Μέρα δράσης, αγώνας επιβίωσης

Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση ανοίγει τη «στρόφιγγα» των κρατικών ενισχύσεων για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, εκατοντάδες χιλιάδες ατομικές και πολύ μικρές επιχειρήσεις ακροβατούν στα όρια της επιβίωσης. Σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων, αφού πρώτα κλήθηκε να τα βγάλει πέρα με το «800άρι» για δύο και πλέον μήνες, αντιμετωπίζει την «αναδουλειά» και βλέπει τα χρέη και τις οφειλές να συσσωρεύονται, αφού η κυβέρνηση της ΝΔ φρόντισε απλώς να ...κλοτσήσει το τενεκεδάκι των υποχρεώσεων μερικούς μήνες μπροστά, μέχρι τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, κι ενώ θα έχει μεσολαβήσει ένα καλοκαίρι με πολύ μεγάλες δυσκολίες, ειδικά σε ό,τι αφορά τους τζίρους των ατομικών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. Μέσα σε αυτό το τοπίο, η ανάγκη αγωνιστικής συσπείρωσης των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ για τη διεκδίκηση άμεσων μέτρων στήριξης είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία. Αποκτά χαρακτηριστικά επιβίωσης των ίδιων και των οικογενειών τους, ειδικά στις συνθήκες της νέας οικονομικής κρίσης.

* * *

Είναι καθαρό ότι «τα λεφτά της Κομισιόν» που διαφημίζει η ΝΔ ως επιδοτήσεις, ενισχύσεις και δάνεια, δεν αφορούν τη μεγάλη μάζα των βιοπαλαιστών ΕΒΕ, αλλά τις μεγάλες επιχειρήσεις. Η κυβέρνηση άλλωστε το λέει καθαρά: Τα κονδύλια θα στηρίξουν την «αναδιοργάνωση της ελληνικής οικονομίας», όπου η ύπαρξη πολλών μικρών επιχειρήσεων διαπιστώνεται ως «διαρθρωτικό πρόβλημα», όπως για παράδειγμα λέει ο ΣΕΒ. Αυτό σημαίνει ότι τα ευρωπαϊκά κονδύλια θα αξιοποιηθούν αντικειμενικά και ως ένα επιπλέον «εργαλείο» για την επιτάχυνση της συγκέντρωσης σε κλάδους όπου ακόμα επιβιώνουν μικρές επιχειρήσεις, έστω και με μεγάλες δυσκολίες. Αλλωστε, όταν κυβέρνηση και ΕΕ μιλάνε για «ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων», δεν έχουν στο νου τους τον αυτοαπασχολούμενο και μικρό ΕΒΕ, αλλά εταιρείες με πολλούς εργαζόμενους και μεγάλους τζίρους, που παίζουν συμπληρωματικό ρόλο σε κλάδους με μεγάλο βαθμό συγκέντρωσης. Το ίδιο ισχύει και για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έχει δοκιμαστεί ως κυβέρνηση στα «μέτρα στήριξης» των αυτοαπασχολούμενων, που μόνο τέτοια δεν ήταν. Η αντιλαϊκή πολιτική παρέμεινε ίδια και ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο, με τους νόμους για τη φορολογία, το Ασφαλιστικό, τις συντάξεις, τις κατασχέσεις.

* * *

Επομένως, καμιά προσδοκία και κανένας εφησυχασμός δεν δικαιολογείται. Ούτε λύνονται τα ζητήματα της επιβίωσης με κινήσεις εντυπωσιασμού και άσφαιρες κορόνες για τη «στήριξη των μικρομεσαίων», που «αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας», όπως κάνουν οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες των ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ, που δεν μπορούν να εκφράσουν ούτε τις αγωνίες ούτε τα συμφέροντα των μικρών επαγγελματιών. Η σημερινή μέρα δράσης των αυτοαπασχολούμενων μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για πιο δυναμική συνέχεια. Οι αγωνιστικές Ομοσπονδίες, κλαδικά Σωματεία, τοπικές Ενώσεις ΕΒΕ και Επιτροπές Αγώνα που μπαίνουν σήμερα μπροστά και καλούν στις κινητοποιήσεις, δεν έπαψαν όλο το προηγούμενο διάστημα, ακόμα και στις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας, να αναδεικνύουν τα προβλήματα, να διεκδικούν, να παλεύουν για μεγαλύτερη συσπείρωση και οργανωμένο αγώνα, σε συμπόρευση με τους εργαζόμενους, που βράζουν όλοι στο ίδιο καζάνι. Το πλαίσιο αιτημάτων που προβάλλουν με τις σημερινές κινητοποιήσεις απαντά στις άμεσες ανάγκες επιβίωσης. Αποτελεί ταυτόχρονα βάση για πιο πλατιά συσπείρωση απέναντι στην πολιτική που τους εξαθλιώνει, για να μην πληρώσουν ξανά την κρίση αυτοί και οι οικογένειές τους.