Ακούμε κάθε μέρα, σταθερά, σε όλους τους κλιμακούμενους τόνους,
από τους κυβερνητικούς και κρατικούς αξιωματούχους, από τα ΜΜΕ πως η "ατομική
ευθύνη" μας αποτελεί κυρίαρχο στοιχεία
για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Η ατομική ευθύνη αποτελεί βέβαια συστατικό στοιχείο στην υλοποίηση
κάθε σχεδιασμού για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων. Είναι όμως προκλητικό
να αξιοποιείται για να κρυφτούν οι ευθύνες της κυβέρνησης και του αστικού
κράτους. Γιατί αυτό που μετριέται σήμερα δεν είναι απλώς η ευθύνη του καθενός,
αλλά η ικανότητα και ετοιμότητα του κράτους, της κοινωνικής και οικονομικής
οργάνωσης, του συστήματος συνολικά, να αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση με
κύριο κριτήριο την υπεράσπιση της υγείας του λαού.
Άλλωστε, η ατομική υπευθυνότητα "εμπνέεται" όχι από
εκκλήσεις αλλά από τη συνολική λειτουργία της κοινωνικής και πολιτικής
οργάνωσης όταν αυτή βάζει στο επίκεντρο τις κοινωνικές λαϊκές ανάγκες. Έτσι
καλλιεργούνται η αλληλεγγύη, η συλλογικότητα και η ευθύνη. Δυστυχώς όμως, στο
πλαίσιο που ζούμε, στον καπιταλισμό, στο επίκεντρο βρίσκεται το κέρδος του κάθε
μονοπωλιακού ομίλου, του κάθε μεγαλοεπιχειρηματία κόντρα στις λαϊκές ανάγκες,
καλλιεργώντας τον ατομισμό, την αδιαφορία για τους άλλους, την ανευθυνότητα...
Η ατομική ευθύνη στον περιορισμό των μετακινήσεων, η εφαρμογή των
μέτρων για την αποφυγή του συγχρωτισμού είναι ένα το κρατούμενο για τον
περιορισμό της πανδημίας.
Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με την ευθύνη που έχει το κράτος να
εξασφαλίσει όλα τα μέσα για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας
προκειμένου να παίξει ουσιαστικά το ρόλο του στην προστασία της υγείας και της
ζωής του λαού, των ίδιων των υγειονομικών που δίνουν με αυταπάρνηση τη μάχη.
Αντ' αυτού, συνεχίζοντας την ίδια πολιτική που οδήγησε το δημόσιο
σύστημα της Υγείας στο σημερινό χάλι, η κυβέρνηση αφήνει γιατρούς, υγειονομικούς
και άλλο προσωπικό "γυμνούς" και χωρίς μέσα, ανακοινώνει ημίμετρα που
δεν αντιμετωπίζουν ούτε τις ελλείψεις που υπήρχαν στα νοσοκομεία σε προσωπικό,
ΜΕΘ και μέσα προ του κορονοϊού, πόσο μάλλον τώρα.
Όλοι π.χ. θυμόμαστε τις απανωτές και ατέλειωτες εφημερίες των
ιατρών του Γενικό Νοσοκομείο Κέρκυρας λόγω μη πρόσληψης του αναγκαίου
προσωπικού. Το ίδιο και για νοσηλευτές και λοιπό προσωπικό του ΓΝΚ. Όλα ευθυγραμμισμένα
στις απατήσεις της "δημοσιονομικής προσαρμογής", στην διαμόρφωση
προϋποθέσεων αυτού που ονομάζουν "ανάπτυξη". Μίας "ανάπτυξης"
που έχει στο κέντρο της την αύξηση της κερδοφορίας μιας χούφτας παράσιτων και
που για να πετύχει αυτόν το σκοπό θυσιάζει τις εργατικές και λαϊκές ανάγκες.
Αυτό λοιπόν το εξαντλημένο προσωπικό καλείται σήμερα να δώσει μια πολύ σκληρή
μάχη, απογυμνωμένο από όλα τα αναγκαία μέσα για να την κερδίσει, αποτέλεσμα των
πολιτικών όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων...
Από χθες άλλωστε ανακοινώθηκε ότι αν κάποιος υγειονομικός νοσήσει
από το κορονοϊό, οι ημέρες της καραντίνας κόβονται από τις 14, που ισχύει για
όλους, σε 7!!! Η απόλυτη αποδοχή της γύμνιας του συστήματός τους.
Το ίδιο ισχύει και με την ευθύνη του κράτους να πάρει όλα τα
αναγκαία μέτρα προστασίας των εργαζομένων από την αυθαιρεσία των εργοδοτών που
απογειώνεται, με στόχο να τους φορτώσουν τις συνέπειες της επιδημίας στην
οικονομία.
Αντί γι' αυτό, η κυβέρνηση ανακοινώνει αβέρτα μέτρα στήριξης των
επιχειρήσεων και αφήνει τους εργαζόμενους στο έλεος των εργοδοτών, που δεν
διστάζουν να τους εκθέτουν σε μεγάλους κινδύνους, χωρίς κανένα μέτρο
προστασίας, δουλεύοντας σαν πειραματόζωα σε γυάλα. Δεν είναι λίγες οι
καταγγελίες εργαζόμενων στα σούπερ μάρκετ και στο νησί μας που εξαναγκάζονται
αυτές τις ημέρες να δουλεύουν, πέρα του ωραρίου τους, μέχρι να καταρρεύσουν από
την κούραση, βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία τους, χωρίς τα απαραίτητα μέσα
ατομικής προστασίας. Δεν είναι λίγες οι καταγγελίες για μεγαλοεργοδότες σούπερ
μάρκετ και στο νησί μας, που αρνούνται να χορηγήσουν ακόμα και την "άδεια
ειδικού" σκοπού σε γονείς και ευπαθείς ομάδες επικαλούμενοι φόρτο
εργασίας. Υπάρχουν περιπτώσει μάλιστα που η εργοδοσίας δίνει εντολές στους
εργαζομένους να παραβιάζουν ακόμα και τις οδηγίες για την είσοδο του κοινού στα
καταστήματα, για να μην χάσουν κανένα πελάτη... Αλλά και περιπτώσεις
εργαζόμενων στην εστίαση (π.χ. σε καφέ του νησιού) των οποίων οι εργαζόμενοι
εξαναγκάζονται να υπογράψουν "οικιοθελείς παραιτήσεις", τώρα που τα
καταστήματα είναι κλειστά, με την απειλεί πως αν δεν το κάνουν αυτό δεν θα τους
επαναπροσλάβουν όταν ξανανοίξουν... Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση των
εργαζόμενων του καζίνο Κέρκυρας που η εργοδοσία τους χρωστά δεδουλευμένα μηνών
και που με το κλείσιμο της επιχείρησης λόγω της πανδημίας, οι εργαζόμενοι είναι
στον αέρα, χωρίς να έχουν ούτε ένα ευρώ να ξοδέψουν για να αγοράσουν τα
απαραίτητα για τους ίδιους και τις οικογένειές τους...
Η κυβέρνηση δίνει μάλιστα στους μεγαλοεργοδότες και τα εργαλεία να
εντείνουν την εκμετάλλευση στο όνομα του κορονοϊού, ανακοινώνοντας μέτρα που
ήρθαν για να μείνουν, τα οποία αποτελούσαν πάγιο αίτημα της εργοδοσίας και τώρα
εφαρμόζονται γενικευμένα (επέκταση ωραρίου λειτουργίας, άνοιγμα των καταστημάτων
τις Κυριακές κ.ά.)
Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση καλεί το λαό να αναλογιστεί την
ατομική ευθύνη, λέει ορθά - κοφτά στους εργαζόμενους πως πρέπει να "ματώσουν"
ξανά, να δεχτούν την καταστρατήγηση αδειών, την εκτίναξη της «ευελιξίας» και
της τηλεργασίας, της εκ περιτροπής εργασίας, της απληρωσιάς.
Να δεχτούν να μετατραπούν οι χώροι δουλειάς σε γκέτο και να μπει
κάθε εργασιακό δικαίωμα σε καραντίνα για να θωρακιστεί η καπιταλιστική
κερδοφορία σήμερα και πολύ περισσότερο αύριο, αφού τα χειρότερα που "γεννήθηκαν
από έκτακτες συνθήκες, θα μετατραπούν γρήγορα σε κινητήριους μοχλούς της
επόμενης μέρας", όπως έλεγε χτες ο πρωθυπουργός.
Για ακόμη μια φορά, στο πλαίσιο αυτού του σάπιου καπιταλιστικού
συστήματος, μια "έκτακτη κατάσταση" (υγειονομική αυτήν τη φορά)
καλείται να την πληρώσει με πολλούς τρόπους ο λαός.
Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότητα, παράλληλα με τη συνειδητή
προσπάθεια να προστατεύσουν τον εαυτό τους και όλη την κοινωνία από την
επιδημία και να αναπτυχθεί η αλληλεγγύη σε όσους αντιμετωπίζουν πιο οξυμένες
τις επιπτώσεις της, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να
χαριστούν στην κυβέρνηση και στην αντιλαϊκή πολιτική της, να παραγράψουν τις
ευθύνες όλων των κυβερνήσεων για τη σημερινή κατάσταση στην Υγεία και τη
ζούγκλα της αγοράς εργασίας, όπου ως «φάρμακο» για τον κορονοϊό παρουσιάζεται
το φαρμάκι της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής που μας οδήγησε ως εδώ.
Ο μόνος δρόμος είναι να σηκώσει ο λαός ψηλά τη σημαία των
διεκδικήσεων, να παλέψει για άμεσα μέτρα προστασίας της υγείας, της ασφάλειας,
της ζωής του. Είναι εξίσου ευθύνη όλων μας να μην πληρώσουμε το "μάρμαρο"
ακόμα μια φορά.
Κέρκυρα, 19/3/2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου