορία και γι’ αυτό και  πολλοί  χώροι εργασίας και επιχειρήσεις δεν κλείνουν, κι ας μην αφορούν κλάδους από τους οποίους εξαρτάται η επιβίωσή μας, αλλά εξαρτάται η απόφαση από τους μεμονωμένους εργοδότες και την κερδοφορία τους. Παράδειγμα οι εργαζόμενοι σε τηλεφωνικά κέντρα στην Cosmote e -Value ή στην Teleperformance. Βέβαια η κυρίαρχη αφήγηση είναι πως ο ιός εξαπλώνεται επειδή οι άνθρωποι απειθαρχούν στις οδηγίες, ενώ τα ΜΜΕ μας κατακεραυνώνουν με αναφορές σε υπερβολικό συνωστισμό σε πάρκα, θάλασσες ή δρόμους ακόμα κι αν η εικόνα τους διαψεύδει. Σχολιαστές παντός τύπου ζητούν ακόμα περισσότερα μέτρα απαιτώντας ακόμα και στρατό να περιπολεί στους δρόμους. Και  ο ίδιος ο υφυπουργός Ν.  Χαρδαλιάς συνεχώς αναφέρεται σε πιο σκληρά μέτρα αν δεν υπάρξει συμμόρφωση στα ισχύοντα.

Κι αν από το πρώτο διάγγελμά του ο πρωθυπουργός, σε κοινή ίσως γραμμή με την ΕΕ, αναφέρθηκε σε κατάσταση πολέμου, περισσότερο μάλλον το έκανε για χειραγώγηση παρά για παρέμβαση, υπέρ των πληττόμενων εργαζομένων, στην παραγωγή και  διανομή αγαθών ή για επίταξη μονάδων απαραίτητων για την περίθαλψη, εφαρμόζοντας και οικονομία πολέμου. Γι’ αυτό και η  άρνηση της αεροπορικής εταιρείας Aegean να μεταφέρει δείγματα υπόπτων κρουσμάτων για κορονοϊό για έλεγχο στην Αθήνα δεν θα είναι το μοναδικό παράδειγμα επιχειρηματικής αναλγησίας. Σύμφωνα όμως με μαρτυρίες γιατρών από την Ιταλία εφαρμόζεται ιατρική πολέμου εξαιτίας της κατάστασης των συστημάτων υγείας, όπου αναγκάζονται να επιλέξουν ασθενείς νεώτερους με τις καλύτερες πιθανότητες να σωθούν για νοσηλεία.

Η Ε.Ε μοιάζει να έχει διαλυθεί και κάθε κράτος αφήνεται στην τύχη του να διαχειριστεί την κατάσταση. Ενώ όλες οι κυβερνήσεις, και η δική μας, επιδεικνύοντας εγκληματική ολιγωρία φαίνονται ανίκανες ν’ ανταποκριθούν σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για αντιμετώπιση επειγόντων κοινωνικών αναγκών. Το ενδιαφέρον τους περισσότερο επικεντρώνεται στην εισφορά οικονομικών πόρων σε επιχειρήσεις ή  σε ενεργοποίηση νομοθεσίας που περιορίζει εργατικά δικαιώματα σε μια προσπάθεια να είναι έτοιμοι  να αντιμετωπίσουν την επόμενη μέρα, όταν θ’ αναζητηθούν από τους εργαζόμενους οι  αιτίες του πόνου τους, παρά ν’ ανταποκριθούν στις απαιτήσεις για την εξασφάλιση της υγείας. Τα παραδείγματα δεν λείπουν. Στη Γαλλία με νομοσχέδιο για αντιμετώπιση της επιδημίας του κορωνοϊού εγκαθιδρύεται κράτος έκτακτης ανάγκης με την κυβέρνηση να νομοθετεί μέσω διαταγμάτων, ή σ’ εμάς με νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης αναστέλλεται η απαγόρευση πολιτικής επιστράτευσης και επίταξης απεργών.

Δεν μένει παρά να «μένουμε δυνατοί» για να μπορέσουμε να αγωνιστούμε την επόμενη μέρα. Η οδυνηρή οργή θα αυξάνεται καθώς οι εργαζόμενοι αν δεν εξακολουθήσουν να εργάζονται κάτω από επικίνδυνες συνθήκες θα χάνουν τις δουλειές τους εξασφαλίζοντας επιδόματα ελεημοσύνης για να επιβιώσουν.

Και απομένει μόνο το ΚΚΕ με το ΠΑΜΕ και τα σωματεία να  είναι παρόν σ’ αυτές τις τραγικές ώρες, κοντά στον εργαζόμενο, τώρα και στους επόμενους μήνες, για να στηρίξει και να  οργανώσει  τους αγώνες μας για τη ζωή μας και τα  δικαιώματά μας.