Φρανκενστάιν

Ενα ακόμα έγκλημα σε βάρος του λαού είναι ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας που ψηφίζεται σήμερα στη Βουλή και που η κυβέρνηση ρίχνει στη «μάχη» για τη θωράκιση των τραπεζών, την ενίσχυση του κεφαλαίου και την προσέλκυση «επενδύσεων».

Η δυνατότητα στις τράπεζες και τα funds να ξεσπιτώνουν τον λαό, να βάζουν στο χέρι όλη την περιουσία του και να δεσμεύουν τα εισοδήματά του (!), προκειμένου να μην «κινδυνεύουν» τα προσδοκώμενα κέρδη τους (βλέπε επιτόκια και πανωτόκια) από το ρίσκο του δανεισμού, είναι όντως μια «δεύτερη ευκαιρία».

Οχι όμως για τον λαό, αλλά για το κεφάλαιο και το αστικό κράτος να τον ξαναληστέψουν, για να αποκτήσουν «ρευστότητα» οι τράπεζες και οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Η «δυνατότητα» που δίνει ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας στα λαϊκά νοικοκυριά να γίνουν νοικάρηδες των τραπεζών και των funds στα σπίτια τους, έχοντας μόνιμα στο λαιμό το μαχαίρι της οριστικής έξωσης αν «παραβούν» στο ελάχιστο τους εκβιαστικούς όρους των τραπεζών, ή αν κριθεί ότι ζουν σπάταλα και «ριψοκίνδυνα» (!) με τα 600 ευρώ των «εύλογων δαπανών διαβίωσης» που θα τους απομένουν, προστατεύει όντως... Οχι όμως το λαό, αλλά τις τράπεζες, για να αρμέξουν έως και την τελευταία δεκάρα από την τσέπη του.

Τα μεγάλα λόγια για τους επαγγελματίες, ότι αφού χάσουν τα πάντα, το μαγαζί τους, τα εργαλεία της δουλειάς τους, την περιουσία, το σπίτι τους, ακόμα και τα μελλοντικά εισοδήματά τους, θα έχουν μια «δεύτερη ευκαιρία» να... αναμετρηθούν με την ίδια αντιλαϊκή πολιτική και την κυριαρχία των μονοπωλίων που τους έφτασε στη χρεοκοπία, δείχνουν την κοροϊδία, αλλά και τη μόνιμη ομηρία που τους επιφυλάσσουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και οι κυβερνήσεις τους.

Την ίδια ώρα, η κατάργηση - ουσιαστικά - της αποζημίωσης για απόλυση από τις «πτωχευμένες» επιχειρήσεις δίνει μια ακόμα ευκαιρία στους επιχειρηματικούς ομίλους να ξεσαλώνουν σε βάρος των εργαζομένων, μαζί με όλο το υπόλοιπο αντεργατικό οπλοστάσιο που έχουν παραγγείλει και φέρνει η κυβέρνηση.

Αυτός ο «Φρανκενστάιν», που τα λαϊκά στρώματα θα τον βρίσκουν διαρκώς μπροστά τους όταν θα παλεύουν για φτηνή και αξιοπρεπή στέγη, όταν οι επαγγελματίες θα ζητάνε ουσιαστική ανακούφιση από τα χρέη που τους βουλιάζουν και οι εργαζόμενοι τα δεδουλευμένα από τους μεγαλοκαρχαρίες που «βαράνε κανόνι» χωρίς να δίνουν λογαριασμό, έχει τη «σφραγίδα» της ΕΕ, της κυβέρνησης και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, με πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ, που τώρα κάνει ότι «βγαίνει στα κεραμίδια».

Ποιος; Ο ΣΥΡΙΖΑ, που για να «απαλλάξει» τις τράπεζες από τα «κόκκινα» δάνεια ως κυβέρνηση, άφησε μόνο το φύλλο συκής στη δικαστική προστασία της πρώτης κατοικίας, θωράκισε το ξεσπίτωμα του λαού με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, μετέτρεψε σε «ιδιώνυμο αδίκημα» την πάλη ενάντιά τους.

Ψήφισε νόμο που έδωσε προτεραιότητα στις απαιτήσεις των τραπεζών έναντι των εργαζομένων στις πτωχευμένες επιχειρήσεις, ενώ αρνήθηκε επανειλημμένα, όπως και η σημερινή κυβέρνηση, τις προτάσεις νόμου του ΚΚΕ για την ουσιαστική ανακούφιση των δανειοληπτών, των αυτοαπασχολούμενων και επαγγελματιών!

Δεν είναι δίλημμα των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων, πότε και με ποιον τρόπο θα ξεσπιτωθούν ή θα δουν τα εισοδήματά τους να δεσμεύονται. Ούτε πώς θα πληρώσουν για να σωθούν τα κέρδη των τραπεζών και των επιχειρηματικών ομίλων.

Το πραγματικό ερώτημα για το λαό, που αναδεικνύει και ο νέος Πτωχευτικός Κώδικας, είναι αν θα δεχτεί να ζει σε μόνιμη χρεοκοπία για να πολλαπλασιάζει τα κέρδη του το μεγάλο κεφάλαιο, ή αν θα δυναμώσει τον αγώνα του για να πάρει πραγματικές «ανάσες», για να περάσει στην αντεπίθεση, με σημαία τις δικές του ανάγκες.