- Σημαντική αύξηση 17% των κερδών ανά εργαζόμενο, τη χρονιά που το μεροκάματο αυξήθηκε 77 λεπτά
- Μέχρι και 8.916% η αύξηση των επιχειρηματικών κερδών
 |
Μπορεί τη βδομάδα που μας πέρασε να έγινε η πρώτη συνάντηση για την υπογραφή νέας Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και σ' αυτή να διαπιστώθηκαν «διάσταση απόψεων», ωστόσο από τώρα θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο, ότι η έκβαση των διαπραγματεύσεων, τελικά, θα κινηθεί στο ημίφως του συμβιβασμού και της... συνεννόησης. Το να καταλήγεις εκ των προτέρων σε μια τέτοια εκτίμηση μπορεί από ορισμένους καλοθελητές να... κακοχαρακτηριστεί, ωστόσο τα δεδομένα δεν επιτρέπουν αυταπάτες. Ποια είναι αυτά; Πρώτον, ότι οι εκπρόσωποι της εργοδοσίας προσέρχονται στις συζητήσεις κραδαίνοντας, όπως πάντα, απειλές και εκβιασμούς για τα χειρότερα, ενώ όλο και πιο φανερά επιχειρούν να θέσουν θέμα συνολικής αναθεώρησης - και κατάργησης - του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων. Δεύτερον, ότι η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ με την καθημερινή της πρακτική, έχει πια αποδείξει ότι αντί για διεκδικήσεις και αγώνες για πραγματικές αυξήσεις, έχει επιλέξει να κινείται στο πλαίσιο της «ανταγωνιστικότητας» και της «επιχειρηματικότητας», με αποτέλεσμα όλα τα τελευταία χρόνια μισθοί και μεροκάματα να έχουν καθηλωθεί σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα, αφού οι εργαζόμενοι υποχρεούνται να τα βγάλουν πέρα, με αυξήσεις λίγων λεπτών του ευρώ, με τα ψίχουλα, δηλαδή, της «κοινωνικής συναίνεσης» των συμβιβασμένων. Τρίτον, αρωγός και των μεν και των δε εμφανίζονται οι κυβερνώντες και η ΕΕ, που δε χάνουν ευκαιρία να προβάλουν την άποψη ότι η απρόσκοπτη εξασφάλιση της οικονομικής - λένε - σταθερότητας και ανάπτυξης, απαιτεί σθεναρή στάση από τους πρώτους και λογικευμένα αιτήματα από τους δεύτερους. Αυτό που βεβαίως δε λένε, είναι το γεγονός ότι όταν μιλάνε για «σταθερότητα» και «ανάπτυξη», εννοούν αποκλειστικά τη σταθερή αύξηση των υπερκερδών του μονοπωλιακού κεφαλαίου και των μεγάλων επιχειρήσεων, στόχος γύρω από τον οποίο κινείται το σύνολο της εφαρμοζόμενης πολιτικής στον τομέα της οικονομίας. Το κακό για τους εργαζόμενους της χώρας είναι ότι, εξαιτίας των συσχετισμών που υπάρχουν στην κοινωνία, αυτή η συνταγή, η συνταγή λιτότητας για τα λαϊκά στρώματα, έχει ακόμα πέραση, κάτι που στην απλή αριθμητική φαίνεται από την αντίστροφη πορεία εξέλιξης που έχουν, αφ' ενός, οι μισθοί των εργαζομένων και, αφ' ετέρου, τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
 |
Αραγε, πόσο γνωρίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι, τι είχε γίνει στην άλλη πλευρά της όχθης, τη χρονιά που εκείνοι υποχρεώνονταν να καλύψουν τις ολοένα και αυξανόμενες ανάγκες τους με τα 77 λεπτά του ευρώ; Πώς εξελίχθηκε ο βαθμός εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης το 2006; Πώς κινήθηκαν τα επιχειρηματικά κέρδη; Πόσο περισσότερο αυξήθηκαν, σε σχέση με την προηγούμενη και όλες τις προηγούμενες χρονιές; Πόσο μπορεί να έχει βάση το πλαίσιο συζήτησης που θέτουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες για τη διαμόρφωση του μεροκάματου και των μισθών; Τα στοιχεία, τα επίσημα στοιχεία των επιχειρήσεων, των κλάδων της βιομηχανίας και του εμπορίου, είναι άκρως αποκαλυπτικά και αξίζει τον κόπο να τα έχουμε υπόψη μας τούτες τις μέρες, τις μέρες που γίνονται οι διαπραγματεύσεις για τη νέα ΕΓΣΣΕ.
Τα κέρδη ανά εργαζόμενο
Το πρώτο συμπέρασμα που αβίαστα προκύπτει είναι ότι και το 2006, χρονιά για την οποία υπάρχουν τα οριστικά στοιχεία των ισολογισμών των επιχειρήσεων, ήταν μια χρονιά που εντάθηκε παραπέρα ο βαθμός εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. Αυξήθηκε ακόμα περισσότερο και το μέγεθος και το ποσοστό της υπεραξίας, αφού αυξήθηκαν σημαντικά τα κέρδη που απέσπασαν οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου για κάθε εργαζόμενο που απασχολούσαν στις επιχειρήσεις τους. Συνολικά, οι 200 βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις με το μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων, το 2006 απέσπασαν καθαρά κέρδη 3,33 δισεκατομμύρια ευρώ, έναντι 2,88 δισεκατομμυρίων το 2005. Οι επιχειρήσεις αυτές απασχολούσαν 182.764 εργαζόμενους το 2005 και 186.830 την επόμενη χρονιά. Αυτό σημαίνει ότι το κέρδος ανά εργαζόμενο που «τσέπωσαν» οι εκπρόσωποι αυτών των 200 επιχειρήσεων ήταν 15.199 ευρώ το 2005, ενώ έφτασαν τα 17.913 ευρώ το 2006!!! Δηλαδή,μέσα σε μία χρονιά - τη χρονιά των αυξήσεων των 77 λεπτών - οι μεγαλοεπιχειρηματίες αύξησαν το κέρδος που βγάζουν από κάθε εργαζόμενο κατά 2.613 ευρώ, ή κατά 17%!!!
Στον ΠΙΝΑΚΑ 1 παρουσιάζονται αναλυτικά τα στοιχεία που αφορούν τις 100 βιομηχανικές και 100 εμπορικές επιχειρήσεις, με το περισσότερο προσωπικό. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Στις βιομηχανικές μονάδες, που τα κέρδη αυξήθηκαν συνολικά κατά 15% και ο αριθμός των εργαζομένων μειώθηκε 4%, τα κέρδη που αποσπάστηκαν, κατά μέσο όρο, από την εργασία του κάθε εργαζόμενου, αυξήθηκαν κατά 19% και έφτασαν τα 20.261 ευρώ! Αντίστοιχα είναι τα αποτελέσματα και στους κλάδους του εμπορίου, όπου σημειώθηκε μεγάλη αύξηση της κερδοφορίας (29%) και τα κέρδη ανά εργαζόμενο άγγιξαν τα 14.625 ευρώ, επίπεδα πρωτοφανή για το χώρο του εμπορίου.
Ακόμα πιο προκλητικά είναι τα στοιχεία του ΠΙΝΑΚΑ 2, όπου εμφανίζονται οι 10 βιομηχανικές και 10 εμπορικές επιχειρήσεις, με τα μεγαλύτερα κέρδη ανά εργαζόμενο. Οταν υπάρχουν εταιρείες που αποσπούν κέρδη εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ από την απλήρωτη εργασία κάθε εργαζόμενου, ο καθένας κατανοεί ότι τα λόγια είναι φτωχά, για να δειχτεί το μέγεθος της εκμετάλλευσης που υφίσταται η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα στις σύγχρονες συνθήκες εξέλιξης του συστήματος.
Είναι ολοφάνερο: To 2006, αποδείχτηκε ακόμα μια χρονιά τρελών κερδών για το μεγάλο κεφάλαιο. Χωρίς να παίρνουμε υπόψη μας τα κέρδη των τραπεζών και των επιχειρήσεων στους κλάδους των υπηρεσιών (όπου εκεί τα κέρδη είναι ακόμα μεγαλύτερα) αν κατατάξουμε τις επιχειρήσεις με βάση το μέγεθος των κερδών τους, οι περίπου 800 μεγάλες και πολύ μεγάλες κερδοφόρες επιχειρήσεις της βιομηχανίας και του εμπορίου, εμφάνισαν επίσημα καθαρά κέρδη της τάξης των 5,3 δισεκατομμυρίων ευρώ! Αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι οι 40 πρώτες από αυτές συγκεντρώνουν το 54% των συνολικών κερδών, είναι καθαρό ότι μια μικρή κάστα μεγαλοεπιχειρηματιών, καρπώνεται, μέσω της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, ποσά που όχι μόνο είναι τεράστια, αλλά μεγεθύνονται χρόνο με το χρόνο.
Ασύλληπτη αύξηση κερδών
Στις πρώτες θέσεις των επιχειρηματικών ομίλων με κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ το 2006, βρίσκονται επιχειρήσεις όπως τα «Ελληνικά Πετρέλαια», η «Μότορ Οϊλ», ο «Τιτάνας», η «Coca Cola», η ΠΕΣΙΝΕ κλπ., εταιρίες που όλα τα τελευταία χρόνια συγκεντρώνουν ένα πολύ μεγάλο μέρος του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι της χώρας. Ωστόσο, ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η εικόνα στην οποία φαίνεται η αύξηση των κερδών των διαφόρων επιχειρηματικών ομίλων. Στη βιομηχανία, στις 5 πρώτες θέσεις των επιχειρήσεων με τη μεγαλύτερη αύξηση κερδών βρίσκονται οι παρακάτω εταιρείες:
- «SOVEL Ελληνική Εταιρεία Χάλυβα»: 8.916,8%
- «Olympic Catering»: 1.828,9%
- «Novartis Hellas»: 1.810,2%
- «ΓΡΗΓΟΡΗΣ Μικρογεύματα»: 1.586,6%
- «Σωληνουργεία Κορίνθου»: 1.435,3%
Εξίσου προκλητική είναι και η εξέλιξη που σημειώθηκε στην κερδοφορία των εμπορικών επιχειρήσεων, με πρωταγωνιστές στην... πρόκληση τις παρακάτω εταιρίες:
- ΛΑΜΔΑ ΠΑΚ: 1.008,3%
- «Νεοχημική»: 961,6%
- «Λαδάκης Ι.»: 558,7%
- MICROSOFT HELLAS: 536%
- «PLUS Ενδοπροσθετική»: 461,5%
Δεν είναι πλεονασμός να πούμε ότι οι αριθμοί και τα στοιχεία μιλούν από μόνοι τους. Μόνο που αυτό δε φτάνει. Εκείνο που χρειάζεται είναι να συνειδητοποιηθεί ότι η εργατική τάξη της χώρας και οι άλλοι εργαζόμενοι, παράγουν χρόνο με το χρόνο όλο και μεγαλύτερο πλούτο, που τον ιδιοποιείται μια χούφτα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και οι εκπρόσωποί τους, οι οποίοι όταν έρχεται η ώρα των διαπραγματεύσεων για τους μισθούς και το μεροκάματο, κρατούν για τα θησαυροφυλάκιά τους τα δισεκατομμύρια και «προσφέρουν» στους εργαζόμενους κάποια λίγα λεπτά του ευρώ.
Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
26/3/2011
-- Επιταχύνονται οι διαδικασίες συγκέντρωσης
13/9/2009
-- Οι αντιλαϊκές επιλογές ενισχύουν την κερδοφορία
5/2/2008
-- Κέρδη και μισθοί
30/9/2007
-- Πολιτική απογείωσης της κερδοφορίας
15/1/2006
-- Υπερ - κερδοφόρο ξεζούμισμα των εργαζομένων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου