Αντιλαϊκή σκυταλοδρομία

Το νομοθετικό τερατούργημα που παρουσίασε η κυβέρνηση της ΝΔ για τον νέο «πτωχευτικό κώδικα» ενταφιάζει οριστικά και τα ελάχιστα μέτρα προστασίας που είχαν απομείνει για την πρώτη κατοικία, ενώ παράλληλα δίνει σήμα «επέλασης» σε τράπεζες, κράτος και επιχειρηματικούς ομίλους για να σφίξουν κι άλλο τη θηλιά των πλειστηριασμών και εκβιασμών στα λαϊκά σπίτια. Το νομοσχέδιο όμως δεν ήρθε «ουρανοκατέβατο»...
Αντίθετα, το ζήτημα των «κόκκινων» δανείων, που βαραίνουν τα χειμαζόμενα λαϊκά νοικοκυριά, και η προσπάθεια του κράτους να απαλλάξει τις τράπεζες από αυτά, προκειμένου να «εξυγιανθούν» και να τροφοδοτήσουν έναν νέο γύρο καπιταλιστικής κερδοφορίας, αποτελούν εδώ και μια δεκαετία κεντρικό στόχο όλων των αστικών κυβερνήσεων, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Στη μια άκρη αυτής της ληστρικής πολιτικής βρίσκεται η κλιμάκωση των εκβιασμών στα λαϊκά νοικοκυριά να πληρώσουν από λεφτά που δεν έχουν, και στην άλλη οι αλλεπάλληλες ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών από τα λεφτά του λαού και οι παχυλές επιδοτήσεις σε επιχειρηματικούς ομίλους που συμμετέχουν με τα κεφάλαιά τους.

* * *

Η αντιλαϊκή «σκυταλοδρομία» πάει πίσω στο 2010, την περίοδο που οξυνόταν η καπιταλιστική κρίση. Τότε, με τον λεγόμενο νόμο Κατσέλη (νόμος 3869/10), επιδιώχθηκε η «ρύθμιση» οφειλών που συσσώρευσε η λαϊκή οικογένεια όλα τα προηγούμενα χρόνια, εξαιτίας των τοκογλυφικών όρων των τραπεζών, προκειμένου να έχει ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι της. Η «διέξοδος» που πρόσφερε ο νόμος αυτός ήταν η υποταγή στους όρους των τραπεζών για σταδιακή αποπληρωμή του δανείου. Αφορούσε την πρώτη κατοικία μέχρι μίας αξίας, με «αντάλλαγμα» να παγώσουν προσωρινά οι διαδικασίες πλειστηριασμού, ωσότου η υπόθεση κριθεί δικαστικά.
Ο νόμος αυτός έβαλε τον «πήχη» της όποιας κρατικής παρέμβασης για την προστασία της λαϊκής κατοικίας. Σταδιακά, από τη μια κυβέρνηση στην άλλη, ο πήχης αυτός κατέβαινε, μέχρι να φτάσουμε στον σημερινό νόμο της ΝΔ. Για παράδειγμα, στα τέλη του 2013 ψηφίστηκε «μεταβατικό» πλαίσιο με το οποίο καρατομήθηκαν παραπέρα τα κριτήρια, ώστε η προστασία να ισχύει μόνο για την κύρια κατοικία και μόνο για λαϊκά νοικοκυριά με ετήσιο εισόδημα μέχρι 35.000 ευρώ, σε συνδυασμό με διάφορους άλλους αποκλεισμούς.
Από το 2014, επί συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ξεκινά η σταδιακή άρση της παρεχόμενης προστασίας και για την κύρια κατοικία, με τον καθορισμό εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων, που πετάνε εκτός προστασίας δεκάδες χιλιάδες σπίτια.
Ενα ακόμη αποφασιστικό βήμα αποτέλεσε ο «Κώδικας Δεοντολογίας» των τραπεζών, που καταρτίστηκε από την κυβέρνηση και την Τράπεζα της Ελλάδας το 2014. Στον κώδικα αυτό προβλεπόταν από τότε ο δανειολήπτης να μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου στην τράπεζα και στη συνέχεια να γίνεται νοικάρης στο σπίτι του! Εισαγόταν επίσης η έννοια των «εύλογων δαπανών διαβίωσης», στα όρια της επίσημης φτώχειας, ώστε να είναι ευκολότερη η πρόσβαση των τραπεζών στη ρημαγμένη τσέπη της λαϊκής οικογένειας, στις διαπραγματεύσεις για τη ρύθμιση του δανείου.

* * *

Αυτή τη σκυτάλη έπιασε ο ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα βγαίνει τάχα στα κεραμίδια για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, και την πήγε πολλά βήματα παραπέρα, ανοίγοντας το δρόμο για το σημερινό τελειωτικό χτύπημα. Πολυνομοσχέδιο της δικής του κυβέρνησης ήταν αυτό που το 2015 έβαλε ταφόπλακα στην αναστολή πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία και πετσόκοψε κι άλλο τους ανεπαρκέστατους περιορισμούς που προβλέπονταν από τον «νόμο Κατσέλη».
Οι σωρευτικές προϋποθέσεις που έθετε εκείνο το πολυνομοσχέδιο για την ένταξη στο καθεστώς «μερικής» ή «αυξημένης προστασίας» της πρώτης κατοικίας (περιουσιακές, εισοδηματικές και άλλες), σε συνδυασμό με την περιορισμένη διάρκεια της όποιας ρύθμισης (3 χρόνια) και τη μη ανοχή σε καθυστέρηση δόσης, έδειχναν την κατεύθυνση που με συνέπεια ακολουθήθηκε έκτοτε, με γνώμονα τα συμφέροντα των τραπεζικών ομίλων, ενώ τα ίδια στοιχεία αποτελούν τον πυρήνα και όσων προβλέπει το νομοσχέδιο της ΝΔ.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ νομοθέτησε τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για την επιτάχυνσή τους, φτάνοντας στην αθλιότητα να μετατρέψει σε «ιδιώνυμο» αδίκημα τις κινητοποιήσεις ενάντια στην κλοπή της λαϊκής κατοικίας!
Την ίδια ώρα, όπως και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ απέρριψε τρεις φορές την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την πραγματική προστασία των λαϊκών σπιτιών από τους πλειστηριασμούς, επιστρατεύοντας όλη την άθλια επιχειρηματολογία που επικαλείται και η ΝΔ σήμερα, περί «μπαταχτσήδων», «κουνώντας το δάχτυλο» σε σωματεία και φορείς για τα «μαξιμαλιστικά αιτήματά» τους, παραδίδοντας μαθήματα για το πόσο απαραίτητο είναι οι τράπεζες να «απαλλαγούν» από τα «κόκκινα» δάνεια προκειμένου να τροφοδοτήσουν έναν νέο γύρο καπιταλιστικής κερδοφορίας.

***

Αυτό λοιπόν το νήμα πιάνει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, επιταχύνοντας παραπέρα την επίθεση στα λαϊκά σπίτια, με το νομοσχέδιο που προβλέπει ότι τα φυσικά πρόσωπα θα πτωχεύουν και με τη βούλα του νόμου, ώστε κατόπιν κράτος, τράπεζες και επιχειρηματικοί όμιλοι να προχωρούν στην πλήρη ρευστοποίηση της περιουσίας του «οφειλέτη», αφήνοντάς του μόνο ορισμένα ψίχουλα που θα καλύπτουν τις «εύλογες δαπάνες διαβίωσης», κάνοντας το λαό νοικάρη στο σπίτι του, με μόνιμη την απειλή της οριστικής έξωσης σε περίπτωση που δεν καταβάλει έγκαιρα τρία στη σειρά μηνιαία μισθώματα κ.ο.κ.
Και αν κάτι επιβεβαιώνει η πορεία αυτή, η αντιλαϊκή αυτή «σκυταλοδρομία» που φέρει την υπογραφή όλων τους, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και των διαφόρων δορυφόρων, είναι ότι η πάλη για την υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας, για να μη μείνει καμία λαϊκή οικογένεια στο δρόμο, για να σβηστούν χρέη και πανωτόκια και να ανασάνουν οι λαϊκές οικογένειες, δεν μπορεί παρά να στοχεύει την καρδιά του προβλήματος, τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των τραπεζικών ομίλων.