Η προσπάθεια του πρωθυπουργού του Ισραηλ
Βενιαμίν Νετανιάχου να ξεμπλέξει με τις δικαστικές του περιπέτειες
οδηγώντας τη χώρα του για τρίτη φορά μέσα σε ένα χρόνο σε εκλογές, είναι
αρκετά πιθανό να στεφθεί από επιτυχία, τουλάχιστον βάσει τον
αποτελεσμάτων που φέρνουν το ακροδεξιό κόμμα Λικούντ στην πρώτη θέση των
προτιμήσεων, με 29%. Το κόμμα του πρωθυπουργού κατόρθωσε μάλιστα να
αυξήσει τις έδρες του κατά τέσσερις βουλευτές, ενώ συνολικά η
εθνικιστική συμμαχία με επικεφαλής των Νετανιάχου φτάνει στις 59 έδρες,
από τις 61 που χρειάζονται για το σχηματισμό κυβέρνησης. Ο ίδιος δηλώνει
αισιόδοξος ότι θα καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση με “αποστάτες” του
βασικού του αντιπάλου, του κεντρώου κόμματος “Μπλε και λευκό” (με
προφανή αναφορά στα χρώματα της ισραηλινής σημαίας), του βουλευτή Μπένι
Γκαντς, που συγκέντρωσε 26%, το χειρότερο αποτέλεσμα του νεοσύστατου
πολιτικού σχηματισμού στις τελευταίες τρεις αναμετρήσεις. Παταγώδης ήταν
η αποτυχία του άλλοτε κραταιού Εργατικού Κόμματος, που κυβερνούσε το
Ισραήλ τα πρώτα τριάντα χρόνια της ύπαρξής του. Η συμμαχία της οποίας
ηγούνταν περιορίζεται σε έξι ή επτά έδρες, μια από τις μικρότερες
κοινοβουλευτικές ομάδες στην Κνεσέτ, την ισραηλινή βουλή.
Ιστορικής σημασίας μπορεί να χαρακτηριστεί η εκλογική άνοδος της “Κοινής Λίστας”, μιας συμμαχίας αραβικών και ισραηλινών αριστερών κομμάτων, στην οποία συμμετέχει και το ΚΚ Ισραήλ, που αντλεί ψήφους κυρίως από τη μεγάλη μεινότητα Αράβων ισραηλικής υπηκοότητας, που ανέρχεται στο 21%. Η συμμαχία αύξησε τις έδρες της από 13 σε 15, κάτι που αποτελεί ρεκόρ για την κοινοβουλευτική ιστορία της χώρας, και σύμφωνα με την μετεκλογική ομιλία του επικεφαλής της, Αϊμάν Οντέχ στην πόλη Σεραφάμ, όπου ζουν κυρίως μουσουλμάνοι και χριστιανοί Ισραηλινοί Άραβες, “αν το καθεστώς Νετανιάχου δεν έχει 61 έδρες, οφείλεται στην άνοδο της Κοινής Λίστας”, εκτίμηση που συμμερίζονται και αναλυτές, που εκτιμούν ότι η μεγάλη συμμετοχή των Αράβων ψηφοφόρων εξασθένισε την ενίσχυση του Λικούντ. Ο ίδιος εξήγησε και τους λόγους της πτώσης του κόμματος Γκαντς ως εξής: “Το πρόβλημα ήταν η ρατσιστική στάση του “Μπλε και Λευκό”, προσθέτοντας πως το πρόγραμμα του κόμματος είναι “μια ξεπλυμένη αντιγραφή της ακροδεξιάς”. Χαρακτήρισε την άνοδο της Κοινής Λίστας ως “τη μεγαλύτερη βουλευτική κατάκτηση Αράβων και δημοκρατικών Εβραίων στο Ισραήλ από την ίδρυση του κράτους”. Επιπλέον χαρακτήρισε την αραβοεβραϊκή συνεργασία ως “θεμέλιο λίθο για κάθε βαθιά αλλαγή στη χώρα μας, για πραγματική ειρήνη, πραγματική δημοκρατία, πραγματική ισότητα. Πρέπει να το κάνουμε μαζί, Άραβες και Εβραίοι”, δίνοντας υπόσχεση πως “είναι μόνο η αρχή” για ένα “μαζικό κίνημα” με στόχο “μια εβραιοαραβική λίστα υποψηφίων των περιθωριοποιημένων, που έχουν κοινό συμφέρον να ζήσουν μαζί σε μια κοινωνία βασισμένη στην κοινωνική δικαιοσύνη”.
Με πληροφορίες από maki.org
Ιστορικής σημασίας μπορεί να χαρακτηριστεί η εκλογική άνοδος της “Κοινής Λίστας”, μιας συμμαχίας αραβικών και ισραηλινών αριστερών κομμάτων, στην οποία συμμετέχει και το ΚΚ Ισραήλ, που αντλεί ψήφους κυρίως από τη μεγάλη μεινότητα Αράβων ισραηλικής υπηκοότητας, που ανέρχεται στο 21%. Η συμμαχία αύξησε τις έδρες της από 13 σε 15, κάτι που αποτελεί ρεκόρ για την κοινοβουλευτική ιστορία της χώρας, και σύμφωνα με την μετεκλογική ομιλία του επικεφαλής της, Αϊμάν Οντέχ στην πόλη Σεραφάμ, όπου ζουν κυρίως μουσουλμάνοι και χριστιανοί Ισραηλινοί Άραβες, “αν το καθεστώς Νετανιάχου δεν έχει 61 έδρες, οφείλεται στην άνοδο της Κοινής Λίστας”, εκτίμηση που συμμερίζονται και αναλυτές, που εκτιμούν ότι η μεγάλη συμμετοχή των Αράβων ψηφοφόρων εξασθένισε την ενίσχυση του Λικούντ. Ο ίδιος εξήγησε και τους λόγους της πτώσης του κόμματος Γκαντς ως εξής: “Το πρόβλημα ήταν η ρατσιστική στάση του “Μπλε και Λευκό”, προσθέτοντας πως το πρόγραμμα του κόμματος είναι “μια ξεπλυμένη αντιγραφή της ακροδεξιάς”. Χαρακτήρισε την άνοδο της Κοινής Λίστας ως “τη μεγαλύτερη βουλευτική κατάκτηση Αράβων και δημοκρατικών Εβραίων στο Ισραήλ από την ίδρυση του κράτους”. Επιπλέον χαρακτήρισε την αραβοεβραϊκή συνεργασία ως “θεμέλιο λίθο για κάθε βαθιά αλλαγή στη χώρα μας, για πραγματική ειρήνη, πραγματική δημοκρατία, πραγματική ισότητα. Πρέπει να το κάνουμε μαζί, Άραβες και Εβραίοι”, δίνοντας υπόσχεση πως “είναι μόνο η αρχή” για ένα “μαζικό κίνημα” με στόχο “μια εβραιοαραβική λίστα υποψηφίων των περιθωριοποιημένων, που έχουν κοινό συμφέρον να ζήσουν μαζί σε μια κοινωνία βασισμένη στην κοινωνική δικαιοσύνη”.
Με πληροφορίες από maki.org
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου