Καινούργιο «μότο»

Οσο περνούν οι μέρες, τόσο μεγαλώνει η κινητικότητα επιχειρηματικών ομίλων του Φαρμάκου, για να αναβαθμίσουν τις μπίζνες τους στην ελληνική αγορά και να κερδίσουν έδαφος στην αρένα του παγκόσμιου ανταγωνισμού για το υγειονομικό υλικό, αξιοποιώντας την πανδημία και τη διαχείρισή της από την κυβέρνηση. Αυτό ήταν το περιεχόμενο της συνάντησης που είχαν ο υπουργός Υγείας και ο Αμερικανός πρέσβης, Τζ. Πάιατ, για να ανακοινώσουν την «εμπορική συμφωνία» για 200.000 τεστ αντισωμάτων με αμερικανικό μονοπώλιο, «καθώς έρχεται η καλοκαιρινή τουριστική περίοδος». Τώρα λοιπόν που «έρχεται το δολάριο», τα τεστ έγιναν ξαφνικά απαραίτητα, όταν όλο το προηγούμενο διάστημα η κυβέρνηση προσπαθούσε να μας πείσει, επικαλούμενη την επιστημονική επιτροπή για τον κορονοϊό, ότι δεν χάθηκε ο κόσμος αν δεν γίνονται τεστ, αφού έτσι κι αλλιώς είμαστε όλοι σε καραντίνα! Τώρα, σύμφωνα με τον Κικίλια, τα αμερικανικά τεστ θα δώσουν «τη δυνατότητα στους επιστήμονές μας να χρησιμοποιήσουν διαγνωστικά και επιδημιολογικά αυτά τα εργαλεία, για να προφυλάξουμε καλύτερα τους συμπολίτες μας»! Φυσικά, αυτή δεν είναι η μόνη αντίφαση, που επιβεβαιώνει ότι τα επιστημονικά δεδομένα έγιναν «λάστιχο» την περίοδο έξαρσης του κορονοϊού, για να προσαρμοστούν στην πολιτική διαχείρισης της πανδημίας με κριτήριο τις ανάγκες της οικονομίας, τις αντοχές των νοσοκομείων και τη σταθερότητα του συστήματος. Πολλά από τα «απαγορεύεται» έγιναν ξαφνικά «επιτρέπεται», μέχρι και «επιβάλλεται» μπροστά στην ανάγκη «να πάρει γρήγορα μπροστά η οικονομία», όταν οι ίδιοι προειδοποιούν ότι «με τον ιό δεν ξεμπερδέψαμε» και ότι χρειάζεται ακόμα μεγάλη προσοχή. Αλλά είπαμε... Το καινούργιο «μότο» της κυβέρνησης είναι να κάνεις «το καλύτερο δυνατό που μπορείς ανά περίπτωση (σ.σ. στην οικονομία), κι ας μην είναι επιστημονικά τεκμηριωμένο»...

Συμπλήρωμα

 

Μεταξύ φαντασιοπληξίας και αντιδραστικότητας κινούνται διάφορες ανορθολογικές προσεγγίσεις που αναπτύσσονται γύρω από την πανδημία. Ομως, όσο γραφικά κι αν ακούγονται ορισμένα από αυτά τα σενάρια, βάζουν το λιθαράκι τους στον αποπροσανατολισμό από τα ουσιαστικά ζητήματα που φανέρωσε η διαχείριση της πανδημίας, όπως είναι η εμπορευματοποίηση των δημόσιων συστημάτων Υγείας, οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις που οξύνονται γύρω από αυτές τις εξελίξεις, η επίδρασή της στην εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης. Βέβαια, ένα συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι όσα διακινούνται οργανωμένα, κυρίως από φασιστικές - σκοταδιστικές δυνάμεις, που αντιδρούν π.χ. στον εμβολιασμό του πληθυσμού, που δείχνουν τη «μάσκα» ως προπομπό της «μπούργκας», που ενοχοποιούν τους μετανάστες κ.ο.κ., δεν αποτελούν «παραφωνία», αλλά συμπλήρωμα της επίσημης κρατικής πολιτικής, των αντιφάσεων που εμφανίζονται όλο και πιο έντονα στη διαχείριση της πανδημίας. Τα διάφορα επιστημονικά μοντέλα και πρωτόκολλα γίνονται «λάστιχο», άλλα λένε οι επιστήμονες το πρωί και άλλα το βράδυ, δημιουργώντας αμφιβολίες και δυσπιστία. Ενώ μέχρι και μέλη της αρμόδιας επιστημονικής επιτροπής αναπαράγουν αντιεπιστημονικές και ανορθολογικές απόψεις, όπως ότι ...«η θεία κοινωνία δεν κολλάει»! Ολα αυτά γιατί καλούνται να δώσουν τεκμήρια στήριξης ενός σάπιου συστήματος, των αποφάσεων που παίρνουν οι αστικές κυβερνήσεις, όπως συμβαίνει και στην Ελλάδα, με πιο κραυγαλέο παράδειγμα τον τουρισμό. Πάνω σε τέτοιες αντιφάσεις βρίσκουν έδαφος «νομιμοποίησης» και οι κάθε είδους κομπογιαννίτες, για να διακινούν κι αυτοί τη σαβούρα τους, προκαλώντας ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση σε εργατικά - λαϊκά στρώματα.

Ειρωνεία

 

«Είναι ειρωνικό ότι τον αυξημένο ρόλο του Δημοσίου καλείται να τον φέρει εις πέρας μια πολιτική ηγεσία που εμφορείται από τις ιδέες του λιγότερου κράτους και τον αυξημένο ρόλο της αγοράς. Ωστόσο, όταν η ανάγκη καλεί όλοι στο τέλος γίνονται κεϋνσιανοί». Το σχόλιο αυτό από άρθρο πανεπιστημιακού που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή», σχετικά με τη διαχείριση της κρίσης από την κυβέρνηση, φανερώνει μια μεγάλη αλήθεια. Οτι τα όποια «μείγματα» επιλέγονται κατά καιρούς για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης δεν υπαγορεύονται ούτε από την πολιτική αναφορά του εκάστοτε πρωθυπουργού ούτε από τις «ιδεοληψίες» που τάχα έχει το τάδε ή το δείνα αστικό κόμμα, όπως λένε όταν τσακώνονται μεταξύ τους. Γι' αυτό, άλλωστε, όση αμηχανία είχε η ΝΔ όταν ήταν αντιπολίτευση, βλέποντας τον ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόζει με μανία τα μνημόνια και τα υπερπλεονάσματα, άλλη τόση αμηχανία έχει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ βλέποντας τη ΝΔ να εφαρμόζει μέτρα της λεγόμενης «επεκτατικής πολιτικής» και δημοσιονομικής χαλάρωσης. Επομένως, εκεί που υπάρχει η «ανάγκη της αγοράς» δεν υπάρχει καμιά ειρωνεία. Οι διαχειριστές, είτε σοσιαλδημοκράτες είτε φιλελεύθεροι, θα ανταλλάξουν μεταξύ τους ρόλους σαν να άλλαζαν πουκάμισα, κάτι που το επιβεβαιώνει περίτρανα η ίδια η ζωή. Το μόνο που δεν αλλάζουν είναι το γεγονός ότι φορτώνουν την κρίση στα εργατικά - λαϊκά στρώματα, κι αυτό είναι το μόνο «δόγμα» τους.

Ατζέντα

 

Την ίδια ακριβώς μέρα που η κρατική Εταιρεία Πετρελαίων της Τουρκίας υπέβαλε την πρώτη αίτηση για έρευνα στην περιοχή που περιλαμβάνει το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, ο γγ του ΝΑΤΟ, απαντώντας σε ερώτηση για την «ξεχωριστή ατζέντα» της Τουρκίας σε Λιβύη και Συρία, απάντησε χωρίς δεύτερη σκέψη: «Είμαστε 30 χώρες στο ΝΑΤΟ και μπορούμε να έχουμε διάφορες θέσεις σε διαφορετικά θέματα, ωστόσο η Αγκυρα είναι ένας σημαντικός σύμμαχος». Αν, λοιπόν, η Τουρκία, ως «σημαντικός σύμμαχος», έχει το ελεύθερο να αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας νότια της Κρήτης, τι την εμποδίζει να έχει «τη δική της ατζέντα» και στο Αιγαίο, αμφισβητώντας νησιά και θάλασσα; Το ΝΑΤΟ όχι μόνο δεν αποτελεί ανάχωμα για τις διεκδικήσεις της Τουρκίας σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά με τη συναίνεση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων και αστικών κομμάτων αποτελεί την ομπρέλα κάτω από την οποία κορυφώνεται η διαπραγμάτευση για επικίνδυνες διευθετήσεις. Ειδικά αυτήν την περίοδο, στο παρασκήνιο φαίνεται πως φουντώνει το παζάρι και χρειάζεται να ανέβει η επιφυλακή του λαού απέναντι στις εξελίξεις.


Ριζοσπάστης