Στη μείωση της χασούρας από την περσινή αναβολή ευελπιστεί η UEFA
Ας όψονται τα συμφέροντα και τα κέρδη που παίζονται γύρω από τη διοργάνωση (χορηγίες, διαφημίσεις, πίεση από εταιρείες στοιχημάτων κ.λπ.), που δεν σήκωναν άλλη αναβολή.
Πρόκειται αναμφίβολα για ένα ιδιόμορφο Ευρωπαϊκό, όπως δείχνει και η διατήρηση της περσινής του ονομασίας, «Euro 2020», και μάλιστα διατηρώντας την πρωτοτυπία που είχε αρχικά αποφασιστεί, αφού λόγω του επετειακού χαρακτήρα της διοργάνωσης - που το 2020 συμπλήρωσε 60 χρόνια - οι αγώνες θα διεξαχθούν σε 11 ευρωπαϊκές χώρες και όχι σε μία ή δύο όπως γινόταν μέχρι τώρα.
Με την Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου να ευελπιστεί - έστω και υπό τις ειδικές συνθήκες που επιβάλλει η κατάσταση με την πανδημία και με καθυστέρηση 12 μηνών - να σώσει το κορυφαίο προϊόν της σε επίπεδο Εθνικών ομάδων, αλλά και τα κέρδη που συσχετίζονται με αυτό.
Γιατί μπορεί επίσημα η UEFA να ανακοίνωσε πως αυτό έγινε για να διατηρηθεί ο επετειακός χαρακτήρας της διοργάνωσης και ως «υπενθύμιση για το πώς όλη η ποδοσφαιρική οικογένεια θα συσπειρωθεί για να αντεπεξέλθει στις συνθήκες της πανδημίας και τις δύσκολες στιγμές που η Ευρώπη και ο κόσμος περνούν τον τελευταίο ενάμιση χρόνο» - αν και δεν έδειξε την ίδια «ευαισθησία» για την απληρωσιά και τα τεράστια προβλήματα χιλιάδων αθλητών, προπονητών και των οικογενειών τους αυτόν τον έναν χρόνο - στην πραγματικότητα όμως είναι κοινό μυστικό ότι αυτό έγινε με γνώμονα τις χορηγικές συμφωνίες τεράστιων ποσών που είχαν επιτευχθεί πολύ πριν το 2020 με τις πολυεθνικές.
Μέχρι την ανακοίνωση της αναβολής - περίπου τον Απρίλη του 2020 - η UEFA είχε ήδη αντλήσει σημαντικούς πόρους από τις συμφωνίες για τη διοργάνωση αλλά και από την πώληση προϊόντων με το συγκεκριμένο «brand name», με τη διαδικασία παραγωγής μάλιστα να μη διακόπτεται. Ετσι η οποιαδήποτε αλλαγή ονομασίας - έστω κι αν επρόκειτο για τη χρονιά - θα ισοδυναμούσε με μεγάλη οικονομική χασούρα τόσο για την ίδια την UEFA όσο και για τους χορηγούς. Δείγμα κι αυτό των παιχνιδιών κέρδους που παίζονται στο έδαφος του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου.
«Μια κάποια λύση» έπρεπε όμως να βρεθεί και στο πλέον σημαντικό κομμάτι για τα κέρδη της διοργάνωσης, αυτό της παρουσίας των φιλάθλων, που - μαζί με τα τηλεοπτικά και λοιπά συμβόλαια - λειτουργούν ως η κινητήρια δύναμη στον «μύλο» των κερδών του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου.
Οι προσδοκίες των διοικούντων του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου για γεμάτα γήπεδα και μετακινήσεις φιλάθλων από χώρα σε χώρα δεν ευδοκίμησαν, λόγω και της γενικότερης κατάστασης με την πανδημία. Η λύση τελικά βρέθηκε με... πειραματισμούς και τα σχέδια να περιλαμβάνουν την παρουσία συγκεκριμένου αριθμού φιλάθλων στα 11 γήπεδα της διοργάνωσης.
Αυτό προέκυψε κατόπιν ειδικών συμφωνιών της UEFA με τις κυβερνήσεις των ισάριθμων διοργανωτριών χωρών, προκειμένου να παρακαμφθεί το υγειονομικό πρωτόκολλο που ίσχυε σε κάθε χώρα, σε άλλη μια επιβεβαίωση ότι αυτά δεν καθορίζονται με «καθαρά επιστημονικά κριτήρια» και κριτήριο την υγεία των λαών, όπως λένε οι κυβερνήσεις, και η ελληνική, αλλά με κριτήριο, σε όλα τα «γήπεδα», τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.
Εξάλλου, χαρακτηριστικό είναι και το πώς λύθηκαν «με συνοπτικές διαδικασίες» και τα όποια προβλήματα, όπως π.χ. συνέβη στην περίπτωση του Μπιλμπάο, όπου η τοπική κυβέρνηση της Χώρας των Βάσκων δεν επέτρεψε την παρουσία φιλάθλων, με αποτέλεσμα η UEFA να προχωρήσει σε αλλαγή έδρας και να ορίσει τη Σεβίλλη, ενώ σε μια αντίστοιχη περίπτωση διαφωνίας με την ιρλανδική κυβέρνηση, οι αγώνες της φάσης των ομίλων που επρόκειτο να διεξαχθούν στο Δουβλίνο μεταφέρθηκαν τελικά στο Λονδίνο, που αρχικά είχε οριστεί μόνο για τη διεξαγωγή των ημιτελικών, του τελικού και του μικρού τελικού. Ενώ μόλις την τελευταία στιγμή επιτεύχθηκε συμφωνία με τους αρμοδίους της Γερμανίας σχετικά με τον αριθμό φιλάθλων που θα υπάρχουν στο στάδιο «Alianz Arena» του Μονάχου.
Η «μπάλα» παίρνει φυσικά και τους αθλητές. Ο προβληματισμός εστιάζεται σε δύο τομείς: Τον κίνδυνο ύπαρξης θετικών κρουσμάτων και την υπερβολική κούραση των παικτών.
Ηδη λίγο πριν την έναρξη, Ισπανία και Σουηδία ήταν δύο από τις Εθνικές ομάδες που χτυπήθηκαν από κρούσματα κορονοϊού, προκαλώντας αναστάτωση τόσο στις ίδιες όσο και στους προσεχείς αντιπάλους τους στη διοργάνωση. Ενώ δεν ήταν λίγα τα μέλη των εθνικών αποστολών που κατηγόρησαν τη διοργανώτρια UEFA για έλλειψη γενικότερου σχεδίου προστασίας των μελών των ομάδων της διοργάνωσης. Την κατηγόρησαν επίσης για την επιμονή της στην πραγματοποίηση της διοργάνωσης σε 11 διαφορετικές χώρες αντί για την επιλογή ενός σχεδίου τύπου «φούσκας» και την πραγματοποίηση των αγώνων σε συγκεκριμένα στάδια. Κάτι που σαφώς θα είχε λιγότερο ρίσκο ...αλλά και μικρότερη προοπτική για περισσότερα κέρδη για τους διοργανωτές.
Σοβαροί προβληματισμοί όμως επικρατούν και για την κατάσταση στην οποία θα βρεθούν οι περισσότεροι διεθνείς ποδοσφαιριστές, οι οποίοι στα γήπεδα της διοργάνωσης θα συμπληρώσουν έναν χρόνο συνεχόμενης ενεργού δράσης, με ελάχιστα διαστήματα διακοπής. Σημειωτέον, μετά το περσινό παγκόσμιο lockdown (και) στον αθλητισμό, η UEFA και οι περισσότερες ευρωπαϊκές Λίγκες, προκειμένου να αντισταθμίσουν τη χασούρα της διακοπής του Μάρτη του 2020, αποφάσισαν πριν την έναρξη της νέας αγωνιστικής σεζόν τη συνέχιση και ολοκλήρωση των διοργανώσεων που είχαν διακοπεί.
Ετσι, σύμφωνα και με δηλώσεις των ειδικών των ομάδων, ο κίνδυνος για σοβαρούς τραυματισμούς είναι ιδιαίτερα αυξημένος για τους ποδοσφαιριστές στο φετινό Euro. Mε τους τελευταίους, φυσικά, δεμένους με τα «χρυσά συμβόλαια» των πολυεθνικών, να καλούνται να ξεπεράσουν την κούραση και να βρεθούν στις επάλξεις της ...παράστασης των κερδών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου